ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ:[100%]
บทนำ
"ิบหายแล้วไ"
วี By
วี Talk
ึ!
เสียฝีเท้าผมระทบลับพื้นเพื่อหลบเ็นัเรียนละเเวนั้น
อนนี้ผมอยู่โรเรียนอู่อริอย่าพวไอมาร์ไอทริ
ทุนอยารู้ว่าผมมาทำอะไรที่นี่ใ่ไหมรับผมมา่อวีระรรมเล็ๆที่โรเรียนแห่นี้
ผมวิ่มายัหน้าโรเรียนอพวมันและหลบอยู่แถวำแพโรเรียน
วื้~
ผมนั่เปิระเป๋าเป้และหยิบบาสิ่ออมา
ืๆ~
ะนั้นโทรศัพท์อผม็ัึ้นผมมอรายื่อและรับอย่าเบื่อหน่าย
"โหลมึมีไร"
ผมเสีย่ำและเอาโทรศัพท์แนบหูและ้มหยิบอออมาาเป้
"โหลมึทำไรอยู่"
เสียไอเพลิัึ้นและถามผม
"ำลััาร..ใเย็นิว่ะ"
ผมพูพร้อมหยิบไฟแ็ออมา
"อ่วนๆให้แม่สาสมับที่พวมันทำับเมียู"มันพู้วยอารม์ทีุ่เือ
สายาผมมอเห็นพวไอทริำลัเินอยู่....หึ.....
"เออๆไอเหี้ยแ่นี้แหละ"
ผมพูและัสายอไอเพลิและยัโทรศัพท์ใส่ระเป๋าาเเสร็ผม็ัารุระเบิประิษ์อผมปาเ้าไปในโรเรียนรที่ไอทริยืนอยู่
แ่ไออิลับเห็นและผลัเพื่อนๆมันออารนั้น
บึ้มม!!!!!!
"รี้"
เสียระเบิอผมัั้นพร้อมเสีย
รีร้ออผู้นระแวนั้น
หลบทันหรอว่ะ...บ้าิบ...
ผมุและโยนระเบิเ้าไปอี2ลู
บึ้มมมม!!!
"เฮ้ยไอทริระวั"
บึ้มมมม!!!
เสียไอแบมแบมะโนให้ไอทริหลบระเบิ
ไอทริไม่ทันั้ัวมันระโนหลบระเบิอผมอย่ารวเร็วแ่แรระเบิทำให้ัวมันลอยไประแทับ้นไม้หมสิไป
ผมแสยะยิ้มอยาสะใและึเ็บอใส่ระเป๋าเพื่อไปานั้นแ่...
"เฮ้ย!!มันอยู่นั้น"
เสียไอแ็สันัึ้นพร้อมเพื่อนมันอี3นไอแ็สันี้นิ้วมาทาผมและออวิ่
ผมเห็นันั้นึออวิ่ทันทีะอยู่ให้มันระทืบหรอรับวิ่สิรอไรล่ะ
ผมวิ่มาทาอึร้าที่ไร้ผู้นอแไปามึ
"เฮ้ย!!ไอเหี้ยวีหยุ"
มันะโนบอพร้อมวิ่ามผม
"หยุทำเหี้ยไรใรหยุ็วายแล้วไอสัส"ผมะโนบอพร้อมวิ่ไปอีทา็อแไปมานทะลุริมฟุบาท..
ปั่!!!
"โอ้ย!!"
ู่ๆผมวิ่ออมาาอนั้นและเพราะผมเบรไม่ทันทำให้นผู้หินหนึ่นเธอหายหลัแ่ผมว้าัวเธอไว้และึให้เธอล้มมาทาผม
แ่ถึะล้ม็เ็บน้อยว่าลพื้นละว่ะ
ุ่บ!!
เธอล้มลมาทับผมนแทบุ...และทำให้ผมรู้ว่า...อย่าริอาเป็นฮีโร่เพราะเธอนนี้ัวหนัมา
"นี่นาย!!"
เธอยัพูไม่บ้วย้ำผม็ลุึ้นพร้อมว้ามือเธอและออัววิ่ทันที
"เฮ้ย!!นายะพาันไปไหน!!"
เธอพูพร้อมืนัวไว้ทำให้ยาลำบา่อารหนีอริสุๆ
ผมไม่อบและออแรึเธอให้ามมา
"เฮ้ย!มึ"
เสียไอแ็สันัึ้นและวิ่ามผมมา
ผมหันไปมอว่ามันามผมมาอยู่ไหมแ่สิ่ที่อยู่ในมือมันทำให้ผมแทบบ้า
ิบหายแล้วไ...ระเบิปิปอ
"ถ้าไม่อยาาย็ามมา"
ผมบอเธอเสียเรียบและออแรวิ่มาว่าเิม
ฟี้ววว!!ุ่บ!!
เสียบาอย่าระทบลบนพื้นและลิ้มาอยู่้าหน้าผมทำเอาผมเบรแทบไม่ทัน
บึ้มมมม!!!
เสียระเบิัึ้นทำให้ผมเอาัวเป็นที่ำบัร่าบา้าๆัวทันที
อั!!
เพราะแรระเบิทำให้ผมระอัเลือออมาาปา
ีนะที่สะพายระเป๋าไม่ั้นหลัผม....หึ้ย!ไม่อยาะิ
ผมยันัวลุึ้นาัวเธอและยหลัมือเ็มุมปาอนเอ
"เป็นไรไหม"
ผมหันไปถามร่าบาและหันถุยน้ำลายลพื้น
"ไม่เป็นไร....นายนั่นแหละเป็นไรไหม"
เธอถามพร้อมับหน้าผมหันไปมอหน้าเธอ
ผมันัวลุึ้นและึมือเธอึ้นมาและพาเธอออัววิ่อีรั้เพราะผมเห็นไอแ็สันำลัวิ่มาทานี้
"ทานี้"เธอึมือผมให้แอบอยู่อึและหยิบบาอย่าออมาาระโปรอเธอ
"เห้ย!!เธอเล่นอพวนี้้วยหรอว่ะ"
สิ่ที่ผมเห็นือไ่๊อ3ลูอยู่ในมืออเธอ
"อืม...เอาไว้ใ้ส่วนัวน่ะ"เธอพูพร้อมล้วระเป๋าอีรั้และเอาไฟแ็ออมาพร้อมุและโยนใส่พวมัน
บึ้มมมมมม
บึ้มมมมมมมม
บึ้มมมมมมมมมม
เธอโยนใส่พวมันเสร็็ับมือผมและออัววิ่ไป
ส่วนไอพวแ็สันมัวแ่หลบเลยไม่ทันมอพวผม็สบโอาศหนีทันที
เธอลาผมมาที่ถนนให่พร้อมโบแท็ี่่อนะยัผมลไป่อนาม้วยเธอ
ปึ!!
"ไปหมู่บ้านxxx่ะ"
เธอบอานั้นรถ็ออัวไปสถานที่ๆเธอบอทันที
555555
ในที่สุ็ไ้มาอัพสะทีนะเรื่อนี้
เรื่อนี้นาเอ็ระห่ำไม่แพ้หิใน
สะ็อบี้เลยแ่นานนี้่อน้า่า
่ายัไมารออ่านันนะ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น