จอมกระบี่สายฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : ตะลุมบอน

              เสียงโห่ร้องดังขึ้นของทหารที่บุกเข้ามาอย่างรุนแรง

"เจ้าใช่ไหมที่คิดจะลอบสังหารข้า"
"ใช่!แล้วท่านพร้อมหรือยัง"
"ข้าไม่อยากฆ่าคนที่ไม่มีอาวุธหรอก"
"ชักกระบี่เล่มนั้นมา!"
"วันนี้แหละเราจะได้เห็นดีกัน!!!"
"ท่านพูดได้ซึ้งเหลือเกิน"
"คำพูดครั้งสุดท้ายของท่านจะต้องจำใส่หัวไว้ซะ"

"บังอาจ!!คิดว่าข้ากลัวเจ้ารึไง"
"ท่านจะกลัวหรือไม่กลัวข้าก็ได้"
"จำไว้2ข้อก่อนส่งท่านไปยมโลก"
"ข้อแรกข้าต้องการปกป้องแผ่นดินนี้ไว้สุดกำลัง"
"ข้อสองแม้ว่าข้าจะตายเป็นผีข้าก็จะทำลายเจ้าให้ดับสูญไปจากโลกนี้จำใส่หัวไว้ซะ"
ฉัวะ!!!
"ขะ...ข้าคนนี้เนี่ยนะ" "พะ...แพ้เจ้า"
ตุบ!คำพูดสุดท้ายเขาต้องจำไว้ถึงวันที่ยมทูตปล่อยเขาไป