ป่วนใจ ให้หลงรัก

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6

เช้าวันต่อมา

            เรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นทำให้เคท รู้สึกกลัว และซึมเศร้า เธอไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายคนนั้นจะทำแบบนั้นกับเธอ ถึงแม้มันอาจจะเป็นเพราะเค้าเมา แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ดี

            ระหว่างที่เธอกำลังนั่งเหม่ออยู่ที่เคาน์เตอร์  ไมค์ก็เดินเข้ามาในร้าน โดยที่เคทไม่รู้ตัวเลย

            “เคท คุณเป็นไงบ้าง“  เคทหันมามองหน้าไมค์  “อ้าว ไมค์ มาทำอะไรป่านนี้ละ ยังเช้าอยู่เลย“    “เอ่อ.. ผมเป็นห่วงคุณ เลยอยากมาอยู่เป็นเพื่อน“    เคทหันมามองหน้าไมค์และยิ้ม  “ขอบใจน่ะ“

            “เคทครับ“  ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยสีหน้ารู้สึกผิด  “คุณเชน“  เคทหันไปมองด้วยสายตาโกรธ  ไมค์เมื่อเห็นหน้าเชน เค้าโกรธมาก  “นี้แกยังกล้ามาที่นี้อีกเหรอ“  ไมค์กำลังจะเดินเข้าไปหาเชนด้วยอารมณ์โกรธ แต่เค้าก็ต้องหยุดชะงัก  “เดี๋ยวก่อนไมค์“   เคทเอ่ยห้ามไมค์และเดินเข้าไปหาเชน

            เคทมองหน้าเชนด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะตบหน้าเค้าอย่างแรงด้วยความโกรธและเสียใจ เชนหันกลับมามองหน้าเคท  “เคท ผมขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น  ผมขอโทษจริงๆ“
เคทมองหน้า น้ำตาคลอเป้า  “คุณทำให้ฉันเสียใจมากรู้มั้ย ฉันไม่คิดเลยว่าคนอย่างคุณจะทำแบบนี้กับฉัน  ฉันขออะไรคุณซักอย่างได้มั้ย  คุณอย่ามาที่นี้อีก  ให้เหมือนเราสองคนไม่เคยรู้จักกัน ฉันขอร้อง“ 

            เคทพูดจบ ก่อนจะเดินเข้าไปหลังร้าน  เชนเมื่อทำอะไรไม่ได้ก็เดินออกไปจากร้าน  ไมค์รู้สึกดีใจที่เคท ตัดสินใจอย่างนั้น และเค้าก็ไม่เดินตามเคทไป เพราะเค้าคิดว่าเคทคงอยากอยู่คนเดียวในตอนนี้

ผ่านไปพักใหญ่

            เคทเดินออกมาจากหลังร้านเห็นไมค์นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์  “ไมค์“    “อ้าว  คุณเป็นไงบ้าง ดีขึ้นน่ะ“   “อืม  ขอบคุณน่ะที่อยู่หน้าร้านให้“  ในระหว่างนั้น

            “ไมค์“  ผู้หญิงคนเดิมที่มากับไมค์ทุกครั้ง เดินเข้ามาด้วยสีหน้าโกรธเหมือนไม่พอใจอะไร บางอย่าง  “พลอย“   “นี้ฉันโทรมาทำไมคุณไม่รับสายละ  แล้ววันนี้ทำไมคุณถึงไม่รอฉัน“   “คือ ผมออกมาทำธุระก่อน ลืมโทรบอกคุณ“    “ธุระอะไร“    “ช่างเถอะนา  ผมมีธุระของผมก็แล้วกัน“ 

            “เคท ผมไปทำงานก่อนนะ คุณมีอะไรโทรหาผมละกัน“   “อืม“  ไมค์เดินไปจับมือพลอยและเดินออกไปจากร้าน  พลอยหันหน้ามองเคท  และแปลกใจว่าทำไมไมค์ถึงรู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วย ทั้งที่หลายวันที่เธอมาที่นี้กับไมค์ ก็ไม่เห็นทั้งสองคนคุยกันเลย

เวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น

            เคทกำลังเก็บข้าวของเพื่อจะปิดร้าน  “คุณ“   “อ้าว ว่าไงไมค์  จะสั่งกาแฟเหรอ“  “เปล่าหรอก คุณจะปิดร้านแล้วใช่มั้ย“   “อืม  ทำไมเหรอ“   “คุณไปนั่งฟังเพลงที่ร้านสิ จะได้ไม่เหงา“     “เอ่อ ... “     “เหอะนา  ไปนั่งฟังเพลงจะได้สบายใจ“    “ก็ได้ เดี้ยวฉันเก็บร้านก่อนละกัน“   “ได้เลยแล้วรีบมาน่ะครับ“  ไมค์ดูท่าทางดีใจ และยิ้มเมื่อเคทตอบตกลง

            เมื่อเคทปิดร้านเสร็จเรียบร้อย เธอก็เดินเข้ามาในร้านที่ไมค์เล่นดนตรี วันนี้คนไม่เยอะมาก นักดนตรียังไม่เริ่มเล่น เธอเดินหาไมค์ จนมาถึงหน้าห้องน้ำ 

            เคทเห็นไมค์ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ เธอกำลังจะเรียก แต่เธอต้องหยุดชะงัก พลอยแฟนสาวของเค้าเดินเข้าไปกอดก่อนจะหอมแก้มฟอดใหญ่  ไมค์ตกใจ  และบังเอิญกวาดสายตาไปเห็นเคทที่ยืนมองอยู่ไม่ห่าง  “เคท“

            เคทยืนมองอยู่ด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะหันหลังและเดินออกไปจากร้าน  ไมค์รีบจับมือของพลอยที่กอดเค้าอยู่ออก และเดินตามเคทไปอย่างเร็ว 

            “คุณ คุณ เดี้ยวก่อน“  ไมค์จับมือเคทไว้  เพื่อหยุดเธอไม่ให้เดินต่อไป  ไมค์มองหน้าเคท แต่เธอพยายามหลบสายตาไมค์ที่จ้องเธออยู่   “ว่าไงคุณ“  เคทเอ่ยถาม  “คุณเดินออกมาทำไม คุณเพิ่งมาไม่ใช่เหรอ“   “ฉันรู้สึกไม่สบายตัว เลยจะกลับแล้ว“    “จริงเหรอ คุณไม่ได้ออกมาเพราะเห็นผมกับพลอย เอ่อ.. “   “อะไร จะบ้าเหรอ คุณจะทำอะไรกับแฟนก็เรื่องของคุณ  ปล่อยมือได้แล้วฉันจะเข้าบ้าน“   ไมค์มองหน้าเคท ด้วยความสงสัย เพราะท่าทางของเธอเหมือนคนกำลังหึง หรือไม่พอใจเรื่องบางอย่าง ซึ่งเค้าก็เดาว่าอาจเป็นภาพที่พลอยหอมแก้มเค้าอยู่ก็ได้

            “ผมปล่อยก็ได้  แล้วคุณเป็นอะไร ไม่สบายตัว“   “ฉันไม่เป็นไรมากหรอก คุณไปทำงานเถอะ ฉันจะเข้าบ้านแล้ว“  “โอเคๆ ถ้าคุณมีอะไรโทรหาผมน่ะ โอเคมั้ย“   “อืมๆ“

            เคทยืนมองไมค์ที่กำลังเดินเข้าร้านไป  พลอยเดินออกมาพอดี เลยควงแขนไมค์เข้าร้านอย่างใกล้ชิด ไมค์ทำสีหน้าไม่ดีนัก ก่อนจะหันกลับไปมองเคทที่ยืนอยู่ เคทฝืนยิ้มให้และเดินเข้าบ้านไป 

            เคทเดินเข้าบ้านด้วยความรู้สึกแปลกๆ ว่าทำไมตอนนี้เธอต้องรู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นไมค์กับพลอยเค้าสนิทสนมกันอย่างใกล้ชิด  เมื่อก่อนก็เห็นอยู่บ่อย แต่ไม่ได้รู้สึกขนาดนี้