ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 งานเปิดCasino
ตอนที่1 งานเปิดCasino
ประเทศอิตาลี่
''บอสครับ มีบัตรเชิญมาจากแฟนท่อมไวส์แฟมิลี่ครับ''เสียงชายหนุ่มใส่แว่นแต่งตัวภูมิฐาน
บอกกับผู้เป็นบอสที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน
''หือ งานอะไรงั้นเหรอ โรมาริโอ้''ผู้เป็นบอสเงยหน้าจากงานด้วยความสนใจ ดวงตาสีอำพัน
ผมสีทองงามสง่า กำลังถามผู้เป็นลูกน้อง
''งานเปิดตังของแฟนท่อมไวส์ เป็นงานเปิด Sando Casino ครับ''ลูกน้องที่ชื่อโรมาริโอ้บอก
''ไปที่ไหนหล่ะ''
''คราวนี้คงไปใกลถึงไทย ผมยังพอพูดภาษาเขาได้อยู่ครับ แล้วบอสหล่ะ''
''เอ่มมมมมมมม ก็นิดหน่อย (= =)''ผู้เป็นบอสทำหน้าตึงเครียดก็นะ ภาษาไทยหน่ะเป็นภาษาที่
ออกเสียงยากที่สุดของชาวต่างประเทศเลยนี้นา
''ครั้งนี้เบี้ยวไม่ได้เลยนะครับ บอส''
''รู้แล้วน้าาาาา วันพรุ้งขึ้นเครื่องไปเลยแล้วกัน ฝากเรื่องเตรียมตัวด้วย''
''ครับบอส''ลูกน้องตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน้น
ประเทศไทย
''นี้ ทับทิมมมมม!!!!''เสียงผู้เป็นพี่ชายขึ้นมาปลุกชั้นที่นอนอยู่บนเตียงแต่เช้าเลยยยยยยยยย (=*=)
''อะรายยยยยยยยยยยยย ขออีก5นาทีเซ้!!! วันนี้วันหยุดนะเฮียยยยยย (= =)''ชั้นผู้เป็นน้องต้องคลุมโป่งเพราะ
รำคานเฮีย
''อีกแล้วสินะรูบี้ เมื่อคือปาเกมเรทไปกี่ทุ่ม (-*-)''พี่ชายเรียกชั้นด้วยชื่อจริง
'' เมื่อคืนฟินNakaoriมันไปหน่อยจนถึงตี2 แล้วเฮียยยยยยยย อย่ามาเรียกชั้นด้วยชื่อจริงน๊าาาาาาาา (= =)''
ชั้นเปิดคลุมโป่ง
''แต่วันนี้แกไม่ไปต้อนรับแขกที่มากจากต่างประเทศก่อนเหรอ ??''
''เฮียยยยย ชั้นขอใช้ชีวิตแบบเด็กม.2ธรรมดาซักวันไม่ได้เหรอ''ชั้นลุกขึ้นมา
''ไม่ได้เว้ยยยยยยยยยยย!!! ผู้ผิทักษ์ของหน่วยแกมารอด้านล่างแล้ว (-*-)''เฮียปลุกด้วยการเอาตีนมาถีบ
ชั้นตกเตียง
''โหเฮียยยยยยย ปลุกได้เกรียนมาก (-*-) เลิกปลุกแบบนี้ได้แล้ว''
''ไปอาบน้ำ แล้วไปทานข้าว OK''พูดจบเฮียก็ชี้ไปที่ห้องน้ำ
''(T T) ปาดดดโถ๊ะ''ชั้นไม่ได้ขัดอะไรเลยยอมไปอาบน้ำแต่โดยดี
ชั้นเป็นธิดาของมิสเตอร์ดันเต้ หรือ ดันเต้ แฟนท่อมไวส์ ซึ่งเป็นพ่อที่ไม่น่านับถือ แต่ที่ต้องเรียกป๊ะป๋าเพราะว่า
เห็นแก่ที่เค้าอุปการะชั้นมาเท่านั้นหล่ะ ชั้นหน่ะเกลียดป๊ะป๋าที่สุด เกลียดๆๆๆๆ เกลียดจนอยากฆ่า!!!
วันนี้ที่ชั้นต้องตื่นแต่เช้าหน่อย เพราะต้องไปรอต้อนรับแขกงานเปิดSando Casinoของป๊ะป๋าที่มางานเลี้ยงตอนเช้า
ชั้นไม่อยากที่จะไปเลย แต่ถ้าไม่ไปหล่ะก็คงต้องมีปัญหาแน่ๆ ตลอด15ปีที่ชั้นเกิดมาไม่เคยได้เปิดดูโลกกว้างซะเลย
หลังจากคิดอะไรเรื่อยเปื่อยมานานชั้นก็อาบน้ำเสร็จและแต่ตัวด้วยความรวดเร็ว แล้วลงไปทานข้าวเช้า
''สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณหนู''เหล่าบรรดาสาวใช้แต่งชุดเมดที่ต้องมาสังเวยชีวิตเพื่อได้เงินที่ได้มาจากการทำธุรกิจสกปรกนาๆ
ของพ่อชั้นมายืนต้อนรับชั้นที่หน้าบัญได
''ป๊ะป๋า กับเฮียหล่ะ??''ชั้นถามด้วยน้ำเสียงเงียบขรึ๋ม
''อยู่ที่ห้องรับประทานอาหารแล้วค่ะ (^ ^)''เมดคน1ตอบ ชั้นเดินไปที่ห้องอาหารแล้วก็ต้องเจอกับเมียน้อยที่นั่งรับประทาน
ข้าวเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร
''เอ้า รูบี้มาแล้วเหรอลูก ''ป๊ะป๋าทักทายด้วยน้ำเสียงหวาน
''เรียกทับทิมเถอะค่ะ (- -)''ชั้นทำหน้าไม่พอใจแล้วลงไปนั่งในที่ประจำของตัวเอง
''นี้ ทับทิมมมมมมม!! วันนี้ไม่ไปงานเหรอ งานออกจะหน้าสนุกน๊าาาาา มีของกินเยอะด้วย (^ ^)''เสียงของลูกสาวนาง
เมียน้อยที่นั่งอยู่ข้างๆถาม
''ไปสิ แต่ถ้าให้แต่ชุดหน้าอึดอัดแต่เช้าหน่ะไม่เอา ขอทานข้าวให้เสร็จก่อน แล้วอย่ามาเรียกชั้นสนิทแบบนี้ ชั้นเป็นพี่เธอ1
เดือนเชียวนะ (-*-)!!!'' ชั้นตวาดใส่
'' อะไรกัน แค่นี้ก็ต้องมาตวาดใส่ชิ''นังลูกเมียน้อยชิใส่
''ไข่ตุ๋น ไม่เอาแบบนี้นะลูก ขอโทษพี่เขาซะ''ที่ป๊ะป๋าออกคำสั่งแบบนี้กับไข่ตุ๋น(ลูกเมียน้อย)แบบนี้เพราะป๊ะป๋ารักชั้นที่สุดในบรรดา
เมียๆหรือลูกๆทั้งปวงจนยกให้เป็นทูลหัว ถึงแม้ว่าชั้นจะร้ายแค่ไหนก็ตาม ป๊ะป๋าไม่โกรธ ถึงแม้ว่าชั้นจะทำอะไรผิดแล้วมีใครไปฟ้อง
ป๊ะป๋าก็รู้ว่าเป็นความจริง แต่ก็ไม่ทำอะไรชั้นอยู่ดีหล่ะ ทั้งที่ชั้นคิดจะฆ่าเขา
''ไม่นะป๋า!!!''ไขตุ๋นไม่เต็มใจ
''ป๊ะป๋าบอกให้ขอโทษ!!! ''ป๊ะป๋าขึ้นเสียงใส่ ไข่ตุ๋นทำหน้าจะร้องให้
''ขอโทษ!!!''ไข่ตุ๋นหันมาตวาดใส่
''ไข่ตุ๋น....''ป๊ะป๋า
''พอแล้วค่ะป๊ะป๋า ลูกชินแล้ว (^ ^)''ชั้นตัดบทและยิ้มไปให้ป๊ะป๋า
''ถ้าทับทิมพูดแบบนั้นก็OKจะ (^ ^)''ป๊ะป๋ากลับมาอารมห์ดี
แต่ไข่ตุ๋นก็น่าสงสารนะ เพราะว่าไข่ตุ๋นไม่ใช่ลูกจริงๆของป๊ะป๋าหน่ะสิ พ่อของใข่ตุ๋นเป็นคนขี้เมา คอยมาเอาแต่เงินของแม่ไข่ตุ๋น
ที่ทำงานอาชีพนักร้องในผับ แต่เพราะว่าพ่อไปเจอแม่ไข่ตุ๋นที่ผับนั้นหล่ะ ตอนนั้นไข่ตุ๋นยัง5ขวบอยู่ เลยถูกเอามาเลี้ยงเป็นลูกบุญ
ธรรม เลี้ยงจนหมูจะยอมแพ้ในความอ้วนอยู่แล้ว (- -)
''เอ้อ ทับทิม เตรียมชุดรึยัง ''เฮียถาม
''เรียบร้อยแล้ว ก็ชุดที่ป๊ะป๋าบอกว่าสวยนั้นหล่ะ''
''อ๋อ (^ ^) ชุดเดรสมินิสเกิ้ดสีแดงที่แม่เคยใส่เหรอ''
''อื้อ (^ ^)''
''วันนี้ไปเวะร้านห้างก่อนแล้วตอนบ่ายพวกผมจะตามไปได้ไหมครับป๊ะป๋า (^ ^)''เฮียถามป๊ะป๋า
''ได้สิ แต่ห้ามไปเกินเที่ยงนะ (^ ^)''
''เย้!! ''เราสองที่น้องหันมาแปะมือกัน
''เค้าก็อยากไปด้วยอะ (T T)''ไข่ตุ๋นเรียกร้องความสนใจ
''เสียใจหย่ะ ชั้นมีงบแค่20,000คนละหมื่นกับพี่ เธออยู่เฝ้าบ้านไป''ชั้นเชิดใส่
''ขี้โกง ชั้นก็15เท่าหล่อนนะ (T T)''
''พ่อคะ หนูกับพี่อิ่มแล้ว จะไปแล้วนะคะ ขี้เกียจทะเลาะกับหมา (^ ^)''
''จะ (^ ^)''
''กรี้ดดดดดดดด นี้แกว่าชั้นเป็นหมาเหรอ!!''
''ถ้าเธอไม่ได้เป็นหมาก็สงบๆซะสิ (^ ^)''ไข่ตุ๋นค่อยๆนั่งลง
''ดี.......''ชั้นยิ้มบางๆ
''บอสครับ มีบัตรเชิญมาจากแฟนท่อมไวส์แฟมิลี่ครับ''เสียงชายหนุ่มใส่แว่นแต่งตัวภูมิฐาน
บอกกับผู้เป็นบอสที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน
''หือ งานอะไรงั้นเหรอ โรมาริโอ้''ผู้เป็นบอสเงยหน้าจากงานด้วยความสนใจ ดวงตาสีอำพัน
ผมสีทองงามสง่า กำลังถามผู้เป็นลูกน้อง
''งานเปิดตังของแฟนท่อมไวส์ เป็นงานเปิด Sando Casino ครับ''ลูกน้องที่ชื่อโรมาริโอ้บอก
''ไปที่ไหนหล่ะ''
''คราวนี้คงไปใกลถึงไทย ผมยังพอพูดภาษาเขาได้อยู่ครับ แล้วบอสหล่ะ''
''เอ่มมมมมมมม ก็นิดหน่อย (= =)''ผู้เป็นบอสทำหน้าตึงเครียดก็นะ ภาษาไทยหน่ะเป็นภาษาที่
ออกเสียงยากที่สุดของชาวต่างประเทศเลยนี้นา
''ครั้งนี้เบี้ยวไม่ได้เลยนะครับ บอส''
''รู้แล้วน้าาาาา วันพรุ้งขึ้นเครื่องไปเลยแล้วกัน ฝากเรื่องเตรียมตัวด้วย''
''ครับบอส''ลูกน้องตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน้น
ประเทศไทย
''นี้ ทับทิมมมมม!!!!''เสียงผู้เป็นพี่ชายขึ้นมาปลุกชั้นที่นอนอยู่บนเตียงแต่เช้าเลยยยยยยยยย (=*=)
''อะรายยยยยยยยยยยยย ขออีก5นาทีเซ้!!! วันนี้วันหยุดนะเฮียยยยยย (= =)''ชั้นผู้เป็นน้องต้องคลุมโป่งเพราะ
รำคานเฮีย
''อีกแล้วสินะรูบี้ เมื่อคือปาเกมเรทไปกี่ทุ่ม (-*-)''พี่ชายเรียกชั้นด้วยชื่อจริง
'' เมื่อคืนฟินNakaoriมันไปหน่อยจนถึงตี2 แล้วเฮียยยยยยยย อย่ามาเรียกชั้นด้วยชื่อจริงน๊าาาาาาาา (= =)''
ชั้นเปิดคลุมโป่ง
''แต่วันนี้แกไม่ไปต้อนรับแขกที่มากจากต่างประเทศก่อนเหรอ ??''
''เฮียยยยย ชั้นขอใช้ชีวิตแบบเด็กม.2ธรรมดาซักวันไม่ได้เหรอ''ชั้นลุกขึ้นมา
''ไม่ได้เว้ยยยยยยยยยยย!!! ผู้ผิทักษ์ของหน่วยแกมารอด้านล่างแล้ว (-*-)''เฮียปลุกด้วยการเอาตีนมาถีบ
ชั้นตกเตียง
''โหเฮียยยยยยย ปลุกได้เกรียนมาก (-*-) เลิกปลุกแบบนี้ได้แล้ว''
''ไปอาบน้ำ แล้วไปทานข้าว OK''พูดจบเฮียก็ชี้ไปที่ห้องน้ำ
''(T T) ปาดดดโถ๊ะ''ชั้นไม่ได้ขัดอะไรเลยยอมไปอาบน้ำแต่โดยดี
ชั้นเป็นธิดาของมิสเตอร์ดันเต้ หรือ ดันเต้ แฟนท่อมไวส์ ซึ่งเป็นพ่อที่ไม่น่านับถือ แต่ที่ต้องเรียกป๊ะป๋าเพราะว่า
เห็นแก่ที่เค้าอุปการะชั้นมาเท่านั้นหล่ะ ชั้นหน่ะเกลียดป๊ะป๋าที่สุด เกลียดๆๆๆๆ เกลียดจนอยากฆ่า!!!
วันนี้ที่ชั้นต้องตื่นแต่เช้าหน่อย เพราะต้องไปรอต้อนรับแขกงานเปิดSando Casinoของป๊ะป๋าที่มางานเลี้ยงตอนเช้า
ชั้นไม่อยากที่จะไปเลย แต่ถ้าไม่ไปหล่ะก็คงต้องมีปัญหาแน่ๆ ตลอด15ปีที่ชั้นเกิดมาไม่เคยได้เปิดดูโลกกว้างซะเลย
หลังจากคิดอะไรเรื่อยเปื่อยมานานชั้นก็อาบน้ำเสร็จและแต่ตัวด้วยความรวดเร็ว แล้วลงไปทานข้าวเช้า
''สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณหนู''เหล่าบรรดาสาวใช้แต่งชุดเมดที่ต้องมาสังเวยชีวิตเพื่อได้เงินที่ได้มาจากการทำธุรกิจสกปรกนาๆ
ของพ่อชั้นมายืนต้อนรับชั้นที่หน้าบัญได
''ป๊ะป๋า กับเฮียหล่ะ??''ชั้นถามด้วยน้ำเสียงเงียบขรึ๋ม
''อยู่ที่ห้องรับประทานอาหารแล้วค่ะ (^ ^)''เมดคน1ตอบ ชั้นเดินไปที่ห้องอาหารแล้วก็ต้องเจอกับเมียน้อยที่นั่งรับประทาน
ข้าวเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร
''เอ้า รูบี้มาแล้วเหรอลูก ''ป๊ะป๋าทักทายด้วยน้ำเสียงหวาน
''เรียกทับทิมเถอะค่ะ (- -)''ชั้นทำหน้าไม่พอใจแล้วลงไปนั่งในที่ประจำของตัวเอง
''นี้ ทับทิมมมมมมม!! วันนี้ไม่ไปงานเหรอ งานออกจะหน้าสนุกน๊าาาาา มีของกินเยอะด้วย (^ ^)''เสียงของลูกสาวนาง
เมียน้อยที่นั่งอยู่ข้างๆถาม
''ไปสิ แต่ถ้าให้แต่ชุดหน้าอึดอัดแต่เช้าหน่ะไม่เอา ขอทานข้าวให้เสร็จก่อน แล้วอย่ามาเรียกชั้นสนิทแบบนี้ ชั้นเป็นพี่เธอ1
เดือนเชียวนะ (-*-)!!!'' ชั้นตวาดใส่
'' อะไรกัน แค่นี้ก็ต้องมาตวาดใส่ชิ''นังลูกเมียน้อยชิใส่
''ไข่ตุ๋น ไม่เอาแบบนี้นะลูก ขอโทษพี่เขาซะ''ที่ป๊ะป๋าออกคำสั่งแบบนี้กับไข่ตุ๋น(ลูกเมียน้อย)แบบนี้เพราะป๊ะป๋ารักชั้นที่สุดในบรรดา
เมียๆหรือลูกๆทั้งปวงจนยกให้เป็นทูลหัว ถึงแม้ว่าชั้นจะร้ายแค่ไหนก็ตาม ป๊ะป๋าไม่โกรธ ถึงแม้ว่าชั้นจะทำอะไรผิดแล้วมีใครไปฟ้อง
ป๊ะป๋าก็รู้ว่าเป็นความจริง แต่ก็ไม่ทำอะไรชั้นอยู่ดีหล่ะ ทั้งที่ชั้นคิดจะฆ่าเขา
''ไม่นะป๋า!!!''ไขตุ๋นไม่เต็มใจ
''ป๊ะป๋าบอกให้ขอโทษ!!! ''ป๊ะป๋าขึ้นเสียงใส่ ไข่ตุ๋นทำหน้าจะร้องให้
''ขอโทษ!!!''ไข่ตุ๋นหันมาตวาดใส่
''ไข่ตุ๋น....''ป๊ะป๋า
''พอแล้วค่ะป๊ะป๋า ลูกชินแล้ว (^ ^)''ชั้นตัดบทและยิ้มไปให้ป๊ะป๋า
''ถ้าทับทิมพูดแบบนั้นก็OKจะ (^ ^)''ป๊ะป๋ากลับมาอารมห์ดี
แต่ไข่ตุ๋นก็น่าสงสารนะ เพราะว่าไข่ตุ๋นไม่ใช่ลูกจริงๆของป๊ะป๋าหน่ะสิ พ่อของใข่ตุ๋นเป็นคนขี้เมา คอยมาเอาแต่เงินของแม่ไข่ตุ๋น
ที่ทำงานอาชีพนักร้องในผับ แต่เพราะว่าพ่อไปเจอแม่ไข่ตุ๋นที่ผับนั้นหล่ะ ตอนนั้นไข่ตุ๋นยัง5ขวบอยู่ เลยถูกเอามาเลี้ยงเป็นลูกบุญ
ธรรม เลี้ยงจนหมูจะยอมแพ้ในความอ้วนอยู่แล้ว (- -)
''เอ้อ ทับทิม เตรียมชุดรึยัง ''เฮียถาม
''เรียบร้อยแล้ว ก็ชุดที่ป๊ะป๋าบอกว่าสวยนั้นหล่ะ''
''อ๋อ (^ ^) ชุดเดรสมินิสเกิ้ดสีแดงที่แม่เคยใส่เหรอ''
''อื้อ (^ ^)''
''วันนี้ไปเวะร้านห้างก่อนแล้วตอนบ่ายพวกผมจะตามไปได้ไหมครับป๊ะป๋า (^ ^)''เฮียถามป๊ะป๋า
''ได้สิ แต่ห้ามไปเกินเที่ยงนะ (^ ^)''
''เย้!! ''เราสองที่น้องหันมาแปะมือกัน
''เค้าก็อยากไปด้วยอะ (T T)''ไข่ตุ๋นเรียกร้องความสนใจ
''เสียใจหย่ะ ชั้นมีงบแค่20,000คนละหมื่นกับพี่ เธออยู่เฝ้าบ้านไป''ชั้นเชิดใส่
''ขี้โกง ชั้นก็15เท่าหล่อนนะ (T T)''
''พ่อคะ หนูกับพี่อิ่มแล้ว จะไปแล้วนะคะ ขี้เกียจทะเลาะกับหมา (^ ^)''
''จะ (^ ^)''
''กรี้ดดดดดดดด นี้แกว่าชั้นเป็นหมาเหรอ!!''
''ถ้าเธอไม่ได้เป็นหมาก็สงบๆซะสิ (^ ^)''ไข่ตุ๋นค่อยๆนั่งลง
''ดี.......''ชั้นยิ้มบางๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น