คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter....3
Farm in love
“จองยงฮวา!!!!!!” เสียงหวานเรียกชื่อคนในข่าวอย่างคับแค้นใจ มือเรียวกำหนังสือพิมพ์ในมือก่อนจะปามันลงบนพื้นด้วยความโมโหพร้อมกับที่เท้าบางกระทืบมันซ้ำ!!!!
“ตายซะเถอะ!!!!!!” ซอฮยอนคว้าเอาประเป๋าสะพายใบโปรดก่อนจะรีบวิ่งไปที่ลานจอดรถอย่างรวดเร็ว รถคันหรูของเธอเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบริษัทไวน์ชั้นแนวหน้าของเกาหลี ร่างบางกระแทกปิดประตูรถยนต์เสียงดังด้วยความโมโหทำเอาคนที่อยู่แถวๆนั้นมองค้อนเธอกันเป็นแถบๆ ซอฮยอนก้าวเร็วๆเข้าลิฟท์ไปไม่สนใจเสียงคนรอบข้างที่กำลังซุบซิบตำหนิการกระทำที่ไร้มารยาทของเธอ ถ้าไม่ใช่เวลาที่เธอกำลังโมโหยงฮวาขนาดนี้! ยัยพวกนั้นก็ไม่เหลือเหมือนกันนั่นแหละ!!! มือเรียวรัวกดปุ่มลิฟท์สักพักประตูลิฟท์ก็เด้งตัวออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย หน้าห้องว่างเปล่า ดี!!! ซออยอนผลักประตูพรวดเข้าไปในห้องทำงานของยงฮวาไม่แม้แต่จะเคาะประตู นั่นแหละมันถึงทำให้เธอยืนอึ้งกับภาพที่ไม่ได้อยากจะเห็นตรงเหมือนตอนนี้!
“นะ…นาย!!!!!!!!!!!” ซอฮยอนยกมือขึ้นปิดตาอย่างรวดเร็วพร้อมกับที่ร่างบางรีบหันหลังให้เขาแทบจะทันที ยงฮวาผลักหญิงสาวบนตักของตัวเองออกจากตัวอย่างตกใจพอๆกับที่เธอเองก็ตกใจกับการมาของบุคคลที่ไม่ได้รับเชิญอย่างซอฮยอนเหมือนกัน
“วิค คุณกลับไปก่อนนะเดี๋ยวผมโทรหา” ยงฮวาบอกหญิงสาวในชุดแส็กสีดำกำมะหยี่ที่กำลังสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง เธอพยักหน้าช้าๆก่อนจะคว้าเอากระเป๋าถือบนโต๊ะทำงานเดินเลยผ่านซฮอยอนออกไป
“เดี๋ยว!!” วิค หรือวิคตอเรีย นางแบบชื่อดังที่กำลังจะก้าวออกจากห้องชะงักก่อนจะหันกลับมาเผชิญหน้ากับซอฮยอน คิ้วเรียวที่ถูกแต่งแต้มมาอย่างดียกขึ้นเป็นเชิงคำถาม ยงฮวายกมือขึ้นกุมหน้าผากตัวเองอย่างหวั่นๆ
“ตายแน่แกไอ้ยง! - -* ” ยงฮวาพึมกับตัวเองเบาๆก่อนที่เขาจะลุกขึ้นมาคั่นกลางระหว่างหญิงสาวสองคนที่กำลังยืนจ้องกันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อฝ่ายตรงข้ามแต่ดูเหมือนตอนนี้เขาจะกลายเป็นอากาศธาตุสำหรับทั้งสองคนนี้ไปแล้ว
“เธอใช่มั้ย?ที่เป็นข่าวกับยงฮวา” ซอฮยอนถามเสียงเย็น
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม? อ้อ! เธอคือภรรยาของยงสินะ หน้าตาก็ใช้ได้นี่” วิคตอเรียถามหยันๆพลางเชยคางซอฮยอนไปมา ซอฮยอนปัดมือวิคตอเรียออกจากตัวเองอย่างโกรธๆยัยนี่กล้าดียังไงมาทำท่าทางแบบนี้กับเธอ!
“เธอเองก็สวยใช่ย่อยนี่วิคตอเรีย ดูมีเสน่ห์ดึงดูดอยู่ไม่น้อยแต่น่าเสียดายที่สิ่งดีๆเหล่านั้นมันถูกกลบไปด้วยราคะของเธอเอง”
“เธอ!!!” วิคตอเรียเต้นเร่าเมื่อโดนด่าซึ่งๆหน้า แม้แต่ยงฮวาเองก็อ้าปากค้างทั้งๆที่ไม่ใช่คนที่เธอด่าแต่เขาเองก็ยังแอบหน้าชา ทั้งๆที่รู้ว่าซอฮยอนน่ะปากร้ายแต่ก็นึกไม่ถึงว่าจะปากคอเราะร้ายได้บาดแสบทรวงขนาดนี้
“เธอกล้าดียังไงมาด่าฉันฮะยัยหน้าจืด !!แกอยากโดนดีรึไง!!” วิคตอเรียพุ่งเข้าหาซอฮยอนอย่างโกรธจัดหวังจะสั่งสอนผู้หญิงปากดีที่กล้ามาด่าเธอซึ่งๆหน้าแต่ยงฮวาก็เข้ามากอดเธอไว้ซะก่อน
“วิคคับ กลับไปก่อนนะๆเดี๋ยวผมไปส่ง”
“ปล่อยวิคนะยง! วิคจะสั่งสอนมัน!” วิคตอเรียตะโกนอย่างบ้าคลั่งในอ้อมกอดของยงฮวา ซอฮยอนกอดอกมองทั้งคู่อย่างหยันๆ
“เหมาะกันซะไม่มี ผีเน่ากับโลงผุ!” หญิงสาวถอนหายใจอย่างเซ็งๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟารับแขกอย่างแรง นับเวลารอจดการกับตัวต้นเหตุ ยงฮวาหายไปสักพักก็กลับขึ้นมาร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามซออยอนอย่างเหนื่อยๆ
“จะด่าอะไรผมก็ว่ามาสิ”
“รู้ตัวนี่ว่าจะต้องโดนด่า แล้วทำไมเวลาทำแล้วไม่รู้จักคิด!”
“มันก็แค่ข่าว เธอจะไปซีเรียสทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆซะหน่อยรึว่าเธอน่ะหึงผมใช่มั้ย?” ยงฮวาชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ถามซอฮยอนดวงตาเป็นประกาย
“ไม่ขำย่ะ! ใครจะไปพิศวาสพวกบ้ากามอย่างนายลง!” ซอฮยอนตวาดแว้ดพลางเอานิ้วจิ้มหน้าผากยงฮวาให้เขาถอยห่างจากเธอ “ถึงเราจะไม่ใช่สามีและภรรยากันจริงๆแต่ในสายตาของคนอื่นเราเป็น! เพราะฉะนั้นนายช่วยให้เกียรติและก็ไว้หน้าฉันด้วยเพราะถ้านายยังขืนทำตัวแย่ๆแบบนี้ขืนฉันทนไม่ได้ขึ้นมาเมื่อไหร่ฉันจะฉีกสัญญาของเราทิ้งซะแล้วไร่ทอฝันก็จะเป็นของฉันเร็วยิ่งขึ้นและนายเองก็จะตายเร็วขึ้นด้วย! อ้อๆๆ!! แล้วก็แม้แต่จะคิดนะว่าที่ฉันโมโหเนี่ยเป็นเพราะฉันหึงหรือว่าหวงนายล่ะเพราะเรื่องพวกนั้นไม่เคยมีอยู่ในสมองฉันแม้แต่น้อย! ”
“รู้แล้วน่าว่าเธอน่ะไม่เคยหวง ไม่เคยหึง ไม่เคยพิศวาสฉันแม้แต่น้อยเล่นกรอกหูกันซะทุกเวลาหลังอาหารแบบนี้ใครจะจำไม่ได้ล่ะคร๊าบบบ แค่นี้ใช่มั้ยที่เธอจะพูดน่ะ? ” ยงฮวาเองหลังลงพนักพิงอย่างสบายๆเอ่ยถามเธอ
“ฉันน่ะมีแค่นี้ แต่พ่อแม่นายกับพ่อแม่ฉันท่าทางจะยาวว ! หุหุ^^” ซอฮยอนส่งยิ้มหวานให้เขา ยงฮวาคิดตามที่หญิงสาวบอกผลันเขาก็รู้สึกเสียวที่สันหลังแปลกๆ “เตรียมคำแก้ตัวไว้ดีๆล่ะคุณสามีที่รัก^^” ซอฮยอนหยิกแก้มยงฮวาอย่างหมั่นไส้ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดีทิ้งให้ยงฮวานั่งเหงื่อตกอยู่ข้างหลังลำพังคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่ม๊าเขานี่สิ ตายยย!! TOT
ยงฮวาเดินเข้ามาภายในบ้านในตอนเย็นด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวจะกลับตอนนี้หรือกลับพรุ่งนี้ยังไงม๊าก็รอสวดเขาอยู่ดี tt’
“มาแล้วเหรอคะคุณหนู คุณท่านกำลังรออยู่เลยค่ะ” แม่บ้านวัยกลางคนบอกเขาพลางรับประเป๋าจากเขาไปเก็บ ยงฮวาพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงรับรู้ก่นจะเดินเข้าไปในห้องรับรับแขก เมื่อไปถึงแม่ของเขาก็นั่งหน้าบึ้งรอคอยเขาอยู่แล้ว
“กลับมาแล้วคับม๊า” ยงฮวาเอ่ยบอกเสียงนิ่ง
“กลับมาแล้วเร๊อะไอ่ตัวดี!”
“ว๊า ใครมาทำอะไรให้ม๊าผมอารมณ์เสียแต่หัววันเนี่ย^^” ยงฮวาแกล้งถามเสียงหวานพลางสวมกอดผู้เป็นมารดา
“ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อน! ม๊าไม่ใจอ่อนหรอก! ทำไมนะทำไมยงฮวา! ทำไมแกถึงได้ก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวันให้แม่ปวดหัวได้ขนาดนี้! แม่นึกว่าที่แกแต่งงานแต่งการแล้วแกจะเลิกไอ้นิสัยเจ้าชู้แบบนี้สักทีแต่ไม่เลย! แกรู้มั้ยว่าพ่อกับแม่ของหนูซอเนี่ยโทรมาต่อว่าฉันตั้งแต่ฉันยังไม่ตื่นแกจะให้ม๊าเอาหน้าไปไว้ที่ไหนฮะยงฮวา!”
“โธ่ แม่คับเรื่องแค่นี้เอง”
“เรื่องแค่นี้เร๊อะ!!!!!” เสียงตวาดแว๊ดของคนเป็นมารดาทำเอาเขาปิดหูแทบไม่ทัน - - “ลองให้หนูซอไปมีชู้แบบแกบ้างแกจะรู้สึกยังไงยะ!” ดูม๊าพูดเข้าเถอะ - -
“ก็คงจะโกรธนิดๆแต่ก็ถือว่าเจ๊ากันคับม๊า”
“ไม่ตลกนะยะ! ม๊าไม่ได้กำลังล้อเล่นกับแกนะยงฮวาจะทำอะไรนึกถึงหน้าเมียแกมั่งสิแกมีครอบครัวแล้วนะไม่ใช่โสดเหมือนแต่ก่อน ฮึ่ม! ฉันจะพูดยังไงดีนะมันถึงจะได้ซึมเข้ากะโหลกหนาๆของแกซะที!”
“ม๊าแรงอ่า T^T”
“น้อยไปด้วยซ้ำ! ”
“วันนี้มันวันซวยอะไรว๊า มีแต่คนด่าทั้งวันเลยยย!” ยงฮวาแกล้งทำงอนเรียกคะแนนสงสารจากมารดา แต่คนเป็นแม่ก็ยังคงนั่งนิ่ง “ไอ้เรานะก็คิดว่าจะเซอร์ไพร์สเมียซะหน่อย อุตส่าห์ไปจ้างที่ปรึกษามาจัดงานฮันนีมูนซะหน่อยก็โดนด่ายับเลยเรา เฮ้อออ ทำดีก็ไม่ได้ดีเนี่ยน๊า” ยงฮวาว่าพลางเหลือบตามองปฏิกิริยาคนข้างๆและมันก็ได้ผลเมื่อม๊าของเขาหันกลับมาพลางถามเขาอย่างตื่นเต้น
“เมื่อกี๊แกว่าอะไรนะ? ผู้หญิงในข่าวคือคนที่แกจ้างมาจัดงานฮันนีมูนแกเหรอ?”
“ก็ใช่น่ะสิม๊า”
“ปรึกษางานอะไรในผับ?” ม๊าของยงฮวาหรีตาถามอย่างไม่มั่นใจ
“จริงคับ” ยงฮวาพยักหน้า
“งั้นก็แล้วไป ถ้าเกิดว่าม๊าจับได้ว่าแกโกหกม๊านะ แกตาย”
“คับ T^T”
“แล้วแกคิดไว้แล้วรึยังจะพาน้องไปไหน? อังกฤษ มัลดีฟ์ เวนิช รึว่า ที่ไหน?”
“คิดไว้แล้วคับม๊า”
“ก็ดี บอกออแกไนซ์แกเขียนแพลนรายงานม๊าด้วยนะ ม๊าจะได้ช่วยดูด้วยว่าที่แกจะไปมันโอเคมั้ย”
“เฮ้! ขนาดนั้นเลยเร๊อะม๊า ”
“ใช่ ส่งม๊าพรุ่งนี้นะจ๊ะลูกชาย^^” ผู้เป็นมารดาทิ้งท้ายก่อนจะเดินฮัมเพลงออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดีทิ้งให้ยงฮวานั่งกุมขมับอยู่ข้างหลัง ไปฮันนีมูลกับยัยโหดเนี่ยนะT^T
ความคิดเห็น