ป่วนใจ ให้หลงรัก

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5

หลังจากทั้งสองนั่งดืื่มกันพักนึง

         “คุณเชน ดึกแล้วเรากลับกันเถอะค่ะ“   “ได้ครับ“   ทั้งสองเดินออกมาจากร้าน เชนไปส่งเคทที่หน้าร้านกาแฟ  “ขอบคุณน่ะค่ะ คุณกลับเถอะค่ะ ขับรถดีดีน่ะ“   “ครับ ไว้พรุ่งนี้เจอกันน่ะครับ“  เคท มองเชนขับรถกลับไปก่อนจะเปิดประตูเข้าร้านไป

เช้าวันต่อมา

            วันนี้เป็นเช้าอีกวันที่ลูกค้าน้อย เพราะมันเป็นวันหยุด เคท นั่งหน้าเหงาหง้อย ทั้งที่ตอนนี้ความรักของเธอก็สมหวังอย่างที่เธอต้องการ แต่เธอเหมือนรู้สึกกังวลอะไรบางอย่าง

            “สวัสดีครับ“  เชนมาพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่แสนสดชื่น  “ขอบคุณนะค่ะ“  เชนมองหน้าเคทดูเธอเหม่อๆ  “คุณเป็นอะไรรึเปล่าเคท ไม่สบายใจอะไรรึเปล่า“    “อ๋อ  เปล่าค่ะ เมื่อคืนฉันแค่นอนไม่หลับอะค่ะ  แล้ววันนี้คุณจะไปไหนเหรอค่ะ ไม่ทำงานไม่ใช่เหรอ“   เชนยิ้ม “ก็ผมจะมาช่วยคุณที่ร้านไง มาอยู่เป็นเพื่อนคุณด้วย“   เคท อมยิ้ม  และรู้สึกดีขึ้น “ขอบคุณน่ะค่ะ“

เวลาล่วงเลยมาถึงบ่าย วันนี้ลูกค้าไม่เยอะมาก ทำให้เชนและเคทนั้งคุยกันได้ทั้งวัน

            “สวัสดีค่ะ เชิญข้างในก่อนค่ะ“  หญิงสาวแต่งตัวโป๊ๆ คนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน  “รับอะไรดีค่ะ“   “เอา คาปูชิโน่เย็น แก้วนึงค่ะ“  ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินตามหลังเข้ามา  “ไมค์ เอาอะไร“  เคทอึ้งเพราะชายหนุ่มคนนั้นคือ ไมค์ ที่หายหน้าไปนาน และยังทำหน้าสงสัย ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงรู้จักไมค์ด้วย  “อะไรก็ได้“  ไมค์พูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา  “งั้น เอาคาปูชิโน่เย็น 2 แก้วเลยค่ะ“   “อ๋อ ได้ค่ะ“  เคทตอบและหันไปสบตากับไมค์ ก่อนจะหันกลับไปชงกาแฟ 

            ผู้หญิงคนนั้นดูสนิทสนมกับไมค์เป็นพิเศษ  ไมค์ก็ดูสนิทกับเค้ามาก 

            “ได้แล้วค่ะ“  “นี้ค่ะค่ากาแฟ“  “ขอบคุณน่ะค่ะ“  เคท และไมค์ต่างมองหน้ากัน ด้วยความไม่สบายใจ  ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะจับมือไมค์เดินออกไป

            เคทมองไมค์เดินออกไปด้วยสายตานิ่งเฉย  “เคท  เคท ครับ“  เชนเรียกเคทที่ดูเหม่อๆอยู่  “อ๋อ ค่ะ ว่าไงค่ะ“   “เป็นอะไรรึเปล่าครับ  เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร“

ตั้งแต่วันนั้น ไมค์จะมาซื้อกาแฟที่ร้านเคททุกวันเหมือนเช่นเคย เพียงแต่ทุกครั้งจะมีผู้หญิงคนนั้นมาด้วยทุกครั้ง และทุกครั้งที่ก็ทำให้เคทรู้สึกแปลกๆ ทุกครั้ง

            เวลาผ่านไป จนมาถึงวันสิ้นปี ก่อนจะเริ่มต้นปีใหม่

            ร้านกาแฟของเคทดูเงียบเหงา ผิดกับร้านตรงข้ามเธอที่เริ่มมีลูกค้าเข้าร้านมากมาย เพราะที่ร้านจัดงานเคาน์ดาว ปีใหม่

            “อ้าวคุณเชน มาเร็วจังค่ะ เคทยังไม่ได้ปิดร้านเลย  แล้วนั้นซื้ออะไรมาค่ะ“  เชนอมยิ้ม  “ผมว่าเราไม่ต้องออกไปกินที่ไหนหรอก  เราทำกินที่นี้ดีกว่า  คุณว่าไง“  เคทยิ้ม ก็ดีค่ะ แต่ฉันทำกับข้าวไม่เป็นน่ะ   “เดี้ยวผมลงมือเอง คุณอยู่หน้าร้านนี้แหละ“   “เอางั้นเหรอค่ะ“   “ครับ“   “งั้น โอเคค่ะ“

เวลาล่วงเลยไปพักใหญ่

            เคทปิด้าน แต่ไม่ได้ปิดประตูร้าน เพียงแต่เขียนป้ายบอกว่าปิดร้านแล้วเท่านั้น เพราะบรรยากาศข้างนอกกำลังดี   “เสร็จแล้วครับ“    “เสร็จแล้วเหรอค่ะ ไหนดูหน่อยซิ  หอมเชียว“ 

            ทั้งสองนั่งทานขาวด้วยบรรยากาศที่แสนโรแมนติก มีเพลงเบาๆ เปิดคลอ บนโต๊ะมีเสียงเทียนสลัวเพิ่มบรรยากาศ และยังมีไวน์ของเชนซื้อมาฉลองกับเคทที่กลมกล่อมเข้ากับอาหารได้ดี เคทและเชนดูมีความสุข

            เมื่อทั้งสองทานข้าวเสร็จแล้วก็ต่างนั่งดื่มไวน์กันต่อ เพื่อรอเคาน์ดาวน์ปีใหม่

เวลาล่วงมาเกือบจะเที่ยงคืน

            เชนและเคท ยังนั่งดื่มไวน์กันอยู่   เชนดื่มเยอะจนเคทเป็นห่วงเพราะเค้าต้องขับรถ  “เคท เต้นรำกับผมหน่อยนะครับ“   เชนลุกขึ้นขอเคทเต้นรำ เคทยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้น และเต้นรำกับเชน ช่างเป็นภาพที่โรแมนติกที่สุด 

            เชนและเคทเต้นรำไปเรื่อยๆ  เชนจับตัวเคทเข้ามากอด  และกระซิบบอกรักเธอข้างหู  เชนเมื่อเห็นเคทกอดรับ  เค้าก็เริ่มคลอเคลียที่คอของเคท  เคทเริ่มรู้สึกไม่ดี เลยจะผลักตัวเชนออก

            “คุณเชน ค่ะ  พอเถอะค่ะ“   เชนไม่ฟังอะไรเค้าทำไปเรื่อยๆ เพราะไวน์ที่เค้าดื่มมากไป ทำให้เค้ามีอารมณ์อย่างว่า  “คุณเชน ปล่อยค่ะ“  เคทพยายามดึงตัวออกมา แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเชนกอดเธอไว้แน่น  เชนค่อยๆ ไซส์คอเคทไปเรื่อยๆ และดึงเสื้อเธอออกจนเห็นชั้นในของเธอ

            เคทเมื่อเห็นว่าเสื้อของเธอขาดหลุดหมด เธอเริ่มส่งเสียงร้องออกมา  “ปล่อยนะ ปล่อย  คุณเชนอย่าทำแบบนี้เลยน่ะค่ะ“   เชนไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น  เคททำอะไรไม่ได้เลยเพราะสู้แรงเชนไม่ได้  “ปล่อยนะ ช่วยด้วยค่ะ“  เคทส่งเสียงร้องด้วยอาการหมดแรง

            ผลัว!!!!  “ไอ้เลว“  ร่างของเชนล้มลงด้วยหมัดของชายคนหนึ่งที่เข้ามาช่วยเคทเอาไว้   คทตกใจมาก   “เคท คุณเป็นไงบ้าง“   “ไมค์“   ไมค์ถอดเสื้อคลุมของเค้า มาคลุมตัวเคทที่อยู่ในสภาพเสื้อผ้าขาดหมด   เคทตกใจทำอะไรไม่ถูก 

            ไมค์ โมโหมาก หันไปดึงตัวเชนที่ล้มอยู่ ปากเต็มไปด้วยเลือด  “แกออกไปเลยนะ และอย่ามายุ่งกับเคทอีก“  ไมค์ดึงตัวเชนผลักออกไปนอกร้าน เชนเริ่มมีสติและขับรถออกไป

            ไมค์เมื่อเห็นเชนขับรถกลับไปแล้ว เค้าก็รีบเข้าไปในร้าน  ไมค์เห็นเคทยืนอยู่ใบหน้าดูตกใจมาก ก่อนที่เคทจะร้องไห้ออกมา  ไมค์เดินเข้าไปและกอดเคทไว้

            ไมค์รู้สึกเสียใจและโมโหในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเคท  ส่วนเคทก็ร้องไห้ไม่หยุดดูเหมือนเธอจะเสียใจและตกใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น และไมค์ก็ไม่อยากให้เธอต้องเสียใจแบบนี้  จึงกอดเคทจนไม่อยากจะปล่อยเธอ ไปจากอ้อมกอดของเค้า