คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนใหม่
Chapter 1
"เอาล่ะกอร์น ต่อไปจะต้องไปเรียนที่โรงเรียนนตัวเมืองนะ ปิดเทอมทีค่อยกลับมานะจ๊ะ เพราะค่าโดยสารมันออจะแพงๆอยู่แล้วอยู่ที่โน่นน่ะดูแลตัวเองดีๆแล้วก็ส่งข่าวมาบ้างนะ"ผู้เป็นน้าพูดกับร่างบางด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"เข้าใจแล้วฮะน้ามิโตะ แล้วผมจะคอยโทรศัพท์มาหานะฮะ"ร่าบางพูดแล้วค่อยๆเดินขึ้นเรือออกจากเกาะปลาวาฬไปสู่ตัวเมือง
*+*+*โรงเรียนมัธยม*+*+*
"ห้อง208อยู่ไหนน้า อ๊ะเจอแล้ว"หลังจากที่เดินหาอยู่นานร่างบางก็เจอห้องที่ตัวเองต้องพักสักที
"อ้าว นายเองหรอรูมเมทฉันน่ะ"เสียงๆหน่งทักขึ้น ร่างบางจึงค่อยๆหันไปมอง รูปร่างสูง เพรียว ผมสีเงิน ออกแนวว่าจะยุ่งๆสักนิด
"อืม สวัสดี นายชื่ออะไรหรอ ฉันชื่อกอร์น"ร่างบางแนะนำตัวเองก่อน
"ฉันคิรัวร์ ยินดีที่ได้รู้จัก"ร่างสูงทักตอบด้วยน้ำเสียงที่ธรรมดาแต่มันแฝงไปด้วยความอ่อนโยน
"นายพึ่งมาใหม่เหมือนกันหรอ"ร่างบางถามพร้อมกันนั้นเขาก็ค่อยๆเอาของวางเก็บให้เป็นที่เป็นทาง
"เปล่าหรอก ฉันมานานแล้ว แต่ไม่เคยมีรูมเมทหรอกนะ"ร่างสูงตอบและมองกิริยาของร่างบาง
"หรอ ฉันเก็บของเสร็จเมื่อไหร่นายพาฉันสำรวจโรงเรียนหน่อยสิ"
"อืม ได้เลย"หลังจากนั้นเขาทั้ง2จึงไปเดินสำรวจโรงเรียนกัน
ทุกคนที่เห็นร่างสูงกับร่างบางเดินด้วยกันก็ได้แต่งงและตกใจ เพราะร่างสูงนั้นไม่เคยจะสนใจใคร ที่ไม่มีรูมเมทนั้นเพราะไม่มีใครที่จะกล้ายุ่งกับเขาและเขาก็ไม่เคยคิดจะคบกับใคร แต่กับร่างบางนั้นไม่ใช่ เขามองด้วยสายตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"โอ๊ย ขอโทษนะฮะ"ร่างบางมัวแต่มองสิ่งรอบๆจนเพลินจึงมองไม่เห็นคนที่เดินผ่านมา
"ไม่เป็นไรๆ ฉันซุ่มซ่ามเองแหละ"คนแปลกหน้าพูด มันเป็นน้ำเสียงที่นุ่มนวลฟังได้ไม่มีเบื่อเลย
"เป็นไรรึเปล่ากอร์น"ร่างสูงรีบวิ่งเข้ามาดูร่างบางและมองคนที่ร่างบางเดินไปชน
"อ๊ะ คิล"คนแปลกหน้าทักอย่างคุ้นเคยและปนตกใจ ก็ต้องตกใจสิ ร่างสูงเคยเป็นห่วงใครซะที่ไหน เห็นใครล้มก็แค่ถามว่าเป็นอะไรมั๊ย รีบๆตามมาสิ ไม่เคยสนใจเลย แต่กับคนนี้เขาเดินลงมาดูด้วยความเป็นห่วง
"คุราปิก้า"ร่างสูงทักด้วยความตกใจ
"2คนรู้จักกันด้วยหรอ"
To Be Con...
+*+*+*+*+*+*+*+**
คุยกันหน่อยนะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่มายแต่ง หวังว่าจะมีคนอ่านนะจ๊ะ ผิดพลาดยังไงติชมด้วยน้า
Ps.อาจจะพิมพ์ผิด สะกดผิดก็โทษด้วยนะ
Ps2.จะรีบมาต่อให้นะ
Ps3.เมนท์กันด้วยนะ
ความคิดเห็น