ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มันไม่เหมาะ!!
" ดงแฮ คยู วันนี้ มีซ้อมบาสนะ อย่ามาสายละ " หนุ่มหน้าตี๋จีน หัวหน้ากลุ่มบาสของพวกเขา เดินมาบอกพร้อมกับแฟนสาว
หน้าหวาน ที่ชื่อ คิม ฮีชอล (อุ๊จ๊า ไม่วายไปมากกว่านี้แล้วค่ะ T__T)
" อ่าครับ รุ่นพี่ฮัน " ดงแฮพยักหน้ารับ
" แล้ววันนี้จะเลิกกี่โมงเนี่ย จะมาทำงานที่บ้านฉันได้มั้ย " ซอนมีถามทั้ง 2 คน
" อืมม สงสัยจะมีประชุมด้วยละมั่ง " คยูฮยอนพูด
" อ่า ไปได้อยู่แล้วล่ะ " ดงแฮพูดแล้วยิ้ม
" อ่านะ " ยูบินยักไหล่
" ซอนมี " เสียงเล็ก ๆของสาวน้อยคนหนึ่งทักซอนมี
" อ้อ แทยอนมีอะไรหรอ " พอดงแฮ ได้ยินชื่อแทยอน ก็หันหน้าไปหายูบิน ซึ่งหน้าแดงอยู่
" อ่ะ..เอ่อ คือว่านะ " แทยอนพูดติด ๆขัด ๆ ซอนมีรู้จึงขอตัว แล้วพาแทยอนไปคุยธุระที่อื่น
" แทยอนน่ารักดีนะ " ดงแฮพูด
" อ่าใช่ ทั้งหน้าตา และนิสัยเลยล่ะ " คยูฮยอนตอบ
" นายรู้ได้ไงอ่ะ " ดงแฮถาม
" ก็นั่นมัน เพื่อนข้างบ้านฉันหนิ " คยูฮยอนตอบ
" ซอนมีรู้มั้ย " ดงแฮถามต่อ
" รู้ดิ๊ ไม่งั้นคงไม่สนิทขนาดนี้หรอก " คยูฮยอนก็ตอบ
" อ่าหรอ รู้จักกันนานยัง " ดงแฮถามไม่เลิก
" นานแล้ว ก่อนที่จะเป็นแฟนซอนมี " คยูฮยอนก็ยังไม่หยุดตอบ
" อ่าว แล้วทำไมไม่จีบอ่ะ " ดงแฮก็ถามต่อ
" เพราะว่าแทยอนไม่เหมาะกับฉันไงล่ะ " คยูฮยอนก็ตอบต่อ
" ตรงไหนอ่ะ " ดงแฮก็ถามอีก
" ตรงที่ฉันหล่อ และมีสาว ๆมารุมจีบ " คยูฮยอนตอบต่อ
" แล้วไง ไม่ดีหรอ " ดงแฮก็ถามอีก
" ก็เพราะว่ามีสาว ๆรุมจีบ แทยอน รับไม่ได้อ่ะ " คยูฮยอนตอบ
" หรือตรงที่นายคาสโนว่ากันแน่ " ดงแฮถาม
" ตรงนั้นก็ด้วย " คยูฮยอนพูด
" เหอะ ๆ สงสารซอนมีเนอะ มีแฟนแบบแกเนี่ย เจ้าชู้บรมโครต " ดงแฮเลิกถามแล้ว
" แต่คนนี้ ฉันรักจริงนะเว้ย "
" หรออออ แล้วน้องซูยอง น้องยุนอา น้องทิฟฟานี่ละ " ประโยคหลัง ยูบินพูด หลังจากที่ฟังมานานแล้วได้สติ
" เอ่อ..พวกแก อย่าบอกซอนมีได้มั้ย "
" ดงแฮ เราควรจะบอกดีมั้ย ตามนิสัยของเรา "
" คือเรานิสัยดีอ่ะนะ " ดงแฮตอบ คยูพยักหน้า
" ต้องบอกซอนมีอยู่แล้ว " ยูบินสรุป
" ไอ้เพื่อนทรยศ !! " คยูฮยอนสบถ
" ขอบคุณนะ คุณลี ที่ช่วยจารย์ยกของมาเนี่ย " เสียงหวาน ๆของอาจารย์ที่ปรึษา 'เจสสิก้า'
" ไม่เป็นไรครับ " อาจารย์เจสสิก้าเป็นคนที่บรมโครตสวยมาก น่ารัก ใจดี นิสัยขี้เล่นและเป็นเจ้าแม่แฟชั่นซะด้วย ทุกวัน
เธอจะแต่งตัวไม่ซ้ำ แต่งเปรี้ยวบ้าง หวานบ้าง วันนี้ เธอใส่กระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ เสื้อสีดำบาง ๆ ดึงทีขาดกระจุยแน่นอนพร้อมใส่
เสื้อชั้น 2 ให้ดูปกปิดเรือนร่างท่อนบนของเธอ รองเท้าส้นสูง ชุดเข้ากับหน้าตาที่สวยหวาน น่ารัก มีอายุราว ๆวัยรุ่น อายุ
มากกว่าดงแฮแค่ 4 ปี วัยจึงไม่ต่างกันมากนัก แล้วเจสสิก้าก็ชอบดงแฮ เกินกว่าลูกศิษย์-อาจารย์ซะด้วย
" อ่า วางไว้ตรงนี้แหล่ะจ้า " ที่นี่เป็นห้องพักของเจสสิก้า เป็นห้องที่ใหญ่พอสมควร เธอเป็นลูกผอ.ที่นี่ด้วย กระจกถูกปิด
ด้วยสีดำหมด คนภายนอกจะมองไม่เห็น
" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ "
" เดี๋ยวสิ ด๊อง " สรรพนามเปลี่ยนทันที เมื่ออยู่ในห้องส่วนตัว
" ครับ "
" ไม่ต้องพูดครับก็ได้นะ เราอยู่ในที่ที่ไม่มีคนแล้ว " เจสสิก้าเดินไปที่ดงแฮ
" ไม่เป็นไรหรอกครับ " จบประโยค เจสสิก้าเอามือขาว ๆไปวางบนไหล่ของดงแฮ แล้วกดให้ดงแฮนั่งบนโซฟาในห้องของ
เธอ
" อาจารย์รู้ว่า มันไม่เหมาะสมนะครับ " ดงแฮพูด หลังจากที่นั่งบนโซฟานุ่ม ๆแล้ว
" เธอบอกฉันกี่ครั้งแล้วนะ " เจสสิก้าพูด หลังจากที่เดินไปล็อกประตูห้องเรียบร้อย
" วันนี้ ผมมีเรียนนะครับ "
" จ้ะ ฉันรู้แล้ว " จบประโยค เจสสิก้าถอดเสื้อนอกออก เผยให้เห็นถึงเสื้อข้างใน สายเดี่ยวสีดำเปรี้ยว ๆ แล้วโยนไว้ข้าง ๆ
ที่นั่งทำงานของเธอ เธอปล่อยผมที่มัดรวบเอาไว้ แล้วไปนั่งบนตักของดงแฮ
" อาจารย์ครับ "
" ไม่ดีนะค่ะ คนดี เรียกชื่อฉันสิ ด๊อง " เจสสิก้าพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
" อ่า อาจารย์.. " ดงแฮจะพูด แต่เจสสิก้าเอาส่ายหน้า
" เรียกสิค่ะ ด๊อง " เจสสิก้า ยังพูดต่อ
" เจส " ดงแฮพูดสั้น แต่ก็ถามให้เจ้าของชื่อยิ้มแก้มปลิ
" อย่างนี้ต้องให้รางวัลคนดี " เจสสิก้าพูด แล้วหอมแก้มทั้งซ้าย ขวาของดงแฮ มีผู้หญิงนั่งตักแบบนี้ ใส่ชุดแบบนี้ ท่าทาง
แบบนี้ ใครมันจะอยู่เฉย ๆได้นานล่ะ มือทั้ง 2 ข้างของดงแฮ กอดเอวของเจสสิก้าไว้ เหมือนบรรยากาศในห้องจะเต็มใจ
แสงไฟห้องเป็นสีน้ำตาลแดง ๆ มันทำให้เจสสิก้าฮ็อตเข้าไปอีก ขนาดเปิดแอร์ แต่ทำไมมีเหงื่อได้ละ
" พอเถอะ เจส " ดงแฮรีบพูดในขณะที่เจสสิก้ายังเอาจมูกถูแก้มของเขา
" ไม่เอาหรอก ด๊อง เจสมีคาบว่างทั้งทีนะ " เจสสิก้ายังคงเอาจมูกถูแก้มของดงแฮ แล้วไล่ไปเต็มหน้าของเขา
" มันยากที่จะทำใจนะ เจส "
" ก็ไม่ต้องทำหรอก ปล่อยมาที่ฉันเลยสิ " เจสสิก้ากระซิบที่ข้างหูดงแฮ ดงแฮรู้สึกปั่นป่วน แต่ก็ดึงเจสสิก้าเข้ามาใกล้ ๆตน
อีก เจสสิก้าหัวเราะเบา ๆ
" เธอคิดผิดที่อยู่กับฉันแบบนี้นะ.. " ไม่ทันที่ดงแฮจะพูดอะไร เจสสิก้าปล่อยรสจูบแสนหวานให้กับเขาทันที รสหวาน แฝง
ความอ่อนโยน ผสมปนเประหว่างความร้อนแรง ด้วยเสื้อผ้า และบรรยากาศในห้อง ทำให้จูบครั้งนี้มันยาวนานนัก
" อื้อ~ " เสียงเจสสิก้าครางเบา ๆ ทไห้ดงแฮได้ใจ
" ฉันบอกแล้ว ว่ามันไม่ดี " ดงแฮเว้นว่างให้ได้หายใจบ้าง แต่เจสสิก้าก็จู่โจมต่อ รสหวานครั้งนี้ ยิ่งกว่าน้ำตาลซะอีก
มือของเจสสิก้าปัดป่ายตรงเอวของดงแฮ แต่ดงแฮก็ใช้มือทั้ง 2 ข้างวางมือของเจสสิก้าไว้บนคอ เจสสิก้าจึงโอบคอของดง
แฮ ดงแฮใช้มือทั้ง 2 ข้างกอดเอวเจสสิก้าให้แน่นกว่าเดิม
" อื้อ~ " เสียงครางของเจสสิก้า ที่ช่องปากของเธอถูกล่วงลับ โดยดงแฮ
" แฮก ๆ " การจูบจบลง เสียงหอบ ถี่ขึ้นเรื่อย ๆ
" พอใจรึยัง " ดงแฮถาม หัวใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ
" ยัง " เจสสิก้ายิ้ม แล้วปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของดงแฮ ทีละเม็ด ๆ แล้วถอดเสื้อของดงแฮออก เหลือแต่เสื้อกล้ามบาง
ๆ เจสสิก้าจะถอดเสื้อกล้ามออก แต่ดงแฮก็ดึงเจสเข้ามาจูบอีกครั้ง
" อื้อ~~ " เสียงหวาน ๆครางเรื่อย ๆ ดงแฮชอบใจ มือของเขา ไม่ได้อยู่ที่เอวแล้ว พยายามจะถอดเสื้อสายเดี่ยวบางออก
แต่มันก็ไม่ยอมออก จึงถอนริมฝีปากออก
" หึหึ เธอเริ่มเองนะ " จบประโยค ดงแฮจับตัวเจสสิก้า แล้วพลิกตัวนอนลงบนโซฟา เขาถอดรองเท้าส้นสูงให้เจสสิก้าที่
นอนยิ้มอยู่ แล้วเขาก็นั่งคร่อมเธอ พยายามถอดเสื้อสายเดี่ยวออก แต่ไม่เป็นผล เจสสิก้าผลักด๊องออก แล้วกึ่งลุกกึ่งนั่ง
ฉีกเสื้อตัวเองขาดอย่างไม่ใยดี ตอนนี้ ท่อนบนเธอมีแต่บราตัวเดียว ดงแฮใช้มือของเขาไล่ไปตามผิวขาว ๆของเธอตั้งแต่
หน้าของเธอ ผ่านคอขาว ๆ ลงมาถึงหน้าอก เขาจูบที่หน้าท้องเนียนของเธอ แล้วเงยหน้าขึ้น ประทับจูบให้เจสสิก้าอีกครั้ง
เริ่มแรงขึ้น แรงขึ้นเรื่อย ๆเจสสิก้า เอามือโอบรอบคอ ทั้งจับหัว ลูบคอ ดงแฮประคองเจสสิก้าให้ล้มลงนอน ขณะที่ยังคาจูบ
หวาน ๆไว้อยู่ ขาของพวกเขา 2 คนพันกันไปมา เจสสิก้าใช้มือของเธอฉีกเสื้อกล้ามของดงแฮออก ผิวกายของเขา ขาว
พอ ๆกับเธอเหมือนกัน เจสสิก้าลูบไล้หน้าท้องของดงแฮ ไปมา ดงแฮถอนริมฝีปาก
" พอก่อนเถอะ " ดงแฮพูด หลังจากได้สติ
" อารมณ์ยังค้างอยู่เลย วันนี้ เธอหยุดก็ได้ เดี๋ยวฉันต่อเอง " พูดจบเจสผลักหน้าอกของดงแฮออก แล้วทั้งคู่ก็พลิกตัวกัน
บนโซฟา เจสสิก้าได้ขึ้นคร่อมดงแฮที่นอนหอบอยู่ข้างล่าง
" ตาฉันบ้างนะ " เจสสิก้ายิ้ม แล้วมุ่งไปที่แก้มของเขา เธอใช้จมูกของเธอถูให้จั๊กจี้เล่น มือของด๊องจับไหล่ของเจสสิก้า
เธอหยุดแล้วลุกขึ้นนั่งมองไปที่ดงแฮเหมือนคิดอะไรอยุ่ แล้วเธอก็ถอยหลังออกมา จนถึงกางเกงของดงแฮ ดงแฮมองตาม
ด้วยความเป็นชาย สัญชาตญาณของเขาคือ คนที่อยู่ตรงหน้า เขาจึงจู่โจมไปที่ริมฝีปากอีกครั้ง
" อื้อ~~ " เสียงครางออกมาอีกกี่ครั้ง นับไม่ถ้วน เจสสิก้าใช้มือของเธอถอดเข็มขัดของดงแฮออก ส่วนมือของดงแฮ
ประคองใบหน้าของเจสสิก้า
ก๊อก !! ก๊อก !!
เจสสิก้าได้ยินเสียง จะลุกขึ้นไปดูว่า ใครมาเคาะห้อง แต่ดงแฮก็ดึงเจสสิก้านอนลงโซฟา แล้วค่อมต่อ เขาไซ้ไปที่ซอกคอ
ขาวของเจสสิก้า ไม่สนเสียงเคาะประตูอะไรทั้งสิ้น แล้วก็เริ่มบทเพลงรักกันต่อไป...
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
ขอโทษนะค่ะ ที่แต่งไม่ดี
มือใหม่อ่าค่ะ ^___^
ฝากด้วยนะค่ะ ^__^
เม้นท์ ๆ ๆ เม้นท์ ๆ ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น