คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่...4
ผมเรียกชื่อของคนตรงหน้าแผ่วเบา ดูเหมือซอฮยอนเองก็ตกใจไม่แพ้ผมเช่นกัน ดวงตากลมโตของเธอจ้องมาที่ผมอย่างตกใจ
"อันยองอาเซโย"
เธอโค้งทักทายผม
"อันยองอาเซโย"
ผมโค้งทักทายตอบเธอ ซอฮยอนวันนี้เธอสวมชุดกางเกงสีดำ ผมสีน้ำตาลอ่อนสลวยของเธอถูกรวบเป็นหางม้าสูงที่ด้านหลัง เธอแต่งหน้าอ่อนๆจนดูเหมือนไม่ได้แต่งเลยด้วยซ้ำ แต่นั่นมันยิ่งทำให้เธอดูน่ารักยิ่งกว่าตอนที่เธอแต่งหน้าด้วยซ้ำ ซอฮยอนคุณสวยจริงๆเลย -////-
..................................................................................
เรื่องบ้าแท้ๆเลยที่ฉันต้องมาทำอะไรบ้าๆแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่ขอร้องนะ จ้างให้ฉันก็ไม่มาหรอก!
มันน่าอารมณ์เสียป็นบ้าเลย! ฉันเดินหน้าหงิกหน้างอมายังห้องซึ่งเป็นสถานที่นัดดูตัวตามที่คุณแม่ได้บอกไว้ พนันได้เลยว่าหมอนั่นต้องหน้าตาดูไม่ได้แน่ๆเลย! ฟู่~ เอาวะเป็นไงเป็นกัน เพื่อแม่ๆๆๆๆ ฉันยืนทำสมาธิอยู่หน้าห้องสักพัก ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป
"อันยองอาเซโย ขอโทษที่หนูมาช้านะคะ"
ฉันโค้งทักทายเพื่อนของคุณแม่และลูกชายของเค้า คุณน้ายิ้มให้ฉันอย่างคนเป็นมิตรแต่อีตาลูกชายนี่สิ มัวแต่นั่งเล่นเกมส์ไม่ทักฉันตอบ ไร้มารยาทจริงๆเลย! ฉันแอบเห็นคุณน้าหยิกอีตานั่นด้วยแหละ สมน้ำหน้าอยากไร้มารยาทดีนัก คิดว่าตัวเองหล่อนักรึไง! ถึงได้กล้าเมินซอฮยอนน่ะ! แต่พอหมอนั่นเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละ ! O.O!!!!!!! ไม่ใช่ว่าเขาจะหน้าตาแย่จนฉันรับไม่ได้แต่!! ตรงกันข้าม! โลกมันจะกลมอะไรขนาดนี้!
"อันยองอาเซโย"
เขาลุกขึ้นทักทายฉันอย่างตกใจ อย่าว่าแต่เค้าเลย ฉันเองก็ตกใจจนหัวใจจะวายอยู่แล้ว!
แล้วทำไมจะต้องมาจ้องหน้าฉันขนาดนี้ด้วยล่ะ รึว่าหน้าฉันมีอะไรติดอยู่ อปป้ากำลังทำให้ฉันเริ่มไม่มั่นใจในตัวเองนะ!
ฉันนั่งลงข้างๆคุณแม่แต่มันดันมาเป็นที่ที่ตรงข้ามกับยงฮวาอปป้านี่สิ ให้ตายเถอะ! ถ้าฉันรู้ว่าเป็นเค้านะฉันจะไม่ยอมอยู่ในสภาพปอนๆแบบนี้เด็ดขาด! ดูเขาสิ ดูดีเป็นบ้าเลย!!! -/////////-
"ซอฮยอน นี่ ยงฮวา หนูรู้จักอปป้าใช่มั้ยลูก"
คุณแม่แนะนำยงฮวาอปป้าให้ฉันรู้จัก คนถูกแนะนำยิ้มกว้าง
"ค่ะ"
ทำไมหนูจะไม่รู้จักล่ะคะ? หนูจำเค้าได้ดีทีเดียวล่ะ
"แล้วยงฮวาล่ะลูก รู้จักซอฮยอนรึเปล่า?"
"คับ ผมเป็นแฟนคลับซอฮยอนด้วยคับ^^"
หลังจากที่อาหารถูกทยอยนำมาเสริฟ์ ฉันก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินลูกเดียว ไม่กล้าแม้กระทั่งจะเงยขึ้นมองหน้าคนตรงหน้าเพราะดูเหมือนว่าเค้ากำลังจ้องฉันอยู่ - /////-
"จริงสิ ซอฮยอนยังไม่เคยมาเมียงดงไม่ใช่เหรอลูก?"
คุณน้าที่ตอนแรกเอาแต่คุยกับคุณแม่หันมาถามฉัน
"ค่ะ"
"งั้นยงฮวาพาน้องไปเดินดูรอบๆเมียงดงสิ แม่มีธุระจะคุยกับคุณน้า"
อะไรนะ! แต่หนูไม่ได้อยากไปเดินรอบๆเมียงดงนี่คะ หนูอยากอยู่ที่นี่ T^T แค่นี้หนูก็อึดอัด + เขินจะตายอยู่แล้ว ขืนไปกัน สองต่อสอง หนูได้อกแตกตายแน่ T^T ฉันมองคนตรงหน้าสายตาวิงวอนให้เขาปฏิเสธ แต่เขากลับยิ้มก่อนจะพยักหน้าตกลง แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะทีนี้ T^T
"ซอฮยอนยังไม่เคยมาที่นี่เหรอ?"
ยงฮวาอปป้าถามฉันหลังจากที่สุดท้ายแล้วเราก็มาเดินเมียงดงตอนดึกๆด้วยกันจนได้ ย๊า!แบบนี้มัน
บ้าจริงๆเลย - -
"ค่ะ"
"งั้นพี่จะพาเธอทัวร์รอบๆที่นี่เอง^^"
"ค่ะ"
"อืม แล้วช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
"ก็ดีค่ะ"
"ได้ยินข่าวว่าช่วงนี้โซนโยชิแดกำลังบุกตลาดญี่ปุ่น เป็นยังไงบ้าง?"
"ก็ดีค่ะ"
"คงเหนื่อยมากเลยใช่มั้ย"
"ค่ะ"
ยองฮวาอปป้าพยายามชวนฉันคุยเพื่อลดความตึงเครียดระหว่างเรา อันที่จริงพี่เค้าเป็นคนคุยเก่งมากเลยและยังพยายามทำให้ฉันหายอึดอัดด้วย ฉันนึกขอบคุณอปป้าอยู่ในใจที่เค้าพยายามจะปรับตัวเข้ากับฉันโดยที่พยายามสร้างความเป็นกันเองแล้วยังสุภาพกับฉันมากๆ แต่ T^T ขอโทษนะคะอปป้า ฉันอยากจะตอบอปป้ายาวๆกว่านี้แต่ฉันกลับไม่สามารถพูดมันออกมาได้เลย มันยากจริงๆเลย - ^ -
"ซอฮยอน เราเข้าไปดูในร้านนี้กันมั้ย?"
อปป้าหันมาถามฉันพลางชี้ไปที่ร้านขายอุปกรณ์เครื่องเขียน หืม? ร้านขายเครื่องเขียนจะเข้าไปทำไมกัน - -*
"ค่ะ - -*"
คิดไปก็เท่านั้นแหละ เพราะสุดท้ายฉันก็เดินตามหลังอปป้าเข้ามาที่ร้านขายเครื่องเขียน แต่ฉันคิดผิดจริงๆเลย เพราะร้านนี้ไม่ใช่แค่ร้านขายเครื่องเขียนแต่มันกลับมีทุกอย่างวางขายเกือบครบเลย ไม่ว่าจะเป็น แก้ว ตุ๊กตา หรือแม้กระทั่งถุงเท้า - - *
"ซอฮยอน ช่วงนี้อากาศหนาวพี่จะซื้อนี่ให้เธอนะ"
ยงฮวาอปป้าพูดพลางยกถุงใส่นอนสีชมพูขึ้นให้ฉันดู
"ขอบคุณนะคะ งั้นฉันซื้อให้อปป้าด้วยคู่นึงนะ"
ฉันว่าพลางหยิบถุงเท้าสีน้ำเงินขึ้นมา
"อื้อ^^ ซอฮยอน"
"คะ?"
"เรามาซื้อแหวนคู่กันดีมั้ย?"
อะไรนะ! ซื้อแหวนคู่เหรอ? นะ...นั่นมันสำหรับคู่รักไม่ใช่เหรอ!
"คะ! แหวนเหรอ?"
"อื้อ ซื้อแหวนใส่คู่กัน^^"
"แต่นั่นมันสำหรับคู่รักกันไม่ใช่เหรอคะ?"
"ก็เรากำลังเดทกันอยู่ไม่ใช่เหรอ? พี่ล้อเล่นน่ะ 555555"
คำพูดของยงฮวาอปป้าทำเอาฉันหน้าร้อนผ่าวถึงพี่จะบอกว่าล้อเล่นก็เถอะ - -* นี่เรากำลังเดทกันงั้นเหรอ? 'ตึก.... ตึก...ตึก'
"เอ่อ -///////-"
"วงนี้สวยดีนะ ลองใส่ดูสิ ของพี่ใส่ได้พอดีเลย^^"
ยงฮวาอปป้ายื่นแหวนมาให้ฉัน พลางชูมือข้างที่ใส่แหวนให้ดู เอาจริงเหรอเนี่ย? จริงก็จริงวะ - - ฉันรับแหวนมาจากมืออปป้า มันเป็นแหวนอันเล็กๆที่มีเพชรเม็ดเล็กประดับอยู่บนหัวแหวนแบบเดียวกับที่อยู่บนมือของอปป้า ก่อนจะสวมมันใส่นิ้วนางข้างซ้าย! นิ้วนางข้างซ้าย?!!!! เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆๆซอฮยอน!
"สวยจัง^^"
อื้อมันสวยจริงๆๆ ^^
"เรามาใส่มันด้วยกันนะ^^ "
"^____^"
เขินจะตายอยู่แล้ว ยังจะมาพูดแบบนี้อีก เกิดฉันหัวใจวายตายจะทำไงคะอปป้า! แงๆๆ T^T แล้วทำไมฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วยเนี่ย แบบนี้ไม่ชอบเอาซะเลย! ทำไมต้องรับแหวน ทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะยัยซอฮยอน! แงๆๆ ทำไมเธอไม่พูดล่ะ! ยงฮวาอปป้าจ่ายเงิน 2000 วอนให้ฉันค่าแหวน ส่วนค่าถุงเท้าเราจ่ายให้กันและกัน - -*
"แหวนน่ะอย่าทำหายนะ ถ้าใครถามก็บอกว่าซื้อมาแพงมากๆเลยนะ"
"แต่มันราคาแค่ 2000 วอนเองนะคะ"
"นั่นสิ 55555 ไว้พี่จะเปลี่ยนให้ใหม่นะ"''
"ค่ะ^^อปป้าก็อย่าทำหายนะคะ"
ยัยซอจูฮยอนเธอพูดอะไรออกไปน่ะ! อ๊ากกกกกกกกกกก อยากกัดลิ้นตัวเองซะให้รู้แล้วรู้รอด ทำไมถึงได้บ้าจี้ต่อเค้าแบบนี้!!!!!
"คืนนี้ฝันดีนะคับ แล้วเจอกันใหม่^^"
"ค่ะ ขอบคุณที่พาเดินเที่ยว และก็ถุงเท้าและแหวนนะคะ"
ฉันโค้งลาก่อนจะเดินขึ้นรถที่คุณแม่จอดรออยู่
"น้ากลับล่ะนะยงฮวา"
"คับ เดินทางปลอดภัยนะคับ"
ยงฮวาอปป้าโค้งลาพร้อมๆกับที่รถฉันแล่นออกไป วันนี้รู้สึกเหมือนฝันเลยแฮะ -////-
แม่ขับรถมาส่งฉันที่หอพัก ฉันยืนรอจนรถของแม่ลับตาไปจึงขึ้นไปยังห้อง นี่มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้วพี่ๆคงหลับกันไปหมดแล้วแต่ฉันคิดผิด เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้อง ฮโยยอนออนนี่ และเจสสิก้าออนนี่ ยังนั่งดูทีวีกันอยู่ แต่ฉันว่าสองคนนี้คงนั่งรอฉันมากกว่า พนันกันเลย
"ซอฮยอนกลับมาแล้วเหรอ?"
เจสสิก้าออนนี่ถามฉันแต่ตายังจ้องอยู่ทีทีวี - -*
"ค่ะ"
ถ้าไม่มาออนนี่จะเห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้เหรอ? 55555
"ไปดูตัวมาเป็นยังไงมั่ง?"
นั่นไง! ว่าแล้วเชียว ฮโยยอนออนนี่หันมาถามฉันด้วยความตื่นเต้น เพราะเรื่องที่ฉันไปดูตัวมีแค่ออนนี่สองคนนี้เท่านั้นที่รู้
"ก็ดีค่ะ"
"หมอนั่นเป็นคนในวงการรึเปล่า?"
เจสสิก้าออนนี่ถามเสียงนิ่ง หน้านิ่ง ต่างจากฮโยยอนออนนี่ที่ทำหน้าตื่นเต้นสุดขีด - -*
"ค่ะ"
"เค้าเป็นใครอ่ะ ซอฮยอน เล่ามาให้พี่ฟังเดี๋ยวนี้เลย -//////-"
พี่ฮโยพี่ทำไมต้องทำหน้าเขินขนาดนั้นด้วยล่ะ - -*
"ยงฮวาอปป้าค่ะ"
"ยงฮวา เหรอ! กรี๊ดดดด" >>> พี่ฮโย
"หมอนั่นเองเหรอ? -__- " >>> พี่สิกก้า
พี่ฉันอารมณ์ต่างกันลิบลับ - -*
"พี่อิจฉาเธอเป็นบ้าเลย!!!!"
พี่ฮโยว่าพลางทำหน้าอิจฉาฉันสุดขีด - -*
"ทำไมพี่ต้องอิจฉาฉันด้วยล่ะคะ?"
"ซอฮยอนนั่นแหวนอะไรน่ะ?"
พี่สิกก้าถามพลางชี้มาที่แหวนที่ยงฮวาอปป้าซื้อให้ฉัน ตายล่ะหว่า ทำไมพี่ตาไวอย่างนี้ล่ะ! ฉันรีบซ่อนมือไว้ข้างหลังทันที แต่ออนนี่ทั้งสองคนมองฉันด้วยสายตาจ้องจับผิด ทำไงดีเนี่ย?
"ก็แค่แหวนประดับน่ะคะ"
ฉันโกหกคำโต ขอโทษนะคะที่ฉันต้องโกหก ก็ฉันอายจริงๆนี่นา
"ซอฮยอน~"
ดูเหมือนพี่ๆจะไม่เชื่อคำโกหกของฉันสักนิดแถมยังจ้องฉันด้วยสายตาจับผิดสุดๆ แน่ล่ะฉันชอบใส่แหวนที่ไหน ตอนที่รับแหวนมาฉันยังแปลกใจตัวเองเลยว่ารับมาได้ยังไงทั้งๆที่ตัวเองไม่ชอบใส่แหวน - -V จนสุดท้ายฉันก็จนมุม
"หมอนั่นซื้อให้เธอใช่มั้ย?"
ฉันพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนขึ้นมาทันที สงสัยฉันจะไม่สบายแน่ๆ - -*
"เจอกันครั้งแรกก็ซื้อแหวนให้เลยเหรอ? พวกเธอปิ๊งกันใช่มั้ย?"
พี่ฮโยถามเสียงดี๊ด๊าสุดๆ
"ออนนี่!"
ฉันตะโกนเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ตกใจยิ่งกว่าเมื่อพี่สิกก้าพูดประโยคถัดมา !!!!!
"ซอฮยอน เธอหน้าแดงแจ๋เลย"
จะ.....จริงเหรอ?! - O -
"เปล่าซะหน่อย! ฉันไม่ได้เขินนะคะ และก็ไม่ได้ปิ๊งอะไรใครด้วย ดึกแล้ว ฉันไปนอนแล้วนะคะ"
ฉันร่ายยาวก่อนจะรีบชิ่งเข้าห้องนอน แต่ยังไม่วายได้ยินเสียงพี่สิกก้าและพี่ฮโยยอนหัวเราะคิกคักตามมา บ้าจริง! ฉันไม่ได้เขิน ซะหน่อย! แต่พอเหลือบไปเห็นหน้าตัวเองในกระจกก็แทบจะร้องไห้! เพราะอะไรน่ะเหรอ?! ก็หน้าฉันมันแดงยิ่งกว่าลูกสตอร์วเบอรี่ซะอีก -//////- ให้ตายเถอะ! ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย!!!! TOT
ตอนต่อไปไรเตอร์จะมาอัพวันพุธนะคะ
ฝากติดตามด้วยน๊าา^^
ความคิดเห็น