ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Anime] accelerator

    ลำดับตอนที่ #18 : Fate Stay Night : 16 : End

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.29K
      171
      17 ก.ค. 62


    ข้าจะกล่าวถึงการกำเนิด

    จากการรวมตัวกันของธาตุที่มารวมตัวกัน

    จนกลายเป็นดวงดาวที่นำทางต่อการสร้างสรรค์ทั้งมวล

    เอนูม่า อีลิช!



    .




    .




    .



    Awakening White Wings

    (สภาวะตื่นปีกสีขาว)



    .




    .




    .




    กิลกาเมซได้ยกดาบลงจนแสงสีแดงขาวได้พุ่งเข้าใส่ อาเธอเรียและแอคเซลาเรเตอร์...

    ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-ฉึ่ง!!!

    แสงได้หายไป... เผ่ยให้เห็นภูเขาที่ถูกทำลาย พื้นที่ที่ไม่เหลือซาก... 'เหลือ'แค่...

    แอคเซลาเรเตอร์กับอาเธอเรียที่ถูก'ปีกสีขาว'คุ้มกันไว้ ปีกสีขาวได้กางออกมาเผ่ยให้เห็น อาเธอเรียและแอคเซลาเรเตอร์ที่ไม่มีแม้รอยแผลเล็กๆ เลย...

    "พ-พวกแกรอดได้ไง!?"

    กิลกาเมซตกใจมากที่มีคนรอดจากไม้ตายของเขาได้... Ea(เออา)นั้นมีพลังที่สามารถทำลายโลกได้ แต่ปีกขาวของแอคเซลาเรเตอร์นั้นสามารถกัน 'พลังที่สามารถกวาดล้างมนุษยชาติและโลกได้อย่างง่ายดายเช่นกัน'...

    "เอาล่ะ... ถึงเวลาจบแล้ว..."

    แอคเซลาเรเตอร์พูดจบก็ยิ้มขึ้น(ยิ้มแบบหล่อๆอ่ะ)

    จากนั้นก็เกิดแรงระเบิดขึ้นข้างหน้าของกิลกาเมซ...

    บึ้มมมมมมมมมมมมมมมมม!!!

    "ระเบิดอากาศ...รอดไหมน่ะ?"

    ควันจากการระเบิดหายไปที่เผ่ยให้เห็นร่างของกิลกาเมซที่นอนจมกองเลือดอยู่...

    "ข้ าเป็นรา ชา เชี ยวน ะ แพ้ให้กับ เรื่อง ง่ าย ๆ แบ บนี้อีก แล้ว..."

    กิลกาเมซ...ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ยุคไหน มิติไหน ก็มักจะแพ้ด้วยเรื่องง่ายๆ อยู่เสมอ...แต่... แอคเซลาเรเตอร์นั้นแตกต่าง'เขาแข็งแกร่งเกินไป' คงจะเหมาะกับคำนี้มากกว่า...

    จากนั้นร่างของกิลกาเมซก็ได้กลายเป็นแสงหายไป...



    .




    .




    .



    "จบแล้วสินะ"

    อาเธอเรียได้ถามไปยังแอคเซลาเรเตอร์... 

    "ยัง... มันยังไม่จบ... "

    แอคเซลาเรเตอร์หันไปมองยังจอกศักดิ์สิทธิ์...

    "นั่นสิ... เหลืออีกอย่างนึง..."

    อาเธอเรียเข้าใจในสิ่งที่แอคเซลาเรเตอร์กำลังจะสือ...

    อาเธอเรียปลด 'อินวิสซิเบิล แอร์' ออกจนเผ่ยให้เห็นดาบสีเงินด้ามจับสีน้ำเงินสันดาบสีทอง...ใช่ ดาบศักดิ์สิทธิ์ ดาบแห่งชัยชนะ ' Excalibur '!!!

    "แต่ว่า... พลังเวทย์ของนายมัน..."

    แอคเซลาเรเตอร์นั้นไม่มีพลังเวทย์แบบมาสเตอร์คนอื่นเขา... การที่จะใช้โฮกุนั้นเป็นไปไม่ได้เลย...

    ทันใดนั้นเอง ร่างของแอคเซลสเรเตอร์ก็ได้โอบกอดร่างของอาเธอเรีย มือของแอคเซลาเรเตอร์ได้ครอบมือของอาเธอเรีย และได้ยกดาบขึ้น....

    อาเธอเรียหันมามองแอคเซลาเรเตอร์ด้วยสีหน้าที่แดงเพราะ การที่อยู่แอคเซลาเรเตอร์มากอดเขาแบบนี้มันปุบปับเกินไป...

    "ท-ทำอะไรน่ะ!?"

    "เอาน่าฉันมีวิธี..."

    ปีกสีขาวได้กางขึ้นอีกครั้ง และ แสงสีทองได้ออกมาจากดาบ...

    "ป-เป็นไปได้ไง!?"

    อาเธอเรียตกใจกับสิ่งที่เห็น.. ทั้งที่ไม่มีพลังเวทย์แต่กลับใช้โฮกุได้...

    "คิดหรอว่าคนที่'ใช้พลังของพระเจ้า'จะดึงพลังเวทย์ไม่ได้น่ะ?"

    "พระเจ้า?"

    "เอ่อลืมๆ ไปเหอะ... งั้นพร้อมกันนะ"

    "อืม!"

    อาเธอเรียตอบกลับด้วยความมั่นใจ...

    "เอาล่ะ... มาทำให้มันจบกันดีกว่า!"

    "อ่า!"

    "ลมหายใจของโลกที่หลอมรวมกัน"

    "สายลมสีดำและสีขาว"

    "ก่อกลายเป็นแสงแห่งชีวิตที่ส่องประกายขึ้น"

    "พร้อมที่จะเรียนรู้และเติบใหญ่"

    "เวกเตอร์!!!"

    .


    .


    .


    """เอ็กซ์คาลิเบอร์!!!!!!!"""


    สิ้นเสียงของทั้งสองดาบสีทองก็ได้ลงมา... แสงสีทองได้พุ่งเข้าไปหาจอกศักดิ์สิทธิ์...

    ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!



    .





    .





    .



    "จบแล้วล่ะ..."

    "นั่นสิ..."

    ท่ามกลางความมืดมิด มีหญิงสาวผมบลอนด์กับชายหนุ่มผมสีขาว ยืนอยู่...

    "นายที่ใจดีคนนั้นน่ารักกว่านะ~"

    "อย่ามาแซว..."

    "จ้าๆ"

    ".........."

    "........."

    จากนั้นก็มีแต่ความเงียบที่ปกคลุมทั้งสอง...

    "ค-คือว่า...."

    "อ่า... ต้องกลับไปบัลลังวีรชนสินะ..."

    "ค่ะ...."

    เด็กหนุ่มรู้ชะตาของเด็กสาวดีจึงได้ยิ้มออกมา เพราะส่งเด็กสาว...

    "ท-ทำไมถึงยิ้มล่ะคะ?!"

    "ไม่ชอบให้จากกันแบบเศร้านิ..."

    "ค่ะ..."

    จากนั้นเด็กสาวก็ร้องไห้ออกมา เด็กหนุ่มทำได้เพียงแค่เข้าไปกอดเพื่อปลอบใจเด็กสาว...

    "ย-อย่างน้อยก่อนจากขออะไรหน่อยได้ไหมคะ?..."

    เด็กสาวได้ขอเด็กหนุ่มเป็นครั้งสุดท้าย

    "อะไ----"

    เด็กสาวไม่รอให้เด็กหนุ่มตอบจบก็เข้าไปกอดคอและประกบริมฝีปากกับเด็กหนุ่ม... ก่อนจะเดินออกมาและหลับตาข้างหนึ่งและเอานิ้วได้ไปไว้ที่ปากก่อนจะพูด...

    "ไม่ใช่การจากลา... แล้วเจอกับใหม่ค่ะ... แล้วก็รักที่สุดเลย"

    จากนั้นเด็กสาวก็ได้กลายเป็นแสดงหายไป... ทั้งน้ำตาแห่งความสุข...


    .




    .




    .



    ต่อมาทั้งโลกของเด็กหนุ่มก็ถูกย้อมให้กลายเป็นสีขาว...

    เขาได้เจอกับคนๆ นั้นอีกครั้ง...

    "โอ้! ว่าไง?!โลกFateเป็นไงบ้าง! โห้!หนุ่มสาวนี้มันหวานกันจริงๆ!"

    ชายที่ส่งเขามาพูดกลับเขาอีกครั้ง...

    "เอาล่ะ! เข้าเรื่อง!ฉันจะให้พรอีก3ข้อ ขอมาเลย!"

    "ห๊ะ?!"

    ชายหนุ่มได้งงงวยอีกครั้ง!?












    ห๊ะ?!ตัดบท!?!ใช่!!!ไรท์
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×