ป่วนใจ ให้หลงรัก

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3

เช้าวันใหม่ และเป็นวันแรกของการทำงาน ลูกค้าในร้านของเคทก็กลับมาเยอะเหมือนเดิม จนทำให้เธอยุ่งมือ

“สวัสดีครับ“  เสียงชายหนุ่มทักเธอโดยที่เธอไม่ทันสังเกต  เคทเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มคนนั้น เธอถึงกับเก็บยิ้มไม่อยู่ เพราะชายหนุ่มคนนั้นคือ หนุ่มคาปูชิโน่ของเธอนั้นเอง

“สวัสดีค่ะ เหมือนเดิมใช่มั้ยค่ะ รอสักครู่น่ะค่ะ“   “ครับ ไม่ต้องรีบน่ะครับ  วันนี้ลูกค้าเยอะน่ะครับ“  “อ๋อ ค่ะ  ได้แล้วค่ะ“ เคทส่งคาปูชิโน่ร้อนๆ ให้ชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม

“วันนี้ คุณไม่รีบเหรอค่ะ“  “อ๋อครับ ผมนัดลูกค้ามาคุยงานที่นี้อ่ะครับ“  “อ๋อค่ะ“ 

“สวัสดีครับคุณเชน“   “อ๋อ ครับ  เชิญนั่งก่อนครับ“   ลูกค้าที่ชายหนุ่มนัดไว้มาประมาณ 2-3 คน  “ให้ฉันไปรับออเดอร์เลยมั้ยค่ะ“  “อ๋อไม่เป็นไรครับเดี้ยวผมรับให้“  “เอางั้นเหรอค่ะ“  “ครับ“

“เอ่อ คุณ.. “  ชายหนุ่มอ้ำอึ้ง “คุณ... “   “เคท ค่ะ“   “อ๋อ ครับ คุณเคท ผมขอกาแฟเย็น 3 แก้ว น่ะครับ“   “ได้ค่ะ“  เคท อมยิ้มและรู้สึกดีใจที่เธอได้รู้จักชื่อของเค้า และเค้าก็ได้รู้จักชื่อเธอ เธอมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก  

เวลาผ่านไปจนเกือบจะเที่ยง ชายหนุ่มกับลูกค้าก็กำลังแยกย้ายเมื่อคุยงานเสร็จ

“คุยงานเสร็จแล้วเหรอค่ะ“  “ครับ นี้ครับค่ากาแฟ“  “ขอบคุณน่ะค่ะ คุณเชน“  “อ้าว นี้คุณรู้จักชื่อผมได้ยังไง“  เคท ยิ้ม “ฉันได้ยินลูกค้าของคุณเรียกคุณตอนเข้ามาอ่ะค่ะ“  “อ๋อ ครับ งั้นผมไปก่อนน่ะครับ ไว้เจอกันครับ“  “ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ“  เคท มองดูชายหนุ่มที่เดินออกไปจากร้าน ทิ้งไว้แค่รอยยิ้มให้เธอ

            บ่ายแก่ๆ ร้านดูเงียบเหงา ไม่มีลูกค้า แต่เจ้าของร้านก็ไม่รู้สึกเหงาเพราะวันนี้เธอดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

            “สวัสดีครับ คุณเจ้าของร้าน“  เคทเห็นหน้าไมค์ก็ยังยิ้มอารมณ์ดี  “อ้าว คุณ หวัดดี“  เคทยังยิ้มไม่หุบ “แอ๊ะ วันนี้คุณเป็นอะไรไปรึเปล่า ยิ้มหวานเชียว“  “เปล่านิ ก็คนอารมณ์ดีผิดด้วยเหรอ“  ไมค์ทำหน้าสังสัยเมื่อเห็นเคทยิ้มตลอดและดูเหม่อๆ

            “นี้กาแฟเย็นของคุณ“  “ขอบคุณครับ  แล้ว..นี้เมื่อไหร่คุณจะไปฟังผมร้องเพลงเนี้ย“   “ห่ะ อ๋อ  ไว้จะไปวันหลังน่ะ“   “อืมๆ  วันนี้ลูกค้าเยอะมั้ย“    “ก็เยอะน่ะ ช่วงเช้า“   “งั้นพรุ่งนี้ผมมาช่วยคุณน่ะ“   “เห้ย ไม่ต้อง ไม่เป็นไร“   “เหอะนะ ไม่ต้องเกรงใจ  งั้นผมไปทำงานก่อนน่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้ตอนเช้าน่ะ“   “เห้ย คุณ คุณ“  เคทรู้สึกสังสัยว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงต้องมาทำดีกับเธอด้วย

เช้าวันต่อมา

            ขณะที่เคทเปิดประตูร้านออกมา ก็เห็นไมค์มานั่งรออยู่หน้าร้าน  “คุณ“  เคทมองหน้าไมค์ไม่คิดว่าเค้าจะพูดจริงๆ ว่าจะมาช่วยเธอ  ชายหนุ่มไม่รีรอรีบเข้าไปในร้าน “คุณไหนผ้ากันเปื้อนละ“  “แขวนอยู่หน้าห้องน้ำอ่ะ“ เคททำหน้างงๆ เมื่อเห็นไมค์ดูขยันและดูจริงจัง  ไมค์ใส่ผ้ากันเปื้อนและเอาผ้าไปเช็ดโต๊ะ เคทมองไมค์ด้วยความรู้สึกเกรงใจ 

            ลูกค้าเริ่มเข้าร้านเรื่อยๆ เคทเพียงทำหน้าที่ชงเครื่องดื่มเท่านั้น เพราะมีพนักงานเสิร์ฟจำเป็นอย่างไมค์คอยเสิร์ฟและรับออเดอร์อยู่ ทำให้เธอไม่ยุ่งมือนัก

            “สวัสดีครับ คุณเคท“   “คุณเชน สวัสดีค่ะ“  ชายหนุ่มคาปูชิโน่เดินเข้ามาทักทายหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม  “ของผม เหมือนเดิมน่ะครับ“  “ได้เลยค่ะ“ 

            “ได้แล้วค่ะ“  เคทและเชนพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง ทำให้ไมค์ อดมองไม่ได้ เพราะดู
เคทยิ้มและอารมณ์ดีเป็นพิเศษ จนเค้าคิดว่าเธอจะคิดอะไรกับชายหนุ่มคนนั้น ไมค์หงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไป

            “คุณ กาแฟเย็น 2 แก้ว ด่วน“ ไมค์วางถาดอย่างแรงและพูดน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ  เคทและเชนหันไปมอง  ไมค์ยืนมองหน้าเชนอย่างมันไส้ เชนดูท่าทางไม่ดี  “เอ่อ ....นี้ค่ากาแฟน่ะครับ  ไว้เจอกันครับคุณเคท“  “อ๋อ ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ“  

            “ยังไงเนี้ยคุณ“  “อะไร ยังไง“   “ยิ้มหน้าบานเชียวน่ะ แล้วเค้ารู้จักคุณด้วยเหรอ“  เคทยิ้ม “อืม“   “ชอบเค้าเหรอ“  เคท อมยิ้ม หน้าแดง  “คุณไปชอบเค้าได้ไง แล้วผมละ“   “ทำไมละ แล้วคุณเกี่ยวอะไรด้วยเนี้ย“  “อะไรกัน ผมชอบคุณก่อนนะ ทำไมคุณไม่ชอบผมละ ไม่รู้ละ ผมไม่ให้คุณชอบใคร เพราะ.. ผมชอบคุณแล้ว“  ไมค์พูดด้วยสีหน้าจริงจังและโมโหเมื่อรู้ว่าเคทชอบชายหนุ่มคนนั้น เคทหันมามองหน้าไมค์

            ไมค์ทำอะไรไม่ถูก  “โถ่ โว้ย“  ไมค์ถอดผ้ากันเปื้อนออก และเดินออกไปจากร้านด้วยอารมณ์ไม่พอใจ   เคท ยืนอึ้งอยู่พักนึง ก่อนจะได้สติ และหันไปขอโทษลูกค้า

            เธอตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและนั่งคิดอยู่ทั้งวัน