ก่อนที่คุณจะเข้าสู่เนื้อเรื่อง...
คุณอยากจะลองฟังนิทานก่อนไหม?
:)
____________
กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้วได้มีฝาแฝดเพศหญิงอยู่คู่หนึ่ง ทั้งสองคนต่างรักใคร่กลมเกลียวกันเป็นอย่างมากถึงแม้ว่าทั้งคู่จะถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลำพังตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ด้วยเหตุผลงี่เง่าของพวกผู้ใหญ่ที่เชื่อกันว่าเด็กฝาแฝดคือตัวแทนของความโชคร้าย
แต่ถึงจะถูกรังเกียจอย่างไรแฝดคนพี่กลับไม่เคยโกรธเคืองคนเหล่านั้นเลยแม้แต่นิดเดียว ผิดกับแฝดคนน้องที่มักจะโกรธทุกครั้งเมื่อมีคนมากลั่นแกล้งพี่สาวของตน...
ถึงแม้ว่าทั้งคู่จะเป็นฝาแฝดกันแต่นิสัยกลับแตกต่างกันอย่างชัดเจน แฝดพี่เป็นเด็กสาวอ่อนโยนผู้มีจิตใจที่โอบอ้อมอารี แฝดน้องเป็นเด็กสาวที่แก่นแก้วมักจะมีเรื่องชกต่อยกับหัวโจกของหมู่บ้านอยู่เกือบทุกวัน
ถึงจะต่างกันเหมือนขั้วตรงกันข้าม แต่ทั้งคู่ก็มักจะอยู่ด้วยกันเสมอไม่เคยแยกห่างกัน...
ชีวิตของทั้งคู่ก็ยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ คอยหาของป่ามาประทังชีวิต คอยเล่นด้วยกัน คอยปลอบประโลมซึ่งกันและกัน คอยอยู่เป็นที่พึ่งให้กับอีกฝ่ายเมื่อยามที่อีกฝ่ายนั้นต้องการเสมอ
ใช่... พวกเธอทั้งคู่คอยอยู่เคียงข้างกันเสมอและมันจะยังเป็นแบบนั้นไปตลอด...
แต่อย่างที่รู้ๆกัน ถ้ามันจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งมันก็คงจะน่าเบื่อเกินไป...
จริงมั้ย :)
.....
....
...
..
.
...นรก
นั่นคงเป็นคำเดียวที่สามารถอธิบายภาพของเหตุการณ์ตรงหน้าได้เป็นอย่างดี
เปลวเพลิงที่เปรียบเสมือนไฟจากขุมนรกที่จะแผดเผาทุกๆสิ่งที่ขวางหน้า ซากศพเกลื่อนกลาดเต็มไปทั่วบริเวณ แต่ละศพต่างมีสภาพที่ไม่ต่างอะไรเศษเนื้อ บางศพก็ถูกฉีกกระชากอย่างรุนแรงจากเขี้ยวของสัตว์อะไรบางอย่างที่มีขนาดใหญ่อย่างรุนแรง
ท่ามกลางซากศพเหล่านั้นก็มีร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังประคองร่างที่ไร้วิญญาณของเด็กสาวผู้ที่มีหน้าตาเหมือนกันทุกประการอีกคนหนึ่งอยู่...
ดวงตาที่เคยสดใสและเป็นประกายดั่งอัญมณีได้แปรเปลี่ยนเป็นดวงตาสีดำสนิทที่ไร้ประกายเปรียบเสมือนหลุมดำที่ไม่ว่าใครจ้องมองเข้ามาจะต้องถูกดูดเข้าไปในความมืดนั้น น้ำตาที่ไหลรินในทีแรกแปรเปลี่ยนเป็นเลือด
เด็กสาวคนนั้นค่อยๆประคองร่างที่ไร้วิญญาณของแฝดคนพี่ก่อนจะเดินออกไปจากสถานที่แห่งนั้นโดยไม่เหลียวมองกลับมาเลย
เธอคนนั้นเดินไปเรื่อยๆลัดเลาะภูเขาจนมาถึงทุ่งดอกไม้ทุ่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีเหลืองนวลซึ่งเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยทรงจำดีๆที่เคยมีมา ก่อนที่จะค่อยๆวางร่างที่ไร้วิญญาณอย่างทะนุถนอม
...เธอมองร่างแฝดพี่ของตนเองซักพัก ก่อนที่จะพูดบางอย่างออกมา
"ข้าขอสัญญา...."
เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาราวกับกระซิบบอกกับสายลมที่พัดผ่านมา ก่อนที่น้ำนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่น่าขนลุกเปรียบเสมือนกับเสียงที่ออกมาจากขุมนรก
"ข้าจะต้องล้างแค้นไอพวกเวรตะไลนั่นให้ได้!?! พวกสารเลวนั่นจะต้องตกนรกหมกไหม้ในอเวจีไปพร้อมกันกับตัวข้า! ข้าจะเป็นดั่งตัวแทนของความเกลียดชังตัวแทนของปีศาจที่จะออกมาจากขุมนรกและจะลากพวกสัตว์นรกทั้งหลายลงไปยังอเวจี ข้าขอสาบานต่อผู้เป็นพระเจ้า 'ผู้เปรียบดั่งบิดาของข้า' ว่าผู้ที่เป็นต้นเหตุการตายของพี่สาวของข้าจะต้องตายโหงไปกันให้หมดทุกคน!?!--"
เมื่อเด็กสาวพูดจบท้องฟ้าก็เกิดแปรปรวนขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทั้งๆที่ในตอนแรกท้องฟ้าก็ปรอดโปร่งดีอยู่แท้ๆ เหมือนว่าเร็วๆนี้กำลังจะมีพายุลูกใหญ่เข้ามา
สายฟ้าต่างฟาดกันลงมายังผืนแผ่นดิน เหล่าสัตว์ทั้งหลายทั่วบริเวณนั้นต่างพากันส่งเสียงร้องขึ้นตามสัญชาตญาณในการรับรู้ถึงอันตรายของพวกมันเอง...
เป็นสัญญาณของมหันตภัยที่กำลังจะเริ่มต้นต่อจากนี้
____________
**จบไปกับบทนำแล้วนะคะสำหรับคนที่เข้ามาอ่านในตอนแรกรบกวนลองตรวจดูก่อนนะพอดีว่าเผลอกดเผยแพร่ไปทั้งๆที่ยังไม่เสร็จ--
**ในเรื่องที่สองไรท์ต้องขอแจ้งก่อนว่านิยายเรื่องนี้อาจจะมีการนอกเรื่องไปเยอะอยู่พอควรนะคะ เพราะไรท์จะต้องปรับพวกโครงเรื่องให้มันเข้ากับภูมิหลังของนางเอกทำให้เนื้อเรื่องอาจจะบิดเบี้ยวไปจากพวกมังงะและอนิเมะอยู่เล็กน้อย
**ตัวละครอาจจะมีการ OCC คือนิสัยของตัวละครอาจจะผิดแปลกไปบ้างจากในอนิเมะ และต้นกำเนิดของตัวละครบางตัวก็จะมีการสมมติขึ้นมาเองจากการมโนของตัวผู้เขียน(คนที่คุณก็รู้ว่าใคร)
**สุดท้ายนี้ก็อยากจะบอกว่าไรท์อาจจะมีการบรรยายที่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ภาษาแปลกๆ คำผิดเยอะ หรืออาจจะมาๆหายๆไปบ้างเนื่องจากไรท์ติดเรียนออนไลน์ ไรท์ก็ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ
**ในช่วงแรกๆของเนื้อเรื่องจะยังเป็นเนื้อหาสบายๆอยู่นะคะ(คิดว่า) ยังไม่เข้าสู่เนื้อเรื่องหลักของอนิเมะ--
***เนื้อเรื่องในนิยายยังไม่ค่อยคงที่ อาจจะมีการปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆนะคะ
ความคิดเห็น