มันคงเป็นความรัก

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3

ทั้งสองเดินเข้าไปในโรงหนัง   เก้ายังตกใจ กับสิ่งที่เค้าเห็นเมื่อกี้ หน้าโรงหนัง เพราะผู้ชายคนนั้นที่เดินออกมาจากโรงหนัง ที่เค้าบังเอิญเห็น คือ โก้ และดูเหมือนเค้าจะมากับผู้หญิงคนอื่นอีกด้วย

            ผ่านไป 2 ชั่วโมง หนังจบ  

ทั้งสองเดินออกมาจากโรงหนัง โฟกัสดูอารมณ์ดีขึ้น  แต่คนที่ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง และดูเครียดๆ กลับเป็น เก้า

            “เห้ย แก หนังไม่สนุกเหรอ หน้าเครียดเชียว“    “อ๋อ เปล่าๆ  หนุกดี“   เก้าฝืนยิ้มให้ดูไม่มีอะไร    โฟกัสมองหน้าเก้า  “อืมๆ   โอ๊ย หิวอ่ะ  ไปหาอะไรกินเหอะ“   “อืม เอาสิ“

ทั้งสองหาอะไรกินในห้างก่อนจะเดินออกมาหน้าห้าง

“แล้วนี้ กัส จะกลับบ้านเลยมั้ย“   “ก็คงกลับเลยแหละ“   “แล้ว จะกลับไงละ“   “ก็คงนั่งรถเมล์อะ“   “อ๋อ.. งั้น เดี้ยวไปรอรถเมล์เป็นเพื่อนละกัน“    “เห้ย ไม่เป็นไรแกกลับเหอะ“   “เหอะนา  ไม่เป็นไร  ไป“  เก้าและโฟกัสเดินมาที่ป้ายรถเมล์ใกล้ๆ กับห้าง

โฟกัสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและรีบเปิดเครื่อง  เธอหวังว่าคงมีเบอร์ของโก้โทรมาหาเธอ หลายสายเป็นแน่   แต่เธอต้องผิดหวัง  โฟกัสถอนหายใจ

และระหว่างที่ทั้งสองยืนรอรถเมล์อยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ของโฟกัส ก็ดังขึ้น 

“ไอพี่โก้   ฮัลโหล  ว่าไงพี่โก้“    “กัสอยู่ไหนเนี้ย“   “สนใจด้วยเหรอ“   “เป็นไรไปครับ โกรธอะไรพี่รึเปล่าเนี้ย“  “ก็โทรไปหาตั้งหลายครั้ง ทำไมไม่รับ“   “อ๋อ... พี่ลืมเปิดเสียงโทรศัพท์ พี่เห็นเมื่อกี้เอง เลยรีบโทรมา   แล้วนี้กัส อยู่ไหน“   “อยู่ที่ป้ายรถเมย์ กำลังจะกลับบ้าน“  “อยู่ตรงไหนงั้นเดี้ยวพี่ไปรับ“   โฟกัสบอกโก้ว่าเธออยู่ไหน และดูเหมือนเธอจะหายโกรธโก้แล้ว  ทั้งที่เคยโกรธเค้าซะมากมาย

“ว่าไง  พี่เค้าจะมารับใช่มะ“   “อืม“  เก้ามองหน้าโฟกัส ที่ดูเหมือนเธอจะดีใจ และอารมณ์ดีขึ้น 

โฟกัส และ เก้า นั่งรออยู่พักนึง โก้ก็ขับรถมาจอดหน้าป้ายรถเมล์

“มาและ เก้ากลับด้วยกันสิ เดี้ยวให้พี่โก้ไปส่ง“   “ไม่เป็นไร เดี้ยวเรากลับเองดีกว่า“  “ทำไมละ  มาเหอะนา“   “เห้ย ไม่เป็นไร  แกไปเหอะ“   “อืมๆ  งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ ไปละ“  

โฟกัสขึ้นรถไปและหันมาโบกมือให้ เก้า   เก้ายิ้มและโบกมือกลับไป  เค้าเห้นหน้าโก้ แล้วคิดถึงเรื่องวันนี้ที่เค้าเห็นโก้มากับผู้หญิงคนอื่น 

เก้ากลับมาถึงห้อง และนอนคิดว่า เค้าจะทำไงดีกับเรื่อง โก้  เค้าจะบอกโฟกัส ดีมั้ย หรือ จะไม่บอกดี  เค้าสับสน คิดไม่ออก  เค้าส่ายหน้า และลุกขึ้นไปอาบน้ำ ไม่อยากคิดมากกับเรื่องนี้

เช้าวันต่อมา

โฟกัส มานั่งรอเพื่อนตั้งแต่เช้า  “เห้ย  กัส ทำไมวันนี้แกมาเร็ววะ“  นุ่น เดินเข้ามาด้วยสีหน้าสงสัย   โฟกัส อมยิ้ม   “พี่โก้มาส่ง วะ“   “อ๋อ  ว่าทำไมยิ้มหน้าบานเชียวแก  มันไส้วะ“ 

“เห้ยๆ อะไรวะเนี้ย วันนี้  ไอกัส มาเร็ว โว้ย“   ธี ที่เดินมากับ เต้ และ เก้า เดินแซว โฟกัส มาไกล   “ไม่ให้มาเร็วได้ไง  ก็ที่รักเค้ามาส่งนี้“  นุ่น ตอบแทน โฟกัส ที่ยิ้มเขินๆ อยู่    

เก้าได้ยินแบบนั้น ก็มองหน้าโฟกัส และคิดถึงเรื่อง โก้  ที่เค้าเห็นเมื่อวานทันที 

“เห้ย พอ ๆ ได้แล้ว ขึ้นเรียนเหอะ ไปๆ“   โฟกัส เปลี่ยนเรื่อง ก่อนที่จะโดนแซวมากกว่านี้

ในระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้น  เก้าก็ยังคิดถึงเรื่องนั้นไม่เลิก เค้าไม่รู้จะทำยังไงดี จะบอก หรือไม่บอกดี   เค้ามองโฟกัส ด้วยสีหน้านิ่งเฉย

เวลาผ่านไปจนหมดคาบเรียน   เก้า และพวกเพื่อนเดินลงมานั่งที่ประจำของพวกเค้า 
 

 

ในขณะที่ โฟกัส และ นุ่น กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์ อยู่  เก้าหยิบกีต้าร์ขึ้นมา เล่น กับ ธี และ เต้   “เห้ยๆ  ไอเก้า ไอธี  ดูนั้นดิว่ะ“  นักศึกษาหญิงสองคนกำลังเดินเข้ามาที่โต๊ะ  

“ขอโทษน่ะค่ะ คนไหนชื่อพี่เก้า อะค่ะ“    “เอ่อ...พี่เอง ว่าไงครับน้อง“   “นี้ค่ะ  เพื่อนหนูฝากมาให้ค่ะ“  พวกเธอยื่นกล่องช็อกโกแลตให้เก้า   “ให้พี่เหรอครับ“   “อืม“  เก้ายื่นมือรับ “ขอบคุณครับ“    

“เห้ยๆ ไอเก้า ยังไงเนี้ย“   ธี พูดด้วยน้ำเสียงมันไส้ ที่มีผู้หญิงแอบซื้อของมาให้เก้า  

เก้าอมยิ้ม และ หันไปมอง โฟกัส   เห็นโฟกัส มองเค้าอยู่และยิ้ม   

มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่เก้า จะมีรุ่นน้องมาชอบ เพราะเค้าหน้าตาดี และมีเสน่ห์ แถมยังเล่นดนตรีเก่งอีก แต่ ที่ผ่านมาเค้าก็ไม่เคยคบกับใครจริงจังเลยซักคน

--------------------- จบตอน 3 ----------------------