คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
บทนำ
‘รัก’
คำๆนี้ไม่เคยคิดแม้แต่จะเข้ามาในหัวของฉลามคลังอย่างสควอโล่เลยสักนิด แต่ อยู่ๆนก็ฉุกคิดขึ้นมาเมื่อไอ้เจ้าชายโรคจิต เบลเฟกอล มันขนซีรี่ย์เกาหลี100เรื่องมาดูที่กองวาเรียนนั่นแหละ
“ยิ้ม’ไรวะ ไอ้สวะ?” สควอโล่ถามขึ้นเมื่อเห็นเบลยิ้มไม่หุบมาตั้งแต่ห้า-หกชั่วโมงก่อนที่นั่งดูด้วยกันแล้ว
“คิกๆๆๆ สควอโล่ดูดิ พระเอกบอกรักนางเอกหละ เจ้าชายช๊อบ ชอบ~” แล้วมันก็นั่งยิ้มแล้วต่อไป
หนังอะไรวะมีประเดนแค่บอกรักแต่เนื้อเรื่องกลับยืดยาวยั้วเยี้ยไปกว่าสิบตอน ยี่สิบตอน พอมาตอนสุดท้ายพระเอกก็ต้องบอกรักนางเอกแล้วก็รักกันอยู่ดี
ไม่เห็นจะมีอะไรเลย...
“แล้วบอสเคยบอกรักสควอโล่มั่งยัง?” เป็นคำถามลอยๆคล้ายกลับไม่ต้องการจุดประสงค์แต่ทว่ากลับแทงใจผู้ตอบเป็นอย่างมาก
อุวะ! ทุกวันนี้เห็นหน้ามองตากันก็รู้ไต๋กันหมดแล้วว่าต่างฝ่ายรู้สึกยังไงกันไม่จำเป็นต้องพูดหรอก...
แต่ก็ได้แค่คิดในใจ แล้วตอบไอ้เจ้าชายโรคจิตไปว่า...
“ไร้สาระ” แค่นั้น...
“สควอโล่ บอสเรียกแนะ” เสียงของลุสซูเรียดังขึ้น สควอโล่มองดูนาฬิกา
เพิ่งจะสามทุ่ม...ทำไมวันนี้มันเร็วจัง?
“เดี๋ยวขึ้นไป” ปากพูดว่าเดี๋ยวก็จริงแต่เจ้าตัวก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินขึ้นบบันไดไปหานยเหนือหัวของตัวเองทันที ทั้งๆที่ใจจริงก็อยากจะนั่งดูหนังต่ออีกสักหน่อย...
“บอส...เข้าไปนะ” พูดเบาๆแล้วเปิดประตูเข้าไปก็พบกับเจ้าของห้องนอนถอดเสื้อรออยู่บนเตียงแล้วเหมือนทุกที
“มาช้านะ” จะเรียวจะช้าแกก็พูดอย่างงี้ทุกทีนั่นแหละ ฉลามคลั่งเถียงในใจ เพราะรู้ว่าถ้าพูดออกไปยังไงแซนซัสก็คงไม่ฟังหรอก
“ดูหนังกับไอ้เบลอยู่”
“ล็อคประตู...แล้วถอดเสื้อผ้าซะ” เหมือนไมฟังคำตอบก็สั่งเหมือนอย่างเคยๆ
ร่างบางถอนหายใจยาวขยุ้มเส้นผมยาวสวยของตัวเองอย่างหัวเสียก่อนจะกดล็อกประตูและลงกอนเพราะกลัวว่าจะมิคนมาขัดจังหวะ
มือเรียวค่อยๆปลดกระดุมออกอย่างช้าๆ ในหัวผุดคิดถึงคำถามของเจ้าชายโรคจิตขึ้นมา
‘แล้วบอสเคยบอกรักสควอโล่บ้างยัง?’
มือบางชะงักอยู่ที่กระดุมเม็ดที่สองพอดีกับที่แซนซัสเข้ามาประชิดตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
“ชักช้า...” ร่างสูงพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวบางออกส่งผลให้กระดุมหลุดกระจายท่อนบนของสควอโล่ไร้สิ่งปกปิด เผยให้เห็นผิวขาวๆเนียนนุ่ม
“บอส...” สควอโล่ครางเสียงเบาเมื่อร่างสูงก้มลงจูบเบาๆที่ใบหูนิ่ม ตามด้วยส่วนอื่นๆรอบบริเวณนั้นอย่างปรารถนา
“แกเป็นอะไรของแก ฮึ ไอ้สวะ?”
“บอสคิดยังไงกับฉันกันแน่?” ร่างบางพูดจบร่างสูกก็ชะงักกับคำถามที่คนตรงหน้าถามออกมา ก่อนจะบรรจงเชยคางร่างบางขึ้นมาจุมพิตเบาๆที่ริมฝีปากก่อนจะถอนออก
“คิด...ในสิ่งที่แกคิด” ก็เพราะว่าฉันไม่แน่ใจไงโว้ย! ถึงได้ถาม ไอ้บอสเวร!!!!
“ก็...ฉันไม่แน่ใจ...”
“ฉันไม่คิดจะตอบแกหรอก ไอ้ฉลามน่าโง่” แซนซัสตอบพร้อมกับเหวี่ยงร่างบางลบนเตียงนุ่มแล้วเริ่มปฎิบัติภารกิจอันร้อนรุ่มในคื่นอันหนาวเหน็บท่ามกลางความสงสัยของร่างบางที่ยังค้างคาใจ
แกคิดยังไงกับฉันกันแน่?
ความคิดเห็น