ป่วนใจ ให้หลงรัก

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7

ชีวิตของเคทดำเนินไปแบบเดิมทุกวัน และเรื่องเลวร้ายที่เชนทำกับเธอไว้ เธอก็ค่อยๆ ลืม และทำใจกับมันได้  แต่สิ่งที่เธอไม่สบายใจอยู่นี้ คือเรื่องของไมค์

ทุกครั้งที่ไมค์มาที่ร้าน พลอยก็ตามติดตัวเค้าตลอด ดูเธอจะหวงไมค์มาก และดูเธอไม่ค่อยชอบหน้าเคทเท่าไหร่  เพราะไมค์จะดีและสนิทกับเคทมาก

เวลาผ่านไป จนมาถึง วันวาเลนไทน์อีกครั้ง

เช้าวันนี้ดูอากาศสดใสเป็นพิเศษ เพราะมันเป็นวันแห่งความรัก แต่ลูกค้าในร้านกาแฟของเคท กลับน้อยกว่าวันอื่น เพราะวันแห่งความรักปีนี้ตรงกับวันหยุดพอดี

เคท นั่งเหงาอยู่ที่เคาน์เตอร์ มองดูคู่รักคู่อื่นๆ แล้วมันอิจฉาเป็นบ้า 

“สวัสดีครับ“  ไมค์ชายหนุ่มที่ตอนนี้ดูสนิทกับเคทมากที่สุด  “นี้ครับ  สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ“  ไมค์ ยื่นดอกกุหลาบ ดอกโต สีแดงสวยให้เคท พร้อมกับส่งยิ้มหวาน    เคท อมยิ้ม  และยื่นมือไปรับโดยไม่ปฏิเสธ  “ขอบใจน่ะ“

เคทมองหน้าไมค์ ด้วยใบหน้าเขินนิดๆ ไมค์ยืนมองหน้าเธออยู่เช่นกัน และอมยิ้มเมื่อเห็นเธอเขิน ไมค์รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขทุกครั้งที่มองหน้าเคท และชอบรอยยิ้มของเธอมาก

ทั้งสองนั่งคุยกันทั้งวัน เพราะลูกค้าของเคทไม่เยอะมาก ทำให้ทั้งสองมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น

“ไมค์ เย็นนี้คุณทำงานรึเปล่า“   “ทำซิครับ ทำไมเหรอมีอะไรรึเปล่า“  “อ๋อ เปล่า ฉันแค่อยากไปดูคุณร้องเพลง“  “อืม เอาสิ คุณพูดแล้วนะ ต้องไปนะ“   “อืมๆ ไปอยู่แล้ว“ เคท อมยิ้ม

เมื่อไมค์ออกไปทำงาน เคทก็เริ่มเก็บข้าวของปิดร้าน  เธอเข้าไปหาอุปกรณ์ทำเค้ก เธอตั้งใจจะทำคัพเค้กช็อกโกแลต ให้ไมค์  ตอบแทนที่เค้าดีกับเธอมาก

เคทวุ่นอยู่กับการทำเค้กอยู่พักใหญ่ ก่อนจะรีบไปอาบน้ำแต่งตัว  และรีบไปที่ร้าน

วันนี้ร้านที่ไมค์ทำงานคนเยอะ แทบจะไม่มีโต๊ะนั่ง  เธอเข้ามาในร้านพร้อมกล่องคัพเค้กกล่องเล็กน่ารักที่เธอเตรียมไว้  เคทมองหาที่นั่ง แทบจะไม่เห็นที่ว่างเลย

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาไมค์ 

“ฮัลโหล คุณ ฉันมาที่ร้านแล้วเนี้ย แต่ไม่มีโต๊ะนั่งเลย ทำไงดีละ“  “งั้นเหรอ เอาไงดี“   “เอ่อ.. แล้วนี้คุณอยู่ไหน“  “ผมอยู่หลังร้าน“   “เหรอ งั้นคุณอยู่ตรงนั้นก่อนนะ เดี้ยวฉันไปหา“  “ได้ครับ“

เคทวางสายและกำลังเดินไปหลังร้าน

เสียงประตูหลังร้านเปิดออกมา ไมค์หันไปพร้อมสีหน้ายิ้มแย้ม  “อ้าว พลอย“  ไมค์หุบยิ้มทันที “ ตกใจอะไรไมค์“  “เปล่า พลอยมีอะไรรึเปล่า“   “พลอยเอานี้มาให้“  พลอยยื่นไปติดสติกเกอร์รูปหัวใจที่หน้าอกของไมค์  “สุขสันต์วันวาเลนไทน์น่ะ“  และยื่นใบหน้าไปจูบไมค์ โดยที่ไมค์ไม่ทันตั้งตัว

เสียงประตูหลังร้านเปิดออกมาอีกครั้ง  ซึ่งคนที่เปิดออกมาก็ไม่ใช่ใคร เคทยืนอึ้งเมื่อเห็นไมค์กับพลอยยืนจูบกันตรงหน้า เธอมือไม้อ่อน จนทำให้กล่องคัพเค้กที่เธอตั้งใจจะเอามาให้ไมค์ตกลงบนพื้น

ไมค์ถอนจูบจากพลอยและหันไปดู  “เคท“  เคทเมื่อเห็นทั้งสองรู้ตัวว่าเธอกำลังมองอยู่ ก็เดินเข้าไปในร้านอย่างเร็ว  ไมค์รีบวิ่งไปหยิบกล่องคัพเค้กที่พื้นและรีบวิ่งตามเคทไป  พลอยยืนมองด้วยความเจ็บใจที่ไมค์ทิ้งเธอไว้แบบนั้น

เคทรีบเดินออกมาจากร้าน และกำลังจะเข้าบ้าน 

“คุณ เดี้ยวก่อน“ ไมค์ที่วิ่งตามมาคว้าแขนเคทไว้  ไมค์มองหน้าเคท เคทหลบสายตาไมค์ที่มองมา เพราะเธอกำลังกลั้นน้ำตาไม่ให้ใหล 

“เคท คุณเดินหนีผมทำไม“  เคทหลบหน้าหลบตาไม่พูดอะไร  “แล้วนี้ของคุณใช่มั้ย“  ไมค์ยื่นกล่องคัพเค้กให้เคทดู  “คุณจะเอามาให้ผมใช่มั้ย“   เคทน้ำตาคลอ ก่อนจะคว้ากล่องคัพเค้กโยนทิ้งไป 

“ช่าง มันเถอะ สิ่งที่ฉันจะให้คุณมันไม่มีค่าอะไรหรอก“  เคทพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ  “ทำไมคุณพูดแบบนั้น ผมอยากได้สิ่งที่คุณทำให้ทุกอย่าง   เคท ผมขอถามอะไรคุณหน่อยนะ  ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงกับผม“  เคทมองหน้าไมค์น้ำตาคลอ “ขอโทษน่ะฉันจะเข้าบ้านแล้ว“  เคทกำลังจะเดินเข้าบ้าน ไมค์คว้าแขนเคทไว้ และเข้าไปกอดเธอ

ไมค์ยืนกอดเคทอยู่นาน จนฝนตกลงมาอย่างหนัก แต่ทั้งสองก็ยังยืนอยู่แบบนั้น  โดยที่พลอยยืนมองทั้งสองอยู่อีกฝั่งของร้านด้วยความโมโห