คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ในน้ำ มีชีวิต ( ข้อความ ที่ ๓)
2 พ.ย. 2554
เวลา 05.30 น.
บ้าเอ๊ย..
เมื่อคืนก็อยู่จนดึก เฝ้าระวังอาการของน้องน้ำ
วันนี้ดันตื่นเช้าซะงั้น
ทั้งที่พึ่งตื่น น่าจะงัวเงีย ผมกลับตาสว่างโล่ซะอีกแน่ะ
ทั้งที่อยากจะขี้เกียจให้เต็มที่ ให้สมกับเป็นวันหยุดแท้ๆ
คิดแล้วมันน่าหงุดหงิดชะมัด จะขี้เกียจทั้งที ก็ไม่ได้ดังใจ แง่ม แง่ม แง่ม...
เช้านี้ มีน้ำเพิ่มขึ้นนิดหน่อยในหมู่บ้าน
ทั้งที่คิดว่าปลอดภัยอุ่นใจแล้วแท้ๆ ที่ในหมู่บ้านน้ำไม่ท่วม
ในขณะที่ข้างนอกบางจุดสูงเป็นเมตร หรือ อาจมากกว่า
กำแพงหมู่บ้านทั้ง 4 ฝั่ง ข้าศึกประชิด ติดทุกมุมแล้วแต่ยังเข้ามาไม่ได้
อะไรจะอุ่นใจเท่านี้ไม่มีอีกแล้ว
9.00 น.
จิบกาแฟ เขียนงาน อ่านนิยาย
โอ้ล่า....
เล่นเนต เข้าเฟส เพื่อนไม่มี หนีน้องน้ำกันไปจนหมดแล้ว
ซวยละสิไม่มีไรแชร์ เอาไงดี //โฮๆๆๆๆๆ
23.57 น.
นอนไม่หลับไม่รู้จะทำไร!
ออกไปเดินให้หมาเห่าเล่นดีกว่า วะ..555+ = =!!!
เดินพ้นรั้วบ้านเท่านั้นแหละ
น้องปลากระดี่ ระริกระรี่เล่นน้ำอยู่หน้าบ้าน สะท้อนแสงไฟฉายเป็นประกายระยิบระยับ
"สวยสุดยอด!!!"
ยังกะฝูงปลาโลมา กระโจนเล่นน้ำอยู่ในทะเล อย่างที่เห็นในหนัง ยังไง ยังงั้น
ไม่ได้สิ! ยังงี้ ต้องแชร์....
เอ๊ย.. !? ไม่ใช่สิ !
น้ำมาไงหน้าบ้านตรูฟระ ???
ว่าแล้วก็ต้องกลับขึ้นไปเปิดเนตแชร์สถานการณ์อยู่ดี T T
Share....
------------------------------------------------------------
3 พ.ย. 2554
เวลา 10.33 น.
เอ๋า..
สายโด่เลย... โว้ย.. เฮ้ย !
วันนี้ต้องไปหาสาเหตุไม่ใช่เรอะว่าน้ำเข้ามาว่ายเล่นหน้าบ้านได้ไง?
พวกเพื่อนบ้านกับกรรมการหมู่บ้านมากันพร้อมหน้าพร้อมตาคุยกันอยู่ก่อนแล้ว ในขณะที่ผมเข้าไปร่วมวง
ปรากฏว่าทัพหน้าของน้ำได้เสาะหาจุดอ่อนของป้อมอิฐศิลา ปราการกรวดทรายได้แล้ว
ราวกับสุนัขล่าเนื้ออันร้ายกาจ ที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดี จมูกอันฉับไวของทัพหน้าของเหล่าน้ำ สอดส่ายไปมาในอากาศ สูดดม สัมผัส เลาะเลี้ยวโอบล้อม หาช่องว่างของเหล่ากำแพงแกร่ง
เมื่อได้กลิ่นรอยรั่วซึม ที่สามารถจะนำพากองทัพอันเกรียงไกร ตีฝ่าวงล้อมเข้าไปได้ ก็แล่นเลี้อยราวอสรพิษร้าย บีบขดตัวเข้าสอดแทรกช่องว่างแห่งกำแพงศิลาเข้ามา ทำลายล้างทางด้านในของป้อมค่าย หวังเปิดทางให้พวกที่เหลือบุกตามเข้ามาสมทบ
มีรอยรั่ว ตามกำแพงบ้าน ที่อยู่ติดน้ำ!!!
หลายหลังที่เจ้าของบ้านยังคงปักหลักสู้
ทำให้กรรมการหมู่บ้านได้พาเหล่าทหารหาญ (ลูกบ้าน+ยาม)
เข้าต่อตี อุดรูรั่ว และเร่งระบายน้ำออก
เมื่อรู้ตัวว่าจะถูกต่อต้าน
กองทัพน้ำก็พากันตะเกียกตะกายคืบคลานผ่านตัวบ้านเหล่านั้น
เข้ามายังถนนส่วนกลาง อย่างเร่งรีบ สุดชีวิต
ถ้าไม่รีบทำอะไร !?
แล้วน้ำเข้าถึงท่อระบายน้ำใต้ดินได้ เราซวยแน่ !!!
ดังนั้นทุกคนในหมู่บ้านตอนนี้ จึงไม่มีใครเกี่ยงสีอะไรกันอีก ต่างคนต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือ ทั้งผู้ชายผู้หญิงรวมทั้งเด็ก และวัยรุ่น ซึ่งเวลาปกติมักก่อแต่ปัญหาเป็นส่วนใหญ่ แต่ตอนนี้พวกเขาคือกำลังสำคัญของหมู่บ้านเรา โดยมีสาวๆ รุ่นเดียวกันเป็นแรงใจ และตัวกระตุ้น ( พึ่งรู้ตอนนี้แหละว่าเด็กสาวๆ หมู่บ้านนี้มีเยอะแถมยังน่ารักสุดยอด//เฮ้ย.. งูโผล่) งานที่ต้องใช้แรงมาก ที่ลุงๆ ไม่ค่อยถนัด จึงผ่านไปด้วยดี
แต่กระนั้นก็ยังมีหลายบ้านที่เจ้าของบ้านทิ้งรังไปแล้ว
ก็ต้องโทรไปตามตัวขออนุญาต เข้าไปอุดพื้นที่กันหน่อย
จะเข้าไปทำโดยพลการก็ไม่ได้ ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี
แต่ก็ยังต้องเสียเวลากว่าจะติดต่อได้อยู่ดี
และนั่นก็เป็นเหตุให้ แนวหน้าหน่วยกล้าตายของทัพน้ำ
เข้ามาทำความเสียหายให้หมู่บ้านไปได้ไม่น้อยทีเดียว
หลังจากที่ปิดกั้นไม่ให้กองทัพน้ำที่เหลือเข้ามาได้แล้ว ที่นี้..
เราก็ต้องไล่กำจัด น้ำที่เข้ามาได้แล้วไ ปทีละที่ ทีละที่
ให้หมดสิ้นไปจากหมู่บ้านของเรา...เอาตัวไปประหาร!!! เอ้า... เฮ
(โหดร้ายจริงๆ)
เอ๋า.. ไรฟระ 17.50 น. ตั้งกะเมื่อไร?
ยังไม่ต้องอาบน้ำทานข้าว
ชัยชนะครั้งนี้ยิ่งใหญ่นัก ยังไง ยังไง ก็ต้องแชร์กันหน่อย.. เยี้ยก กรู๊ !!!
Share...
ความคิดเห็น