คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : SFtaeckhun #ฟิคขัดดอก #ฟิควูป -i'm your boy you my girl=]
SF taeckhun
#ฟิคขัดดอก #ฟิควูป
I’m your boy you my girl =]
By: iceziey0810
ณ หน้าตึกคณะ มนุษยศาสตร์
เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนม.ปลาย เสื้อเชิ้ตสีขาวปักอักษรย่อโรงเรียนชายล้วนชื่อดังไว้อย่างชัดเจน เสื้อนักเรียนที่หลุดลุยออกมาจากกางเกงนักเรียนสีน้ำเงินขาสั้นพอดีเข่า แต่ก็ไม่ได้ทำให้ออร่าความหล่อดูดีของเด็กหนุ่มลดลงไปแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้เด็กหนุ่มยิ่งดูหล่อ ดูเท่เข้าไปอีก ไหนจะท่ายืนพิงเสาเสียบหูฟังริมฝีปากบางๆพึมพำร้องเพลงตามไปเบาๆพลางทำท่ากระชับสายกระเป๋าเป้นักเรียนที่สะพายเพียงข้างเดียวให้ขึ้นมาอยู่บนไหล่กว้าง รูปร่างสูงใหญ่ราวกับนายแบบนิตยสาร ยิ่งเป็นจุดสนใจให้กับสาวๆในคณะมนุษยศาสตร์ที่เดินผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดี
เด็กหนุ่มเจ้าของความสูง180เซนติเมตร ที่กำลังยืนรอใครบางคนอยู่ มือใหญ่ยกนาฬิกาข้อมือยี่ห้อหรูขึ้นมาดูเวลาที่คาดว่าใครบางคนของเขาน่าจะเลิกเรียนแล้ว แต่ยังไม่ลงมาจากตึกซักที เด็กหนุ่มชะเง้อมองไปที่ลิฟท์ตัวใหญ่ เผื่อว่าจะเห็นว่าคนที่กำลังรอจะออกจากลิฟท์มาซักที จนสัมผัสได้ถึงแรงสะกิดที่แขนใหญ่ของตนเอง ใบหน้าหล่อจึงหันไปมองตามแรงสะกิด เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนเรียกก็เผยยิ้มกว้าง จนเห็นลักยิ้มบุ๋มทั้ง2ข้าง ให้กับคนที่ตนเองยืนรอมาร่วมครึ่งชั่วโมง
“รอนานไหม พี่ก็บอกแล้วว่าไม่ต้องยืนรอ ไปหาอะไรกินรอพี่ก็ได้นี่ ใต้ตึกร้อนจะตาย” เสียงหวานเอ่ยดุๆกับเด็กหนุ่มพร้อมมือเรียวสวยล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายของตนแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาซับให้กับใบหน้าหล่อของเด็กหนุ่ม ยิ่งทำให้เด็กหนุ่มยิ้มหวานขึ้นไปอีก
“ไม่เห็นเป็นไรเลย ถ้าร้อนจนเหงื่อออกแล้วพี่คุณซับหน้าให้แบบนี้ ผมก็ยอมครับ” เด็กหนุ่มจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตของหนุ่มรุ่นพี่อย่างอ้อนๆ ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงน้อยๆ มือขาวที่กำลังซับเหงื่ออยู่ก็ชะงัก เกิดอาการทำอะไรไม่ถูก คนหน้าหวานจึงเอากระดาษทิชชู่ยัดใส่มือเด็กหนุ่มแล้วหันหน้าหนีแบบเขินๆ
“ปากดี งั้นก็ซับเองล้ะกัน เด็กบ้า!” ร่างบางของรุ่นพี่หน้าหวานหันหลังเดินหนีเด็กขี้หลีไปทันที เมื่อเห็นอาการเขินอายของรุ่นพี่ “นิชคุณ” นิสิตคณะมนุษยศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษชั้นปีที่3 ที่พ่วงตำแหน่งหวานใจคนพิเศษของ “อ๊คแทคยอน” เด็กมัธยมปลายชั้นม.5
ใช่ครับ คุณอ่านไม่ผิดหรอก พี่นิชคุณอ่ะ ปี3 แต่ผมอ่ะแค่เด็กม.5
ห่างกัน5ปี เบาๆครับผม
อ๊คแทคยอนที่กำลังเดินยิ้มตาม รุ่นพี่หน้าสวยต้อยๆ ในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ในมือใหญ่ก็ถือถุงช็อปปิ้งเต็มไปหมดทั้ง2ข้าง โดยที่รุ่นพี่คนสวยก็แวะเข้าแวะออกร้านโน้นร้านนี้ แทบจะทุกร้าน แต่แทคยอนคนนี้อ่ะไม่เคยเบื่อหรอกนะ ที่จะมาเดินตามพี่นิชคุณต้อยๆแบบนี้
มีความสุขจะตาย เวลาที่เห็นพี่นิชคุณเดินไปเดินมาอยู่ในสายตาตลอดงี้
ถ้าจะถามว่า อ๊คแทคยอนมาเป็นแฟนกับพี่นิชคุณได้อย่างไง ก็ต้องสืบเนื่องมาจาก พี่นิชคุณเป็นพี่โรงเรียนผม พี่เค้าน่ารักมาก เรียนก็เก่ง พี่เค้าก็ยังเคยมาเป็นติวเตอร์สอนพิเศษวิชาภาษาอังกฤษให้ผมด้วย จากความใกล้ชิดบวกกับความน่ารักโคตรๆของพี่เค้า ก็ทำให้ผมตัดสินใจจีบพี่เค้าแล้วก็จัดการขอเป็นแฟนซะ
ซึ่งผมก็ไม่ผิดหวัง พี่เค้าก็มีใจให้ผมเหมือนกันงี้
ฟินไปดิ….
ช่วงแรกๆเราก็มีปัญหากันบ่อยนะ เรื่องอายุบ้างล่ะ เรื่องไลฟ์สไตล์บ้างล่ะ แต่ผมไม่ไม่แคร์นะที่ใครจะมาว่าผมมีแฟนแก่ ถ้าแก่แต่เด็ดแล้วก็แซ่บแบบพี่นิชคุณ ผมก็ยอมอ่ะ แต่คนที่แก่กว่าผมเนี่ยแหละ ดูจะซีเรียสเหลือเกิน เวลามีคำครหาว่า ‘กินเด็ก’ ลอยผ่านมาให้ได้ยิน คนตัวขาวก็จะนอยด์แล้วก็พาลงอแงตลอด จนบางทีผมก็แอบสงสัย
‘ใครกันแน่ที่เด็กกว่ากัน’ แต่ผมก็ชอบนะเวลาพี่คุณเค้างอแง
‘คนอะไร น่าจับกดเป็นบ้าเลย’
“แทค เหนื่อยแล้วอ่อ คิดอะไรอยู่ เมื่อยหรือยัง แบ่งมาให้พี่ถือบ้างก็ได้นะ” ดวงตากลมโตมองหนุ่มรุ่นน้องอย่างเป็นห่วง ก็จะไม่ให้ห่วงได้อย่างไรล่ะ หิ้วของถึงช็อปปิ้งเยอะแยะขนาดนั้น ตนซื้ออะไรมาก็แย่งหิ้วไปหมด สรุปคือได้ถืออย่างเดียวคือกระเป๋าตังค์พร้อมบัตรเครดิทที่พร้อมจะช้อปตลอดเวลา
“ตอนแรกก็เหนื่อยนะ แต่พอพี่คุณถามปุ๊ปก็หายเหนื่อยเลยอ่ะ ทำไงดี” รอยยิ้มหวานส่งผ่านไปให้รุ่นพี่หน้าสวย จนอีกคนหน้าขึ้นสีเรื่ออีกครั้ง
“ปากดี เดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำให้ ยืนรอตรงนี้นะ ห้ามไปไหน” คนหน้าสวย ที่ไม่รู้จะแก้เขินอย่างไร ก็เลยตัดสินใจหนีไปซื้อน้ำซะอย่างนั้น ก็จะให้ยืนอยู่ตรงนั้นได้ไงล่ะ ก็ไอ้เด็กบ้าแทคยอน เล่นพูดซะเสียงดัง คนอื่นก็ได้ยินแล้วก็หันมามองใหญ่เลย ไอ่เด็กบ้า คำว่าอายน่ะรู้จักบ้างไหมนะ
คนหน้าสวยเดินกลับมาพร้อมน้ำปั่น2แก้ว มือสวยยื่นแก้วน้ำโค้กปั่นให้เด็กหนุ่มที่นั่งรออยู่ ท่ามกลางถุงช็อปปิ้งรอบตัวจนเต็มบริเวณเก้าอี้นั่ง
“อ่ะ กินน้ำดิ รับเร็วๆพี่เย็นมือ” มือสวยยื่นแก้วน้ำไปให้เด็กหนุ่ม แต่อีกคนก็ไม่ยอมรับสักที ได้แต่อมยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา แล้วก็เอ่ยประโยคที่ทำให้รุ่นพี่คนสวยถึงกับหน้าแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง
“ง่า มือไม่ว่างอ้ะ พี่คุณป้อนหน่อยดิครับ” เด็กหนุ่มพูดพลางเอาใบหน้าหล่อๆไปถูแขนรุ่นพี่คนสวยอย่างอ้อนๆ เล่นเอาพี่คนสวยเอี้ยวตัวหลบแทบไม่ทัน
“ทำอะไรอ้ะ คนเยอะแยะอายเค้านะ ไหนมือไม่ว่างพี่ก็เห็นเราไม่ได้ถืออะไร อย่ามาลูกเล่นนะเด็กบ้า” ตาโตถลึงใส่อีกคนอย่างดุๆ แต่ในสายตาอ๊คแทคยอน กลับคิดว่า พี่คุณตอนนี้โคตรน่ารักเลยย รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฝุดขึ้นบนใบหน้าหล่อ มือใหญ่ทั้งสองข้างก็รวบเข้าที่ถุงช็อปปิ้งทั้งหลายแหล่ที่วางอยู่แล้วก็จับขึ้นหิ้วซะอย่างนั้น
“อ่ะเนี่ย มือไม่ว่างล้ะ ป้อนหน่อยนะครับ หิวน้ำจังเลยยอ่า” ตาคมๆฉายแววออดอ้อน ไหนจะรอยยิ้มหวานๆจนเห็นถึงลักยิ้มทั้ง2ข้างนั่นอีก ยิ่งทำให้รุ่นพี่หน้าหวานยิ่งออกอาการเขินอายอย่างปิดไม่มิด ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงอย่างช่วยไม่ได้ หูขาวๆ2ข้างแดงก่ำ ตากลมโตค้อนขวับเข้าให้กับอีกคน นิ้วมือสวยฉวยจับเข้าที่หลอดแล้วจ่อไปที่ริมฝีปากอีกคนอย่างไม่เต็มใจนัก
“อ่ะ ก็ได้ รีบๆกินเลย ใครมาเห็นอายเค้าตาย ผู้ชาย2คนมายืนป้อนน้ำกันเนี่ย” เสียงหวานเอ่ยบ่นกระปอดกระแปด.[หน้าสวยยิ่งง้ำงอเมื่อเห็นสายตาของผู้คนที่กำลังมองมาทางตนพลางกระซิบกระซาบกันใหญ่
“ไม่เห็นแปลกเลย คนเป็นแฟนกัน ป้อนน้ำกัน ธรรมดาจะตาย” เด็กหนุ่มที่มองตามสายตารุ่นพี่หน้าหวานไปก็รับรู้ถึงความไม่สบายใจของอีกคน คงจะกังวลเรื่องเดิมๆอีกแล้วสินะ คิดมากจริงๆแฟนใครก็ไม่รู้
“แทค จะพูดเสียงดังทำไม เด็กบ้า กินเองเลยไม่ป้อนแล้ว” คนหน้าสวยพอได้ยินรุ่นน้องตัวดีพูดแบบไม่แคร์อะไรก็ยิ่งอายเข้าไปใหญ่ จึงดึงแก้วน้ำจากปากของอีกคนแล้ววางกระแทกลงกับเก้าอี้นั่ง แล้วสะบัดพรึบเดินหนีไปซะอย่างนั้น ไอ้เด็กบ้านี่ไม่คิดจะอายบ้างหรือไงนะ ลำพังแค่เด็กมหาลัยมาเดินกะเด็กม.ปลาย ในชุดยูนิฟอร์มทั้งคู่นี่ก็อายจะแย่อยู่ล้ะ แล้วยิ่งเพิ่มอ๊อฟชั่นด้วยการที่อิตัวเด็กเดินถือของตามต้อยๆ คนอื่นเค้าจะคิดว่าอย่างไง นิชคุณเลี้ยงต้อยหรอ แค่ทุกวันนี้มีเด็กไปรอรับหน้าคณะทุกวัน นิชคุณก็โดนเพื่อนเกือบทั้งคณะล้ออยู่ล้ะ ว่ากินเด็กบ้างล่ะ เป็นอมตะบ้างล่ะ อยากมีเด็กในสังกัดแบบนิชคุณบ้างล่ะ ไหนตอนนี้จะให้ป้อนน้ำอีก แล้วเมื่อกี้ยังประกาศลั่นห้างว่าง เป็นแฟนกันอีก ไอ้เด็กบ้า เค้าก็อายเป็นนะ ยิ่งเครียดๆอยู่ ไหนจะคำครหาอีกสารพัดว่า ไม่เหมาะสมกันบ้าง อายุห่างเยอะไปบ้าง นิชคุณหลอกเด็กบ้างอีก เหมือนไอ้เจ้าเด็กแทคยอนคงไม่เคยรู้สึกอะไรเลยสินะ เด็กบ้า!
คนหน้าสวยเดินหน้าบึ้งเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านประจำ โดยยังมีเด็กหน้าหล่อเดินอมยิ้มตามต้อยๆเหมือนเดิม สองมือก็ยังคงแบกถุงช้อปปิ้งเต็มทั้งสองข้าง ไหนจะแก้วน้ำเจ้าปัญหานั่นอีก
เมื่อได้ที่นั่งที่เจ้าตัวพอใจแล้ว ก็เริ่มลงมือสั่งอาหาร คนหน้าสวยสั่งเอาๆโดยไม่ยอมมองหน้าคนที่มาด้วยเลย นี่คงงอนมากสินะ ถึงไม่ถามกันสักคำว่าจะกินอะไรบ้าง ให้ตายเถอะนี่พี่นิชคุณโตกว่าเขาจริงๆหรือเปล่าเนี่ย ขี้งอนเป็นเด็กๆเลยนะ ในขณะที่ทั้งสองกำลังรออาหารมาเสิร์ฟนั้น ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้นบนโต๊ะอาหารอย่างที่มันควรจะเป็น คนหน้าสวยยังคงนั่งหันหน้าออกเหม่อมองไปทางกระจกนอกตัวร้าน ส่วนอีกคนก็ทำได้แต่นั่งจ้องหน้าอีกคนอย่างไม่ลดละเช่นกัน
“พี่คุณไม่อยากมองหน้าผมขนาดนั้นเลยหรอครับ คบกับเด็กอย่างผมมันน่าอายขนาดนั้นเลยหรอครับ” เด็กหนุ่มเอ่ยถามกับรุ่นพี่หน้าสวยเบาๆ ทันทีที่ได้ยินคำถามใบหน้าสวยก็หันขวับมาอย่างไม่พอใจ แต่พอได้เห็นสีหน้าจ๋อยๆ ซึมๆของเด็กหนุ่มตรงหน้า คนหน้าสวยก็เกิดอาการอึ้ง ด่าไม่ออก จึงเอื้อมมือไปบีบเบาๆที่มือใหญ่ของอีกฝ่ายที่วางอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นตัวใหญ่
“เป็นพี่หรือเปล่าที่ต้องถามประโยคนั้น ไม่อายหรอที่คบคนแก่ๆอย่างพี่อ้ะ” เสียงหวานเอ่ยถามคนตรงหน้าเสียงเบา ดวงตาคู่สวยฉายแววไม่มั่นใจ จนทำให้คนตรงหน้านั้นต้องผละมือออกแล้วประครองใบหน้าหวานให้มาสบตากัน รอยยิ้มหวานส่งระบายไปให้รุ่นพี่หน้าสวยตรงหน้า
“ทำไมผมต้องอาย ผมไม่เคยอายเลยนะครับที่มีพี่คุณเป็นแฟน ผมภูมิใจซะอีกที่มีแฟนทั้งสวย ทั้งเก่ง ทั้งน่ารักขนาดนี้ ไม่เห็นจะมีอะไรน่าอายเลยนี่ครับ” พูดจบรอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งไปให้อีกคน พร้อมริมฝีปากบางๆค่อยๆบรรจงสัมผัสเข้าที่หน้าผากของอีกคนแล้วผละออก นิ้วใหญ่บรรจงเกลี่ยเล่นที่แก้มใสๆของรุ่นพี่คนสวยแล้วเอ่ยประโยคที่ทำให้คนฟังรู้สึกหัวใจเต้นแรงอีกครั้ง
“ผมรักพี่คุณนะครับ ผมรักที่พี่คุณเป็นพี่คุณ ต่อให้พี่คุณจะเด็กกว่าผมเป็นสิบปี หรือแก่กว่าผมเป็นยี่สิบปี ยังไงผมก็รักพี่อยู่ดีแหละ เพราะคนที่ผมรักคือพี่คุณ ดังนั้นเลิกฟังคำพูดของคนอื่น เลิกสนใจว่าคนอื่นจะมองเราเป็นอย่างไง ขอให้เรื่องนี้มีแค่เราสองคนก็พอนะครับพี่” แทคยอนค่อยๆบรรจงจูบไปที่ริมฝีปากอิ่มๆของรุ่นพี่คนสวย แล้วผละออกพลางมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้ยิ่งแดงก่ำอย่างเขินอาย ที่กำลังขยับออกจากมือใหญ่ของรุ่นน้องที่ประครองหน้าอยู่
“อื้มม รู้แล้วน่า พูดอะไรก็ไม่รู้ เด็กบ้า” เสียงหวานเอ่ยกระท่อนกระแท่น อย่างอายๆที่โดนเด็กมัธยมปลายตรงหน้าสารภาพรัก ทั้งๆที่ตนอายุมากกว่าแท้ๆแต่พอเจอเด็กจู่โจมเข้าหน่อยก็ถึงกับเสียอาการไปไม่เป็นซะอย่างนั้น แล้วนั่นอีกจะยิ้มอะไรนักหนาก็ไม่รู้ แค่นี้ก็เขินจนจะเป็นบ้าอยู่แล้วนะ
“พี่คุณครับ” เสียงนุ่มๆเอ่ยเรียกรุ่นพี่หน้าสวย พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ยิ้มแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ เจ้าเด็กบ้า
“วันนี้การบ้านเยอะเลยอ้ะ” นั่นไง อย่าบอกนะว่า
“ที่หอพี่คุณ ชุดนักเรียนผมยังอยู่ใช่ป้ะ” นั่นไง
“คืนนี้ ผมไปนอนหอพี่คุณนะ บอกแม่แล้ว พี่คุณสอนการบ้านผมนะ” เดาผิดซะที่ไหนล่ะ ถ้าเด็กนี่ทำหน้าแบบนี้ทีไรมีเรื่องทุกที แล้วจะยังไงต่อล่ะ
“นะครับ พี่คุณ”
“สอนการบ้านผมนะ ผมอยากทำการบ้านกะพี่คุณอ่ะ” เด็กบ้า
“นะครับ”
“นะ นะ”
.
.
.
.
.
“อื้ม แล้วพี่จะทำไงได้ล่ะ เด็กบ้า”
.
.
.
.
.
END
Talk: กรี้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ฟิคขัดดอกอีกแล้วค่ะ มาอีกแล้วค่ะ ช่วงนี้วูบบ่อยค่ะ ฟิลบับ อยากมีเด็กมัธยมมาวอแวบ้างไรบ้างงี้ กรี้สสสสสสสสสสสสสสสส น้องแทคจะไปทำการบ้านกะพี่คุณ เอ้ย ไปทำการบ้านห้องพี่คุณ
ติวหนักชัวร์ๆ เกรด4ทั้งถ้วนหน้าค่ะ 5555555555555555555555555555555555
วั้ยยยยยยยยยยย เสพ ฟิคขัดดอกกันไปก่อนนะ ส่วนเรื่องยาวปั่นมั่งอู้มั่ง รอกันก่อนนะจ้ะ
อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
เจอกัน ทวิตเตอร์ที่เก่าเวลาเดิมนะครัช @iceziey0810
ไปล้ะ บรั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
Thankyou and love U all นะจ้ะ จุ๊บๆ
ความคิดเห็น