:+: รัก สุด วุ่น ของ สาว หน้า ใส กับ นาย สุด เฮ้ว :+:

ลำดับตอนที่ #3 : โ ด น รุ ม

    พอเลิกเรียนแร้วฉันก้อเดินออกนอกโรงเรียนไปพร้อมๆกับชองวอน พอไปถึงที่ประตูโรงเรียนฉันก้อเห็นอีตาซองฮินอีแระ ทำไมต้องเจออีตานี่ด้วยน่ะ บ้าจิง



“ยูวอนนนนนนน ^O^”



    อีตาซองฮินเรียกฉัน



“อาวยูวอน นั้นมันซองฮินหนิ เทอจะกลับบ้านกับเค้าหรอ”



“ป่าวหรอก วันนี้ฉันจะไปช๊อปปิ้งกับเทองัย ^-^”



“อื้ม ”



    แร้วฉันก้อเดินผ่านซองฮินไป แต่ตานั่นกลับวิ่งตามฉันซะนี่



“หนิ ยูวอน จะไปไหนหรอ ไม่กลับบ้านหรอ”



    ซองฮินพูดขึ้นมา



“ไมย่ะ ฉันจะไปช๊อปปิ้งกับชองวอน ไปละ บาย”



    ฉันทิ้งเค้าไว้แร้วเดินจากเค้าไป เราใช้เวลาเดินไปถึงห้างประมาณ 20 นาที เพราะโรงเรียนฉันอยู่ไม่ไกลจากห้างแถวนี้ เรยมาเที่ยงกันบ่อย



    แถวนี้มักจะมีเรื่องชกต่อยกันก้อมาก แร้วก้อเป็นที่ๆดังที่สุดในโซลเรยก้อว่าได้  พวกเราเรยตั้งชื่อที่นี้ว่า นัมซอง อิอิ

“หนิ เราไปกินสุกกี้กันก่อนน่ะ ฉันหิวแร้ว -_-” ฉันพูด



“เหอะๆ ย่ะ ฉันละอิจฉาเทอจิงๆเรยน่ะยูวอน กินเท่าไรก้อไม่อ้วนซะอีก เห็นแร้วอิจฉา q-_-p”



    เออ ซะงั้นเนอะ เพื่อนฉันแต่เทอก้อหุ่นดีไม่ใช่หรอย่ะ แหม ทำมาเป็นอิจฉาฉัน



“หนิ จะมาอิฉงอิฉาอะไรกันนะกันหนาย่ะ เข้าไปในร้านได้แร้ว หิวจาตายอยู่แร้วนะ -_-^^”



“อื้อๆ ไปก้อไป”



    พวกเราเดินเข้าไปในร้านสุกกี้ที่อร่อยที่สุดใน นัมซอง เรยละค่ะ อีกอย่างฉันชอบกินสุกกี้อยู่แร้วด้วยพอเวลามาที่นี้ทีไรก้อจะกินแต่สุกกี้ค่ะ ^O^ ก้อของมันอร่อยหนิ



    พอพวกเราเดินเข้าไปในร้านก้อไปนั่งโต๊ะริมหน้าต่าง ร้านนี้ทั้งหรูทั้งอร่อยเรย เพราะกับสาวหน้าใสอย่างฉัน แหะๆ -_-‘ แร้วพวกเราก้อนั่งกันและสั่งสุกกี้กันมากิน



“หนิ เด๋วพอเราไปกินเสร็จก้อช๊อปให้มันเรยน่ะย่ะ ” ชองวอนพูด



“ย่ะ เด๋วฉันจะพาเทอเดินจนขาลากเอง ^ ^”



    แร้วจากนั้นไม่นานสุกกี้ของโปรดของฉันก้อมาวางอยู่ตรงหน้าฉันเรียบร้อยแร้ว ไม่ถึง 10 นาทีฉันก้อกินเสร็จ



“หนอย ยัยหมู กินเร็วยังกะอะไรเรยน่ะย่ะ แหม ” ชองวอนพูด



“หมูเหมอ อะไรละย่ะ เทอเพิ่งบอกว่าฉันกินเท่าไรก้อไม่อ้วนไม่ใช่หรอ -_-^”



“ถึงงั้นก้อเหอะ”





“หนิ เทอกินๆให้มันหมดๆได้แร้ว ฉันอยากจะไปยืดเส้นยืดสายแร้ว ถ้าเทอกินไม่หมดเด๋วฉันช่วยกินเอง ^-^”



“พอเรยๆ ใช่ว่าเทอจะชอบสุกกี้คนเดียวซะที่ไหนหล่ะ ฉันก้อชอบน่ะย่ะ ”



“อาวก้อเห็นกินช้าหนิ”



    จากนั้นไม่นาน ชองวอนก้อกินเสร็จซะที สงสัยจะกลัวฉันแย่งกิน แหะๆ แร้วพวกเราก้อได้ไปเดินซะที แต่ระหว่างที่จะเข้าห้างนั่นสิ ฉันก้อเจอไอ้คนแถวนั้นมันทะเลาะกัน แหมไอ้ความอยากรู้อยากเห็นก้อชักจะมีขึ้นมาแร้วสิ



“หนิ ชองวอน เราไปดูหน่อยดีกว่าว่าใครเค้าตีกันหน่ะ ”



“เด๋วเทอก้อเจ็บตัวหรอก”



“เอ๋า ยัยนี้นี่ ลืมแร้วหรอว่าฉันเป็นใคร ”



“อ๋า ใช่ๆ งั้นเทอคงไม่เป็นไรง่ายๆ หนังเหนียวซะอย่าง ไปเหอะ ^-^”



    เอ๊ะ! อะไรย่ะหนังเหนียว ด่ากันรึงาย -_-^^ แต่ในที่สุดพวกเราก้อได้ไปดูจนได้



“เอ๊ะ! หนิชองวอน เทอว่าคนที่ลงไปนอนกับพื้นนั้นคุ้นมั๊ย -_-”



ฉันพูดขึ้น เมื่อเห็นชายที่ถูกผู้ชายอีกหลายคนรุม ฉันว่าน่ะ ถ้าฉันนับไม่ผิดต้อง 20 ต่อ 3 แน่เรย



“เออ ใช่ คุ้นๆเนอะ แต่ชุดนักเรียนนั่นมันโรงเรียนน้องเทอไม่ใช่หรอยูวอน -_-”



“เออ ใช่”

    ไหนลองดูหน้าให้ชัดๆสิ -_-



“อ้ายยยยยยยยยนี้มันน้องชายฉันนี่ ”



    ฉันดูชัดก้อเห็นน้องชายฉันถูกรุมอยู่จิงๆ ว่าแร้วว่าทำไมหน้ามันคุ้นๆแหะ



“แก ใครคนไหนมาทำร้ายน้องชายฉัน ไอ้หมาหน้าไหน”



    ฉันตะโกนออกไปในที่สุด ไอ้พวกที่กำลังรุมน้องชายฉันแต่ละคนหันมามองฉันเป็นแถวๆ



“เทอเป็นใคร อ๋อ สาวโหดของเรานี่เอง แหมนี้น้องชายเทอหรอ ”



“พวกแกปล่อยน้องชายฉันเด๋วนี้ ไม่งั้นแกตาย -_-^^^”



    เหอะๆ ไอ้น้องเลว ไหนแกบอกว่าเก่งการต่อสู้ ทั้งเคนโด้ และอีกหลายอย่าง มานอนซมไม่เข้าท่าเรยน่ะย่ะ



“ผลัวะะะะะะ”



    ฉันปล่อยมัดไปโดนผู้ชายในกลุ่มนั้นจนล้มลงไปกองกับพื้น เหอะๆ มาเล่นกับใครไม่เล่นน่ะย่ะ เด๋วแกจะโดนหนักกว่านี้  



“หนอย นั่งนี่ วอนซะแร้ว เฮ้ย! พวกแกจับแม่นั่นไว้สิ”



“อ้ายยยยยย อะไรกันเนี้ย แกไม่อยากแก่ตายใช่มั๊ย ได้ๆ ฉันจะสงเคราะห์ -_-^^”



    จากนั้นฉันก้อใช้ศอกกระทุ้งไปด้านหลัง คนที่จับฉันด้านหลังร้องออกมาดังลั่นเรย แร้วชองวอนก้อเข้ามาช่วย พอคิมยูกับเพื่อนๆของเค้าได้สติก้อลุกมาต่อยมันนั้นด้วย



    ไม่นาน พวกนั้นก้อล้มไปนอนกับพื้นหมดทุกคน



“หึหึ บอกแร้วว่าอย่ามาเล่นกับฉัน แร้วไส้หัวไปไกลๆอย่าให้ฉันกับน้องฉันเห็นอีก”



    พอพวกนั้นได้ยินที่ฉันพูดก้อลุกขึ้นทันทีและวิ่งหายไป ผู้ชายป่าวว่ะ แรงน้อยโครตเรย เอ๊ะหรือว่าฉันแรงเยอะกันแน่ เฮอะ ช่างมันเหอะ



“หนิ ล้มไม่เป็นท่าเรยน่ะคิมยู ไหนโม้เอานักเอาหนาว่าเป็นนักสู่มือหนึ่งงัยย่ะ -_-”



“แหม ยูวอนก้อ ก้อพวกนั้นมันมาฝาดหัวผมก่อนหนิ ”



    เอ๊ะ! อีน้องนี่ เรียกพี่ตัวเองว่ายูวอนเฉยๆได้งัยย่ะ เด๋วต่อยหน้าคว่ำซะนี่ เชอะ



“ฉันบอกแกแร้วงัยว่าให้เรียกฉันว่า พี่ไปกลับบ้านได้แร้ว อ่อ แร้วคงซู กับอันโฮหล่ะ กับบ้านเองได้มั๊ย ”



“ได้ค๊าฟพี่สาวสุดสอย ^O^”



    แหม พูดงี้ก้อเขิลแย่ดิ เพื่อนคิมยูเนี้ยหน้าตาดีกันทุกคนเรยน่ะ อิอิ



“ชองวอน เทอเป็นงัยมั่ง จะให้ฉันไปส่งที่บ้านมั๊ย”



“หนิ ทำไมไม่กลับถึงบ้านเทอก่อนแร้วค่อยโทรมาถามฉันหล่ะย่ะ q-_-p”



“แหม ๆ งอนไปได้ โอ๋ๆ ”



“เหอะๆ เด๋วฉันกลับเองดีกว่า งั้นเจอกันพรุ่งนี้น่ะ บาย”



“บ๊าย บายจ๊ะ”



    แร้วฉันกับคิมยูก้อนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านกันเพราะขี้เกียดเดินแร้ว









+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++อ่านแร้วอย่าลืมเม้นออกความเห็นให้หน่อยน่ะค่ะ