ร่างบางตรงหน้าผมตอนนี้ที่หายใจอย่างรวยริน ผมกุมมือบอบบางอย่างหวงแหนและรู้สึกอยากฆ่าตัวเองเหลือเกินที่ผมไม่เคยเห็นค่าของเธอจนตอนนี้ผมกำลังจะเสียเธอไป รอยยิ้มสดใสของเธอที่ยังคอยปลอบประโลม ให้กำลังใจผมเสมอมา แม้ว่าวินาทีนี้ที่เธอแทบจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวอยู่แล้ว ภาพทั้งหมดย้ำเตือนให้ผมรู้ว่าตัวเองโง่เง่าแค่ไหน คุณเคยไหมครับ ในช่วงเวลาที่สิ้นหวังที่สุดแบบนี้...คุณหวังเพียงว่าคุณจะสามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้บ้าง กลับไปทำให้มันดีกว่าที่เป็นอยู่ไม่มากก็น้อย พระผู้เป็นเจ้า...ท่านได้ตัดสินใจผิดพลาดไปแล้ว คนที่สมควรแก่ความตายคือคนเลวอย่างผม คนที่ทำร้ายในวันที่มีเธอ คนที่ไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองมีนั้นมีค่าแค่ไหน หากทรงมีเมตตาช่วยให้โอกาสผมอีกสักครั้งได้หรือไม่ ผมยอมแลกทุกอย่าง ทุกอย่างเลย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น