[TEENTOP] My Short Fiction [ByungChan]

ลำดับตอนที่ #1 : [OS] Goodnight [ByungChan]

Title: Goodnight

Fandom: Teentop

Pairing: ByungChan [LeeByunghun x LeeChanhee]

Rating: PG

Genre: Romantic, Yaoi

Author: icypumpkin

Note: It’s really very and very short.

------------------------------------------------------------------------

ตารางงานที่แน่นเอี๊ยดทำให้เวลาว่างนั้นมีน้อยจนน่าใจหาย แม้จะเหนื่อย แม้จะหนัก..แต่ชายหนุ่มทั้งหกคนก็ไม่ย่อท้อ เพราะสิ่งที่ทำนั้นคือความฝัน เพราะสิ่งที่ทำแม้จะเหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแต่พวกเขาก็มีความสุข มีความสุขทุกครั้งที่ได้ร้องเพลงบนเวที มีความสุขทุกครั้งที่ได้ยินเสียงแองเจิ้ลร่วมร้องเพลง โบกแท่งไฟและมีความสุขไปพร้อมๆกัน

กลางดึกของคืนนี้ พวกเขาพึ่งกลับถึงหอกันได้สักพักนึงหลังอัดรายการและขึ้นแสดงรายการ ชางฮยอนกำลังนอนแผ่สามสลึง จงฮยอนกำหมวกใบใหม่ที่ได้จากแฟนคลับแม้ตาจะกำลังจะปิด นีแอลแบ่งโซฟาคนละครึ่งกับพี่มินซู ชานฮีนอนคู้อยู่ข้างๆโซฟาของทั้งคู่จนกระทั่งดวงตากลมโตเหลือบมองเห็นเจ้าของผมสีบลอนด์เดินออกจากครัวและเข้าห้องไป จึงตัดสินใจพาร่างอันแสนเหน็ดเหนื่อยของตนเองผ่านร่างของชางฮยอนกับจงฮยอนก่อนจะเดินเข้าห้องของตนเอง

"เหนื่อย..."เสียงใสเอ่ยเบาๆพร้อมกับทิ้งน้ำหนักตัวลงไปบนไหล่ของคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะมุมห้อง เหมือนจะได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของเจ้าตัวก่อนเก้าอี้จะถูกหมุนพร้อมกับวงแขนแสนอุ่นที่มาโอบกอดร่างของชานฮีเอาไว้

"เหนื่อยก็ไปอาบน้ำ จะได้นอน"เจ้าของวงแขนแกร่งตอบกลับ จมูกสวยกดลงที่ขมับและแก้มใสของคนในอ้อมกอด...ความจริงไม่ต้องอาบก็ได้เพราะชานฮีหอมสำหรับเขาเสมอ แต่กลัวคนข้างกายจะนอนไม่สบายตัวมากกว่า

"แล้วบยองฮอนไม่อาบหรอ"ดวงตากึ่งเปิดกึ่งปิดพยายามฝืนตาของตนเองขึ้นถามกลับ

"อาบสิ แต่ชานฮีไปอาบก่อนนะ ง่วงไม่ไหวแล้วนี่"ใจจริงวันนี้เขาอยากเขียนเพลง แม้จะเหนื่อยไม่แพ้กัน แต่ในเมื่อมีอารมณ์ก็ไม่อยากจะปล่อยให้มันผ่านไป เจ้าตัวเล็กพยักหน้าบ่นงึมงำก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ หลังเห็นเช่นนั้น สมุดโน้ตสีน้ำตาลก็ถูกเปิดขึ้น มือเรียวจับดินสอก่อนจะจรดลงบนกระดาษ ความรู้สึกถูกถ่ายทอดผ่านตัวอักษร..กลั่นกรองจากใจแปรเปลี่ยนเป็นคำที่สื่อความหมาย

"เขียนเพลงหรอกหรอ"กลิ่นหอมแป้งลอยมาแตะจมูกพร้อมกับเงาดำที่พาดผ่านทำให้คนที่กำลังจมจ่อกับตัวเองเงยหน้าและหันหลังไปพบกับคนตัวเล็ก ใบหน้าขาวใส อยู่ในชุดนอนแขนยาว ขายาว..แต่ติดตรงเดียวที่ทำให้คนมองที่ยิ้มอยู่หุบยิ้ม..เรือนผมสีม่วงที่แฉะชื้น โดยมีผ้าผืนเล็กสีขาววางพาดบนไหล่

"อืม...สระผมทำไม"บยองฮอนลุกยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะจับมือให้อีกฝ่ายเดินตามมาตรงปลายเตียง

"เหนียวหัว ผมมันแข็งนี่หน่า"ดวงตาใสตอบพร้อมยู่ปาก ก็เหนียวหัวไม่ไหวจริงๆถึงสระผมนี่

"เฮ้อออ..เดี๋ยวป่วยขึ้นมานะตัวแสบ"เจ้าของผมสีบลอนด์ส่ายหัว กดตัวของคนตรงหน้าให้นั่งลงตรงพื้นไม้ ก่อนจะทรุดตัวลงบนเตียงตาม หยิบผ้าผืนเล็กบนไหล่ของอีกฝ่ายและเริ่มเช็ดผมให้

"ถึงป่วยก็มีคนดูแล ไม่กลัวหรอก"

"แต่คนดูแลกลัวแทน เป็นห่วงด้วย และไม่ต้องเป็นหวัดก็ดูแลอยู่แล้ว วันหลังทนหน่อย ไปสระผมตอนเช้านะชานฮี"คำบอกเดิมๆที่พูดซ้ำๆดังขึ้นอีกครั้ง คนถูกบ่นเพียงแค่พยักหน้ารับน้อยๆก่อนจะยิ้มกับตัวเอง เขาไม่เบื่อหรอกที่โดนบยองฮอนบ่นหรือดุ เพราะรู้ว่าที่ทำไปต่างๆนาๆก็เพราะรัก เพราะห่วง..

เรื่องราวมากมายในวันนี้ถูกยกขึ้นมาเป็นประเด็นในการพูดคุย..เพราะเวลาทำงานมีมากกว่าทุกเวลา ตอนไหนที่ได้อยู่ด้วยกัน ตอนไหนที่คุยกันได้ พวกเขาจึงอยากเก็บรักษาและใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่า หลังจากรู้สึกว่าผมแห้งหมาดๆ ชานฮีจึงไล่ให้บยองฮอนไปอาบน้ำบ้าง เพราะเวลาก็ล่วงเลยมาจนเข้าวันใหม่แล้ว

"ชาน..."เสียงทุ้มที่กำลังจะเอ่ยเรียกคนร่วมห้องหยุดชะงักกลางคันเมื่อเห็นเจ้าของชื่อนอนแผ่อยู่บนเตียง รอยยิ้มถูกจุดขึ้นที่ริมฝีปากอีกครั้ง..ไม่ว่าจะทำอะไร..ยิ้ม...พูด....นอนแม้กระทั่งยืนเฉยๆ ชานฮีก็มีเสน่ห์

ในตอนนี้ดวงตากลมโตสองชั้นปิดสนิท ขนตาเรียงติดกันเป็นแพยาว แก้มใสสองข้างที่อาจดูซูบตอบไปบ้าเพราะการทำงาน จมูกโด่งเข้ารูปกับริมฝีปากอิ่มสีชมพู..ริมฝีปากนุ่มที่เขาชอบสัมผัส พลันดวงตาเหลือบไปเห็นแก้วเซรามิคที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆสมุดที่เปิดค้างไว้ และผ้าผืนหนึ่งในถังข้างๆโต๊ะ รอยยิ้มที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็กว้างขึ้นจนลามไปถึงดวงตา จะมีใครทำตัวน่ารักแสนเอาใจอีบยองฮอนเท่าอีชานฮี..คงไม่มีอีกแล้ว...เพราะรู้ว่าเขาจะเขียนเพลง เพราะรู้ว่าอาจเขียนเพลินจนไม่ได้นอน ถึงเตรียมนมอุ่นไว้ไม่ให้ท้องหิว ถึงเตรียมผ้าเย็นไว้สำหรับเช็ดหน้าเช็ดตา

"ชานฮียา.."เสียงทุ้มเรียกเบาๆข้างหู คนที่นอนอยู่สะลึมสะลือตื่นขึ้น แม้ดวงตาจะแทบลืมไม่ขึ้นแล้วก็ตาม

"นอนดีๆนะ จะได้ไม่ปวดหลัง"บยองฮอนเอ่ยสำทับก่อนจะอุ้มคนตัวบางให้เขยิบไปนอนตามที่ เสียงครางงึมงำฟังไม่ได้ศัพท์ทำเอาต้องยิ้มออกมาอีกรอบ

"ว่าไงนะครับคนเก่ง"คราวนี้ใบหน้าของอีกฝ่ายก้มลงไปแทบชิดริมฝีปากของคนกึ่งหลับกึ่งตื่น

"อย่าเขียนเพลงจนไม่ได้นอน เหนื่อยก็พักก่อน.....ด้วย"

"หืม..อะไรด้วยนะ"

"กู๊ดไนท์คิส.."คำพูดที่เรียกรอยยิ้มกว้างจากผู้ฟัง ไม่ต้องตอบคำถาม ไม่ต้องรอให้พูดซ้ำ ริมฝีปากบางกดลงบนริมฝีปากอิ่ม ขบเม้มเบาๆก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย ปลายลิ้นเกี่ยวกระวัดรัดพัน ก่อนจะค่อยๆถอนริมฝีปากออก 


หมายจะบอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายมีค่าต่อกันและกันมากแค่ไหน หมายจะบอกว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะอยู่เคียงข้างและคอยให้กำลังใจกันแบบนี้ หมายให้รู้ว่าแม้จะไม่ได้คุยกันเยอะ...ไม่ได้เที่ยวด้วยกันบ่อยเหมือนคู่อื่นๆแต่เราก็รักกันไม่น้อยไปกว่าใคร หมายจะบอกว่ารัก..ว่าห่วง..ว่าใส่ใจมากแค่ไหน ให้จูบนี้แทนทุกความรู้สึก..มันอาจเป็นจูบเดียวในทุกๆคืนแต่แฝงความหมายไว้อย่างมากมาย

"ฝันดีครับชานฮี"

"ฝันดีฮอนนี่"

End