คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นอกสายตา Epidose2
SF: นอกสายตา
Epidose2
By: iceziey0810
เสียงเอะอะโวยวาย ดังสนั่นของนักเรียนห้องDดังขึ้นเป็นประจำ ในทุกๆเช้าก่อนถึงเวลาเรียน ทำให้คนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา เดินตามอาจารย์ที่ปรึกษาประจำห้องD มาติดๆรู้สึกประหม่าเสียไม่ได้ จะไม่ให้ประหม่าได้อย่างไรล่ะ ก็นักเรียนห้องDแต่ละคนธรรมดาซะที่ไหน ที่สำคัญ แทคยอนคนนั้นก็นั่งอยู่ในห้องเรียนด้วย
“นี่ๆพวกเธอ เงียบๆหน่อย เอะอะโวยวายเสียงดังกันให้ลั่น ครูยืนอยู่หน้าบันไดชั้น1ยังได้ยินเสียงพวกเธอเลยนะ เด็กพวกนี้นี่” เสียงคุณครูเอ่ยบ่น แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทำให้พวกเขาเกรงกลัวเลยสักนิด
“โถ่วว จารย์ บ่นมากๆระวังแก่น๊า แก่แล้วไม่สวยพวกผมไม่รักนะครับ 5555555555555” นักเรียนชายคนนึงเอ่ยแซวอาจารย์ขึ้น ก็เรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากเพื่อนๆได้อย่างดี รวมถึงรอยยิ้มเล็กๆของแทคยอนด้วย เพียงแค่รอยยิ้มเล็กๆก็ทำให้คนตัวเล็กที่ยืนกอดชีทเรียนรออยู่หน้าห้องใจเต้นแรงขึ้นมาเสียดื้อๆ
“ทะลึ่งล่ะ พวกเธอนี่ ไปวิ่งรอบสนามบอลกันคนละรอบสองรอบไหม ออกกำลังกายกันหน่อยมั้ยจ้ะ” เสียงแซวเงียบลงราวกับมีคนปิดสวิทช์ คุณครูท่านก็มีวิธีจัดการกับเด็กของท่านเหมือนกัน
“อ้าว นิชคุณ เข้ามาสิจ้ะ ยืนทำไมอยู่ข้างนอกลูก เข้ามาๆๆๆ” สิ้นเสียงคุณครูคนสวย ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง เพราะเจ้าตัวกำลังคิดอยู่ว่าตนเองจะเป็นเช่นไรเมื่อ แทคยอนมองมา จะห้ามจิตใจตัวเองไม่ให้เผลอไปจ้องอีกคนได้อย่างไร จึงเสียสมาธิไปเยอะพอสมควร ขาเรียวเล็กภายใต้กางเกงนักเรียนสีดำ ค่อยๆก้าวเข้ามาในห้องเรียน สองแขนก็โอบกอดชีทสรุป วิชาคณิตศาสตร์ไว้แนบอก ใบหน้าหวานที่อยู่ภายใต้กรอบแว่นค่อยเงยหน้าขึ้นมา มองบรรยากาศในห้องเรียนของเพื่อนๆห้องD พลางส่งยิ้มน้อยๆ อย่างดูขัดเขินปนอายๆอยู่ในที
“เข้าเรื่องเลยละกัน ที่ครูมาวันนี้ เพราะครูเล็งเห็นถึงปัญหา พวกเธอก็ม.6กันแล้ว กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยในอีกไม่ช้า แต่ครูยังไม่เห็นวี่แววในอนาคตพวกเธอกันเลย ครูก็เลยมีผู้ช่วยมาให้ อ้าว! นิชคุณ แนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักสิจ้ะ” คนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง หันมามองคุณครูอย่างตกใจ เพราะเมื่อสักครู่ระหว่างที่คุณครูกำลังพูดอยู่นั้น สายตาของคนตัวเล็กไม่ได้มองหรือสนใจรับฟังกับสิ่งที่คุณครูคนสวยพูดสักนิด สายตาของเขามองเลยไปที่มุมหลังห้องริมหน้าต่าง ที่มีใครคนนึงนั่งอยู่ ดวงตากลมโต ไล่พิจารณา วันนี้คนตัวสูงก็ยังคงอยู่ในชุดนักเรียนสีขาวสะอาดตา นั่งไขว่ขาโชว์รองเท้านักเรียนสีดำที่สภาพค่อนข้างจะยับเยินพอตัว แต่ที่หัวเข่าซ้ายดูเหมือนจะมีเฝือกอ่อนพันอยู่รอบๆ เมื่อเห็นเช่นนั้นคนตัวเล็กถึงกับขมวดคิ้ว นึกเป็นห่วงว่าร่างสูงจะเป็นอะไรมากหรือเปล่า แต่เมื่อหันกลับมาดูหน้าของอีกคน ก็ทำให้คนตัวเล็กหายใจติดๆขัดๆอีกครั้ง เมื่อเห็นรอยยิ้มหวานๆ ที่ดูสบายๆกำลังส่งยิ้มให้เพื่อนของตนเอง ในมือก็แอบส่งโทรศัพท์ไปๆมาๆให้กับเพื่อนโต๊ะข้างๆ เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้สนใจในสิ่งที่อาขารย์กำลังพูดอยู่แม้แต่น้อย
“คะ ครับ อาจารย์ว่าอะไรนะครับ” ให้ตายสิ แย่จังทำไมเราถึงไม่มีสมาธิเอาเสียเลยนะ
“แนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักสิจ้ะ ติวเตอร์คนเก่ง” คุณครูคนสวยเอ่ยอย่างใจดี
“สวัสดีครับ เพื่อนๆ เราชื่อ นิชคุณ นะ มาจากห้องAครับ เรียกง่ายๆว่า คุณ ก็ได้ครับ” เสียงหวานๆของคนตัวเล็กเรียกความสนใจจากเพื่อนๆได้ไม่น้อย ทุกคนจ้องมองมาที่คนตัวเล็กอย่างสงสัยปนแปลกใจ สายตาของแทคยอนก็จ้องมาทางนี้ด้วยเช่นกัน เล่นเอาคนตัวเล็กหลบสายตาวูบอย่างประหม่า
“เอาล่ะจ้ะ ต่อไปนี้ นิชคุณจะมาเป็นผู้ช่วยที่จะทำให้ชีวิตการไปสู่รั้วมหาวิทยาลัยของพวกเธอดูสว่างสดใสขึ้นนะจ้ะ นิชคุณวันนี้มีอะไรมาฝากเพื่อนๆเอ่ย” คนตัวเล็กหยิบชีทสรุปวิชาคณิตศาสตร์ขึ้นมา แล้วส่งให้อาจารย์
“คือ คุณทำชีทสรุปเนื้อหาที่จำเป็นต่อการสอบมาให้อ่ะครับ สัปดาห์แรกเริ่มต้นที่คณิตศาสตร์ก่อน คุณสรุปตามความเข้าใจของคุณง่ายๆนะครับ แล้วก็มีตัวอย่างโจทย์ประมาณ 50ข้อให้เพื่อนลองทำ คุณรวบรวมจากหนังสือเตรียมสอบมาน่ะครับ ส่วนวิชาอื่นๆคุณจะค่อยๆทยอยเอามาให้นะครับ ถ้าใครไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามคุณได้นะครับ” นิชคุณอธิบายแทบจะไม่เว้นจังหวะหายใจ คนตัวเล็กพูดรัวๆตามสคริปที่ตนท่องมาทั้งคืน โดยไม่ได้สนใจสายตาของคนรอบข้างเอาเสียเลย ว่าคนรอบข้างจะกำลังสนใจในสิ่งที่ตนเองกำลังพูด หรือ ริมฝีปากอิ่มๆสีชมพูที่กำลังเจื้อยแจ้วกันแน่
“คุณนี่มีแฟนหรือยังอ่ะครับ” เสียงนักเรียนชายคนนึงเอ่ยแซวขึ้น
“ขอเบอร์ได้ไหมอ่ะ มีไลน์ป้ะ เผื่อไม่เข้าใจจะได้ ไว้คุยกันไง”
“น่ารักขนาดนี้ ไปหลบอยู่ไหนมาอ่ะ ทำไมเค้าไม่เคยเห็นเลย”
“อยากจีบอ่ะ เย็นนี้ไปดูหนังกันป้ะ”
และเสียงอีกมากมายกระหน่ำใส่คนตัวเล็กที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่หน้าห้อง แก้มขาวๆเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อๆ ตากลมโตหันไปหาอาจารย์คนสวยอย่างหาตัวช่วย
“นี่ๆๆๆๆ ให้มันน้อยๆหน่อย เห็นคนน่ารักๆไม่ได้เลยนะพวกเธอเนี่ย ไปแกล้งเพื่อนอยู่ได้ เดี๋ยวเค้าก็โกธรไม่ช่วยติวให้หรอก ไอ้พวกนี้นี่ เอาล่ะๆๆๆๆ ครูจะวางชีทไว้ตรงนี้ มาหยิบไปถ่ายเอกสารได้ นิชคุณจ้ะ เดี๋ยวเธออยู่ก็รอเอาต้นฉบับคืนก่อนนะ คาบเช้าว่างใช่ไหมจ้ะ ยังไงก็ฝากเพื่อนๆด้วย ครูมีประชุมเดี๋ยวครูต้องไปก่อน นี่พวกเธอ เอาชีทไปถ่ายเอกสารแล้วก็นั่งอ่าน คาบเช้าว่างกันนี่ครูรู้นะ ใครไม่เข้าใจอะไรก็ถามนิชคุณเค้าซะ มิน เจีย ครูฝากดูแลนิชคุณด้วยนะ แล้วที่สำคัญ กลุ่มพ่อจุฑาเทพหลังห้อง แทคยอน อิมซึลอง ฮวางชานซอง ถ้าครูเห็นพวกเธอไปลั้นล้าท้าแดดกลางสนามบอล เราจะได้เห็นดีกัน”
พูดจบคุณครูคนสวยก็คว้ากระเป๋าแล้วเดินออกไป คนตัวเล็กยืนหันซ้ายหันขวาอย่างทำอะไรไม่ถูกจน มินและเจีย นักเรียนหญิงคนแกร่งของห้องDเดินเข้ามาทัก
“คุณๆๆ มานั่งนี่มั้ย เรามินนะ คนข้างๆนี่ชื่อ เจีย เป็นหัวหน้าห้อง” นักเรียนหญิงตัวเล็กๆที่ดูแข็งแกร่งที่สุดในปฐพี เดินมาทักคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร ตากลมๆเหลือบไปมองคนที่เชื่อ เจีย ถึงเธอจะดูนิ่งๆแฝงไปด้วยอำนาจแต่ก็ดูใจดี ไม่น่าจะโหดร้ายอะไร
“เจีย เค้าพูดน้อยน่ะ ตามสไตล์หัวหน้าห้อง คุนนี่มานั่งข้างที่เราก่อนดีกว่า เดี๋ยวเราจะไปถามเพื่อนว่าใครจะเอาที่ถ่ายเอกสารมั่ง” มินพูดเองเออเองเสร็จสัพ นิชคุณได้แต่นั่งมองตาปริบๆ
“เพื่อนๆ ใครจะเอาชีทเรียนของคุนนี่บ้างงงง” เสียงคุยกันยังคงกังเซ็งแซ่
“ทุกคนนนน เราจะเอาชืทไปซีรอค ใครจะฝากเราซีมั้ย???” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
“เฮ้ย!! ฟังที่มินมันพูดบ้างดิวะ จะคุยหาหอกหาวิมานอะไรนักหนา มีใครจะเอาชีทเรียนบ้าง ตอบ!! พูด!!”
……………………………… จู่ๆห้องเรียนก็เกิดเดธแอร์ ความเงียบเข้าปกคลุมทั่วทุกพื้นที่
เจีย เด็กผู้หญิงหัวหน้าห้อง ลุกขึ้นยืนแล้วว้ากลงกลางห้อง เนื่องจากรำคาญสภาวะคำถามซึ่งไร้คำตอบ ของมิน
“ใครจะเอาก็เขียนชื่อ เดี๋ยวจะเอาตังค์ห้องออกก่อนแล้วจะมาเก็บตังค์ เร็วๆด้วยอย่าช้า รำคาญ”
“พวกไอ้แทค มึงจะเอาไหม อย่าคิดว่าทำตัวเป็นคุณชายแล้วกูจะไม่กล้าด่า จะเอามั้ย เร็วๆพูด!”
“เออ เอาดิ ไมมึงดุจังวะ พวกกู4คนนะ” คนใส่แว่นที่ชื่อ อึมซึลองพูด
“เห้ย! กูไม่เอานะ กูไม่ชอบอ่านพวกขาวดำ อ่านไปก็จำไม่ได้ว่ะ ขอต้นฉบับไม่ได้อ่อวะเจีย” จู่ๆร่างสูงก็พูดขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จนทำให้คนตัวเล็กที่นั่งฟังอยู่ถึงกับสะดุ้ง
“หน้าด้านนะมึง ต้นฉบับกูก็ต้อนคืนเค้าเซ่ะ สรุปจะเอาไม่เอา”
“เอาไปเหอะไอ้แทค แล้วมึงก็จะได้หาเรื่องให้น้องมาร์คติวให้ไงมึง ไอ้บีน้องกูมันบอกน้องมาร์คเก่งเลขนะเห้ย” ผู้ชายตัวใหญ่ที่ชื่อฮวางชานซอง พูดขึ้น ก็เรียกเสียงแซวจากเพื่อนๆได้เป็นอย่างดี
“เด็กใหม่หรอวะ ไปล่อลวงน้องเค้ามาระวัง พ่อเค้ายิงเอานะเว้ยยยยย” เจียหัวหน้าห้องสุดโหดยังอดแซวไม่ได้
“พวกมึงนี่ พี่น้องกัน ห่า! อย่าแซวกูดิ กูมีคนที่กูชอบอยู่แล้วเว้ยย” แทคยอนบอกเพื่อน ถ้าทุกคนหันกลับมามองทางด้านหน้าห้องสักนิด ก็จะเห็นว่ามีคนตัวเล้กๆคนนึง นั่งก้มหน้าคางแทบจะชิดอก เมื่อได้ยินคนตัวสูงเอ่ยถึงชื่อใครคนหนึ่ง น้องมาร์ค เด็กม.5ห้องB ที่เพิ่งย้ายเข้ามาเมื่อต้นเทอม เด็กหนุ่มน่าตาน่ารัก ยิ้มหวาน ผมแดงๆ ที่ใครเห็นก็คงต้องตกหลุมรัก และแทคยอนก็คงเป็นหนึ่งในนั้นสินะ….
“มิน เราขอตัวกลับห้องก่อนนะ ลืมไปว่ายังไม่ได้ส่งการบ้านน่ะ ยังไงเดี๋ยวเรามาเอาตอนเที่ยงละกันนะ เราไปก่อน บายย” ไม่อยากอยู่ตรงนี้ อยากหนีไปจากสถานการณ์ที่ชวนปวดหัวใจ แทคยอนมีคนที่ชอบอยู่แล้ว คำๆนี้มันก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา พูดแล้ว น้ำตาเจ้ากรรมมันก็พาลจะไหลออกมาซะดื้อๆ รีบออกมาก่อนที่ใครจะเห็น น้ำตาแห่งความอ่อนแอนี้
“อ้าว นิดคคุณ เดี๋ยวววววว นิคคู๊ณณณณณณ” เสียงเรียกของมิน ก็ไม่สามารถหยุดคนตัวเล็กได้ ขาเรียวก้าวจ้ำๆ ลงจากตึกเรียนไปอย่างรวดเร็ว จนมาถึงมุมเดิม มุมห้องสมุดในสวนของตนเอง เวลาเช้าๆแบบนี้ ห้องสมุดจากที่เงียบอยู่แล้วกลับกลายเป็นเงียบกว่าเดิมขึ้นหลายเท่า เสียงรองเท้านักเรียนที่บดเบียดกับพื้น ค่อยเบาลงจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไร คนตัวเล็กทิ้งร่างของตนเองลงบนเก้าอี้ พร้อมกับน้ำตาหลดเล็กๆที่ไหลออกจากนัยน์ตาคู่สวย น้ำตาแห่งความผิดหวัง น้ำตาที่คนตัวเล็กเสียให้กับความรัก ทั้งๆที่คิดมาเสมอว่าแค่มองแทคยอนอยู่ไกลๆแค่นี้ ก็พอแล้ว แต่ทำไมพอถึงเวลาที่แทคยอนมีใครจริงๆ หัวใจดวงน้อยๆนี้ถึงได้เจ็บปวดนัก ความรักมันช่างเข้าใจยากเสียจริงๆ นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่า ‘อกหัก’ อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม อกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่มที่จะได้รักเธอ….
รู้ก็รู้ว่าเธอมีใคร รู้ว่าเธอรักใคร รู้ว่ารักไปเท่าไหร่ก็คงไม่มีหวัง รู้ก็รู้ในตอนจุดจบ แม้ว่าใจจะพัง
ยังจะเอาหัวใจตัวเองแอบคิดมีเธอ
มันเริ่มต้นที่ตรงจุดจบ
จบทั้งๆที่ยังไม่เริ่มที่จะได้รักเธอออ…..
2B continue…
Talk: สวัสดีจ้ะ กลับมาพร้อมความอึมครึมเช่นเคย สั้นเนอะ แอบตันเบาๆ ยังไงก็ขอกำลังใจกันด้วยนะจ้ะ
จะพยายามเค้นออกมาให้ได้ เรื่องนี้มันมีก็มีปมของมันนะจ้ะตัวเองง จะดราม่ามั้ย ตอบไม่ได้นะ ช่วยกันเลือกที
จะเอา ดราม่าจัด หรือ ว่าหวานๆน่ารักๆ ช่วยกันเลือกทีน๊า
จะพยายามอัพบ่อยๆล้ะ เลิกทำกิจการถนอมอาหารล้ะ ดองฟิค จะไม่ดองล้ะ
ฝากด้วยนะคะ คิดถึงเพื่อนๆนักอ่านทุกคนเลย
555555555555555555555555555555555555555
เจอกันได้ในทวิตนะจ้ะ @iceziey0810
Love U all
Thank you
ความคิดเห็น