ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My senior..รักนี้ ต้องรุ่นพี่เท่านั้น

    ลำดับตอนที่ #5 : ตัดสินใจ

    • อัปเดตล่าสุด 9 มี.ค. 55


    Chapter 5

    ตัดสินใจ

     

    “ตาล ทางนี้ ทางนี้” เบนตะโกน  พร้อมทั้งโบกไม้โบกมือ ฉันรีบวิ่งไปหาเพื่อนๆทั้งหมด ที่ยืนอยู่ก่อนแล้ว

    “ขอโทษที ตื่นสายไปหน่อย แฮก แฮก”

    “แกไหวแน่นะ” ฟ้าถาม ก่อนจะเดินมาจับหน้าผากของฉัน

     “ตัวยังร้อนอยู่เลย นะตาล”

    “บอกแล้ว ว่าไม่ไหวก็ไม่ต้องมาก็ได้” เดียพูดขณะก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์

    “ไม่เอาอ่ะ อยากเจอพวกแก ฉันไหวน่า ไปเถอะ ไปเรียนๆ”

     

    วันนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี  ะเป็นเพราะยังไม่หายดี แล้วยังไม่ได้ข่าวของพี่ต้นเลย ตั้งแต่วันที่พี่ต้นโดนบอกเลิก เพราะนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย จึงทำให้ฉันดูเหมือนเหม่อลอยเป็นพิเศษ จนเพื่อนๆอดเป็นห่วงไม่ได้

    “ตาล แกไหวแน่นะ” อ้อมถาม หลังจากที่พวกเราเรียนเสร็จ ขณะกำลังเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำ

    “หน้าแกซีดมากเลยอ่ะ”แก้วพูด

    “พวกแกได้ข่าวพี่ต้นมั้งมั๊ย”ฉันไม่ได้ตอบคำถามของเพื่อนๆ แต่ถามคำถามที่ฉันอยากรู้ หลายวันที่ฉันไม่ได้มามหาลัย และฉันก็ไม่ได้ติดต่อเพื่อนๆด้วย ฉันอยากจะพักผ่อนจากอาการต่างๆ แต่ยิ่งไม่ติดต่อกับใคร นั่นกลับทำให้ฉันอยากรู้เรื่องพี่ต้นมากกว่าเดิม

    เงียบ!! ไม่มีเสียงตอบรับจากเพื่อนๆ นั่นยิ่งทำให้ฉันอยากรู้ยิ่งขึ้น

    “เงียบทำไมอ่ะ มีอะไรรึเปล่า” เบนกับอ้อมมองหน้ากัน ก่อนที่เบนจะหันมาตอบคำถาม

    “คือ ฉันจะบอกแกยังไงดีล่ะ”

    “บอกมาเถอะ เร็วๆ”

    “ได้ข่าวจากพี่นิค ว่าพี่ต้นกลับไปเป็นเหมือนเดิม ฉันก็ไม่รู้นะว่ากลับไปเป็นแบบไหน แต่คงจะไม่ดีแน่ เพราะพี่นิคก็ดูจะเป็นห่วงพี่ต้นมากๆ” ฟ้าพูดถึงพี่นิค เพื่อนสนิทของพี่ต้น ที่กำลังตามจีบฟ้าอยู่

    ฉันเงียบ หลังจากที่ได้ฟัง กลับไปเป็นเหมือนเดิมเหรอ ยังไงล่ะ ทำตัวเสเพลงั้นเหรอ

    “ตาล แกโอเคนะ”เสียงเบนดังขึ้น พร้อมกับมือที่ยื่นมาจับแขนฉันเบาๆ

    “ฉันอยากเจอพี่ต้น”

    “แล้วแกจะทำยังไงล่ะ ถึงจะได้เจอพี่ต้น”เดียพูด

    “ฉันไม่รู้ แค่อยากเจอพี่ต้น...”

    “แกเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าฉันยังมีหวัง”ทุกคนหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว ฟ้าเองที่ดูจะเข้าใจก่อนทุกๆคน รีบกดโทรศัพท์หาพี่นิค  ฉันเงียบเพื่อรอฟังคำตอบ  เพื่อนๆก็เช่นกัน

    สุดท้ายพี่นิคก็บอกที่อยู่ของพี่ต้นให้กับฟ้า เร็วเท่าความคิด ฉันรีบลุกขึ้นเพื่อจะไปหาพี่ต้น ตามที่พี่นิคบอก แต่แล้ว เดียก็ฉุดแขนฉันเอาไว้

    “แกแน่ใจนะ ว่าจะไปคนเดียว”

    “อื้ม” พลางพยักหน้าและยิ้มให้กับทุกคน

    “ให้พวกเราไปด้วยเหอะนะ” แก้วพูด

    “ไม่ต้องหรอก”

    “แกแน่ใจเหรอ ว่าจะทำแบบนี้ แล้วถ้าสุดท้ายมันไม่เป็นอย่างที่หวังล่ะ แกจะเต็มใจรับมันมั๊ย” อ้อมถาม เมื่อฉันกำลังจะไป

    คำถามนั้นทำให้ขาที่กำลังจะก้าวออกไป หยุดชะงัก นั่นซิ !! อะไรๆมันรวดเร็วไปหมด แล้วถ้าฉันผิดหวังล่ะ ฉันหันหน้าไปมองเพื่อนๆ  

    “ไม่รู้ซิ แต่ยังไง ก็ขอลองซักตั้งได้ป่ะละ”

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×