ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
ฤดูใบไม้ร่วง เวลา 5:46 PM. โลกมนุษย์ เมืองคาราคุระ หน้าบ้านของอิโนอุเอะ
"ขอบใจนะ คุโรซากิคุง ที่อุตส่าห์เดินมาส่งชั้นจนถึงที่บ้าน" อิโนอุเอะพูด
"อืม ไม่เป็นไรหรอก" อิจิโกะพูด
ในขณะที่ทั้งคุยกันอยู่ บริเวณนั้นก็ไม่มีใครอยู่เลย(ไปไหนกันหมดฟระ?) มีเพียงเขาและเธอ2คน สีส้มแดงของพระอาทิตย์ยามเย็นได้สาดส่องและย้อมผืนท้องฟ้าจนกลายเป็นสีเดียวกัน บนทางเดินขรุขระที่มีแต่เศษหินก้อนเล็กๆและคอนกรีต เงาของทั้งสองเงาทอดยาวไปตามทิศทางที่ดวงตะวันสาดแสง
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันกลับล่ะนะ" อิจิโกะพูด แล้วหันหลังเพื่อเดินกลับบ้านของตน
"ดะ..เดี๋ยวสิคุโรซากิคุง" อิโนอุเอะรั้งอิจิโกะไว้
"มีอะไรหรอ? อิโนอุเอะ" อิจิโกะหันกลับมาถาม
"เออ..คือ........ชั้นมีเรื่อง..อยากจะปรึกษาน่ะ" อิโนอุเอะพูด
"...?...อืม..ว่ามาสิ" อิจิโกะพูด
".....ถ้าสมมุติว่า..คุโรซากิคุงมีคนที่ตัวเอง..แอบ..ชอบ..อยู่น่ะ แล้วได้อยู่กับเค้าคนนั้น...กัน2ต่อ2โดยที่บริเวณนั้นก็ไม่มีใครอยู่เลย คุโรซากิคุง..จะทำอะไรในเวลาแบบนั้นหรอ?" อิโนอุเอะถาม
(?...O///Oอ่านแล้ว มันชวนให้คิดลึกแฮะ)
เมื่อฟังจบอิจิโกะถึงกับอึ้งนิดหน่อย
'สงสัยคงอ่านนิยายมากไป เลยเก็บมาคิดมากมั้ง? เพราะพักหลังๆนี้พวกผู้หญิงห้องเราก็เอานิยายมาแบ่งๆกันอ่าน จนตั้งเป็นกลุ่มแล้วนี่นา รู้สึกว่าอิโนอุเอะก็อยู่กลุ่มพวกนั้นด้วย....คงไม่มีอะไรมากหรอก...ตอบๆไปก็คงไม่เสียหายหรอก..มั้ง..'อิจิโกะคิดในใจ (คิดได้ไงเนี่ย?)
ว่าแล้วอิจิโกะก็ตอบอิโนอุเอะไปว่า....
"....ก็บอกรักกับเค้าคนนั้นไปซะซิ จะเก็บความรู้แบบนั้นไว้ทำไมล่ะ มันจะอัดอั้นใจเปล่าๆนะ" อิจิโกะพูด พลางยิ้มที่มุมปากบางๆอย่างอ่อนโยน แล้วพูดต่อ "แต่สำหรับชั้นน่ะ ถึงจะไม่ได้บอกรักเค้าหรือ ถ้าบอกไปแล้ว เค้าไม่ได้รักชั้น .....ชั้นก็ไม่เสียใจหรอก เพียงให้เค้ารับรู้ไว้..ชั้นก็พอใจแล้วล่ะ" อิจิโกะตอบ
อิโนอุเอะที่ก้มหน้าฟังคำตอบหลังจากที่ตนเองตั้งคำถามออกไป ก็เงยหน้าขึ้นเมื่อฟังจบ
"...งั้นเหรอจ้ะ..." อิโนอุเอะพูด พลางยิ้มอย่างสดใส แล้วพูดต่อ "ขอบคุณนะ คุโรซากิคุงที่ช่วยทำให้ชั้นหายค่องใจ"
"อืม ไม่เป็นไรหรอก" อิจิโกะพูด
".............." อิโนอุเอะไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มรับเพียงเดียว
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันกลับล่ะนะ" อิจิโกะพูด แล้วหันหลังเพื่อเดินกลับบ้านของตน พลางโบกมือลาเพื่อนสาว อิโนอุเอะก็โบกมือรับเช่นกัน
------------------------------------------------------------------------------
คำเตือน: เหล่าบรรดาIchiOri FC ก่อนจะอ่านบทความต่อไปนี้ กรุณาหาน้ำดื่มเย็นๆสักขวดวางไว้ข้างกาย เนื่อง
ความลับของตอนที่3: สวัดดีค่ะ ผู้อ่านทุกท่าน ทุกท่านอาจสงสัยว่าตอนที่3นี้มีความลับอะไรซ่อนอยู่ ทั้งๆที่อ่านๆไปแล้วก็ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยสักอย่าง
------------------------------------------------------------------------------
คำเตือน: เหล่าบรรดาIchiOri FC ก่อนจะอ่านบทความต่อไปนี้ กรุณาหาน้ำดื่มเย็นๆสักขวดวางไว้ข้างกาย เนื่อง
จากบทความบางประโยคอาจจะเสียดสีบาดตาบาดใจท่านก็เป็นได้... ต้องขออภัยไว้ก่อนนะ
(เมื่ออ่านบทความจบแล้ว... กรุณาอย่ารุมตืบป๋มนะ สงสารป๋มเถอะ ป๋มกลัวอ่ะ T-T)
ความลับของตอนที่3: สวัดดีค่ะ ผู้อ่านทุกท่าน ทุกท่านอาจสงสัยว่าตอนที่3นี้มีความลับอะไรซ่อนอยู่ ทั้งๆที่อ่านๆไปแล้วก็ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยสักอย่าง
เออ..คือ..ตอนที่3นี้ก็ไม่ได้มีความลับอะไรหรอก แต่ที่มีก็คือคนแต่งเองต่างหาก...จะเล่าล่ะนะ
ตอนแรกๆก็กะว่าจะให้อิโนอุเอะบอกรักกับอิจิโกะตรงนั้นซะเลย แล้วให้อิจิโกะปฏิเสธคำบอกรักของอิโนอุเอะ (ผู้แต่ง:เพราะคิดว่าลองหักอกคนแบบเล่นๆ[?] แล้วก็มันน่าสนุกดี^^ เฮ้ยไม่ใช่นะ) ประมาณว่า
ตอนแรกๆก็กะว่าจะให้อิโนอุเอะบอกรักกับอิจิโกะตรงนั้นซะเลย แล้วให้อิจิโกะปฏิเสธคำบอกรักของอิโนอุเอะ (ผู้แต่ง:เพราะคิดว่าลองหักอกคนแบบเล่นๆ[?] แล้วก็มันน่าสนุกดี^^ เฮ้ยไม่ใช่นะ) ประมาณว่า
----------------------------------
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันกลับล่ะนะ" อิจิโกะพูด แล้วหันหลังเพื่อเดินกลับบ้านของตน
"ดะ..เดี๋ยวสิคุโรซากิคุง" อิโนอุเอะรั้งอิจิโกะไว้
"มีอะไรหรอ? อิโนอุเอะ" อิจิโกะหันกลับมาถาม
"เออ..คือ..คุโรซากิคุง...ชั้น..ชอบคุโรซากิคุงนะ ..ชอบมานานแล้วด้วย .........แล้วคุโรซากิคุงล่ะ ....ชอบชั้นหรือเปล่า?" อิโนอุเอะถาม"เออ..คือ........ชั้นมีเรื่อง..อยากจะถามน่ะ" อิโนอุเอะพูด
"...?...อืม..ว่ามาสิ" อิจิโกะพูด
เมื่อฟังจบอิจิโกะถึงกับอึ้ง.. เมื่อได้สติเขาก็ตอบไปว่า...
".........ขอโทษนะ อิโนอุเอะ ......ชั้นไม่ได้ชอบเธอหรอก...." อิจิโกะตอบ
เมื่อได้ฟังคำตอบเด็กสาวก็ต้องใจสลาย...
เมื่อได้ฟังคำตอบเด็กสาวก็ต้องใจสลาย...
----------------------------------
อะไรทำนองเนี่ย แต่เป็นเพราะอะไรไม่รู้ ทำม๊ายทำไมถึงพิมพ์ประโยคนี้ลงในฟิคไม่ได้ก็ไม่รู้(ทำไม่ลงจริงๆ) เวลาพิมพ์ประโยคนี้ทีไรเหมือนกับจะขาดใจตาย(ประโยคเมื่อกี้ก็เหมือนกัน) แล้วก็ลองมาคิดๆดูอีกทีว่า ไหนๆเราพิมพ์ประโยคนั้นไม่ลง ....แล้วก็ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของตัวละคร(จริงๆนะ) ก็เลยต้องเปลี่ยนแผนนิดหน่อย..จึงแต่งออกไปนั้น ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตามด้วยนะคะ^^....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น