Elemental War สงครามมหาธาตุสยบดวงดาว

เรื่อง Elemental War สงครามมหาธาตุสยบดวงดาว

                เป็นเรื่องราวของมหาบุรุษทั้งสามในเอกภพบนดาวดวงใดดวงหนึ่งที่ได้สร้างเด็กคนหนึ่งขึ้นมา เด็กคนนั้นกำเนิดมาพร้อมชะตากรรมอันยิ่งใหญ่ที่จะทำให้ทั้งเอกภพต้องสั่นสะเทือน

ตอน การกำเนินของเด็กอัมตะ

                ณ ดวงดาวดวงใดดวงนึ่งในเอกภพ มีดวงดาวดวงนึ่งเป็นดวงดาวแห่งความรอบรู้แห่งเอกภพ ดินแดนที่ถูกเมฆและหมอกปกคุมอยู่นั้นมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งอาศัยอยู่พวกเค้าได้ชื่อว่า สามบุรุษแห่งความรอบรู้

                “เฮ้ย! นี้เร็วหน่อย เด็กจะตื่นแล้วนะ” เซทอน บุรุษแห่งพละกำลังและศาสตร์แห่งการต่อสู้

                “จะรีบไปใหน เซทอน ถึงเวลาเด็กคนนั้นก็ตื่นขึ้นเองแหละ อย่าใจร้อนไปเลย” โอรอน บุรุษแห่งความรู้และศาสตร์แขนงต่างๆ

                “ใจร้อนไปเด็กคนนั้นก็ไม่ได้ตื่นไวขึ้นเลยนะ เซทอน” คูเซส บุรุษแห่งการแพทย์และสมุนไพร

                “เจ้าก็พูดได้นะสิ เจ้าใจเย็นเกินไปแล้วนะ คูเซส นี้ลูกคนแรก เราก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา ใช่ใหม่ โอรอน” เซทอนกล่าว

                “ก็จริงอย่างที่ เซทอนพูด คูเซสเราควรจะดีใจสักหน่อยกับบุตรคนแรกของพวกเรา” โอรอนกล่าว

                ณ ห้องสีดำสนิดที่มีกระจกขั้นอยู่ระหว่าห้องสีขาวสว่างภายในปราสาท ตรงหน้าบุรุษทั้งสามคือแท่นสนามพลังขนาดใหญ่ที่มีแร่ธาตุสีเขียวมรกดส่องประกาย บนยอดแท่นสีเขียวนั้นมี ลูกไฟสีเขียวเล็กๆ ส่องประกายอยู่แล้วค่อยๆ ค่อยๆ สว่างขึ้นๆ แต่แล้วแสงสีเขียววาบก็สาดส่องไปทั่วอนาบริเวณสว่างดุจดังการระเบิดของดวงดาว แสงวาบนั้นทำให้ดวงดาวน้อยใหญ่รับรู้ได้ถึงความผิดแปลกไปของเอกภพ

ในที่สุดบนยอดของมรกตสีเขียวก็เกิดเป็นรูปร่างของเด็กทารก และถูกห่อหุ้มด้วยสนามพลังงานสีเขียวรอบตัวเด็กทารกสนามพลังนั้นค่อยๆ ลดระดับลงจนคลายตัวออกจากเด็กคนนั้น

“แง ๆ ๆ” เสียงร้องจ้า ของเด็กที่พึ่งเกิดใหม่ในเอกภพนี้ เด็กที่ถูกสร้างด้วยพลังของบุรุษทั้งสาม

“โฮๆ ๆ”เสียงหัวเราะของบุรุษทั้งสามดังขึ้นยินดีความความสำเร็จที่ตนได้สร้างบุตรตัวน้อยของตนเอง

“ฉันจะไปดูนะว่า ได้ลูกสาวหรือลูกชาย ถ้าเป็นลูกชายฉันจะสอนการต่อสู้เอาให้เก่งกว่าใครในเอกภพนี้เลย” เซทอนกล่าว

“ฉันว่า ถ้าเซทอนถ้าให้เซทอนเลี้ยงละก็ ดวงดาวน้อยใหญ่คงได้สลายหายไปสิ้นสิไม่ว่า” คูเซลพูดพลางยิ้มที่มุมปาก

“ว่าไงนะคูเซส เจ้าคิดว่าข้าจะเลี้ยงเด็กทารกคนเดียวไม่ได้หรอ!” เซทอนตะโกน พร้อมด้วยเสกกระบองขนาดใหญ่หมายจะทุบคูเซส

“เอาน่า ทั้งคู่อย่าลืมไปสิ ว่าเด็กคนนั้นต้องการที่จะพักผ่อนก่อนนะ” โอรอนกล่าวทำให้ทั้งคู่หยุดการทะเลาะกัน

“งันฉันขอไปรับทารกนั้นก่อนละกัน พวกเจ้าเห็นด้วยใหม” โอรอนกล่าวกับทั้งสอง

“ข้าเห็นด้วยให้ท่านไปรับน่าจะดีที่สุด ให้เจ้าสมองกวงไปรับเดียวเราจะต้องเริ่มสร้างเด็กขึ้นมาใหม่อีก” คูเซสพูดกัดเซทอน

“เจ้า !!” เซทอนตะโกนร้อง

“เอาเป็นว่าข้า ไปละกัน” โอรอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ ได้แต่สายหัวว่าเด็กที่เกิดมาจะเจอกับเหตุการณ์อะไร

ณ อีกฟากหนึ่งของห้อง โอรอนเข้าไปอุ้มเด็กทารกน้อยที่เกิดใหม่ เดียวสัมผัสแผ่วเบาเพราะพละกำลังของพวกเค้านั้นยากหยังถึง

“โอ้” โอรอนร้องเป็นการบอกเพื่อนทั้งสองว่า “เราได้ลูกสาวละ” เพื่อนทั้งสองที่อยู่อีกฟากหนึ่งถึงกับนิ่งไป

ณ ห้องที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย โอรอนอุ้มเด็กทารกเอาไว้ เด็กถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีเขียวดุจปีกแมลงทับทิมเงางามดุผ้าไหมที่ไร้รอยต่อใดๆ

“แงๆ” เด็กทารกน้อยร้องจ้า เป็นการบอกว่าหิวแล้ว

“จะเอายังไงละ คูเซสเด็กคนนี้ต้องทานนม แต่พวกเราไม่มีนะสิ” โอรอนกล่าว ต้องการความคิดเห็นจากเพื่อน

“เด็กคนนั้นไม่สามารถทานนมได้หรอก โอรอน เด็กคนนั้นต่างจากเด็กทั่วไปเพราะเด็กคนนั้นมีพลังของเราทั้งสามสิ่งที่เด็กทั่วไปทานนั้นเด็กคนนั้นทานได้ก็แค่ประทังชีวิตเท่านั้นแหละ” คูเซสกล่าว

“แล้วจะทำยังไง จะพ่อคนฉลาด แล้วจะให้เด็กคนนี้กินอะไรละ หรือต้องกินหนอนมอลเรย์ เพื่อจะเพิ่มพลังวิณญาณหรือไง” เซทอนกล่าวเป็นเชิงประชด

“เป็นความคิดที่ดีนิ เซทอน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะคิดได้ ข้าคิดว่าเจ้าไม่มีสมองสะอีก หึ” คูเซสยิ้มเย้ย

“เจ้า!!”  เซทอนตะโกนร้องดังสนั่นทำให้ห้องนั้นสั่นสะเทือน

“แงๆ ๆ ๆ” เสียงร้องนั้นยิ่งทำให้เด็กทารกน้อยร้องจ้าเข้าไปใหญ่

“ข้าว่า เราควรหาอะไรให้เด็กคนนี้ทานก่อนนะ” โอรอนกล่าว “ไม่ว่าเด็กคนนี้จะทานอะไรแต่เค้าตอนนี้ต้องการอาหารและข้าคิดว่า ยังไม่ใช่เวลาที่พวกเจ้าทั้งสองจะทะเลาะกัน และข้าไม่ยอมเห็นเด็กคนนี้เกิดมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี ข้าหวังว่าเจ้าทั้งสองคงเข้าใจ” เสียงที่หนักแน่ของโอรอนพูดมานั้น ทำให้ทั้งสองเข้าใจได้เลยว่ามันไม่ดีแน่ที่พวกเค้าทั้งสองจะทำกิริยาแบบนี้ต่อหน้าทารกน้อย

“จุ๊บๆ ๆ” เสียงเด็กน้อยดูดของเหลวสีเขียวจากขวดนม

“โอ้ ดูสิ ดูดใหญ่เลย ข้าว่าเด็กคนนี้คงชอบแบบนี้ นี้แหละ”โอรอนกล่าว พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับท่าทางทารกน้อยที่กำลังดูดอาหารเหลวสีเขียวจากขวด

“ขอบใจนะ คูเซส เจ้าต้องเหนื่อยมากกับการค้นหา อาหารนี้เพื่อเด็กคนนี้นะ” โอรอนกล่าว

“นั้นก็ลูกข้าเหมือนกัน โอรอน ข้ายิ่นดีที่จะทำสิ่งที่เค้าชอบ แม้ว่ามันจะยากสักเพียงใหน” คูเซสกล่าว

“ต้องขอบใจเจ้า ที่ไปเอาหนอนไพรโทออนมา มันดุร้าย และมีพลังมาก ขอบใจเจ้านะ เซทอน”คูเซสกล่าว

“โฮ เออ... ไม่เป็นไรไงเค้าก็ลูกข้าเหมือนกัน ข้าก็ต้องทำอะไรเพื่อลูกของข้าสิ เจ้าคิดว่าข้าใจดำหรือไงคูเซส” เซทอนกล่าวด้วยความอาย

“ฮ้า ๆ ๆ เป็นเรื่องดีที่เดียว ข้าไม่เห็นเจ้าทั้งสองพูดดีแบบนี้มานานหลายพันปี แล้วเด็กคนนี้ต้องนำโชคมาให้เราแน่” โอรอนหัวเราะชอบใจ แล้วทุกคนในห้องก็หัวเราะชอบใจในการกำเนิดบุตรสาวของตัวเองทีจะนำโชคมาให้