ทำไมล่ะ. ทำไม นายต้องทิ้งฉันไว้คนเดียวด้วยทำไมล่ะ งิน.
เฮ้ย. เราฝันแบบนี้อีกและ แต่ถึงยังไงฉันก็ยังจะ. คิดถึงนายอยู่นะ งิน. ทำไมนายต้องทิ้งฉันไว้แบบนี้ด้วย
ทั้งที่ฉัน. ฉัน
มิสึโมโต้. เสียงจากหัวหน้าที่เข้ามาขัดทำให้รันงิคุเช็ดน้ำตาและ
มีอะไรหรอค่ะหัวหน้า
เธอเป็นอะไรเนี่ย
เปล่านี้คะหัวหน้า
ในใจโทชิโร่. เป็นอะไรหน้าดูยิ้มแยมแต่ในใจกลับร้องไห้
หัวหน้าค่ะ คือฉัน ขอพักงานได้ไมอ่ะค่ะ
หือ มิสึโมโต้ แต่ก็ได้
ขอบคุณค่ะหัวหน้า
และรันงิคุก็จากไปเหลือแต่โทชิโร่ที่ดูจะจับผิดอ่ะนะ
รันงิคุ:วันนี้ไปที่เมืองลูคอนดีกว่า
และพอเดินๆไปรันก็ไปเห็นต้นไม่ต้นหนึ่งและ
ต้นไม้นี้เนี่ยดูร่มดีจังนะคิดถึงตอนยังอยู่ที่เมืองลูคอนนี้กะ. ....
รันงิคุเริ่มเศร้าและตอนนั้นก็
ชังเถอะไปเที่ยวโลกมนุษย์ดีกว่า. และพอไปถึงโลกมนุษย์ ก็มีฮอโลว์โผล่มารันงิคุจึงรีบไปกำจัด
เเละหลังจากที่กำจัดฮอโลว์เสร็จเธอก็ไม่ระวังเอาซะเลย. มีรถบรรทุกผ่านไปรันงิคุเกียบจะโดนรถนั้นชนแต่ก็
ระวัง เสียงที่คิดถึงและอยากได้ยินมานานเสียงนั้นคุ้นหูมากและพอรันงิคุลืมตาขึ้นมาก็เห็น. งิน อะไรกันนี้เราเหนื่อยจนเห็นภาพลวงตาเลยเหรอ รันงิคุพูดกะตัวเอง
งิน:รันงิคุ รันงิคุ
เสียงเหมือนงินตัวจิงเลยหรือว่า
เจ๊นางเอกของเราหันไป เจอชายชุดเหมือนยมทูตแต่สีขาวผมสีขาวเสียงเเบบนี้ งิน งิน
รันงิคุเธอมาทำอะไรที่โลกมนุษย์นี้
งินจิงหรอ
ก็ฉันจิงๆ งินไงเธอตาฝ่าฝางหรึไงรันงิคุถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวฉันจูบเธอให้ตื่นเอง
เฮ้ย อย่านะรู้เเล้ว เชื่อแล้วน่า จากนั้นน้ำตาของรันก็เริ่มรินไหลออกมา
เธอร้องไห้ทำไมรันงิคุยิ้มสิ ฉันชอบเธอตอนยิ้มนะ
ฉัน ฉันคิดถึงนายมากนะงินทำไมทำไมนายถึงทิ้งฉันไปล่ะ ฮือ ฮือ กลับมาเถอะนะงินฉันขอร้อง
คงไม่_ได้แหละ
ทำไมล่ะ ทำไม
เพราะฉันทำทุกอย่างนี้เพื่อเธอนะเธอจำได้ไมว่าฉันเคยให้จดหมายไว้ฉันบอกห้ามเปิดแต่คืนนี้ตอน4ทุ่มเธอค่อยเปิดนะ
ฮือ ฉันจะทำตาม
รันงิคุก็กลับไปที่บ้านโอริฮิเมะพอ4ทุ่ม รันเอาจดหมายมาอ่านทันที
ถึง รันงิคุ
ฉันขอโทษนะที่ทิ้งเธอและทำให้เธอต้องร้องให้แต่สิ่งที่ฉันอยากบอกคือ. ผม_รัก_คุณนะรันงิคุ
วันนี้ผมอาจจะมาหาคุณก็ได้ใครจะรู้ แต่ก่อนหน้านั้น. ผมอยากบอกว่า. ขอโทษ ขอโทษนะ รันงิคุ
จากนั้นน้ำตาของรันก็เริ่มไหลและ
ถ้านายรักฉันฉันก็รักนายนะงิน
จิงเหรอครับรันงิคุเสียงของ งินดังขึ้น
รันงิคุตกใจและรินก็เข้ามาทางหน้าตาและบอกว่า อย่างร้องสิ.
รันงิคุยังตกใจอยู่
ผมรักคุณนะรันงิคุ รักมาก
ฉัน...ก็...รัก....นายเหมือนกันจากนั้นรันงิคุก็เข้าไปกอดงิน
รักที่สุดเลย งิน และริมฝีบอกของทั้งสองก็ปะกบกันอย่างอ่อนโยน
จูบที่เต็มด้วยน้ำตาของรันงิคุ
รันงิคุพูดหลังจากที่งินถอนริมฝีปากออกมา
งิน ฉันไม่เข้าว่าทำไมนายต้องไปกะไอเซ็นไม่ใจเลยจิงๆ
วันข้างหน้าเราจะพบกันอีกนะรันงิคุ
และวันที่พบกันอีกคืนสุดท้ายจิงๆ
งินทรยสไอเซ็นแต่ไอเซ็นก็ฆ่าเค้าอย่างไม่สงสารเลย(ใจร้ายจิงๆเลย)
รันงิคุร้องไห้และบอกว่า
ทำไมล่ะงินนายจะทิ้งฉันอีกแล้วเหรอ ไม่เอานะงินไม่เอานะ
อย่าร้องไห้สิรันงิคุ. ผมอยากให้คุณยิ้มนะ. และคำสุดท้ายที่พูดคือ. รักนะรันงิคุ........
งินนนนนนนนนนนน
หลังจากนั้น10วัน
นายเป็นคนเเบบนี้แหละ แบบนี้แหละที่ฉันรักนายที่สุด ชอบที่สุดรักที่สุด
นายคงไม่อยากให้ฉันร้องไห้ใช่ไมงินรันงิคุพูดด้วยน้ำเสียงสั้นค่อน ฉันสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้อีกและจะยิมให้นายด้วย
รันงิคุ:ถึงแม้ว่าความรักเราอาจไม่สมหวังแต่รักนี้จะไม่หายไป รักนายที่สุดเลยงิน
..... ออจบแล้วค่ะะะะะ...
ปล.เม้นติชมด้วยน่าไปแหละ
ภาพมาอีกนิดหนึ่ง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น