ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนายคนนี้ไม่มีคำว่ากลัว

    ลำดับตอนที่ #1 : อะไรกันเนี่ย!!

    • อัปเดตล่าสุด 1 มี.ค. 50


    1

    " ห้าววว….หืม วันนี้พระอาทิตย์ตื่นเร็วเนาะ งั่มๆไปอาบน้ำดีกว่า "

    เอ๋!!!!กรี๊ดดดดด 7.45แล้ว โอ้ไม่น้า แม่นะแม่ ไม่ยอมปลุกกันบ้างเลย แล้วฉันก็รีบอาบน้ำฉันแต่งตัวภายในห้านาที (แปรงฟันด้วย) อย่าว่าฉันซกมกนะ สายแล้วก็มันสายแล้วนี่นา จากนั้นก็เห็นกระดาษแผ่นหนึ่งติดอยู่หน้าประตูบ้าน (มันไม่มีที่ติดดีกว่านี้แล้วรึไงห๊ะ)

    กระดาษแผ่นนั้นเขียนว่า….

    ถึง ลูกรัก

     แม่ พ่อ และ น้อง ไปเที่ยวทะเลนะจ๊ะ ขอโทษทีนะ ที่แม่ลืมบอก

    เอาเป็นว่าซักอาทิตย์ฉันจะกลับไปละกาน เฝ้าบ้านดีดีล่ะ

    จาก แม่

    เห้อ! แต่ว่าฉันชินกลับกานอยู่บ้านคนเดียวแล้วล่ะคะ แต่ว่าตอนนี้ต้องรีบไปโรงเรียนแล้วล่ะเดี๋ยวเจ๊โหด(อาจารย์ฉันเองละ)จะด่าเอาแล้วฉันก็รีบวิ่งๆๆๆๆๆติดเกียร์สปีดนามว่าหมามาถึงหน้าประตู ที่ฉันวิ่งได้น่ะเพราะว่าบ้านอยู่ใกล้โรงเรียน ขณะนี้  แปดโมงแล้วค้า~แต่ยังดีนะที่แปดโมงตรงเด๊ะ แต่ทว่า

    " มินทรานัยท์ อัครทวีทรัพย์เจริญชัย "

     เอี๊ยดดดดด

    " ค๋าาาาา อาจารย์" แย่แน่ๆเล๊ยยย ให้เข้าไปซะก็สิ้นเรื่อง เห้อ

    " เธอ !!! "

    " แต่ว่า…"

    " ไม่ต้อง!!!!!! ไปห้องพักครูเดี๋ยวนี้ "

    " ค่าาาาา~ "

            แล้วฉันก็โดนเจ๊โหด หรืออาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนเทศน์เป็นชั่วโมง(ที่จริงไป ชั่วโมงเดียวแหละ)แถมวันนี้อาจารย์ก็ใจดีเช่นเคย แจกใบมาสายให้ฉันตามเคย อยากได้มากกกกกเลย หลังจากนั้นฉันก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องม.5/4 ห้องเรียนของฉันเองแหละ แล้วก็เดินเข้าไป ตอนนี้กำลังพักเช้ากันอยู่

    " ยัยเค้ก ทำไมแกมาสายอ่ะ อ๊ะ มีของติดไม้ติดมือมาด้วยย วันนี้อาจารย์แกใจดีล่ะสิ อิอิ "

    " ขำเข้าไปๆ ขำมากใช่มั้ย ใช่สิ แกไม่โดนไม่รูหรอก อีกอย่างนะ แม่ฉันก็ลืมทิ้งไว้บ้านเอาครอบครัวไปทะเล หึ แม่ก็ทิ้ง เพื่อนก็รังแก เอ้าเว้ย อยู่คนเดียวได้ ไม่ง้อหรอก –3- "

    " โอ๋ๆๆ เค้ก หนูน้อยผู้น่าสงสารมากกกก เดี๋ยวตอนเย็นไปเลี้ยงเค้กนะ หน่านะ อย่าน้อยใจน้า "

    " ……สัญญา"

    " จริงสิ จะโกหกทำไมละ "

    " งั้นหายงอนละ "

    " อีเพื่อนคนนี้หนิ - - + ร้ายจริงๆเลย ชอบให้ฉันเสียตังค์อยู่ได้ "

               ใช่แล้วล่ะคะ ฉันน่ะชอบกินเค้กมาก เลยชื่อเค้ก ประเด็นก็มีอยู่แค่นี้แหละค่ะ (ใช่ ห้ามพูดถึงเรื่องเค้กอีก เพราะมันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ นอจากชื่อแก: ผู้แต่ง)(ฉันเป็นนางเอกนะยะ)(แต่ฉันเป็นคนสร้างแกนะยะ พูดอย่างงี้ได้ไง: ผู้แต่ง)(ยอมแล้วค่า) ( ^O^V ชนะใสๆ โฮะๆ: ผู้แต่ง) เข้าเรื่องต่อนะคะ  ส่วนคนที่คุยด้วยเมื่อกี้ก็คือเพื่อนสนิทของฉันเองแหละค่ะ ชื่อว่า ชิงๆ  ชอบชิงอาหารชาวบ้านเค้าไปหมด หุหุ (ฉันได้ยินนะยะ ยัยเค้ก)ค่าๆๆ ขอโทษจ้าาาาาา

    " เออๆ ยัยชิง นั่นใครอ่ะ หล่อสุดๆ มีแมลงวันตอมเยอะแยะ ไปหมดเลยว่ะ 55 "

    " เห้ย แก นั่นมันนายธารเลยนะเว่ย ไปหาว่าเค้าเป็น อุนจิ ได้ยังไงวะ "

    " เออๆ ฉันเปรียบเทียบผิดเองแหละ "

    " กรี๊ดดดดด ธาร หล่อจังเลยอ่ะ เนี่ยเสป็คกุ๊งกิ๊งเลยอ่ะ "

    เหอๆ - -" พูดมาได้ ไม่อายสัตว์สงวนมีนอเลยน้ออ พวกนี้ แต่ก็จะฟังต่อละวะ มีความสุข ได้นั่งนินทาคน

    " ธาร ปีนี้เป็นเอซ ของทุมฟุตบอลโรงเรียนเราใช่มั้ยละ "

    " ครับ "

    " เดี๋ยว ซาร่าจะไปเชียร์นะ ธารอย่าลืมมองหาซาร่าละ "

    เด็กโง่ เค้าจะไปมีเวลามองหาแกมั้ยละยะ ยัยซาเหร่อ หุหุ -.- แกได้ชื่อใหม่แล้วนะ

    " อ่าครับๆ "

                และแล้วมิสเนปจูน ( ms.Neptune ) ก็เข้ามาสอนในคาบที่สาม เจ๊แกสอนฝรั่งเศษอ่ะนะ ไม่รู้เรื่องอ่ะ

     #$ine%o^&gtsd*^%di*&^% ไม่รู้เรื่องว้อยย

    " นี่ ยัยเค้ก ตื่นได้แล้ว น้ำลายไหลแล้ว "

    " ห๊ะ ๆจิงเหรอ กรี๊ดดด ยัยชิงชิง หลอกกันอีกแล้ว "

    " อิอิ แบร่ "

               แล้วฉันก็วิ่งไล่ยัยชิงไปถึงโรงอาหารจนกระทั่งกินข้าวเสร็จ แล้วก็บังเอิญเหลือบไปเห็นหนุ่มน้อยน่ารักคนนึง เกิดติดใจขึ้นมาเล็กน้อยยย จึงถามยัยชิงว่านั่นใครกัน ได้คำตอบมาว่า ก็นั่นนายต้า ห้อง หนึ่ง ไอเราก็ไม่เคยรู้จักซักคน ตอนนี้กำลังจะเดินไปสนามในโรงเรียนซึ่งเป็นที่พักผ่อนเป็นประจำของฉันและยัยชิง แต่ทว่าใครบางคนเข้ามาโอบเอวบางร่างน้อย ของฉันเอาไว้ เอ๋!!!! O_o  เดี๋ยวก่อน นี่มัน….

    " เห้ย ยัยเค้ก แก…"

    " ช่วยด้วยย ชิงชิง " แต่แล้วก็มีเสียงบอกให้เงียบนายธารนั่นเอง

    " นาย ปล่อยฉันนะ"

    " เงียบก่อน "

    " เอ่อ สาวๆครับ ผมอยากแนะนำให้รู้จักกับ แฟนสาวของผมครับ "

    o_O ทุกคนรวมทั้งฉันและยัยชิงทำตาโตกันหมด ก็ใครจะไม่งงละ แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งทำลายความสงบ

    " ไม่จริงใช่มั้ย ธาร ยัยชะนีหน้าวอกกระทะแถมจืดอย่างงี้คงไม่ใช่แฟนธารหรอกนะ "

    " ถ้าผมบอกว่าจริงละ "

    " นาย ฉันมะ."

    " แหม ที่รักคับ จะเขินทำไมละคับ "

    " จะบ้าเรอะ "

    " อ่ะแน่ บอกว่าไม่ต้องอายไง ยังจะอายอยู่นั่นแหละ "

    " คอยดูนะ ธาร ซักวันยัยนี้ต้องไม่ได้เป็นต่อแน่ๆ หึหึ "

    แล้วก็มีเสียงซุบซิบด่าฉันและพวกนั้นก็เดินจากไป แง่ว มาด่าคนน่ารักอย่างฉันได้ยังไงกันแต่ตอนนี้ช่างมันเถอะ

    " นายจะปล่อยฉันได้รึยังอ่ะ "

    " ขอโทษๆ ขอบใจนะที่เธอช่วยไว้อ่ะ "

    " นายขอบใจแต่ฉันจะขอบใจนายมากกว่านี้ถ้านายไม่ได้เอาเพื่อนฉันไปเป็นแฟนนาย "

    " ไปเหอะ ยัยชิงๆ พอเหอะ "

    + +

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×