ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Yongseo)My Sweet Potato รักวุ่นวายของมักเน่มันหวาน

    ลำดับตอนที่ #2 : First Time

    • อัปเดตล่าสุด 19 เม.ย. 55


     "อ๊า~  เสร็จซะทีเหนื่อยเป็นบ้าเลยแฮะ"  
              พี่ยุนอาบิดขี้เกียจระหว่างที่เรากำลังเดินทางกลับหอพักหลังจากเสร็จสิ้นจากตารางงานของวันนี้  พี่ๆหลายคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสถึงสิ่งต่างๆที่เราได้ทำในวันนี้
    "ออมม่า  อันยองอาเซโย"  
                ฉันกดรับโทรศัพท์ก่อนจะกล่าวทักทายอย่างร่าเริงเมื่อเห็นว่าใครที่โทรเข้ามาตอนดึกดื่นขนาดนี้
     "ซอฮยอน อยู่ไหนลูก?"
                เสียงแม่ตอบกลับมา  แค่ได้ยินเสียงแม่ความเหนื่อยจากการทำงานหนักมาทั้งวันมันก็หายไปหมด แปลกจริงๆ
     "หนูกำลังเดินทางกลับหอพักค่ะ ดึกป่านนี้แล้วแม่ยังไม่นอนอีกเหรอคะ?"
    "ยังจ๊ะ แม่เพิ่งดูรายการของหนูจบเมื่อกี้"
    "อ่อค่ะ แต่ถ้าแม่นอนดึกมันจะไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ"
    "จ้าแม่รู้ลูก ซอฮยอน...."
    "คะ? แม่"
    "ที่แทยอนพูดมันเรื่องจริงหรือลูก?"
    "คะ?" 
               แม่คงหมายถึงคำถามนั้นสินะ  ออกอากาศแล้วเหรอ เร็วจังแฮะ มันเป็นรายการสดนี่นา ฉันก็ลืมไป - -*
     "อ้อ  ค่ะ คงจะอย่างนั้น"   
               ฉันตอบคำถามแม่เสียงแผ่ว  แม่ของฉันก็เหมือนกับพี่ฮโยยอนนั่นแหละ ทั้งแม่และพี่ฮโยยอนต่างก็คิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้หญิงก็คือการได้แต่งงานกับคนที่เรารักและมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่สำหรับหนูมันไม่ใช่นี่คะแม่ หนูทำทุกอย่างด้วยตัวหนูเองได้โดยไม่ต้องพึ่งผู้ชาย เรื่องแบบนั้นมันไม่สำคัญสำหรับหนูหรอกค่ะ  แต่แม่คงคิดมากเลยสินะ
    "แม้แต่หนุ่มในอุดมคติก็ไม่มีเหรอลูก?"
    "ไม่มีค่ะ"
    "ซอฮยอน  หนูโตแล้วนะลูก  หนูควรจะมองหาใครสักคนได้แล้วนะคะ เกิดวันนึงแม่กับพ่อไม่อยู่แล้ว แม่ก็จะได้สบายใจได้ว่ามีคนที่ดูแลหนูแทนพ่อกับแม่แล้ว"
    "แม่พูดอะไรอย่างนั้นคะ แม่กับพ่อจะต้องอยู่กับหนูนานๆสิคะ "
    "อนาคตมันไม่แน่ไม่นอนหรอกนะลูก"
    "แม่คะ   แต่หนูเพิ่งจะอายุ 20 อีกสัก 10ปีข้างหน้าค่อยมีความรักมันก็ไม่สายไม่ใช่เหรอคะ? ตอนนี้หนูก็ยังเรียน ยังสนุกกับการทำงาน หนูยังไม่อยากคิดเรื่องนี้แล้วหนูก็มั่นใจด้วยว่าถึงหนูต้องอยู่คนเดียวหนูก็ดูแลตัวเองได้ค่ะ"
    "ซอฮยอนแม่แค่อยากให้หนูลองศึกษาใครสักคน ศึกษากันไปนานๆอีกสัก10 ปีค่อยแต่งงานกันก็ได้ ดีซะอีกจะได้มีเวลาศึกษาดูใจกันนานๆไงลูก"
               แม่ยังคงไม่ยอมแพ้ แม่เป็นแบบนี้ตลอดชอบทำน้ำเสียงออดอ้อนชักแม่น้ำทั้งห้า ทำให้ฉันใจอ่อนจนได้ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน
    "แต่งานหนูยุ่งนี่คะ  คงไม่มีเวลามาดูใจใครตอนนี้หรอกค่ะ"
    "ไม่เป็นไรลูกเรื่องนั้น เดี๋ยวแม่จัดการให้^^"
               น้ำเสียงที่แม่ตอบกลับมาดูร่าเริงขึ้นจนเห็นได้ชัด แม่คงเตรียมการเรื่องนี้มานานแล้วแน่ๆ ถึงฉันจะไม่ชอบแต่ก็คงทำอะไรไม่ได้หรอกก็ท่านเป็นแม่ฉันนี่นา ถ้าอะไรที่ทำให้ท่านมีความสุขฉันก็ยินดีที่จะทำ 
    "ราตรีสวัสดิ์นะคะแม่  แม่ดื่มนมอุ่นๆก่อนนอนด้วยนะคะ "
    "จ้า ดูแลตัวเองด้วยนะลูก"
    "ค่ะ"
              ฉันรอจนกระทั่งท่านวางสายไปจึงกดวางสาย  พอดีกับที่รถแล่นมาจอดที่หน้าหอพัก ฉันกับพี่ๆต่างก็ช่วยกันขนของลงจากรถก่อนจะขึ้นไปยังห้องพัก ก่อนที่จะแยกย้ายไปทำกิจวัตรส่วนตัวและพักผ่อน เราทั้ง 9 คนก็นั่งล้อมวงกันเพื่อพูดคุยถึงสิ่งต่างๆในวันนี้เป็นเวลา 5 นาที ตอนนี้ถ้าใครมีอะไรอยากจะพูด ตักเตือน เสนอแนะ ใครคนไหนก็ทำได้เพราะมันเป็นเวลาที่เราเปิดใจกันแต่ส่วนมากก็เป็นเรื่องไร้สาระซะมากกว่า - -*  วันนี้ฉันจึงเลี่ยงไปอาบน้ำก่อนในระหว่างที่พี่ๆกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน นี่ก็เที่ยงคืนกว่าแล้วถ้าฉันเข้านอนหลังตีสองเซลล์ผิวฉันต้องเจริญเติบโตได้ไม่เต็มที่แน่ - -*  เพราะงั้นฉันก็เลยต้องเข้านอนก่อนตีสองยังไงล่ะ ฉันน่ะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักสุขภาพมากที่สุดเลยล่ะ ก็นะถ้าเราดูแลตัวเองดี  มันก็จะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นไปด้วยจริงมั้ย? ^^
    "ซอฮยอน เธออาบน้ำนานไปแล้วนะ!พี่ง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว"
              พี่ยูริร้องเรียกฉันอยู่หน้าประตูห้องน้ำ พนันได้เลยพี่ยูริต้องยืนหน้าบูดเป็นตูดปลาหมึกแน่ๆ  ก็คนมันเหนื่อยนี่นาก็เลยต้องอาบน้ำนานเพื่อฆ่าเชื้อโรคให้หมดไง - - w
    "เธอหลับในห้องน้ำรึไง?"
             และทันทีที่ฉันเปิดประตูออกมาพี่ยูริก็บ่นทันที รู้แบบนี้นอนในนั้นซะก็ดี  -  - V    
    "ซอฮยอน~~~"    
             พี่ฮโยยอนเรียกชื่อฉันเสียงร่าเริงก่อนจะกระโดดทับฉันที่นอนอยู่บนเตียง แค่กๆๆ พี่คิดว่าพี่ตัวเบารึไง? ถึงพี่จะตัวเล็กแต่มันก็หนักนะ T^T  
    "พี่อ่า  มันหนักนะ"
             ฉันโอดครวญพลางผลักที่ฮโยยอนออกจากตัว พี่ฮโยยอนทำหน้าเบ้ก่อนจะผลักหัวฉันเบาๆ แต่บอกได้คำเดียวว่าเจ็บ - ^ -  ทำไมพี่ชอบทำร้ายร่างกายฉันนักนะ 
    "พี่ตัวเล็กกว่าเธออีกนะ"
              ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันตัวเล็กกว่าพี่ซะหน่อย - -* 
    "ง่า ฉันจะนอนแล้วนะคะพี่ก็นอนได้แล้วนะ"
     "โอเค งั้นพี่นอนด้วยนะ^^"
               พี่ฮโยยอนพูดพลางมุดผ้าห่มมานอนข้างๆฉันก่อนจะกอดฉันแทนหมอนข้าง - -*  พี่นี่มันจริงๆเลย
    "ออนนี่  เตียงพี่อยู่ข้างๆเตียงฉันเองนะคะ" 
               ฉันกับพี่ฮโยยอนเป็นรูมเมทกัน เรานอนด้วยกันห้องละ 2 คน มีเพียงแต่พี่ทิฟฟานี่เท่านั้นที่นอนคนเดียว
    "ก็พี่อยากนอนกอดเรานี่นา~"
               พี่ฮโยยอนตอบกลับมาเสียงอู้อี้ก่อนจะหลับไปทั้งๆที่ยังนอนกอดฉันอยู่  

              วันนี้ ฉัน พี่แทยอนและพี่ทิฟฟานี่มาเป็น MC ให้รายการ Music Core  เราสามคนดำเนินรายการมาเป็นช่วงสุดท้ายแล้ว วันนี้เราปิดท้ายรายการด้วยไอดอลแบรนด์ที่กำลังโด่งดังในขณะนี้อย่าง  CN Blue 
    "น่าเสียใจที่วันนี้เราต้องกล่าวลากันแล้วค่ะ"
               พี่ทิฟฟานี่หันมาพูดพี่แทยอนที่ยืนอยุ่ข้างๆ
    "ค่ะทิฟฟานี่ รายการวันนี้สนุกซะจนไม่อยากให้จบเลยจริงๆ แต่งานเลี้ยงก็ต้องมีวันเลิกรา เฮ้อ~"
    "ค่ะ แต่ก่อนที่เราจะสามคนจะจากไปในวันนี้เราจะส่งท่านผู้ชมด้วยไอดอลแบรนด์คับคุณภาพ  CN Blue~"
              ฉันผายมือไปทางเวทีสำหรับแสดงฝั่งทางด้านซ้ายที่ตอนนี้ CN Blue ได้ยืนประจำที่พร้อมที่จะแสดงเรียบร้อยแล้ว
    "วันนี้เราสามคนลาไปก่อน พบกันใหม่โอกาสหน้ากับ Muisc Core  อันยอง^^"  
               เราสามคนกล่าวลาพลางโบกมือลาพร้อมกัน  ฉันหันไปมองที่เวทีอีกครั้งการแสดงส่งท้ายของ CN Blue กำลังเริ่มต้นขึ้น พวกเขาปิดเวทีด้วยเพลง I'm a loner เพลงฮิตของวง  ฉันไม่แปลกใจหรอกนะที่วงนี้จะดังเป็นพลุแตกเพียงแค่ปล่อยเพลงออกมาเพียงชั่วข้ามคืน เพราะทั้งเสียงร้องทั้งดนตรีพวกเขาทำได้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ                    "เว โท รี ยา เว โท รี ยา~" 
              ท่อนฮุคของเพลง I'm a loner ดังก้องกระหึ่ม     'พรึ่บ' เพียงแค่ชั่ววินาทีที่สายตาของฉันกับนักร้องนำวง CN Blue ประสานกัน หัวใจฉันมันก็เต้นแรงขึ้นมาทันที เต้นเหมือนมันกำลังจะหลุดออกมาจากอกยังไงหยั่งงั้น  -////////-  ย๊า~ ให้ตายสิ! ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน ทำไมจู่ๆถึงได้เป็นแบบนี้ !
    "ซอฮยอน ไปกันเถอะ"
              พี่ทิพฟานี่ดึงแขนฉันเข้าไปหลังเวทีเพื่อเตรียมตัวไปทำงานต่อ ฉันหันไปมองที่เวทีเป็นครั้งสุดท้าย นักร้องนำวง CN Blue กำลังมองมาที่ฉัน ถ้าฉันตาไม่ฝาดหมอนั่นกำลังส่งยิ้มมาให้ฉัน? ฉันยิ้มน้อยๆตอบหมอนั่นก่อนจะเดินเข้าหลังเวทีไปแต่ที่มันไม่น้อยก็คืออัตตราการเต้นของหัวใจฉันนี่สิ - -*  

    .................................................................................................................

               เพราะวันนี้ผมได้มาร่วมรายการกับแทยอนนูนาเป็นครั้งแรกมันเลยทำให้การเดินทางมาออกรายการ Music Core  ในวันนี้ของผมดูพิเศษกว่าทุกๆครั้งถึงแม้ว่านูนาจะมาเป็นพิธีกร ส่วนผม มาแสดงถึงจะต้องยืนอยู่คนละเวทีแต่อย่างน้อยเราก็ได้มางานเดียวกันแถมผมยังได้เห็นนูนาใกล้กว่าที่ผ่านมา^^  ที่จริงผมกับนูนาเราก็อายุ 22 เท่ากันนั่นแหละ แต่เพราะเธอเดบิวต์ก่อนผมแถมผมยังชอบเธอมากๆอีกต่างหาก ผมเลยเรียกเธอและอีก 8 คนนั่นว่าพี่สาว  ผมน่ะแฟนบอยโซชิเลยนะ ก็พวกเธอทั้งสวยทั้งน่ารัก เต้นก็เก่ง ร้องเพลงเพราะขนาดนั้นน่ะใครจะไม่ชอบบ้างล่ะ จริงมั้ย? อ๊ากกกก    แทยอนนูนา ผมคลั่งเธอจริงๆ ~ 
               ขณะที่พวกผมรอแทยอนนูนาส่งเวทีให้กับวงเราผมก็ยืนมองเธอด้วยความชื่นชม ผู้หญิงอะไรนะทั้งเก่งทั้ง น่ารักได้ขนาดนี้ -////-  
              ทันทีที่เสียงดนตรีดังกระหึ่มผมเริ่มร้องเพลง  หมดหน้าที่ของนูนาแล้วสินะ เวลาที่ผมจะได้มองเธอใกล้ๆแบบนี้มันน้อยจริงๆ ผมมองไปที่เวทีฝั่งของ MC อีกครั้งเพื่อมองแทยอนนูนาเป็นครั้งสุดท้ายแต่ผมกลับผมสะดุดตาเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง เราสบตากันแค่แวบเดียวก่อนที่เธอจะหลบตาผม เธอคนนั้นยืนอยู่ข้างๆแทยอนนูนาของผม ให้ตายสิ! เธอสวยเป็นบ้าเลย  สวย... สวยซะจนผมตะลึง เธอเป็นใครกันนะ ทำไมผมถึงได้คุ้นหน้าเธอจังเลย แต่คิดเท่าไหร่ผมก็นึกไม่ออก หรือว่าเธอคือยุนอานะ MC วันนี้เป็นสมาชิกโซนโยชิแดทั้งหมดเลยนี่นา  ผมหันไปยิ้มให้เธอ เธอส่งยิ้มกลับด้วยล่ะ อ๊ากกกกก  ใจผมมันจะทะลุออกมาเริงระบำอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว >////////<  
             ตลอดเวลาทั้งวันของวันนี้ผมเอาแต่นึกถึงใบหน้าสวยหวานของผู้หญิงคนนั้นทั้งวัน  เธอป็นใครกันนะยุนอา รึ ยูริ? หรือสมาชิกคนไหนในโซนโยชิเเด ? 
    "ฮยองเป็นไรอ่ะ แปลกๆนะเนี่ยนั่งยิ้มคนเดียว"
             มินฮยอกถามพลางจ้องหน้าผม ก่อนจะสมทบด้วยไอ้จองชินอีกคน
    "ใช่ ผมเห็นพี่เป็นแบบนี้ตั้งแต่กลับจากรายการ Music Core แล้ว"
    "โอ๊ะ! นั่นยุนอารึเปล่า?"
             ผมชี้ไปยังนิตยสารในมือของมินฮยอก ที่หน้าปกเป็นรูปผู้หญิงคนที่ผมนั่งคิดถึงเธอทั้งวัน
    "- -* "  มินฮยอก
    "ยุนอาที่ไหนล่ะ นั่นมันซอฮยอนต่างหาก - - V"
     "อ้าวเหรอ?"
               ผมหัวเราะแก้เขิน เกาหัวอย่างอายๆ จองชินทำหน้าประมาณว่า 'พี่เป็นแฟนคลับโซชิจริงป่ะเนี่ย?'  มาที่ผม  ก็ผมชอบแทยอนนูนานี่นาคนอื่นผมไม่ค่อยสนใจหรอก แหะๆ  - -*  ว่าแต่นางฟ้าคนนั้นคือซอฮยอนเหรอ? 
    ซอฮยอน ซอฮยอนผมจะจำชื่อนี้ไปจนตายเลยล่ะ >////<
    "มินฮยอก"
    "ฮะ? ฮยอง"
    "เล่มนี้พี่ขอนะ "
                 ผมฉวยนิตยสารในมือมินฮยอกอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องไป
    "ย๊า!!!!!  ฮยองผมอ่านยังไม่จบเลยนะ เอาซอฮยอนของผมคืนมา!!!!!!!!!"
                 มินฮยอกโวยวายตามหลังผม พอได้ยินหมอนั่นบอกว่า ซอฮยอนของผม แล้วรู้สึกหงุดหงิดแฮะ ใครบอกว่าซอฮยอนของนายวะ ซอฮยอนของพี่ต่างหากมินฮยอก^^  ผมนั่งมองดูรูปของซอฮยอนซ้ำไปซ้ำมา อ่านบทสัมภาษณ์เธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า รูปของเธอที่ว่าสวยแล้วยังไม่เท่าตัวจริงของเธอเลยด้วยซ้ำ  ซอฮยอนเธอสวยจริงๆนะ^^ สวยซะจนทำผมเพ้อ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×