Forever story ขอว่าเรื่องนี้ไม่มีวันจบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

ติ๊ก...ต่อก...ติ๊ก...ต่อก...

" 2ปี...แล้วสินะ... " เสียงพึมพำเบาๆอย่างอ่อนแรงของหญิงสาวร่างบางน่าทะนุถนอมคนหนึ่งดังขึ้นจากริมหน้าต่างบานหนึ่งของห้องที่มืดมิด พลางกอดไดอารี่เล่มโปรดของเธอเอาไว้ เธอทรุดตัวลงนั่งทั้งน้ำตาพร้อมโทษตัวเองซ้ำๆ กี่ครั้งแล้วที่ต้องมานั่งร้องไห้เพียงเพราะความอ่อนแอของตัวเองที่ไม่สามารถจากเขาคนนั้นได้ กี่ครั้งแล้วที่ไม่สามารถข่มใจให้ลืมเขาได้ทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึงเขา กี่ครั้งแล้วที่หัวใจไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้ามาช่วยเยียวยาเพียงเพราะเธอไม่กล้าที่จะไปเอาหัวใจเธอคืนมาจากเขา และกี่ครั้งแล้วที่เธอไม่ยอมหาสิ่งอื่นเพียงเพราะใจเธอโหยหาแต่เขา

"ฉันผิดเอง...ฮึกๆ...ฉันผิดเอง" เธอพึมพำออกมาอีกครั้ง เสียงของเธอสั่นครอนและเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่สะสมมา 2ปี ทุกๆวัน เธอจะมานั่งและโทษตัวเองอยู่คนเดียวในห้องมืดนี้ ห้องที่ไม่มีท่าทีว่าจะมีแสงสว่างมานำพาเธอไปจากความรู้สึกที่แสนจะเจ็บปวดเหล่านี้ไปได้ จนญาติพี่น้องของเธอรู้สึกสงสาร และกลัวว่าวันหนึ่งเธอจะหันกลับมาทำร้ายตัวเอง'อีกครั้ง'  

"ฉันขอโทษ...ฮึก...ป๊อป..." เสียงของเธอในตอนนี้อ่อนแรงมาก เหมือนกับเป็นแรงเฮือกสุดท้ายที่เธอเหลือไว้ และมาพร้อมกับความเจ็บปวดที่ไม่มีวันสิ้นสุด เหมือนกับน้ำตาแห่งความโศกเศร้าที่รินไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง และเหมือนกับสภาพจิตใจเธอในตอนนี้ที่ไม่อาจควบคุมตัวเธอเองได้อีกแล้ว