คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่7
ฤดูใบไม้ร่วง เวลา 1:00 AM. โลกมนุษย์ เมืองคาราคุระ บ้านคุโรซากิ
ห้องของอิจิโกะ
“เฮ้! อิจิโกะตื่นได้แล้ว นี่! ตื่นสิ” เสียงของหญิงสาวผมสั้นสีดำ ในชุดยมทูตเรียกชื่อผู้เป็นเจ้าของห้องที่กำลังหลับอยู่
อิจิโกะก็ค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วก็ค่อยๆลุกขึ้น(จากท่านอนเป็นท่านั่ง)
“มีอะไรงั้นเหรอ?” อิจิโกะถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน พลางใช้มือขวาขยี้ตาข้างขวาของเขา
“อิจิโกะ เจ้าน่ะเคยบอก “อยากจะช่วยข้าทำภารกิจนั่น” ใช่ไหม?” ลูเคียพูด
“มันก็ใช่ ทำไมงั้นเหรอ?” อิจิโกะถาม
“ก็เขา(?) ต้องการให้เจ้าช่วยน่ะ ไปช่วยกันหน่อยไหม?” ลูเคียตอบ
“อะ...อืม..?” อิจิโกะพูด ‘แปลกจังแฮะ ปกติไม่ค่อยเห็นยัยนี่จะรับหรือขอความช่วยเหลือจากใครเลยหนิ’ เขาคิด
ครืน~น เสียงของประตูบานเลื่อนตู้เก็บของ ซึ่งเคยเป็นสถานที่พักอาศัยของลูเคีย เปิดออก เผยโฉมตุ๊กตายัดนุ่นรูปร่างคล้ายกับสิงโต “จะ..จริงๆด้วย!” ตุ๊กตาตัวนั้นพูด ใบหน้าของมันเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความดีใจที่ไหลอาบอยู่ท่วมหน้า
“จะ..จะ..เจ๊จ๋า” เสียงของตุ๊กตาตัวนั้นร้อง พร้อมกับกระโดดออกมาจากตู้ และวิ่งเข้าไปหาลูเคียหมายจะเข้าไปกอดอีกเช่นเดิม แต่...
ตื้บ! ลูเคียยกเท้าทับร่างตุ๊กตาตัวนั้น [กระทืบ] (เหมือนเดิม...)
“ไม่ได้เจอกันเลยนะ กอน” ลูเคียกล่าวทักทายกอนที่อยู่ที่เท้าของตนเอง
“ฮือ..!ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือน พอเจอกันอีกก็บาทาใส่แบบไม่มีลังเล ต้องให้งี้เจ๊เรา! ป๋ม.. ป๋มมีความสุขจังเลยค้าบเจ๊” กอนพูด
“อย่าส่งเสียงดังไปสิ กอน เดี๋ยวคนอื่นก็ตื่นกันหมดหรอก” ลูเคียพูด
“ขอโทษค้าบ” กอนพูด ในขณะเดียวกับที่อิจิโกะเปลี่ยนเป็นยมทูต
“เอ่อ... คราวนี้คงจะไปอยู่ที่นั้นนานหน่อยนะ ข้าว่าใช้เจ้ากอนดีกว่า” ลูเคียพูด พลางก้มลงไปหยิบกอนขึ้นมา แล้วยื่นกอนให้อิจิโกะ
“จะให้ฝากร่างของชั้นไว้กับเจ้านี่งั้นเหรอ ไม่เอาหรอก!” อิจิโกะพูด
“หรือว่าเจ้าอยากจะได้จั๊ปปี้ของข้าแทน” ลูเคียพูด อิจิโกะนึกภาพ..... ‘อึ๋ย!’
“เจ้านั่นยิ่งไม่ได้ใหญ่” อิจิโกะปฏิเสธ พลางส่ายหน้าไปมา แล้วรับกอนมาจากลูเคีย (จนตรอก)
“เอ๋!? เดี๋ยวสิ! อ๊ากกก!!!” กอนร้อง เพราะอิจิโกะเอามือล่วงเข้าไปในปากของกอน เพื่อเอาลูกวิญญาณเทียมออกมา
......หลังจากเอากอน(ลูกวิญญาณเทียม)ใส่ในร่างอิจิโกะแล้ว......
“ให้ผมไปด้วยเถอะค้าบ เจ๊” กอนพยายามอ้อนวอนลูเคีย ในขณะที่มือทั้งสองข้างกอดขาหนึ่งของลูเคียไว้อยู่
“ไม่ได้หรอก ถ้าเจ้าไปใครอยู่ในร่างของอิจิโกะล่ะ ปล่อยซี่” ลูเคียพูด พร้อมสะบัดกอนออก
แล้วเดินหาอิจิโกะที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าต่าง
“ก็อยู่คนเดียวมันเหงานี่นา ไม่เอาน่ะ ผมจะไปด้วยนะ เจ๊” กอนพูด
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ข้าเตรียมเพื่อนไว้ให้เจ้าเรียบร้อยแล้ว” ลูเคียพูด
“เพื่อน..?” กอนพูด
“เดี๋ยวรุ่งเช้าเจ้าก็จะรู้เองแหละ ข้าไปล่ะ” ลูเคียพูด แล้วกระโดดออกทางหน้าต่าง
“นี่! แล้วอย่าไปก่อเรื่องวุ่นวายอะไรล่ะ” อิจิโกะพูด แล้วกระโดดออกทางหน้าต่างตามลูเคียไป
ความคิดเห็น