ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ทามงายดีเนี้ย (สารภาพร้ากอีกแร้ว)
ฉันเดินไปที่ห้องเห็นชองวอนเดินวนเวียนอยู่หน้าห้อง -_-?
“เทอเดินวนไปวนมาทามไรย่ะ-_-”
“แหม ก้อรอเทอน่ะสิ ถามได้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นมาบ้างหรอ ว่างัยๆๆๆๆๆ”
เหอะๆ ส เรื่องของคนอื่น จิงๆน่ะย่ะ แหมเพื่อนน่ะเพื่อนขอบคุนที่เป็นห่วงย่ะ
“ก้อคืองี้ ……”
ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่ซองฮินมาสารภาพรักให้ชองวอนฟัง
“ว้ายยยยยยยยยย เค้าสารภาพรักเทออีกแร้วน่ะย่ะ เทอรับรักเค้าไปเหอะ เค้าน่ะออกจะหล่อ เลิศ เท่ห์ สาวๆกรี๊ด เล่นบาส ฟุตบอลเก่ง เลิศทุกอย่างเรยน่ะยูวอน >_<”
“หนิย่ะๆ เทอลืมไปหรอว่าเค้าเรียนไม่เก่ง -_-‘”
“แหม เทอก้อ เรื่องแค่นี้เองให้อภัยกานได้ คนเค้าหน้าตาดีซะอย่าง”
“ถึงงายก้อไม่เอาอ่ะ ฉันยังรักยูอึนอยู่ อ่อ หนิชองวอน เทอบอกเรื่องยูอึนกับซองฮินหรอ-_-^”
“ป่าวน้า ฉันไม่ได้บอก ยองจูต่างหาก เค้าบอกซองฮินอ่ะไม่ใช่ฉัน”
เออๆ เพื่อนเลว บอกทำไมย่ะ เด๋วมีสวยแระ เชอะ
“ทีหลังอย่าไปบอกใครต่อใครเรื่องยูอึนอีกไม่งั้น ตายทั้งคู่แน่ -_-^^”
“จ๊ะๆ”
แร้วจากนั้นพวกเราก้อมาเรียนกัน พอตอนเย็นฉันก้อไป นัมซองกับชองวอน พอเราไปถึงนัมซองกันก้อต้องแวะร้านสุกกี้ร้านโปรดของพวกเราก่อน
“ป้าคร่ะ สุกกี้ 2 คร่ะ ถ้วยใหญ่ๆน่ะคร่ะ พิเศษค่ะป้า”
ฉันตะโกนบอกป้าเจ้าของร้านสุกกี้ไป แหมคนมาประจำแค่ตะโกนแค่นี้ไม่อายหรอก
“เอ๊ะ! ยูวอน นั่นมันคิมยูน้องเทอไม่ใช่หรอ มากับคงซูและก้ออันโฮหนิ เค้ามาหาเรื่องกันอีกหรองัยน่ะ”
“เออ.. ช่างมัน ถ้ามันโดนรุมคราวเน้ฉันจะไม่ช่วยมันแร้ว เจ็บตัวซะบ้างจะได้เข็ด”
“แต่น้องเทอก้อสู้เก่งไม่ใช่หรอ”
“ก้อใช่น่ะ แต่........มันยังเก่งไม่พอที่จะสู้กับฉันหรอก ว้าวววววว OoO หน้ากินจัง มาๆชองวอนกินได้แร้ว แร้วค่อยออกไปดูกัน”
“แหม ย่ะ”
จากนั้นเราสองคนก้อกินสุกกี้กันอย่างอร่อยปาก แหะๆ -_-; แร้วในไม่ช้าพวกเราก้อกินกันเสร็จ
“อ๋าาาาาาาา >_< อิ่มมะมาก ได้เวลายืดเส้นยืดสายแร้วไปกันเถอะชองวอน”
“อืมๆ เด๋วฉันไปจ่ายเงินก่อน ”
จากนั้นชองวอนก้อเดินไปจ่ายเงิน แร้วพวกเราก้อออกนอกร้านกัน เดินไปร้านเกมส์เซ็นเตอร์ ไปเล่นเกมส์ซะกะหน่อย
“ต่อยซ้าย อ๋า ไม่ได้เรื่องเรยหนิ ชองวอนมาฉันเล่นเอง”
“อะไรย่ะ ไปเล่นอันอื่นดิ มาแย่งของคนอื่นเล่นทำไม ไปไป๊”
“ไม่เอาอ่า งั้นเราไปร้องคาราโอเกะกานดีก่า น้าาาาาา”
“เออๆๆ ก้อได้”
จากนั้นเราก้อเดินเข้าไปในร้านคาราโอเกะกาน เข้าไปในตู้ร้องเพลง ชองวอนเทอเลือกเพลงแนว hip hop ส่วนฉันน่ะหรอเห็น
อย่างนี้ฉันร้องเพลงช้าๆน่ะ แบบออกแนวความรักอ่ะ อิอิ
เสียงของชองวอนก้อพอฟังได้น่ะ -_-; แต่ฉันว่าเสียงของฉันเพราะกว่า ^-^ แหะๆ ก้อมันจิงหนิ
“หนิ พอแร้วย่ะ ฉันร้องมั่ง ”
ฉันพูดออกขนาดที่ชองวอนก้อกดเลือกเพลงต่อไป แร้วเทอก้อส่งไมท์มาทางฉัน ฉันกดเลือเพลงแนวช้าๆตามที่ฉันถนัด
“แหม ร้องซะไม่ต้องร้องแร้ว อิจฉาย่ะ เสียงเพราะแต่ฉันยังร้องเพราะกว่า”
“หนิ แร้วมาอิจฉาฉันทำไมหล่ะย่ะ ถ้าฉันเสียงเพราะกว่า”
“ไปๆ ไม่ต้องรงไม่ต้องร้องกันแร้ว ไปดื่มกันดีกว่า”
“ฉันขอบายอ่ะ วันนี้เด๋วจะรีบไปเล่นเอ็มซะหน่อยไม่ได้เล่นมาหลายวันแร้ว งั้นแยกทางกันตรงนี้ละกันน่ะ เทอจ่ายค่าคาราโอเกะไปก่อน ไว้
คราวหน้าเด๋วฉันเลี้ยงไปละ บาย”
“เฮ้ๆๆๆ เด๋วดิยูวอนนนนนนนนน”
ฉันพูดพร้อมกับวิ่งออกไปโดนไม่สนใจเสียงของชองวอน อิอิ โทดทีน้า วันนี้เทอเลี้ยงละกัน แหะๆ
++++++++++++++++++++++อ๋า สนุกช่ายมะละคร่ะ งายก้อช่วยเม้นด้วยน่ะคร่ะ แร้วอีกประมาณ 2 วันจะมาแต่งใหม่ บ๊าย บายคร่า ^O^
“เทอเดินวนไปวนมาทามไรย่ะ-_-”
“แหม ก้อรอเทอน่ะสิ ถามได้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นมาบ้างหรอ ว่างัยๆๆๆๆๆ”
เหอะๆ ส เรื่องของคนอื่น จิงๆน่ะย่ะ แหมเพื่อนน่ะเพื่อนขอบคุนที่เป็นห่วงย่ะ
“ก้อคืองี้ ……”
ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่ซองฮินมาสารภาพรักให้ชองวอนฟัง
“ว้ายยยยยยยยยย เค้าสารภาพรักเทออีกแร้วน่ะย่ะ เทอรับรักเค้าไปเหอะ เค้าน่ะออกจะหล่อ เลิศ เท่ห์ สาวๆกรี๊ด เล่นบาส ฟุตบอลเก่ง เลิศทุกอย่างเรยน่ะยูวอน >_<”
“หนิย่ะๆ เทอลืมไปหรอว่าเค้าเรียนไม่เก่ง -_-‘”
“แหม เทอก้อ เรื่องแค่นี้เองให้อภัยกานได้ คนเค้าหน้าตาดีซะอย่าง”
“ถึงงายก้อไม่เอาอ่ะ ฉันยังรักยูอึนอยู่ อ่อ หนิชองวอน เทอบอกเรื่องยูอึนกับซองฮินหรอ-_-^”
“ป่าวน้า ฉันไม่ได้บอก ยองจูต่างหาก เค้าบอกซองฮินอ่ะไม่ใช่ฉัน”
เออๆ เพื่อนเลว บอกทำไมย่ะ เด๋วมีสวยแระ เชอะ
“ทีหลังอย่าไปบอกใครต่อใครเรื่องยูอึนอีกไม่งั้น ตายทั้งคู่แน่ -_-^^”
“จ๊ะๆ”
แร้วจากนั้นพวกเราก้อมาเรียนกัน พอตอนเย็นฉันก้อไป นัมซองกับชองวอน พอเราไปถึงนัมซองกันก้อต้องแวะร้านสุกกี้ร้านโปรดของพวกเราก่อน
“ป้าคร่ะ สุกกี้ 2 คร่ะ ถ้วยใหญ่ๆน่ะคร่ะ พิเศษค่ะป้า”
ฉันตะโกนบอกป้าเจ้าของร้านสุกกี้ไป แหมคนมาประจำแค่ตะโกนแค่นี้ไม่อายหรอก
“เอ๊ะ! ยูวอน นั่นมันคิมยูน้องเทอไม่ใช่หรอ มากับคงซูและก้ออันโฮหนิ เค้ามาหาเรื่องกันอีกหรองัยน่ะ”
“เออ.. ช่างมัน ถ้ามันโดนรุมคราวเน้ฉันจะไม่ช่วยมันแร้ว เจ็บตัวซะบ้างจะได้เข็ด”
“แต่น้องเทอก้อสู้เก่งไม่ใช่หรอ”
“ก้อใช่น่ะ แต่........มันยังเก่งไม่พอที่จะสู้กับฉันหรอก ว้าวววววว OoO หน้ากินจัง มาๆชองวอนกินได้แร้ว แร้วค่อยออกไปดูกัน”
“แหม ย่ะ”
จากนั้นเราสองคนก้อกินสุกกี้กันอย่างอร่อยปาก แหะๆ -_-; แร้วในไม่ช้าพวกเราก้อกินกันเสร็จ
“อ๋าาาาาาาา >_< อิ่มมะมาก ได้เวลายืดเส้นยืดสายแร้วไปกันเถอะชองวอน”
“อืมๆ เด๋วฉันไปจ่ายเงินก่อน ”
จากนั้นชองวอนก้อเดินไปจ่ายเงิน แร้วพวกเราก้อออกนอกร้านกัน เดินไปร้านเกมส์เซ็นเตอร์ ไปเล่นเกมส์ซะกะหน่อย
“ต่อยซ้าย อ๋า ไม่ได้เรื่องเรยหนิ ชองวอนมาฉันเล่นเอง”
“อะไรย่ะ ไปเล่นอันอื่นดิ มาแย่งของคนอื่นเล่นทำไม ไปไป๊”
“ไม่เอาอ่า งั้นเราไปร้องคาราโอเกะกานดีก่า น้าาาาาา”
“เออๆๆ ก้อได้”
จากนั้นเราก้อเดินเข้าไปในร้านคาราโอเกะกาน เข้าไปในตู้ร้องเพลง ชองวอนเทอเลือกเพลงแนว hip hop ส่วนฉันน่ะหรอเห็น
อย่างนี้ฉันร้องเพลงช้าๆน่ะ แบบออกแนวความรักอ่ะ อิอิ
เสียงของชองวอนก้อพอฟังได้น่ะ -_-; แต่ฉันว่าเสียงของฉันเพราะกว่า ^-^ แหะๆ ก้อมันจิงหนิ
“หนิ พอแร้วย่ะ ฉันร้องมั่ง ”
ฉันพูดออกขนาดที่ชองวอนก้อกดเลือกเพลงต่อไป แร้วเทอก้อส่งไมท์มาทางฉัน ฉันกดเลือเพลงแนวช้าๆตามที่ฉันถนัด
“แหม ร้องซะไม่ต้องร้องแร้ว อิจฉาย่ะ เสียงเพราะแต่ฉันยังร้องเพราะกว่า”
“หนิ แร้วมาอิจฉาฉันทำไมหล่ะย่ะ ถ้าฉันเสียงเพราะกว่า”
“ไปๆ ไม่ต้องรงไม่ต้องร้องกันแร้ว ไปดื่มกันดีกว่า”
“ฉันขอบายอ่ะ วันนี้เด๋วจะรีบไปเล่นเอ็มซะหน่อยไม่ได้เล่นมาหลายวันแร้ว งั้นแยกทางกันตรงนี้ละกันน่ะ เทอจ่ายค่าคาราโอเกะไปก่อน ไว้
คราวหน้าเด๋วฉันเลี้ยงไปละ บาย”
“เฮ้ๆๆๆ เด๋วดิยูวอนนนนนนนนน”
ฉันพูดพร้อมกับวิ่งออกไปโดนไม่สนใจเสียงของชองวอน อิอิ โทดทีน้า วันนี้เทอเลี้ยงละกัน แหะๆ
++++++++++++++++++++++อ๋า สนุกช่ายมะละคร่ะ งายก้อช่วยเม้นด้วยน่ะคร่ะ แร้วอีกประมาณ 2 วันจะมาแต่งใหม่ บ๊าย บายคร่า ^O^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น