ป่วนใจ ให้หลงรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4

หลังจากวันนั้น ไมค์ก็ไม่ได้เข้ามากินกาแฟที่ร้านเคทอีกเลย เคทก็ไม่สบายใจเรื่องไมค์และอยากไปดูเค้าที่ร้านแต่เธอก็ไม่กล้า  ส่วนเชน ก็เข้ามาสนิทสนมกับเคทมากขึ้น และเธอยังรู้สึกดีกับเชนเหมือนเดิม  แต่ ความรู้สึกแปลกๆ กับไมค์เธอก็ยังสงสัยว่ามันคืออะไร

หลังจากนั้น  1 เดือน

วันนี้เป็นเช้าอีกวัน แต่เป็นเช้าที่แสนพิเศษ เพราะมันเป็นวันแห่งความรัก  เคทเปิดร้านตามปรกติและเธอก็ยังจัดโปรโมชั่นให้กับลูกค้าของเธอ สำหรับคู่รักที่มาดื่มกาแฟวันนี้ลด 20%

ช่วงสาย ลูกค้าก็เริ่มเข้าร้านมากเป็นพิเศษ

            “สุขสันต์วันแห่งความรักน่ะครับ“  เชนหอบดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่มาเซอร์ไพส์เคท เคทเห็นแล้วดีใจจนยิ้มไม่หยุด  เคทเอื้อมมือรับช่อกุหลาบจากมือเชน  เชนจับมือเธอไว้เบาๆ

            “เคท คุณเป็นแฟนกับผมได้มั้ยครับ“  เคทอมยิ้มและเงยหน้ามองเชนด้วยสีหน้าที่เขิน “ได้ค่ะ“  “ขอบคุณน่ะครับ“  เคทไม่ปฏิเสธที่จะตอบรับ เพราะเธอรู้สึกดีๆ กับเชนมานานแล้ว ทั้งสองมองหน้ากันด้วยสีหน้าที่มีความสุข  โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่หน้าร้าน

            ไมค์ ยืนมอง เชนและเคทอยู่นานแล้ว และในมือของเค้ากุมดอกกุหลาบสีแดงหนึ่งดอกที่ห้อยด้วยข้อความบางอย่าง เพราะเค้าจะเอามาขอโทษเคทในเช้าวันนี้  แต่มันก็คงไม่มีประโยชน์เค้าก้มหน้ามองกุหลาบก่อนจะทิ้งมันลงถังขยะ และเดินจากไป

เวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็นใกล้ได้เวลาปิดร้านของเคท

            “จะปิดร้านรึยังครับ“   “อ้าวคุณเชน  ใกล้แล้วละค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ“   “ผมจะชวนคุณออกไปหาอะไรทานกัน“   “อ๋อ ได้สิค่ะ“   “คุณอยากไปที่ไหนบ้างละครับ“  “แล้วแต่คุณเลยค่ะ“  เคทปิดร้านเรียบร้อย ทั้งสองออกไปทานข้าว เรียกว่า ดินเนอร์ใต้แสงเทียนเลยก็ว่าได้ เพราะร้านที่เชนพาไปทานหรูมาก ก่อนที่เชนจะมาส่งเคทที่ร้าน

เคทหันไปมองร้านที่อยู่ตรงข้ามร้านเธอเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง “เอ่อ.. คุณเชนค่ะ เราไปหาอะไรดื่มกันมั้ยค่ะ“  “เอาสิครับ ที่ไหนละ“   “ร้านตรงข้ามเนี้ยอ่ะค่ะ“   “อ๋อ ได้สิครับ“ เคทยิ้ม

ทั้งสองเดินเข้าไปในร้าน ลูกค้าค่อนข้างมาก เชนกำลังมองหาโต๊ะว่าง เคทกำลังมองหาอะไรบางอย่าง  เสียงปรบมือดังขึ้น เมื่อเสียงของนักดนตรีคนหนึ่งดังขึ้น  

**มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้  มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ใจฉัน  ไม่ยอมหยุดเสียที**

เคทเมื่อได้ยินเสียงนักดนตรีที่กำลังร้องเพลงเป็นเสียงที่คุ้นหู ก็เดินเข้าไปเพื่ออยากเห็นว่าใช่รึเปล่า เมื่อเธอเห็นแล้วก็ยืนมองเค้าอย่างนิ่งๆ

**แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาส  แม้ว่าฉันต้องพลาดไปอีกสักที  แต่ว่าความรัก ก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้**

นักดนตรีคนนั้นไม่ใช่ใคร คือ ไมค์ที่หายหน้าไป ระหว่างนั้นไมค์ก็กวาดสายตาไปเห็น เคทที่กำลังยืนมองเค้าอยู่

**ที่จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ  บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม เธอคือความสุขของฉันถ้าเธอไม่รับมัน  ให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม**

เชนหาที่นั่งได้  เลยเดินเข้าไปจับมือเคทเบา พามานั่งที่โต๊ะ  ไมค์เมื่อเห็นเชนก็หลบสายตาไปทางอื่น

**หากสุดท้าย เธอไม่เปลี่ยนใจ ไม่เป็นไร ใจฉันก็ไม่ยอม ก็ต่อให้ฉันหยุดหัวใจ คงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน **

เคทนั้งมองไมค์เล่นจนจบ กับความรู้สึกไม่ค่อยดี  “เคท คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ“   “อ๋อ เปล่าค่ะ“    ไมค์หลังจากเล่นเพลงจบก็หายเข้าไปหลังร้าน  เคทพยายามกวาดสายตามองหาเค้า โดยไม่ให้เชนสงสัย