คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 5 Things That Happen After England Win Quidditch World Cup
Title: 5 Things That Happen After England (with Harry as a Captain) Win Quidditch World Cup
Author: less
Category: Fluff, Romance
Pairing: Harry Potter / Draco Malfoy
Rating: PG
Spoilers: -
Disclaimer: เจ้าของตัวละครคือ JK Rowling เจ้าของเรื่องคือ less
Summary: -
Poster’s notes: เรื่องนี้น่ารัก หวาน ๆ (และแอบฮากับรอนเล็กน้อย) ไม่เศร้าเหงาเหมือนเรื่องก่อน ๆ แล้วค่ะ ^ ^
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
5 Things That Happen After England (with Harry as a Captain) Win Quidditch World Cup.
i.
แฮร์รี่คิดว่าเขาเห็นพ่อ
แฮร์รี่กำลังนั่งอยู่บนไม้กวาด ลูกสนิชสีทองยังอยู่ในกำมือ เพื่อนร่วมทีมโถมตัวเข้ากอดแฮร์รี่จนแว่นตาเขาตกไปตอนไหนไม่รู้ ภาพตรงหน้ากลายเป็นเพียงภาพเบลอ เสียงในหูกลายเป็นเสียงอื้ออึงจับความไม่ได้ แต่ภาพของคนๆเดียวที่แฮร์รี่เห็นชัดที่สุด คือภาพชายหนุ่มผมดำยุ่ง ยืนอยู่บนชั้นบนสุดของอัฒจันทร์ เขาใส่เสื้อสีครีมอ่อนกับกางเกงยีนส์สีซีด
เจมส์ พอตเตอร์
พ่อเขาแก่ลงเยอะ ใบหน้าหล่อเหลาที่แฮร์รี่จำติดตาจากภาพที่แฮกริดให้ ตอนนี้ใบหน้านั้นมีริ้วรอยของอายุเต็มไปหมด ไหล่กว้างที่ยืดตรงอย่างที่แฮร์รี่เคยเห็นจากภาพถ่ายกลุ่มภาคีที่มู้ดดี้เอาให้เขาดู ตอนนี้กลับดูเหมือนว่าไหล่นั้นแบกภาระไว้มากมายจนมันห่อลง
เจมส์โบกมือให้แฮร์รี่ เขายิ้ม แล้วยกนิ้วโป้งขึ้น
“เก่งมาก”
แฮร์รี่คิดว่าเขาได้ยินเสียงของพ่อเขากระซิบมาเบาๆ
แฮร์รี่กะพริบตา เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พ่อของเขาก็หายไปแล้ว
ii.
รอนจูบเขา
ต่อหน้าทุกคนในสนาม ต่อหน้าพ่อมดทั้งโลก ต่อหน้าเดรโก ที่เป็นแฟนของแฮร์รี่ และต่อหน้าเฮอร์ไมโอนี่ ที่นิ้วนางข้างซ้ายใส่แหวนหมั้นที่รอนให้
สมองของรอนอาจจะถูกกระทบกระเทือนจนสั่งงานผิดพลาด เพราะทันทีที่แฮร์รี่จับลูกสนิชได้ รอนก็เอาหัวโขกเสาประตูที่เขาเฝ้าอยู่ด้วยความดีใจ บางที รอนอาจจะเอาหัวโขกแรงไป จนสมองเสื่อมไปแล้วก็ได้
แต่หลังจากที่แฮร์รี่เห็นรอนไล่จูบคนอื่นต่อ รวมถึงกรรมการ และนายกรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ แฮร์รี่ก็สรุปเอาเองว่า นี่คงเป็นวิธีการฉลอง ควิดดิช เวิร์ลคัพ ของรอน
iii.
แฮร์รี่เป็นคนเดินนำขึ้นไปรับถ้วย ควิดดิช เวิร์ลคัพ จากนายกรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์คนปัจจุบัน หรือ เพอร์ซี่ วีสลีย์ นั่นเอง
แฮร์รี่เดินขึ้นไปที่ชั้นบ็อกซ์ด้วยความรู้สึกตื้นตันใจเป็นที่สุด วินาทีที่เขารับถ้วยมา แล้วชูถ้วยขึ้นบนฟ้า วินาทีนั้น คงเป็นวินาทีที่ดีที่สุดในชีวิตของเขาแล้ว วินาทีนั้น ทำให้เขาลืมความลำบากของการเก็บตัวซ้อมนานเป็นเดือน วินาทีนั้น ทำให้เขาลืมคำครหาต่างๆนานาที่เกิดขึ้นมากมายหลังจากเขาได้รับตำแหน่งกัปตันทีมต่อจาก โอลิเวอร์ วู้ด วินาทีนั้น ทำให้เขานึกถึงตอนที่เขาโดนเรียกตัวติดทีมชาติเป็นครั้งแรก ตอนนั้น แฮร์รี่ยังอยู่ในทีมเล็กๆของลีกลาลีกา สเปนอยู่เลย
วินาทีนั้น ทำให้เขานึกถึงวินาทีแรกที่เขาก้าวขึ้นขี่ไม้กวาด
แฮร์รี่ยังคงจำความรู้สึกของลมที่พัดผ่านตัวเขาเป็นครั้งแรกได้อย่างดี เขายังคงจำความรู้สึกที่อะดรีนาลีนไหลไปทั่วร่างได้
เขายังจำได้ ว่าคนที่ทำให้เขาขึ้นขี่ไม้กวาดเป็นครั้งแรก ก็คือ เดรโก มัลฟอย
เดรโกแย่งลูกแก้วของเนวิลล์ไป และแฮร์รี่ก็พยายามไล่เอามันคืนกลับมา เดรโกปล่อยลูกแก้วลง แล้วแฮร์รี่ก็พุ่งตัวไปรับลูกแก้วนั้นไว้
วินาทีนั้น แฮร์รี่นึกขอบคุณเดรโก ที่ทำให้เขาได้ค้นพบสิ่งที่ดีที่สุดที่อยู่ในตัวเขา
iv.
แฮร์รี่ต้องจ่ายค่าเสียหายให้กับทางกรรมการจัดงาน ควิดดิช เวิร์ลคัพ เพราะว่าตอนที่เขาคว้าลูกสนิชไว้ในมือนั้น เขาทำปีกของลูกสนิชหัก
รวมถึงค่าเสียหายที่เขาทำถ้วย ควิดดิช เวิร์ลคัพ เบี้ยวอีกด้วย
หลังจากที่ทีมชาติอังกฤษใช้เวลาทั้งคืนฉลองจนเมามายจนสลบไสลกันไปหมด ทุกคนก็ต้องตื่นมาเพื่อพบว่าถ้วยที่พวกเขาสู้ร่วมกันจนได้มันมานั้น เบี้ยวซะแล้ว
ไม่ว่าใครจะเป็นคนทำ แฮร์รี่ ในฐานะกัปตัน ก็ต้องเป็นคนจ่าย
v.
แฮร์รี่นั่งอยู่คนเดียวในห้องล็อกเกอร์
ทุกคนออกไปฉลองกันหมดแล้ว แต่แฮร์รี่ยังคงนั่งอยู่บนม้านั่ง หัวพิงกำแพง จู่ๆเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่าภาระที่เขาแบกมาตลอดถูกปลดลงจากไหล่ เหมือนภูเขาถูกยกออกจากอก แต่แฮร์รี่ก็อดใจหายไม่ได้
เขารู้สึกแก่ขึ้นหลายปี
ปีนี้เขาก็อายุ 31 อนาคตของเขากับกีฬาชนิดนี้ก็เรียกได้ว่าแทบจะหมดลงแล้ว ถึงแม้เขาจะยังเหลือสัญญากับ พัดเดิลเมียร์ ยูไนเต็ด อยู่อีก 2 ฤดูกาลก็ตาม
อีก 2 ฤดูกาล เขาก็อายุ 33 และเขาก็คงจะจบชีวิตการค้าด้ามไม้กวาดกับ พัดเดิลเมียร์
“แฮร์รี่ คิดอะไรอยู่” เดรโกเดินมานั่งข้างเขา แฮร์รี่รู้ว่าเดรโกรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เดรโกจับมือเขาไว้ ก่อนจะเอนหัวพิงกับไหล่ของแฮร์รี่
“ฉันจะเลิกเล่นทีมชาติแล้ว” แฮร์รี่เอ่ยขึ้นเบาๆ “นี่มันจุดสูงสุดแล้ว ฉันก็แก่ลงทุกที เด็กๆจะได้มีโอกาสบ้าง แล้วฉันก็อยากทุ่มเทให้กับการเป็นกัปตันที่ พัดเดิลเมียร์ อย่างเดียวด้วย” แฮร์รี่พูดต่อ
เดรโกไม่พูดอะไร แต่แฮร์รี่รู้สึกได้ว่าหัวที่พิงไหล่เขาอยู่ขยับเบาๆ ราวกับจะพยักหน้าเห็นด้วย
“อีก 2 ปี” แฮร์รี่พูด “อีก 2 ปี ฉันก็คงจะต้องเลิกเล่นแล้วล่ะเดรโก ไปเป็นโค้ชดีไหมนะ”
“ยังไม่ต้องไปคิดถึงอนาคตหรอกแฮร์รี่ อยู่กับแค่ช่วงเวลาตอนนี้ก็พอแล้ว” เดรโกพึมพำเบาๆ
ใช่ อยู่กับช่วงเวลาตอนนี้ก็พอ
เขาเพิ่งชนะ ควิดดิช เวิร์ลคัพ มา และเขาก็กำลังนั่งอยู่ในห้องล็อกเกอร์กับคนที่เขารักที่สุด
จะขออะไรมากไปกว่านี้อีก
ก่อนที่ทั้งคู่จะออกไปสมทบกับคนอื่นที่เมากันเละไปแล้ว เดรโกหันหน้ามาจ้องแฮร์รี่ตรงๆ เขาค่อยๆแกะปลอกแขนกัปตันที่ต้นแขนแฮร์รี่ออก เดรโกยิ้ม ยิ้มที่สวยที่สุด ให้แฮร์รี่ แล้วกระซิบข้างหูแฮร์รี่เบาๆ
“หลังจากนี้ไปเที่ยวฮาวายกันนะ”
แฮร์รี่แค่ยิ้มตอบเดรโก ยิ้มที่จริงใจที่สุด
จบ.
ความคิดเห็น