ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] ชั้น(ไม่)เกลียดนายจำไว้ไอ้บอสมาเฟีย(หน้าสวย)

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 งานเปิดCasino

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 56


    ตอนที่1 งานเปิดCasino
     
     ประเทศอิตาลี่

    ''บอสครับ   มีบัตรเชิญมาจากแฟนท่อมไวส์แฟมิลี่ครับ''เสียงชายหนุ่มใส่แว่นแต่งตัวภูมิฐาน
    บอกกับผู้เป็นบอสที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

    ''หือ   งานอะไรงั้นเหรอ โรมาริโอ้''ผู้เป็นบอสเงยหน้าจากงานด้วยความสนใจ   ดวงตาสีอำพัน
    ผมสีทองงามสง่า  กำลังถามผู้เป็นลูกน้อง

    ''งานเปิดตังของแฟนท่อมไวส์ เป็นงานเปิด Sando Casino ครับ''ลูกน้องที่ชื่อโรมาริโอ้บอก

    ''ไปที่ไหนหล่ะ''

    ''คราวนี้คงไปใกลถึงไทย  ผมยังพอพูดภาษาเขาได้อยู่ครับ แล้วบอสหล่ะ''

    ''เอ่มมมมมมมม  ก็นิดหน่อย  (= =)''ผู้เป็นบอสทำหน้าตึงเครียดก็นะ  ภาษาไทยหน่ะเป็นภาษาที่
    ออกเสียงยากที่สุดของชาวต่างประเทศเลยนี้นา

    ''ครั้งนี้เบี้ยวไม่ได้เลยนะครับ บอส''

    ''รู้แล้วน้าาาาา  วันพรุ้งขึ้นเครื่องไปเลยแล้วกัน ฝากเรื่องเตรียมตัวด้วย''

    ''ครับบอส''ลูกน้องตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน้น


         ประเทศไทย

    ''นี้  ทับทิมมมมม!!!!''เสียงผู้เป็นพี่ชายขึ้นมาปลุกชั้นที่นอนอยู่บนเตียงแต่เช้าเลยยยยยยยยย (=*=)

    ''อะรายยยยยยยยยยยยย  ขออีก5นาทีเซ้!!!  วันนี้วันหยุดนะเฮียยยยยย   (= =)''ชั้นผู้เป็นน้องต้องคลุมโป่งเพราะ
    รำคานเฮีย

    ''อีกแล้วสินะรูบี้    เมื่อคือปาเกมเรทไปกี่ทุ่ม  (-*-)''พี่ชายเรียกชั้นด้วยชื่อจริง

    '' เมื่อคืนฟินNakaoriมันไปหน่อยจนถึงตี2 แล้วเฮียยยยยยยย อย่ามาเรียกชั้นด้วยชื่อจริงน๊าาาาาาาา (= =)''
    ชั้นเปิดคลุมโป่ง

    ''แต่วันนี้แกไม่ไปต้อนรับแขกที่มากจากต่างประเทศก่อนเหรอ ??''

    ''เฮียยยยย  ชั้นขอใช้ชีวิตแบบเด็กม.2ธรรมดาซักวันไม่ได้เหรอ''ชั้นลุกขึ้นมา

    ''ไม่ได้เว้ยยยยยยยยยยย!!!  ผู้ผิทักษ์ของหน่วยแกมารอด้านล่างแล้ว  (-*-)''เฮียปลุกด้วยการเอาตีนมาถีบ
    ชั้นตกเตียง

    ''โหเฮียยยยยยย  ปลุกได้เกรียนมาก (-*-)  เลิกปลุกแบบนี้ได้แล้ว''

    ''ไปอาบน้ำ   แล้วไปทานข้าว OK''พูดจบเฮียก็ชี้ไปที่ห้องน้ำ

    ''(T   T)  ปาดดดโถ๊ะ''ชั้นไม่ได้ขัดอะไรเลยยอมไปอาบน้ำแต่โดยดี
    ชั้นเป็นธิดาของมิสเตอร์ดันเต้   หรือ ดันเต้ แฟนท่อมไวส์   ซึ่งเป็นพ่อที่ไม่น่านับถือ  แต่ที่ต้องเรียกป๊ะป๋าเพราะว่า
    เห็นแก่ที่เค้าอุปการะชั้นมาเท่านั้นหล่ะ   ชั้นหน่ะเกลียดป๊ะป๋าที่สุด  เกลียดๆๆๆๆ เกลียดจนอยากฆ่า!!!
    วันนี้ที่ชั้นต้องตื่นแต่เช้าหน่อย เพราะต้องไปรอต้อนรับแขกงานเปิดSando Casinoของป๊ะป๋าที่มางานเลี้ยงตอนเช้า
    ชั้นไม่อยากที่จะไปเลย  แต่ถ้าไม่ไปหล่ะก็คงต้องมีปัญหาแน่ๆ  ตลอด15ปีที่ชั้นเกิดมาไม่เคยได้เปิดดูโลกกว้างซะเลย

    หลังจากคิดอะไรเรื่อยเปื่อยมานานชั้นก็อาบน้ำเสร็จและแต่ตัวด้วยความรวดเร็ว แล้วลงไปทานข้าวเช้า

    ''สวัสดีตอนเช้าค่ะ  คุณหนู''เหล่าบรรดาสาวใช้แต่งชุดเมดที่ต้องมาสังเวยชีวิตเพื่อได้เงินที่ได้มาจากการทำธุรกิจสกปรกนาๆ
    ของพ่อชั้นมายืนต้อนรับชั้นที่หน้าบัญได

    ''ป๊ะป๋า กับเฮียหล่ะ??''ชั้นถามด้วยน้ำเสียงเงียบขรึ๋ม

    ''อยู่ที่ห้องรับประทานอาหารแล้วค่ะ (^ ^)''เมดคน1ตอบ   ชั้นเดินไปที่ห้องอาหารแล้วก็ต้องเจอกับเมียน้อยที่นั่งรับประทาน
    ข้าวเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร

    ''เอ้า  รูบี้มาแล้วเหรอลูก ''ป๊ะป๋าทักทายด้วยน้ำเสียงหวาน

    ''เรียกทับทิมเถอะค่ะ (- -)''ชั้นทำหน้าไม่พอใจแล้วลงไปนั่งในที่ประจำของตัวเอง

    ''นี้  ทับทิมมมมมมม!!  วันนี้ไม่ไปงานเหรอ  งานออกจะหน้าสนุกน๊าาาาา  มีของกินเยอะด้วย (^ ^)''เสียงของลูกสาวนาง
    เมียน้อยที่นั่งอยู่ข้างๆถาม

    ''ไปสิ   แต่ถ้าให้แต่ชุดหน้าอึดอัดแต่เช้าหน่ะไม่เอา  ขอทานข้าวให้เสร็จก่อน แล้วอย่ามาเรียกชั้นสนิทแบบนี้  ชั้นเป็นพี่เธอ1
    เดือนเชียวนะ (-*-)!!!''   ชั้นตวาดใส่

    ''  อะไรกัน  แค่นี้ก็ต้องมาตวาดใส่ชิ''นังลูกเมียน้อยชิใส่

    ''ไข่ตุ๋น  ไม่เอาแบบนี้นะลูก  ขอโทษพี่เขาซะ''ที่ป๊ะป๋าออกคำสั่งแบบนี้กับไข่ตุ๋น(ลูกเมียน้อย)แบบนี้เพราะป๊ะป๋ารักชั้นที่สุดในบรรดา
    เมียๆหรือลูกๆทั้งปวงจนยกให้เป็นทูลหัว ถึงแม้ว่าชั้นจะร้ายแค่ไหนก็ตาม ป๊ะป๋าไม่โกรธ  ถึงแม้ว่าชั้นจะทำอะไรผิดแล้วมีใครไปฟ้อง
    ป๊ะป๋าก็รู้ว่าเป็นความจริง แต่ก็ไม่ทำอะไรชั้นอยู่ดีหล่ะ  ทั้งที่ชั้นคิดจะฆ่าเขา

    ''ไม่นะป๋า!!!''ไขตุ๋นไม่เต็มใจ

    ''ป๊ะป๋าบอกให้ขอโทษ!!! ''ป๊ะป๋าขึ้นเสียงใส่ ไข่ตุ๋นทำหน้าจะร้องให้

    ''ขอโทษ!!!''ไข่ตุ๋นหันมาตวาดใส่

    ''ไข่ตุ๋น....''ป๊ะป๋า

    ''พอแล้วค่ะป๊ะป๋า  ลูกชินแล้ว  (^ ^)''ชั้นตัดบทและยิ้มไปให้ป๊ะป๋า

    ''ถ้าทับทิมพูดแบบนั้นก็OKจะ (^ ^)''ป๊ะป๋ากลับมาอารมห์ดี  
    แต่ไข่ตุ๋นก็น่าสงสารนะ  เพราะว่าไข่ตุ๋นไม่ใช่ลูกจริงๆของป๊ะป๋าหน่ะสิ  พ่อของใข่ตุ๋นเป็นคนขี้เมา  คอยมาเอาแต่เงินของแม่ไข่ตุ๋น
    ที่ทำงานอาชีพนักร้องในผับ  แต่เพราะว่าพ่อไปเจอแม่ไข่ตุ๋นที่ผับนั้นหล่ะ  ตอนนั้นไข่ตุ๋นยัง5ขวบอยู่ เลยถูกเอามาเลี้ยงเป็นลูกบุญ
    ธรรม  เลี้ยงจนหมูจะยอมแพ้ในความอ้วนอยู่แล้ว (- -) 

    ''เอ้อ  ทับทิม  เตรียมชุดรึยัง ''เฮียถาม

    ''เรียบร้อยแล้ว   ก็ชุดที่ป๊ะป๋าบอกว่าสวยนั้นหล่ะ''

    ''อ๋อ   (^ ^)  ชุดเดรสมินิสเกิ้ดสีแดงที่แม่เคยใส่เหรอ''

    ''อื้อ  (^ ^)''

    ''วันนี้ไปเวะร้านห้างก่อนแล้วตอนบ่ายพวกผมจะตามไปได้ไหมครับป๊ะป๋า  (^ ^)''เฮียถามป๊ะป๋า

    ''ได้สิ  แต่ห้ามไปเกินเที่ยงนะ  (^ ^)''

    ''เย้!!  ''เราสองที่น้องหันมาแปะมือกัน

    ''เค้าก็อยากไปด้วยอะ (T T)''ไข่ตุ๋นเรียกร้องความสนใจ

    ''เสียใจหย่ะ  ชั้นมีงบแค่20,000คนละหมื่นกับพี่ เธออยู่เฝ้าบ้านไป''ชั้นเชิดใส่

    ''ขี้โกง  ชั้นก็15เท่าหล่อนนะ  (T T)''

    ''พ่อคะ   หนูกับพี่อิ่มแล้ว   จะไปแล้วนะคะ   ขี้เกียจทะเลาะกับหมา (^ ^)''

    ''จะ (^ ^)''

    ''กรี้ดดดดดดดด  นี้แกว่าชั้นเป็นหมาเหรอ!!''

    ''ถ้าเธอไม่ได้เป็นหมาก็สงบๆซะสิ   (^ ^)''ไข่ตุ๋นค่อยๆนั่งลง

    ''ดี.......''ชั้นยิ้มบางๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×