ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่7 ลาก่อนวาเรีย..
ตอนที่7 ลาก่อนวาเรีย..
บลูเบลsay
กริ๊งๆเสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น
"ฮาโหล ป๊ะป๊ามีอะไรหรอคะ??"
"บลูเบล ภารกิจน่ะเสร็จสิ้นแล้วนะ เก็บของได้แล้วนะเดี๋ยวป๊ะป๊าจะไปรับ"
ครบกำหนดแล้วสินะ
"คะ ป๊ะป๊า"
"จ๊ะ เดี๋ยวเจอกัน" ตู๊ดๆ ครบกำหนดที่จะต้องกลับแล้วสินะ แต่ทำฉันกลับไม่ดีใจเลยล่ะกลับอยากจะร้องไห้ซะงั้น
"แย่จริงๆเลยเรา ทำเป็นเด็กขี้แยไปได้ เอาล่ะทุกคนรออยู่" ฉันเดินลงไปข้างล่าง
"สคอวโล่จัง>w<"
"หยุด Stop บลูเบลเลิกกระโดดใส่ฉันสักที" สวอลโล่เรามือดันหน้าฉัน
"อะไรกัน สคอวโล่จัง บู๋บู๋=3="
"ไปเก็บของไปแล้วเธอ เดี๋ยวเบียคุรันจะมารับ"
"บลูเบลเก็บของเสร็จตั้งนานแล้วนะ"
"ก็ต้องรอเบียคุรันมารับเธอต้องไม่ไปไหน"
"เชอะ โล่จังใจย้าย=3="
13.00น.
"บลูเบลปะ๊ป๊ามารับบลูเบลแล้วนะ^^"
"ปะป๊า!! คิดถึงจังเลย>w<"ฉันกระโดดใส่เบียคุรัน
"เอาล่ะโชจังช่วยหน่อยนะ"
"ครับคุณเบียคุรัน"
"เดี๋ยวปะป๊าไปช่วยโชจังชนของก่อนนะ"
"คะ ปะป๊า"
"บลูเบล นี้ของขวัญจากวาเรีย"สวอลโล่พูด
"รูปถ่ายตอนไปเที่ยวครั้งนั้น"
"ชิชิชิ ใช่แล้วตอนนั้นพวกเราตามหาบลูเบลซะทั่วเลย ชิชิชิ"
"ขอบคุณนะ"
"คุณหนูบลูเบลขึ้นรถไปแล้วครับ"
"อือ" ฉันกอดสวอลโล่
"เราคงจะได้เที่ยวด้วยกันอีกนะสคอวโล่" ฉันวิ่งไปขึ้นรถ
"ขอบใจนะที่ดูแลลูกสาวฉันน่ะ"
"ไม่เป็นไร พัธมิตรกันก็ต้องช่วยกัน ถ้ามีอะไรจะฝากบลูเบลไว้กับวาเรียก็ได้"
จบ..
สวอลโล่//แกจบง่ายไปไหมฟะ
เบล//เจ้าชายเห็นด้วย
ไรเตอร์//ก็เค้าคิดไม่ออกอะตัวเองทำไงได้=w=
วาเรีย//ก็เลิกเอาสมองไปจำเรื่องไร้สาระเซ่
ไรเตอร์//เค้าผิดไปแล้ว แต่ ฟิตที่ฉันแต่งมันไม่ไร้สาระหรอ??
วาเรีย//ไม่เฟ้ย!!!
หลังจากนั้นไรเตอร์ก็ได้ไปดีจนได้ เนื่องจากโดนเพลิงพิโรธ กระบวนท่าของสคอวโล่
มีดของเบล หมัดของเจ๊ลุซ ซุปเปอร์เลวี่โวลต์ต้า และภาพมายาของมาม่อนและฟราน
บลูเบลsay
กริ๊งๆเสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น
"ฮาโหล ป๊ะป๊ามีอะไรหรอคะ??"
"บลูเบล ภารกิจน่ะเสร็จสิ้นแล้วนะ เก็บของได้แล้วนะเดี๋ยวป๊ะป๊าจะไปรับ"
ครบกำหนดแล้วสินะ
"คะ ป๊ะป๊า"
"จ๊ะ เดี๋ยวเจอกัน" ตู๊ดๆ ครบกำหนดที่จะต้องกลับแล้วสินะ แต่ทำฉันกลับไม่ดีใจเลยล่ะกลับอยากจะร้องไห้ซะงั้น
"แย่จริงๆเลยเรา ทำเป็นเด็กขี้แยไปได้ เอาล่ะทุกคนรออยู่" ฉันเดินลงไปข้างล่าง
"สคอวโล่จัง>w<"
"หยุด Stop บลูเบลเลิกกระโดดใส่ฉันสักที" สวอลโล่เรามือดันหน้าฉัน
"อะไรกัน สคอวโล่จัง บู๋บู๋=3="
"ไปเก็บของไปแล้วเธอ เดี๋ยวเบียคุรันจะมารับ"
"บลูเบลเก็บของเสร็จตั้งนานแล้วนะ"
"ก็ต้องรอเบียคุรันมารับเธอต้องไม่ไปไหน"
"เชอะ โล่จังใจย้าย=3="
13.00น.
"บลูเบลปะ๊ป๊ามารับบลูเบลแล้วนะ^^"
"ปะป๊า!! คิดถึงจังเลย>w<"ฉันกระโดดใส่เบียคุรัน
"เอาล่ะโชจังช่วยหน่อยนะ"
"ครับคุณเบียคุรัน"
"เดี๋ยวปะป๊าไปช่วยโชจังชนของก่อนนะ"
"คะ ปะป๊า"
"บลูเบล นี้ของขวัญจากวาเรีย"สวอลโล่พูด
"รูปถ่ายตอนไปเที่ยวครั้งนั้น"
"ชิชิชิ ใช่แล้วตอนนั้นพวกเราตามหาบลูเบลซะทั่วเลย ชิชิชิ"
"ขอบคุณนะ"
"คุณหนูบลูเบลขึ้นรถไปแล้วครับ"
"อือ" ฉันกอดสวอลโล่
"เราคงจะได้เที่ยวด้วยกันอีกนะสคอวโล่" ฉันวิ่งไปขึ้นรถ
"ขอบใจนะที่ดูแลลูกสาวฉันน่ะ"
"ไม่เป็นไร พัธมิตรกันก็ต้องช่วยกัน ถ้ามีอะไรจะฝากบลูเบลไว้กับวาเรียก็ได้"
"ช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะอยู่แล้ว คงจะต้องมาฝากบ่อยและนานขึ้นล่ะนะ"
"ได้เสมอ เบียคุรัน"
"ลาก่อนวาเรีย!!"ฉันตะโกนออกทางหน้าต่าง เราคงได้เที่ยวกันอีกนะ
จบ..
สวอลโล่//แกจบง่ายไปไหมฟะ
เบล//เจ้าชายเห็นด้วย
ไรเตอร์//ก็เค้าคิดไม่ออกอะตัวเองทำไงได้=w=
วาเรีย//ก็เลิกเอาสมองไปจำเรื่องไร้สาระเซ่
ไรเตอร์//เค้าผิดไปแล้ว แต่ ฟิตที่ฉันแต่งมันไม่ไร้สาระหรอ??
วาเรีย//ไม่เฟ้ย!!!
หลังจากนั้นไรเตอร์ก็ได้ไปดีจนได้ เนื่องจากโดนเพลิงพิโรธ กระบวนท่าของสคอวโล่
มีดของเบล หมัดของเจ๊ลุซ ซุปเปอร์เลวี่โวลต์ต้า และภาพมายาของมาม่อนและฟราน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น