คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Virgin in Love : Sincere Love Passion .. ด้วยแรงปรานารถ ตอนที่ 5
้วยแรปรารถนา อนที่ 5
เ้าวันใหม่ ...
ฮโยยอนำลัเรียมอาหารเหมือนทุๆวัน โยมีแม่นม่วยเหมือนทุๆรั้ หิสาวำลัยุ่ัแอาหารนไม่ทันสัเว่า..มีใรบานำลัมอเธออยู่
“ผมเห็นุเป็นแบบนี้แล้วอยาะับุมาเป็นแม่บ้านประำัวผมริๆ” อึนฮยอเ้ามาสวมอหิสาวแ่เธอลับถืออมีมบาอย่าู่เา
“ุอย่าเ้ามานะะ ไม่ั้นน้อายุเละแน่” ่อนที่เธอะหันไปหั่นเนื้อ่อ อึนฮยอถึับหน้าถอสีไปเลยทีเียว
“ถ้าน้อายอผมเละ..แล้วเราสอนะมีลูัวน้อยๆันไ้ยัไล่ะรับ..ยาหยี” เาระิบ้าหูเธอพร้อมแสยะยิ้มออมา
“ใรือ..ยาหยีอุ ุหนูิมหรอ?” หิสาวพู้วยน้ำเสียที่เย็นา
“นีุ่..ใอะไม่ให้ผมเลือเลยหรอ?” ฮโยยอนมวิ้วพร้อมหันไปมอเา
“เลืออะไรอุ?”
“็ว่าที่ภรรยาอผมไ” ริมฝีปาอเาทับสัมผัสแ้มอหิสาวทันที่อนที่ะรีบวิ่หนีเธอไป ปล่อยให้เธอยืนหน้าแ่อหน้าแม่นม
“มะ แม่นมมออะไรหรอะ?” หิสาวท่าทาระอัระอ่วน้วยวามเินอายไม่ล้าสบาแม่นม
“มอนรัันไะ” แม่นมยิ้มให้ฮโยยอนทันที หิสาว็ทำอาหาร่อไปแ่หัวใลับล่อลอยไปหานที่เพิ่โมยหอมแ้มเธอเมื่อี้
านั้นอึนฮยอไ้เินไปหน้าบ้านอย่ามีวามสุแ่หน้าอเา้อสลลเมื่อเห็นู่หมั้นอเาอย่าฮยอนอาและพ่ออเธอ
“สวัสีรับ..ท่านประธานิม” อึนฮยอโ้ทัทายอย่าสุภาพ ส่วนฮยอนอา็เ้าไปเาะแนแร่ออึนฮยอทันที
“พี่ะ..วันนี้พ่อเาะมาบอพี่เรื่อแ่าน” ฮยอนอาบออึนฮยอ้วยวามีใ ทำให้นที่ฟัอยู่้าหลัถึับน้ำาทันที
“ใ่..พ่อมาพูเรื่อแ่าน” ประธานิมพู้วยน้ำเสียที่เรียบเียบแ่แฝไป้วยวามน่าลัว
“แ่าน!!!” ายหนุ่มมอู่พ่อลูอย่าใ
“ุฮโย..” เสียแม่นมเรียหิสาวที่ำลัแอบฟั ทำให้ายหนุ่มไ้ยินถึับหันไปมอ้วยวามใ
“ฮโย..” ายหนุ่มมอหิสาวที่เาเรียำลัวิ่ึ้นไปบนห้อ เาพยายามะวิ่ามเธอไปแ่ลับถูรั้ไว้โยฮยอนอา
“อย่าามเธอไปเลยนะะ หล่อน็แ่ลูหนี้อุ” อึนฮยอมอฮยอนอาอย่าไม่พอใทันที ึ่ประธานิม็มออึนฮยอ้วยวามสสัยเ่นัน
“ลูหนี้หรอ?” ประธานิมทวนำพูพร้อมมอฮยอนอา
“ะ..ลูหนี้อพี่ฮยอ แม่อหล่อนายให้พี่เมื่อ 2 ปีมั้ะ” ฮยอนอาอบ้วยสีหน้าระรื่น
“เอาเถอะ..เรามาุยเรื่อแ่านระหว่าลูสาวผมับุเถอะ” ประธานิมเริ่มประเ็นทันที อึนฮยอไ้แ่มอึ้นไป้าบน้วยหัวใที่ห่อเหี่ยว ิถึแ่หิสาวที่วิ่ร้อไห้ึ้นไป ส่วนฮโยยอนไ้แ่ปิห้ออยู่ับัวเอเพียลำพั
“ฮึ..ฮือๆ ันไม่น่าหวั่นไหวไปับเาเลย ไม่น่าเลย” มืออหิสาวุมอยู่ที่อ้า้ายอเธอ น้ำาอเธอพรั่พรู้วยวามเสียใ
“เ็บปวเหลือเิน ิม ฮโยยอน..ทำไมเธอโ่นานี้ เธอเป็นไ้แ่นั่วราวอเาเท่านั้น เป็นัวแทนอุหนูิม ฮือๆ” หิสาวล้มัวลที่นอนร้อไห้นหลับใหลไปในที่สุ
ทา้านออึนฮยอ หลัาที่พ่ออฮยอนอาไ้ำหนวันแ่านใน้นเือนหน้า หัวใอเาแออเป็นเสี่ยๆ ไ้แ่มอไปยัห้ออฮโยยอน่อนที่ะเอาุแสำรอไเ้าไปในห้ออเธอ ร่าหนายืนมอหิสาวำลัหลับใหล้วยวามเหน็เหนื่อย ใบหน้าอเธอเ็มไป้วยราบน้ำา
“ผมอโทษ..ผมะัารเรื่อนี้เอ” มือแร่ลูบไล้ไปามเส้นผมอเธออย่าอ่อนโยน
“ถ้าผมเป็นผู้ายที่แสนธรรมา ไม่ใ่มาเฟียที่เ็มไป้วยอาวุธและวามรุนแร ีวิอผมับุะมีวามสุมาว่านี้” มืออเาโอบใบหน้าสวยอเธอไว้
“ยิุ่เ็บปวมาเท่าไหร่ .. อใหุ้ำไว้ว่าผมเ็บมาว่าุเป็นร้อยเท่าพันเท่า น้ำาอุมันไมู่่วรับผมเลย” มืออเาับมือบาอเธอ่อนที่ะประทับูบล
“ผมไม่อยาใหุ้ทรมานอี่อไปแล้ว..ในึผม็อยาะปล่อยุไปแ่อีในึลับอยารัุ้ไว้อยู่้าัว ผมวระทำยัไ..ที่รั” ริมฝีปาอเาประทับลที่ริมฝีปาอเธอทั้น้ำาอลูผู้ายที่ำลัไหลรินออมาที่ไม่สามารถยับยั้วามเ็บปวไ้
‘ ถ้าไม่อยาให้ผู้หินนั้นเือร้อน ปล่อยเธอไปะ..ะรั้เธอไว้็เปล่าประโยน์เพราะู่ีวิอุือ..ลูสาวอัน อย่าทำให้เธอเสียใ ถ้าวันไหนฮยอนอาเสียใ..นั้นือวันายอผู้หินนั้น ’ ำพูอประธานิม้ออยู่ในหัวออึนฮยอลอเวลา เาลัวว่า..ะเสียเธอไป นิสัยอประธานิมโหร้ายว่าที่ิ เาสามารถ่านที่หัหลัเาทาธุริไ้อย่าเลือเย็น
เย็นวันนั้น.. ฤหาสน์ระูลลี
ฮโยยอนเรียมอาหารเย็นามปิแ่หัวใอเธอลับล่อลอยไปอย่าไรุ้หมายนมีบาที่มืออเธอเป็นรอยยาว
“โอ๊ย..!” หิสาวสะุ้ึ้น่อนที่ะนิ่วหน้า้วยวามเ็บปว
“ุฮโยเป็นอะไรรับ” วันนี้เรียวอุมาเป็นลูมือแทนแม่นมที่ำลัูแลฮยอุนที่ไม่สบายอยู่
“แ่มีบามือน่ะ ไม่มีอะไรหรอ” เรียวอุมออย่าสสัย เาึึมือเธอมาู
“ไม่แ่แล้วรับ บายาวและลึมา้วย” เารีบปิแ๊สและพาเธอไปทำแผลทันที
“ันไม่เป็นหรอน่า..” หิสาวพยายามปิเสธแู่เหมือนะไม่เป็นผล
“ไม่ไ้รับ..ถ้าุเป็นอะไรไป เ้านายเอาผมายแน่เลย” ่อนที่เาะหันไปหาเยอ “ไปเอาล่อปมพยาบาลมาให้หน่อยสิ” เยอรีบไปเอาล่อพยาบาลมาทันที
“ล้าแผล่อนนะรับ” เรียวอุับมืออเธอล้าับน้ำสะอา ่อนที่ะเอาผ้าสีาวเ็มือเธออย่าอ่อนโยน
“อบุนะที่พวนายีับัน” ฮโยยอนล่าวอบุให้ับเรียวอุและเยอ
“ไม่เป็นไรหรอรับ..วันนีูุ้ผู้หิเหม่อบ่อยมานะรับ” เรียวอุมอฮโยยอน้วยวามสสัย
“ไม่มีอะไรหรอ” หิสาวไ้แ่อบเพียสั้นๆ
“วันนี้เ้านาย็ูแปลๆ้วย ออไป้านอนเียวทั้ๆที่ไม่เยิที่ะห่าุผู้หิเลย” เยอเอ็เอ่ยอย่าสสัยเ่นัน
“ทีหลัอย่าเรียันว่า..ุผู้หิเลยนะ ในเมื่ออีไม่นานุผู้หิัวริเาำลัะลับมาแล้ว” หิสาวไ้แ่เอ่ยอย่าเศร้าใ ทำให้เยอและเรียวอุถึับเ้าใเหุาร์ไปเลยทีเียว
หลัานั้นฮโยยอนไ้แ่มอท้อฟ้า้วยวามอ่อนใ มืออเธอับสร้อยรูปพระันทร์ที่เาเป็นนให้เธอ ภาพวามใล้ิระหว่าเาและเธอ็ผุึ้นมาเป็นระยะ
‘ ันไม่วรหวั่นไหวับมาเฟียอย่านายริๆ ไม่วรหลระเริับที่สิุ่มอบให้ันเลย เมื่อไหร่ันะเป็นอิสระะที ’ ายหนุ่มที่มาในุนอนเ้ามาสวมอเธอไว้อย่าแน่น
“ปล่อยันเถอะะ” หิสาวเอ่ย้วยน้ำเสียที่เย็นา พยายามแะมืออเาออแ่้วยวามเ็บแผลที่มือึปลอยให้เาอเธอ่อไป
“โอ๊ย..!!” หิสาวนิ่วหน้า้วยวามเ็บ ายหนุ่มึว้ามืออเธอมาู้วยวามเป็นห่วเป็นใย
“มืออุไปโนอะไรมา?”
“ะโนอะไร็่ามันเถอะ..ปล่อย!” หิสาวพยายามัืนแ่ยิ่ัเธอยิ่เ็บแผลมาึ้น
“ผมไม่ปล่อย ผมอยาอุไว้อย่านี้ ่อนที่ผมะไม่มีโอาสไ้อุ ยิ่เห็นุเป็นแบบนี้..ผมยิ่ปวร้าว รู้บ้าไหม?” ายหนุ่มระับอให้แน่นึ้น หิสาวถึับอ่อนระทวยับอ้อมอที่แสนอบอุ่น ึ่เธอโหยหามานานแสนนาน ่อนที่เธอะหันหน้าไปหาเา
“อให้ารอรั้นี้ือ..สิ่สุท้ายทีุ่ะทำับลูหนี้อย่าันนะะ เพราะานี้ไป..ันะไม่มีโอาสไ้ทำมันอี” ฮโยยอนเอ่ยทั้น้ำา
“ุร้อไห้..” เามอไปที่วาอเธอ มือแร่อเาพยายามะเ็น้ำาให้เธอ แ่เธอลับปัอออย่าไม่ใยี
“มัน็แ่น้ำา..” ฮโยยอนปาน้ำาอย่ารวเร็ว ่อนที่เธอะเอ่ย่อ
“อลูหนี้ที่เผลอหวั่นไหวับมาเฟียอย่าุ นับานี้เป็น้นไป..ุิะทำอะไร อให้นึถึุหนูิมไว้นะะ..และเมื่อันทำานหมหนี้สินแล้ว ันับุนะออาบ้านนี้ไปทันที และะไม่ลับมาที่นี่อีแน่นอน” หิสาวเอ่ย่อนที่ะเินหนีเาไป ทำให้เายืนแ็้วยวามเสียใับำพูอเธอ
‘ ผมวระทำยัไี ’ ายหนุ่มหันไปมอแผ่นหลับาที่เินหนีเาไป้วยหัวใที่แหลเหลวไม่มีิ้นี านี้ไปวามเลวร้ายมันำลัะเิึ้นับเาและเธออย่าไม่มีสิ้นสุแน่นอน..
---------------------------
เสริฟมาม่าเบาๆ
วันนี้ไรเอร์พยายามอัพแทบาย
เน็หอพัที่มหาลัย ทำให้ไรเอร์
อารม์เสียมาๆ !!
วันนี้เปลี่ยนภาพโปรโมทใหม่
สาวเฮสิ ยูยุน ยอ
ใรอยาอ่านอินโทร
เม้น่วนนะ๊ะ ไม่น่าะเินหลัปีใหม่
เอามาลแน่นอน้า ^_^
Merry Christmas & Happy New Year Na Ja
--------------------------
Soshi Lover No.9
ความคิดเห็น