[Akame ga kill X OC ] การแก้แค้นของเผ่ามังกรคนสุดท้าย

        ณ ภูเขาแห่งหนึ่งได้มีอาณาจักรเล็กๆตั้งอยู่ ซึ่งจริงๆก็ไม่ใช่อาณาจักรอะไรหรอก แต่คนที่นี่เขาเรียกกันแบบนั้นน่ะ ในที่แห่งนี้มีป่าและแม่น้ำที่อุดมสมบูรผู้คนที่นี้จึงๆม่มีความจำเป็นต้องเขาเมืองแต่อย่างใด

"องค์หญิงเป็นยังไงบ้างขอรับ"ชายวัยกลางคนและคนอื่นๆที่กำลังยืนลุ้นกับอะไรบางอย่างอยู่บนฝั่งแม่น้ำ สักพักก็ได้มีสาวน้อยผมสีฟ้าน้ำทะเลโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำนั้น

 ในมือเธอกำปลาไว้ตัวหนึ่ง

"ได้แล้ว!!!"สาวน้อยผมสีน้ำทะเล ที่มีเขาอยู่ที่หน้าผากข้างซ้ายตะโกนออกมา

"เก่งมากขอรับองค์หญิง"ชายวัยกลางคนกล่าวชื่นชม เธอคนนั้นก็ยิ้มออกมานิดหน่อย ใช่นั้นข้าเองเจ้าหญิงคนโตแห่งอาณาจักรมังกร

"ท่านพี่!!!!"เสียงผู้หญิงสองคนดังขึ้นมาพร้อมกันคนหนึ่งมีผมสีน้ำเงินดำ ส่วนอีกคนผมสีขาว ดวงตาสีแดง ซึ่งทั้งสองคนนี้มีเขาสีดำอยู่กลางหน้าผาก

"ท่านพี่มาทำอะไรตรงนี้คะ พวกเราเป็นห่วงแทบแย่"สาวผมสีดำกล่าวออกมา

"ลูน่า เรเชล?"เธอเรียกชื่อพวกเขาทั้งสองคน

"อย่าออกมาโดยไม่บอกพวกเราสิคะ พี่ยิ่งร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงอยู่ ถ้าพี่เป็นอะไรไปล่ะก็ ท่านย่าต้องเป็นห่วงมากแน่ๆเลย~"ลูน่า

"ใช่แล้วค่ะ!"เรเชลรีบเสริมขึ้นมา จะว่าไงดีล่ะเรื่องที่บอกว่าร่างกายอ่อนแอมันก็เรื่องจริงทั้งนั้นนี่นา ตั้งแต่ตอนเด็กแล้ว ฉันไม่สามารถวิ่งเล่นหรือทำอะไรที่เป็นการออกแรงได้มากนัก แต่ค่าพลังเวทของกลับสูงกว่าน้องๆเป็นไหนๆ จนท่านย่าสันนิฐานว่าเพราะมีพลังเวทมากไปร่างกายเลยค่อนข้างอ่อนแอ แต่เพราะแบบนั้นร่างกายก็เลยไม่มีท่าทีจะโตขึ้นแม้แต่น้อย ผิดกลับสองคนนั้นที่โตเอาๆคิดแล้วก็แอบอิจฉาเหมือนกันนะ

"อ่อ! จริงสิหนูทำสิ่งนี้มาให้พี่ด้วยนะ พรุ่งนี้วันเกิดพี่นี่"เรเชลหยิบตุ๊กตากระต่ายสีเหลืองตัวหนึ่งออกมา

"ตุ๊กตาเหรอ? แล้วทำไมถึงไม่เอามาให้พรุ่งนี้ล่ะ"เธอรับตุ๊กตาตัวนั้นมา

"อืมๆพึ่งหัดทำครั้งแรกน่ะ น่ารักไหมหนูตั้งใจทำให้พี่เลยนะ ตอนแรกก็กะจะให้พรุ่งนี้น่ะแต่ว่ากลัวจะลืมน่ะ"เรเชล

"โธ่ เรเชล แต่ก็......ขอบใจนะมันน่ารักมากเลยล่ะ งั้นพี่จะตั้งชื่อให้มันว่าจินเจ้อแล้วกันนะ"เธอยิ้มออกมา

"ขอบใจพวกเจ้ามากนะ"แล้วทั้งสามก็กอดกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งวันหนึ่งวันที่พวกเขาต้องจากกันไปตลอดกาล วันที่มีการกวาดล้างเหล่าเผ่ามังกร

"ท่านย่าค่ะออกมาเร็ว!!!!"เธอที่พยายามถึงท่านย่าออกจากซากปลักหักพังที่ทับอยู่บนตัว และไฟที่กำลังโหมไหม้ไปทั่วบริเวณ

"เจ้าไปเถอะอย่าได้ห่วงข้าเลย พวกท่านจงรีบไปจากที่นี่ก่อนที่จะถูกเจอเถอะ!!"

"ท่านย่าคะ!!"

"ท่านพี่หนีกันก่อนเถอะ!!!"ลูน่าได้จูงมือเธอวิ่งออกไปซึ่งเรเชลเองก็วิ่งออกมาเหมือนกันแต่ว่า

   ปัง!!! เสียงปืนได้ดังขึ้นเรเชลได้ล้มลงไปพร้อมกับเลือดที่นองเต็มพื้น

"เรเซล!!!"เธอตะโกน

"ไม่ต้องห่วงหรอกไปก่อนเลยเดี่ยวหนูจะตามไปนะ!!!"เรเซล

"จะบ้าเหรอจะปล่อยไปได้ไงล่ะ!!"เธอที่พยายามจะประคองน้องสาวขึ้นมา แต่สุดท้ายก็ไรผลก่อนจะมีชายสามคนเขามาล้อมพวกเธอ

"พี่คะไปก่อนเถอะเดี่ยวหนูจะ....."แล้วลูน่าก็ล้มลงไปอีกคนเธอถูกมีดแทงเข้าที่ท้องจนเสียชีวิต

"ไปสะ.....พี่สาวรีบ....."ยังไม่ทันที่เรเซลจะได้พูดจบเธอก็ได้ถูกยิงซ้ำเข้าที่หัว

"เอาล่ะตอนนี้ก็เหลือแค่แกคนเดียวแล้วนะ ส่วนคนที่เหลือในอาณาจักรของแกก็ถูกฆ่าหมดแล้ว"ชายทั้งสามคนถือมีดและกำลังจะเข้ามาหาเธอ เธอจึงกางปีกสีแดงของเธอออกบินหนีไป ในระหว่างนั้นก็ได้หลบกระสุนของคนพวกนั้นไปด้วย ในระหว่างที่บินก็ได้สังเกตุการณ์ทุกอย่างไปด้วย เธอเห็นทุกอย่างแม้กระทั่งศพของทุกคนในอาณาจักรที่ถูกไฟไหม้จนตาย

"รีบตามมันให้เจอเถอะอย่าให้มันรอดไปได้"ชายคนที่หน้าจะเป็นหัวหน้าสั่งการลูกน้องอีก5คนที่เหลือ

"ไม่ต้องหรอก เจ้ามังกรตัวนั้นตัวเล็กมากท่าทางอ่อนแอคงไม่มีภัยต่อเราในอนาคตหรอก"ชายคนหนึ่งในกลุ่มกล่าว

"มันก็จริง ฉันเองก็อยากจะกลับเต็มทีแล้วงั้นรีบไปกันเถอะ!!"แล้วทั้งหกก็ได้ขึ้นรถม้าออกไปโดยมีสายตาหนึ่งที่กำลังจ้องมองอยู่ไกลๆ

"ไม่ต้องห่วงข้าจำหน้าพวกเจ้าได้ทั้งหมดอีกไม่นาน......ข้าจะกลับมา.....ไม่ต้องห่วงนะทุกคน ข้าเปโกะยามะคนนี้จะล้างแค้นให้ทุกคนเอง"เธอที่มองรถม้านั้นไปจนลับตา