“เส้นทางชีวิตแสนยาวไกล... ผมจะเป็นคนดี”

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“ผมจะเป็นคนดี” หลายคนที่ได้อ่านประโยคนี้อาจตั้งคำถามขึ้นมาว่า เป็นคนดีแล้วทำไมต้อง “จะ” ด้วย เป็นก็เป็นไปเลยสิ หรือบางคนอาจคิดว่า เป็นคนดีแล้วทำไมต้องไปป่าวประกาศกับใครเขา หรืออาจคิดว่า คนเขียนต้องการสร้างภาพหรือป่าว?

เหล่านี้ ล้วนเป็นความคิดของผมเมื่อครั้งได้อ่านหนังสือเรื่อง “ผมจะเป็นคนดี” ที่เขียนโดย คุณ วิกรม กรมดิษฐ์ นักเขียนและนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของประเทศไทย ตอนนั้นผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องตั้งชื่อหนังสือแบบนั้น แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วเพราะผมก็จะตั้งชื่องานเขียนของผมแบบนั้นเหมือนกัน

“เส้นทางชีวิตแสนยาวไกล... ผมจะเป็นคนดี”

ผมใช้ชื่อนี้เพราะผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร หมอ ครู สถาปนิก นักวิทยาศาสตร์ วิศวกร หรืออื่นๆ เรื่องนั้นผมไม่แน่ใจ แต่สิ่งที่ผมต้องทำให้ได้คือ ผมจะเป็นคนดี

ต่อไปนี้จะเป็นเรื่องราวชีวิตของนักเรียน ม.หก ของผม ผมจะเล่าเรื่องราวสะท้อนความยากลำบาก ความเครียด ความกดดัน ความลังเล ความไม่แน่นอน ความผิดหวัง ความท้าทาย ความเศร้า ความท้อแท้ และอีกๆ หลายอารมณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงขณะชีวิตหนึ่งของมนุษย์ “จำพวก” หนึ่ง

สถานะ ที่นักเรียน ม.หก รู้จักดี

สถานะ ที่น้องๆ ม.สี่ ม.ห้า หรือน้อง ม.ต้น จะได้เผชิญ

สถานะ ที่พ่อแม่ ผู้ปกครอง คิดว่าพวกเขาเข้าใจดี แต่ที่จริงแล้วอาจจะไม่ (หรือพวกเราคิดว่าท่านไม่เข้าใจ แต่ท่านเข้าใจดี?)

สถานะ ที่ครูบาร์ อาจารย์รู้จัก แต่อาจไม่ดีพอ

สถานะ ที่ สทศ. ไม่เข้าใจ เพราะหากไม่เข้าใจคงไม่ทำแบบนี้

.

.

.

ท่านกำลังได้อ่านประสบการณ์ชีวิตสดๆ ร้อนๆ และเกิดขึ้นจริงๆ ของนักเรียน ม.หก คนหนึ่ง เขาเป็นคนที่ธรรมดามากๆ มากพอๆ กับที่เขาแปลก อย่างที่บอกเขาจะสะท้อนทุกอย่างให้คุณได้รับรู้ทั้ง ระบบการจัดการศึกษา ระบบจัดการสอบเข้ามหาลัย แนวคิดเรื่องอาชีพและสายการเรียน ผลคะแนนของเขา การตัดสินใจของเขา ความกดดัน ความเครียด และอื่นๆ อีกมากมาย และแน่นอน เขาก็คือผมเองนี่หละครับ

คำเตือน

นี่เป็นงานเขียนของนักเขียนมือใหม่

ผู้เขียนเป็นนักเรียน ม.หก 56 จริงๆ

ผู้เขียนอาจสะท้อนความเห็นอย่างชัดเจร แต่ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ ต่อสังคม

ผู้เขียนจะพยายามอัพเดทงานทุกวัน แต่จะมีกำลังใจมากขึ้นตามคอมเม้นที่เพิ่มขึ้นครับ ^^