ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Anime] accelerator

    ลำดับตอนที่ #15 : Fate Stay Night : 13

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.27K
      152
      16 ก.ค. 62




    ปีกสีดำที่ออกมาจากข้างหลังของแอคเซลาเรเตอร์ก็ทำให้รู้ได้เลยว่า'อันตราย'

    "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!"

    แอคเซลาเรเตอร์หัวเราะออกมาอย่างเสียสติก่อนที่อาเชอร์จะตอบกลับ

    "ชิ!... แกมันปีศาจรึไง!?"

    อาเชอร์ได้ให้ดาบจำนวนมากพุ่งเข้าใส่ไปที่ตัวของแอคเซลาเรเตอร์

    "อ-แอคเซลาเรเตอร์!!!"

    อาเธอเรียเตือนแอคเซลาเรเตอร์ด้วยความเป็นห่วง แอคเซลาเรเตอร์เหลือบตามองไปทิศที่มีดาบจำนวนมากพุ่งมา... ก่อนที่ดาบพวกนั้นจะถูกปีกสีดำกวาดเรียบ

    ถึงแม้แอคเซลาเรเตอร์นั่นจะต้องสัมผัสก่อนถึงจะควบคุมเวกเตอร์ได้ แต่ในสภาวะตื่นนั้นไม่ใช่ เขาสามารถควบคุมเวกเตอร์ได้โดยไม่ต้องสัมผัสหรืออีกชื่อหนึ่ง'เวกเตอร์จิตภาพ(Imaginary Vector)' แอคเซลาเรเตอร์จึงควบคุมแรงโน้มถ่วงทำให้พื้นที่ที่ อาเชอร์ยืนอยู่นั้นให้เพิ่มขึ้น...

    อาเชอร์เห็นท่าไม่ค่อยดีจึงกระโดดออกมาอย่างรวดเร็วก่อนที่จะกลายเป็นเนื้อบด ถึงอย่างงั้นก็ยิ่งทำให้แอคเซลาเรเตอร์ที่ไม่ได้สติอยู่แล้วโมโหขึ้นอีก จากปีกที่ยาวประมาณ60เมตรได้เพิ่มขึ้นเป็น120เมตร! และยังสะบัดไปมามั่วอีก... แต่น่าแปลกที่บริเวณที่อาเธอเรียที่ดูแลร่างของเอมิยะและอิลิยานั้นกลับไม่โดนอะไรเลย

    อาเชอร์ได้ควบคุมดาบจำนวนที่เพิ่มขึ้นกว่าเมื่อกี้ เพื่อโจมตีแอคเซลาเรเตอร์อีกครั้ง... แต่ว่า!ดาบจำนวนมากที่มีอยู่ได้ยกขึ้นและพุ่งเข้าใส่ดาบที่อาเชอร์ควบคุมพร้อมทั้ง!ใช้ปีกทั้งสองทุ่มทำลายดาบทั้งหมด!

    บึ้มมมมมมมมมมม!!! 

    เสียงของดาบและสายลมสีดำที่ทำลายทุกสิ่งได้ปะทะกัน จนระเบิดออก...

    อาเชอร์ปิดมิติดาบของตัวเองแต่ แอคเซลาเรเตอร์'ไม่ใช่' เขายังคงใช้ปีกดำอยู่

    "ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ร้องสิ! แกจะต้องตายอย่างทรมาน!!! ฮ่าๆๆๆๆ"

    แอคเซลาเรเตอร์เดินเข้าไปใกล้ๆ ตัวของอาเชอร์ในขณะที่เจ้าตัวก็เตรียมเทรซดาบออกมาสู้...

    ถ้าเป็นตอนนี้แอคเซลาเรเตอร์สามารถ'ฆ่า'อาเชอร์ได้... แต่...

    "หยุดนะ!!!...ขอร้องล่ะ!หยุดเถอะ!"

    อาเธอเรียได้เข้ามากอดที่ตัวของแอคเซลาเรเตอร์ทั้งน้ำตา... แอคเซลาเรเตอร์ ได้มองไปที่ตัวอาเธอเรีย อิลิยา เอมิยะ 

    "ชิ..."

    ปีกสีดำได้หายไป... พร้อมทั้งตัวอาเชอร์และโทซากะ

    "นายเป็นอะไรไหม?"

    อาเธอเรียได้กล่าวถามแอคเซลาเรเตอร์ด้วยความเป็นห่วง

    "ไม่ต้องห่วง... แต่พวกนั้นน่าห่วงกว่า..."

    แอคเซลาเรเตอร์พูดพรางลูบหัวอาเธอเรียก่อนจะเดินไปหา เอมิยะและอิลิยา



    .




    .




    .




    แอคเซลาเรเตอร์พาทั้งสองมาหาหมอกบ... โดยให้อาเธอเรียอุ้มอิลิยา และแอคเซลาเรเตอร์แบกตัวเอมิยะ

    พอมาถึงแอคเซลาเรเตอร์ได้เอาตัวอิลิยาไปให้หมอกบก่อน...

    "หืม? ไปโดนอะไรมาน่ะ?ถึงหัวใจหายไปเลย?"

    "เงียบๆ แล้วก็รักษาไปเหอะ"

    "เอาเถอะ... แต่เธอก็ฉลาดดีนะ ที่ใช้พลังของตัวเองแช่แข็งร่างกาย เพื่อชะลอการเสียของเซลล์และความเน่าเสียของร่างกาย"

    "เอ่อๆ รักษาไป"




    .




    .




    .




    2ชั่วโมงผ่านไป... หมอกบได้ออกมาจากห้องฉุกเฉิน

    "หืม? นั่งรอตั้ง2ชั่วโมงกว่าเลยรึ?"

    "อ่า... แล้วอาการเป็นไงมั่ง"

    "ก็ฉันได้เชื่อมและใส่หัวใจเทียมให้แล้ว... และเชื่อมระบบประสาทนิดหน่อยบวกเชื่อมดวงตาใหม่แค่นั้น.... แต่ว่า..."

    "แต่? แต่อะไร?"

    "ร่างกายของเธอเหมือนร่างโครน จึงทำให้ร่างกายไม่โตนักและอยู่ได้ไม่นาน"

    "แล้วจะให้ทำยังไง..."

    "ไม่ต้อง... ฉันแก้ไข เรื่องนี้ให้แล้ว"

    "ชิ... ก็อย่าให้ลุ้นสิ..."

    "ต่อไปก็หัวแดงคุงสินะ..."

    "อ่า..."

    "ว่าแต่เธอน่ะ"

    "อะไร?"

    "จากนี้ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะ"

    แอคเซลาเรเตอร์ไม่ตอบกลับและได้เดินออกไป




    .




    .




    .




    "อะไร?"

    ณ ดาดของโรงบาล แอคเซลาเรเตอร์ได้เดินมารับลม แต่เขาก็รู้สึกอะไรบางอย่างจึงพูดออกไป

    "แค่ตามนายมาต้องมีเหตุผลมากด้วยรึ?"

    "ถ้าฉันคิดว่าเป็นไอ้พวกนักธนูเฮงซวยนั่น จนฉันเผลอฆ่าเธอขึ้นมาล่ะ?"

    หลังจากแอคเซลาเรเตอร์พูดจบ อาเธอเรียเดินไปอยู่ข้างหน้าของเขา

    "เอาน่าๆ นายไม่ทำหรอก"

    "ทำไม?"

    อาเธอเรียได้ยิ้มและเดินไปมาก่อนจะพูด

    "ก็ต้องหลายครั้งที่นายช่วยคนอื่นนี้น่า แม้วิธีจะไม่ถูกยอมรับ แต่นายก็ทำเพื่อช่วยคนอื่น"

    "อ่า..."

    ท้องฟ้าที่ไร้ก้อนเมฆ... ดวงจันทร์สีขาวบริสุทธิ์... รอยยิ้มของเธอได้เผ่ยขึ้นมาท่ามกลางแสงสีเงิน...





    น่ารักจริงๆ แอคเซลาเรเตอร์ไม่ได้กล่าวหรือคิด ไรท์อุทานออกมาเมื่อได้เห็นรูปนี้เพียงครั้งเดียว....

    อยู่ๆเป็นอะไรไม่รู้ ฟ้าเป็นใจ? หรือเหตุผลต่างๆมารวมกันก็บอกไม่ได้ ไม่ว่าสมการไหนก็บอกไม่ได้

    อยู่ๆในขณะที่อาเธอเรียพูดอะไรบางอย่าง ลมก็พัดแรงขึ้น...จนไม่สามารถได้ยินสิ่งที่อาเธอเรียจะพูด... 

    "////////////"

    อาเธอเรียพูดจบก็ลงไปพร้อมลอยยิ้มและสีหน้าที่แดงก่ำ

    "หึ... ไม่ได้ยินแต่ก็เดาได้ล่ะนะ"

    จากนั้นแอคเซลาเรเตอร์ก็ลงไป....




    .




    .





    .




    [ รักนะ ]




    .






    .






    .







    ควันสีชมพู ฟรุ้งฟริ้งมาจากไหนวะ?!?!/ไรท์


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×