ชายหนุ่ม เธอ ตัวประหลาด ในเช้าแห่งวันมหัศจรรย์ใจ

เนื้อเรื่อง

แล้วผมก็เดินมาตรงที่เก่า
เป็นที่เดิมที่ผมเคยได้พบกับเธอเมื่อปีที่แล้วที่ตรงจุดนี้  ใครจะไปคิดว่านางฟ้าบนดินจะมีอยู่จริงเช่นอย่างผมในวันนั้น  เธอวิ่งมาเหมือนดังว่าหนีอะไรมาสักอย่างก่อนจะสะดุดกับชายหนุ่มแล้วล้มลง เธอมองหน้าชายหนุ่มอย่างงงงันพลันสงสัย ท่ามกลางบรรยากาศยามเช้าตรู่ของวันที่ท้องฟ้าอึมครึม ไม่ครึ้มฝนเพียงครึ้มแค่ฟ้า ลมเย็นพัดมากระทบเส้นผมเรียวสลวยให้ปลิวไสว เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มเกือบหยุดทำหน้าที่โดยพลัน

    ขณะที่ใจชายหนุ่มกำลังจะหยุดทำหน้าที่ ณ ตรงจุดนั้น   หัวสมองก็พลันฉุกขึ้นมาว่าเธอมาวิ่งเช้าเหมือนกันแฮะ แต่ดูเหมือนเธอไม่ได้มาวิ่งคนเดียว ใครบางคนกำลังวิ่งไล่เธออยู่หรือไง เหมือนจะเป็นคำบอกใบ้กับสีหน้าและสายตาที่ดูหวาดหวั่นถึงขั้นหวาดกลัว บอกให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจมาวิ่งเพื่อเป็นการออกกำลังกาย  มันเป็นการจำใจ      เสียงอันดังตะโกนมาใกล้บริเวณที่ชายหนุ่มยืนอยู่  พร้อมกับเสียงเต้นถี่รัวของหัวใจอ่อนล้าดวงน้อยๆ ที่พร้อมจะสูบฉีดอย่างแรงอีกครั้ง เธอจะออกวิ่งอีกครั้ง  ชายหนุ่มพยายามบอกเธอด้วยท่าทางเป็นมิตรที่สุดเพื่อให้เธอไว้ใจในตัวชายหนุ่ม  ให้เธอเชื่อใจ ชายหนุ่มสามารถปกป้องเธอได้ แม้กระนั้นเธอก็ยังรั้นจะวิ่งต่อไปให้ได้  ชายหนุ่มพยายามรั้งเธอไว้โดยดึงลำตัวเธอมาซุกไว้กับอกแล้วเปลี่ยนมาแนบบนแผ่นหลังของชายหนุ่ม เสียงฝีเท้าก้องดังเข้ามาใกล้ทุกขณะ ก่อนจะมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าคนทั้งสอง  ร่างกำยำสูงใหญ่ ดำทมึนทั่วร่าง
เท่าที่ชายหนุ่มรู้ชายหนุ่มไม่ใช่คน

    สองเท้าของตัวประหลาดย่างกรายเข้ามาทีละก้าว ทีละก้าว หาชายหนุ่มและเธอซึ่งตอนนี้ยังคงปลอดภัยอยู่บนแผ่นหลัง  ชายหนุ่มไม่รู้จะทำอย่างไรและประการใดดี   เธอคนนี้เป็นใคร มาจากไหนก็ไม่รู้ ทำไมชายหนุ่มจะต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงกับความมืดมนนี้ด้วย  เพียงแค่วิ่งหนีออกไปจากตรงนี้ ซะเดี๋ยวนี้ ชายหนุ่มก็รอดแล้ว
    แล้วเธอล่ะ ชายหนุ่มจะยอมปล่อยให้เธอคนที่ชายหนุ่มฉุดรั้งไว้ด้วยคำบอกให้เธอเชื่อใจ ต้องเผชิญชะตากรรมของเธอเพียงผู้เดียวหรือไร  

    ไม่ ชายหนุ่มบอกกับตัวเองว่า ไม่  ชายหนุ่มจะไม่ยอมทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แล้ววิ่งหนีจากไปเฉยๆ โดยไม่แยแสอะไรอีก  จะไม่ทำเหมือนที่แล้วๆมา  ชายหนุ่มบอกกับตัวเองอย่างนั้นพร้อมๆกับการย่างกรายอีกก้าวของเจ้าตัวประหลาด ชายหนุ่มถอยร่นพร้อมๆกับเธอ

    เจ้าตัวประหลาดคำรามข่มด้วยพลังเสียงอันดังสนั่นไหวน่าเกรงขาม บรรยากาศเริ่มครึ้มเมฆมาบ้างแล้ว สะกดให้อารมณ์ของผู้เสียเปรียบตึงเครียดเหมือนขึงหนังกลองที่พร้อมจะขาดลงง่ายดายหากถูกกรีดด้วยของคม

    ชายหนุ่มถอยร่นลงมาได้ 3 ก้าว เม็ดฝนเม็ดแรกก็หยดแหมะลงมาตรงกลางใจ ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกถึงความเปียกชื้นของสิ่งที่เป็นของเหลว มันคือน้ำ ฝนกำลังจะตก เธอเงยหน้าขึ้นมองฟ้า พร้อมทำทีอ้อนวอนพรวิเศษกระมัง  ไม่ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ ชายหนุ่มก็รู้แค่เพียงว่าข้างหลังชายหนุ่มมีคนคนหนึ่งให้ปกป้อง  และบัดนี้   เวลานี้ชายหนุ่มพร้อมจะพิสูจน์อะไรบางอย่างในส่วนลึกของห้วงหัวใจของชายหนุ่มแล้ว

    กับเหตุการณ์ที่เคยกระแทกทั้งหัวใจชายหนุ่มให้เกือบแตกสลายลง ชายหนุ่มไม่สามารถทำในสิ่งที่ต้องการ สิ่งที่ชายหนุ่มอยากจะปกป้อง  เธอคนที่ชายหนุ่มพยายามบอกด้วยท่าทางเป็นมิตรที่สุดเพื่อให้ไว้ใจ เพื่อให้เชื่อใจ ชายหนุ่มจะปกป้องเธอ  แต่มันจบลงแล้วทุกสิ่ง ทุกอย่าง มันไม่เป็นอย่างที่ชายหนุ่มต้องการ เธอจากไปแล้ว เพื่อให้ชายหนุ่มได้รอด เจ้าตัวประหลาดเอาตัวเธอไป พร้อมกับขว้างท่อนซุงใหญ่ให้มากระแทกทั้งหัวใจของชายหนุ่ม

    เธอไม่รู้หรอกว่า เธอยังคงเป็นทุกลมหายใจเข้าออกของชายหนุ่มเสมอมา ทุกวันนี้ชายหนุ่มอยู่มาได้ด้วยความหวังเพียงอย่างเดียว หวังว่าจะได้พบเธออีกครั้ง สักวัน ตรงที่เก่า