ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่....3
การนอนในเช้าอันแสนสุขในวันหยุดของผมต้องโดนทำลายด้วยฝีมือของแม่บังเกิดเกล้าของผมเอง! นี่มันวันหยุดของผมนะม๊า!!!
ม๊าพยายามลากผมขึ้นจากเตียง แต่ม๊าคับ ผมง่วงจะตายอยู่แล้ว! ผมเพิ่งได้นอนเมื่อสามชั่วโมงที่แล้วเองนะ - -*
ผมต่อรองพลางทิ้งตัวลงนอนแต่ม๊าก็ยังไม่ละความพยายามในการลากผมขึ้นมาจากเตียง ง่า~ - -* ม๊านะม๊า ขับรถตั้งไกลมาจากปูซานเพื่อมาปลุกผมเนี่ยนะ - -* ถึงผมจะคิดถึงม๊า แต่แบบนี้ม๊าอย่ามาเลยดีกว่า - -
ประกาศิตเฉียบขาดของม๊าทำให้ผมสะดุ้งตื่นทันที ก็ไอ้นี่ที่ม๊าว่านะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากกีต้าร์ตัวเก่งของผม และตอนนี้ชีวิตของมันก็อยู่ในเงื้อมือม๊าเรียบร้อย - O -
"อะไรนะ ดูตัวเหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" <<<<< ผม/ มินฮยอก/จงฮยอน/จองชิน ตะโกนออกมาพร้อมกันอย่างตกใจทันทีที่ม๊าพูดจบ ไอ้สามแสบนั่นมองมาที่ผมเป็นตาเดียว พร้อมใจกันกลืนน้ำลายอย่างอยากเย็น T^T
สิ่งที่ม๊าพูดมาเมื่อกี้บอกผมทีว่ามันไม่จริง ยงฮวารับไม่ได้ TT
อะไรกันเนี่ย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? จู่ๆม๊าก็มาหาผมที่หอพักเพื่อมาบอกว่าผมต้องไปดูตัวกับลูกสาวเพื่อนสนิทม๊า บ้าแท้ๆเลย! ยงฮวาอยากจะบ้าตาย!!!!
ยังไม่ทันที่ผมจะอธิบายอะไรเลยด้วยซ้ำม๊าก็เบรกผมแทบจะหัวทิ่ม TOT ถึงผมจะชอบตามใจม๊าอยู่บ่อยๆแต่เรื่องนี้ผมคงตามใจม๊าไม่ได้หรอก ย๊า!!! เรื่องโบราณคร่ำครึแบบนี้มันยังหลงเหลือในเกาหลีอีกเหรอเนี่ย! ยงฮวาไม่ยอม~ แดดิ้น YY
ม๊าตวาดเสียงเขียวพร้อมกับเงื้อมือขู่ ผมจึงจำต้องสงบปากสงบคำแต่โดยดี ม๊าใครวะโหดขนาด - -*
ม๊าใจร้าย T^T ทำร้ายลูกผู้น่ารักได้ทั้งทางกายและจิตใจอย่างเลือดเย็น YY
ผมกอดม๊าอย่างดีใจ ในที่สุดม๊าก็ใจอ่อน เย้ๆๆๆๆ ไม่ต้องไปดูตัวแล้วโว้ย! แต่ประโยคถัดมาเล่นเอาผมแทบน้ำตาร่วง ม๊าชักจะโหดร้ายเกินไปแล้ว!
ม๊ากอดผมพลางยิ้มกว้าง เล่นแบบนี้ใครจะไปขัดใจม๊าได้ล่ะ - -* สมใจม๊าแล้วใช่มั้ย? TTOTT
'ครืดดด'
บทสนทนาของม๊ากับคุณน้าถูกขัดด้วยการมาของใครสักคน แต่เพราะความเบื่อหน่ายผมจึงเล่นเกมส์แก้เซ็ง ไม่สนใจ
"ยงฮวา ตื่นได้แล้ว~ "
ม๊าพยายามลากผมขึ้นจากเตียง แต่ม๊าคับ ผมง่วงจะตายอยู่แล้ว! ผมเพิ่งได้นอนเมื่อสามชั่วโมงที่แล้วเองนะ - -*
"อีกนิดนะฮะม๊า"
ผมต่อรองพลางทิ้งตัวลงนอนแต่ม๊าก็ยังไม่ละความพยายามในการลากผมขึ้นมาจากเตียง ง่า~ - -* ม๊านะม๊า ขับรถตั้งไกลมาจากปูซานเพื่อมาปลุกผมเนี่ยนะ - -* ถึงผมจะคิดถึงม๊า แต่แบบนี้ม๊าอย่ามาเลยดีกว่า - -
"ไม่ได้นะ แกต้องลุกขึ้นมาคุยกับม๊าก่อน!"
"เดี๋ยวค่อยคุยนะฮะ"
ผมพูดก่อนจะฝังตัวลงใต้ผ้าห่มหนานุ่ม
"ไม่ได้! ต้องคุยเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นม๊าโยนไอ้นี่ทิ้งจริงๆด้วย"
ประกาศิตเฉียบขาดของม๊าทำให้ผมสะดุ้งตื่นทันที ก็ไอ้นี่ที่ม๊าว่านะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากกีต้าร์ตัวเก่งของผม และตอนนี้ชีวิตของมันก็อยู่ในเงื้อมือม๊าเรียบร้อย - O -
"ม๊าคับ ใจเย็นๆ ผมตื่นแล้วๆ"
ผมยกมืออย่างยอมแพ้ ตอนนี้ตื่นเต็มตาเลย - -* ม๊ายิ้มมุมปากอย่าผู้ชนะ ม๊าผมชั่วร้ายอ่ะ - -*
"อะไรนะ ดูตัวเหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" <<<<< ผม/ มินฮยอก/จงฮยอน/จองชิน ตะโกนออกมาพร้อมกันอย่างตกใจทันทีที่ม๊าพูดจบ ไอ้สามแสบนั่นมองมาที่ผมเป็นตาเดียว พร้อมใจกันกลืนน้ำลายอย่างอยากเย็น T^T
"ม๊าอำอะไรผมอีกเนี่ย? - -*"
สิ่งที่ม๊าพูดมาเมื่อกี้บอกผมทีว่ามันไม่จริง ยงฮวารับไม่ได้ TT
"แกเห็นม๊าเป็นคนชอบล้อเล่นเหรอ?"
อะไรกันเนี่ย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? จู่ๆม๊าก็มาหาผมที่หอพักเพื่อมาบอกว่าผมต้องไปดูตัวกับลูกสาวเพื่อนสนิทม๊า บ้าแท้ๆเลย! ยงฮวาอยากจะบ้าตาย!!!!
"ม๊าคับ คือ..."
"หุปปากแล้วฟังม๊า"
ยังไม่ทันที่ผมจะอธิบายอะไรเลยด้วยซ้ำม๊าก็เบรกผมแทบจะหัวทิ่ม TOT ถึงผมจะชอบตามใจม๊าอยู่บ่อยๆแต่เรื่องนี้ผมคงตามใจม๊าไม่ได้หรอก ย๊า!!! เรื่องโบราณคร่ำครึแบบนี้มันยังหลงเหลือในเกาหลีอีกเหรอเนี่ย! ยงฮวาไม่ยอม~ แดดิ้น YY
"หยุดทำหน้าแบบนั้นนะยง แม่บอกให้ไปแกก็ต้องไป รับรองม๊าไม่ทำให้แกผิดหวังหรอก"
"แล้วมีผู้หญิงดีๆที่ไหนเค้าดูตัวกันล่ะฮะ นอกจากคนที่ดูไม่ได้น่ะ"
'เพี๊ยะ' "ปากแกเร๊อะนั่น"
ม๊าตบปากผมอ่ะ T^T ผมเจ็บเน้ T^T ผมจะฟ้องปวีณา YY
"ก็มันจริงนิม๊า"
"ยัง ยังไม่หยุดอีก "
ม๊าตวาดเสียงเขียวพร้อมกับเงื้อมือขู่ ผมจึงจำต้องสงบปากสงบคำแต่โดยดี ม๊าใครวะโหดขนาด - -*
"ไม่รู้ล่ะ ผมไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ไปด้วย!"
"แกกล้าขัดม๊าเหรอ จองยงฮวา!!!!!"
"ฮยองฮะผมแต่งเพลงค้างไว้ขอตัวก่อนนะฮะ" <<<< จงฮยอน
"เออ งั้นผมไปช่วยฮะ" <<<< มินฮยอก
"ผมไปด้วย"<<<<< จองชิน
นี่พวกแกจะทิ้งพี่เหรอ?! ไอ้พวกน้องเวร
"ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น นั่งลง!!!!"
ไอ้พวกตัวแสบที่กำลังลุกขึ้นจากโซฟาชะงักก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมแทบจะทันที เมื่อม๊าไม่ยอมปล่อยพวกมันไปง่ายๆรวมทั้งผมด้วย T^T งานนี้มีแต่ตายกับตาย - -* เพราะพวกเรารู้ดีว่าเวลาม๊าโมโหมันร้ายแรงแค่ไหน - -
"ม๊าคับ แค่แฟนคนเดียวผมหาให้ม๊าได้อยู่แล้ว ม๊าอย่าลืมสิ ผม ยงฮวา ลีดเดอร์วงซีเอ็นบูลเชียวนะ ไม่จำเป็นต้องไปดูตัวหรอกฮะ"
เมื่อลูกไม้ดื้อใช้ไม่ได้ผม จำเป็นที่ผมจะต้องใช้ไม้อ้อนเพราะไม่งั้นม๊างับผมหัวหลุดแน่ T^T (ถ้าผมโหดม๊าจะโหดกว่าผมสิบเท่า - -)
"ไม่รู้ล่ะ แกต้องไปนี่คือคำขาด!"
"ม๊า~~"
"หุปปาก!"
ม๊าใจร้าย T^T ทำร้ายลูกผู้น่ารักได้ทั้งทางกายและจิตใจอย่างเลือดเย็น YY
"แต่ม๊า ผมไม่ไปหรอก ให้ตายผมก็ไม่ไป ไม่ไปๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ผมจะไม่ยอมทำเรื่องน่าอาย ไร้สาระแบบนั้นเด็ดขาด! ให้ตายยังไงก็จะไม่ไป ไม่ไป!
"ก็ได้ แกเลือกเองนะ"
"ม๊าใจอ่อนแล้วเหรอ? ม๊ายอมให้ผมไม่ไปดูตัวใช่มั้ย? ไชโย!!!"
ผมกอดม๊าอย่างดีใจ ในที่สุดม๊าก็ใจอ่อน เย้ๆๆๆๆ ไม่ต้องไปดูตัวแล้วโว้ย! แต่ประโยคถัดมาเล่นเอาผมแทบน้ำตาร่วง ม๊าชักจะโหดร้ายเกินไปแล้ว!
"งั้นแกก็ไม่ต้องมาเรียกม๊าว่าม๊า ถ้าเรื่องแค่นี้แกทำให้ม๊าไม่ได้!"
"ม๊า!!!!!!!!!!"
เป็นอีกครั้งที่เรา4 คนตะโกนพร้อมกันเพราะคำพูดที่ทำร้ายจิตใจคนเป็นลูกเหลือเกิน TTOTT ไอ้สามตัวนั่นมองมาที่ผมเชิงคำถาม 'ทำไงล่ะฮยอง' แค่ผมไม่ไปดูตัวม๊าถึงกับจะตัดแม่ตัดลูกกับผมเลยเหรอ? คนพวกนั้นสำคัญกับม๊ามากกว่าผมที่เป็นลูกของม๊าเลยเหรอ?
"โอเคคับม๊า ไปก็ไป TOT"
"น่ารักที่สุดเลยลูก^^"
ม๊ากอดผมพลางยิ้มกว้าง เล่นแบบนี้ใครจะไปขัดใจม๊าได้ล่ะ - -* สมใจม๊าแล้วใช่มั้ย? TTOTT
หลังจากที่ผมยอมสงบแทบเท้าม๊า ม๊าก็พาผมไปที่ร้านทำผม แต่งหน้า ซื้อชุด สำหรับไปดูตัววันนี้ สาบานนะม๊าว่าผมเป็นผู้ชาย - -* ทำหยั่งกับผมเป็นตุ๊กตาบาร์บี้ T^T ทำไมชีวิตยงฮวาถึงได้เป็นแบบนี้วะ! และหลังจากที่แปลงโฉมผมเรียบร้อย ม๊าก็ลากผมมายังสถานที่นัดหมายซึ่งเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น โดยเป็นห้องวีไอพีที่เป็นส่วนตัว โอ้ว! ม๊าโคตรจะลงทุน ทีผมล่ะนะ ร้านข้างถนนก็หรูแล้ว ม๊าลำเอียง! - -* ผมนั่งรอการมาของผู้หญิงคนนั้นด้วยความเบื่อหน่ายนังจนเหน็บจะกินตูดแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเธอจะมา ย๊า!! นี่มันสายมา 20 นาทีแล้วนะ ! แค่ครั้งแรกก็มาสายซะแล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอแย่ขนาดไหน ตายยากชะมัดเลย! แค่บ่นในใจประตูห้องก็เปิดออก ผู้หญิงวัยกลางคนดูดีสมวัยเปิดประตูเข้ามา เธอทักทายม๊าผมอย่างเป็นกันเอง ส่วนแม่ผมน่ะเหรอ? ก็รีบสวมกอดคุณน้าอย่างดีใจจนออกนอกหน้าเลยล่ะ - -* แต่คุณน้าเธอมาคนเดียวนี่ -อย่าบอกนะว่า!!!!! ไหนม๊าบอกว่าเป็นลูกสาวเพื่อนไง!
"ยงฮวา นี่น้าพยอลอาเพื่อนแม่"
"อันยองอาเซโย"
ผมโค้งทักทายคุณน้าอย่างสุภาพ แต่ในใจกำลังคิดหนัก YY
"ตัวจริงหล่อกว่าในทีวีอีกนะเนี่ย"
"55555 จริงเหรอ?"
แม่ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดีกับคำชมของคุณน้า แต่อย่าเพิ่งมาชมผมเลย ผมกลัว T^T
"ว่าแต่ลูกสาวเธอล่ะ?"
"อ้อ ขอตัวไปห้องน้ำน่ะ สงสัยจะตื่นเต้น ฮ่าๆๆๆ"
เฮ้ออออออ ค่อยยังชั่วขึ้นนิดนึง อย่างน้อยก็ไม่ใช่คุณน้านี่ ฟู่~
"ยงฮวาก็เหมือนกัน เนี่ยตื่นเต้นจนรบเร้าให้มาไวๆ"
ม๊า! ผมไม่ได้เป็นแบบนั้นซะหน่อย!
"55555 สงสัยเราจะได้อุ้มหลานก็คราวนี้แหละ"
ฝันไปเถอะคับ!
'ครืดดด'
บทสนทนาของม๊ากับคุณน้าถูกขัดด้วยการมาของใครสักคน แต่เพราะความเบื่อหน่ายผมจึงเล่นเกมส์แก้เซ็ง ไม่สนใจ
"อันยองอาเซโย "
คนมาใหม่ทัก
"ขอโทษที่มาช้านะคะ"
คงจะเป็นลูกสาวคุณน้าสินะ รู้ด้วยเหรอว่าสายน่ะ แต่เสียงหวานๆแบบนี้คุ้นหูจัง
"ยงฮวา!"
แม่กระซิบที่ข้างหูผม แต่บอกดีๆก็ได้ทำไมต้องทำร้ายร่างกายผมด้วยเนี่ย! ผมเจ็บนะม๊า! ผมเงยหน้าขึ้นอย่างเซ็งๆแต่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ทำเอาผมตะลึง เธอ!!!!!!!! ผมถอนคำพูดเมื่อกี้ได้มั้ย!
ขอบคุณที่รีดเดอร์ทุกคนเลยยะคะที่ติดตามอ่าน
ถึงเม้นมันจะน้อยนิดก็ตาม T^T
ตอนต่อไปไรเตอร์จะมาอัพวันอาทิตย์นี้นะคะ
ยังไงก็ฝากติดตามอ่านด้วยนะ^^
ถึงเม้นมันจะน้อยนิดก็ตาม T^T
ตอนต่อไปไรเตอร์จะมาอัพวันอาทิตย์นี้นะคะ
ยังไงก็ฝากติดตามอ่านด้วยนะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น