นครเเห่งรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อนใหม่และจุดเริ่มต้นของการเดินทาง

ตอนที่ 5 เพื่อนใหม่กับการเดินทาง
 
    "องค์ชายเคโอริค.." ทิทาเนียเอ่ยอย่างอึ้งๆ เมื่อดราโอนี่ได้ยินดังนั้นก็กลายร่างเป็นมนุษย์ทันทีแล้วโค้งคำนับชายตรงหน้าอย่างนอบน้อม
    "เอ่อ..เปล่าๆ ข้าไม่ใช่องค์ชายเคโอริคหรอกนะ.." ชายหนุ่มเบื้องหน้าโบกไม้โบกมือทันทีเมื่อเห็นดราโอนี่โค้งคำนับ...แล้วเขาเป็นใครกันถ้าไม่ใช่องค์ชายเคโอริค.. องค์หญิงทิทาเนียคิดในใจ
    "แล้วเจ้าเป็นใคร..ถึงกล้าปลอมตัวมาเป็นองค์ชายเคโอริค.." ดราโอนี่เอ่ยอย่างไม่ใว้ใจ
   "อย่าได้สงสัยเลย..ข้าเป็น..." ...ข้าจะบอกดีไหม..ถ้าบอกเเผนขององค์ชายก็พัง..แต่ถ้าข้าไม่บอกข้าก็อาจจะตายได้...ชายหนุ่มคิดในใจ
   "เป็นอะไร...เจ้าบอกมาตามตรงนะ..!" ดราโอนี่ขึ้นเสียง
   "เอ่อ..ข้า..เป็นเหมือนเจ้า.." เขาเอ่ยออกมาก่อนจะถอดสร้อยที่มีจี้เป็นรูปดาวออก พลันร่างของเขาก็สว่างขึ้น ก่อนที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าจะกลายเป็นอีกคนเขามีผมสีดำสนิท ดวงตาเขามีสีแดง
   "เจ้าเป้นใครกันแน่.." ดราโอนี่จ้องคนตรงหน้าเขม็ง
   "ก็ข้าบอกเเล้วว่าข้าเป็นเหมือนเจ้า" เขาเอ่ยขึ้นก่อนจะเก็บสร้อยคอเข้ากระเป๋าเสื้อ
   "เป็นเหมือนข้าหรือว่าเจ้าเป็น.."...มังกร..ดราโอนี่พูดต่อในใจ
   "ใช่..ข้าคือมังกร..แล้วก็ข้ามีความสามารถพิเศษคือ..อ่านใจคนได้.."เข้าพูดก่อนที่เขาจะเดินไปหาองค์ทิทาเนีย
   "ขอประทานอภัยด้วยนะพะยะค่ะ..ที่กระหม่อมหลอกลวงพระองค์..แต่นี่เป็นคำสั่งขององค์ชายเคโอริคโปรดทรงอภัยด้วย" เขาคุกเข่าลงตรงหน้าของทอทาเนียก่อนจะก้มหัวให้...เขารู้ว่าเราเป็นเชื้อพระวงศ์..เขารู้ได้ยังไง...ทิทาเนียเก็บความสงสัยไว้ในใจก่อนจะถามออกไป
   "เจ้ารู้ได้ยังไง.."
   "รู้อะไรพะยะค่ะ.." เขาเงยหน้าขึ้นมาอย่างงงๆ
   "ก็รู้ว่าข้าเป็นทิทาเนียพระธิดาองค์เดียวในราชวงศ์ไนส์ไง(ราชวงศ์ไนส์คือราชวงศ์ของธิทาเนีย)..." เธอเอ่ยประชดเพราะตอนนี้เธออยู่ในร่างของผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง
   "เอ่อ.." เขาพูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้า
   "เจ้าเเอบฟังที่พวกข้าพูดใช่ไหม.." ทิทาเนียเอ่อออกมาอย่างคาดคั้น
   "พะยะค่ะ..แต่กระหม่อมไม่ได้มีประสงค์ร้ายโปรดวางใจ..แต่กระหม่อมขอตามเสด็จไปด้วยได้หรือไม่พะยะค่ะ..ข้าอาจช่วยอะไรได้บ้าง" เขาเงยหน้ามาก่อนเอ่ยขอดื้อๆ
   "ได้ยังไง..เจ้าไม่รู้เหรอว่านี่เป็นเรื่องภายในครอบครัว..คนนอกไม่เกี่ยว" ดราโอนี่เอ่ยขัด
   "เดี๋ยว.ดราโอนี่..เขาอาจช่วยอะไรเราได้ก็ได้นะ" ทิทาเนียเอ่ยขึ้นก่อนยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า
   "โธ่..ทิทาเนีย..เรายังไม่รู้แน่เลยนะว่าเขาเป็นมังกรขององค์ชายเคโอริครึเปล่า" ดราโอนี่เดินไปข้างๆทิทาเนียก่อนที่จะกระซิบข้างหู
   "แต่เขาเป็นผู้ชายดราโอนี่..เขาอาจให้คำปรึกษาเราได้นะ..อย่าลืมสิ..เราเป็นผู้หญิงนะ" ทิทาเนียกระซิบตอบ ดราโอนี่มีสีหน้างอนๆทิทาเนียเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรรู้สึกไม่ชอบผู้ชายคนนี้เลย
   "เอาหน่า..อย่างน้อยก็มีพื่อนร่วมทางเพิ่ม.." เธอเอ่ยอย่างสบายอกสบายใจเพราะเธอคิดว่ามีเพื่อนเยอะๆคงดี
   "ก็ได้..เฮอะ...องค์หญิงของข้าให้เจ้าไปด้วยเเล้วนะ..ว่าเต่เจ้าชื่ออะไรล่ะ" ดราโอนี่เดินไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม
   "คริสตินยินดีที่ได้รู้จัก.." เขายืนขึ้นก่อนจะเเนะนำตัว
   "ข้าชื่อดราโอนี่..เจ้าคงรู้ว่าข้าเป็นผู้หญิงใช่ไหม.." เธอถาม
   "อื้ม..งั้นข้าจะเปลี่ยนชื่อเจ้าให้มันเป็นผู้ชายหน่อยนะ เจ้าต้องเป็นผู้ชายใช่ไหมล่ะ..อืม...คิลดีไหมข้าว่ามันเพราะดีนะ" เขาเอ่ยยิ้มๆ
   "คิลเหรอ..อืม...ก็ดีนะขอบใจ" เธอขอบใจเขาอย่างฝืนๆ
   "นี่พวกเจ้าคิดว่าอยู่กัน 2 คนใช่ไหม" ทิทาเนียเอ่ยขัดทั้งคู่ที่กำลังทำความรู้จักกัน
   "เปล่านะ..ทิทาเนีย.." ดราโอนี่เดินมาหาทิทาเนีย
  "ไม่..ไม่ใช่ทิทาเนีย..ต้องเรกัส.." ทิทาเนียหันมายิ้มให้ดราโอนี่ก่อนจะบอกชื่อใหม่ที่เธอเพิ่งคิด
  "รากัสเหรอ.."ดราโอนี่เอ่ยอย่างงงๆ
  "ใช่แล้วคิล..เอ้า..คริสตินเรารีบออกเดินทางกันเถอะ" เธอเอ่ยเร่งทั้งคู่ "แล้วก็..คริสตินเจ้าพูดกับข้าเหมือนกับดราโอนี่นะข้าไม่ชอบราชาศัพท์" พอพูดจบเธอก็เดินไปข้างๆคริสตินก่อนที่จะกระซิบว่า "เป็นเพื่อนกันดีๆล่ะ..ดราโอนี่น่ะตอนเป็นคนน่ารักมากเลยนะแต่ปากร้ายไปนิด.."" เธอหันไปยิ้มให้คริสตินคริสติน
  "อื้ม.." คริสตินเอ่ยรับก่อนยิ้มตอบ
  แวบ..
  คริสตินเเละดราโอนี่ กลายร่างเป็นมังกรเพื่อสะดวกในการเดินทาง
  "ขึ้นมาสิทิทาเนีย.." ดราโอนี่ย่อตัวลงเพื่อที่จะให้ทิทาเนียขึ้นได้สะดวก
  "บอกเเล้วไงว่าให้เรียกว่า เรกัส น่ะ " ทิทาเนียเอ่ยย้ำก่อนจะก้าวขึ้นไปบนหลังของดราโอนี่
  "ก็ได้ๆ เรกัสก็เรกัส.." ดราโอนี่เอ่ยขึ้น ก่อนที่จะมีแสงสีเงินลอยมาทางคนทั้ง 3
  "ท่านดราโอนี่..ท่านทิทาเนียขอรับ" ภูติน้อยนีส เป็นภูติที่คอยดูเเลรวมทั้งอบรมสั่งสอนดราโอนี่ตั้งแต่เด็กถึงจะดูเหมือนเด็กที่มีปีกเหมือนผีเสื้อแต่อายุของนีสก็มากแล้วอาจพอๆกับเเม่ของดราโอนี่ก็เป็นได้ แต่พักหลังๆ สงสัยดราโอนี่จะเบื่อคำบ่นของเจ้าภูติจอมบ่น เธอเลยให้ไปอยู่กับท่านแม่ของเธอ
  "นีส..เจ้ามาทำไม" ดราโอนี่ถาม
  "ก็ท่านแม่ของท่านให้ข้ามาคอยบอกทางให้ท่าน..โอ๊ะ..นั้นใครกันกันหรือ" นีสมองไปทางคริสตินอย่างสงสัย
  "อ๋อ..เพื่อนใหม่น่ะ..ชื่อคริสติน นีสต่อไปนี้เรียกข้าว่าคิล ส่วนเรียกทิทาเนียว่าเรกัสนะ" เธอบอก
  "ท่านดราโอนี่..ท่านเรียกนามขององค์หญิงทิทาเนียอย่างนั้นได้อย่างไรกัน..เฮ้ย..ข้านึกเเล้วเชียว พอข้าห่างตัวท่าน ท่านก็ลืมคำสอนของข้าหมดแล้วหรือ..จริงๆน้าท่านนี่จริงๆเลย อยู่ในกฎในระเบียบหน่อยสิขอรับ ท่านดราโอนี่ทำไมท่านชอบ.." 
  "ฮ้าว.." ดราโอนี่ฮ้าวอย่างไม่เกรงในใจ เมื่อเห็นดังนั้นนีสก็เริ่มเทศน์ต่อ
  "ท่านฮ้าวกว้างอย่างนี้ได้อย่างไร..ท่านนี่จริงๆเลย.." นีสพูดได้แค่นั้นทิทาเนียก็เสกอะไรบางอย่างใส่นีส
  "ท่านทิทาเนียท่าน.." มีเเสงสว่างสว่างขึ้นรอบตัวของนีสก่อนที่จะกลายเป็นผงเปล่งประกายระยิบระยับลอยเข้าไปในลูกแก้วในมือของทิทาเนีย
  'ขอโทษนะนีสแต่เจ้าอยู่ในนั้นเเล้วกันนะ..จะได้ไม่หลงกัน'ทิทาเนียส่งกระแสจิตไปหานีสที่อยู่ในลูแก้ว
  'ท่านทิทาเนีย..ข้าไม่อยากอยู่ในลูกแก้ว..มันอึดอัด' นีสส่งกระแสจิตตอบ
  'อยู่ในนั้นเเหละดีแล้ว..ฮิๆ' เธอพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะผูกเชือกเข้ากับลูกเเก้วแล้วคล้องเข้าที่คอ
  "ขอบใจนะทิทาเนีย..ถ้าเจ้าไม่ทำอย่างนั้นข้าคงหูชาไปอีกหลายวันแน่"ดราโอนี่บ่น
  "อีกแล้วนะ คิลบอกแล้วไงว่าข้าชื่อเรากัสน่ะ" ทิทาเนียพูดอย่างเอือมระอา
  "...จ้าเรกัส..สุดหล่อ..." ดราโอนี่หยอก
  "ข้าว่านีสไปอยู่ในลูกแก้วทำให้เสียงเบาลงอยู่หรอก แต่ข้าว่าข้าต้องหูชาเพราะพวกเจ้านี่เเหละ..เถียงกันอยู่ได้" คริสตินบ่น
  "เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาว่าข้า" ดราโอนี่สวนเจ้ามังกรสีดำซึ่งก็คือคริสติน
  "ก็สิทธิที่ข้าอยากว่าเจ้าไง" เขาเถียง
  "เจ้านิ.." ดราโอนี่กำลังจะเถียงแต่ทิทาเนียก็เอ่ยห้ามไว้
  "พอได้แล้ว..เมื่อไหร่จะได้เดินทางกันซักทีถ้าพวกเจ้ายังเถียงกันอยู่เนี่ยฮะ" ดราโอนี่ได้ยินดังนั้นก็สบัดหน้าหนีทันทีก่อนที่จะเริ่มทยานขึ้นไปบนท้องฟ้ายามรัตติกาล
  "รอด้วยสิ.." คริสตินร้องออกมาก่อนจะบินขึ้นไปอีกคน

  "คิล..หยุดก่อนเรายังไม่รู้ว่าต้องไปทางไหนเลยนะ" ทิทาเนียร้องเตือนมังกรเจ้าอารงณ์ของเธอที่กำลังมุ่งหน้าไปไหนก็ไม่รู้ เมื่อดราโอนี่ควบคุมสติได้ก็หยุดตามคำสั่ง
  "เฮ้ย..หยุดทำไมเนี่ย..เว้อ..." คริสตินร้องออกมาเพราะเขาบินตามดราโอนี่ไหนระยะประชิด เมื่อดราโอนี่หยุดกระทันหันเเบบนี้มันก็ต้อง...
  "คริสติน..!" ทิทาเนียและดราโอนี่พูดพร้องกันก่อนที่คริสตินจะชนทั้ง 2 คน จนร่วงไปด้วยกันทั้ง 3 คนเลย
  โครม!
  "อ๊ากกกก" ทั้น 3 ประสานเสียงกันร้องก่อนที่จะตกลงไปในทะเลสาปใหญ่แห่งหนึ่งพร้องๆกัน
  ตูม...ซ่า..
  "คริสติน..!เจ้าทำอะไรน่ะ" เมื่อโผล่พ้นน้ำดราโอนี่ก็เริ่มด่าคริสตินทันที
  "ก็เจ้าหยุดแบบไม่บอกกล่าวแบบนั้นใครจะไปหลบทันเล่า..!" คริสตินเถียงคืน
  "แล้วเจ้าจะตามข้ามาทำไมเล่า..!" ดราโอนี่เถียงคืน
  "ก็ถ้าข้าไม่ตามแล้วถ้าข้าหลงกับเจ้าจะทำยังไงเล่า..!" ครินตินเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
   ทิทาเนียมองการโต้วาทีของทั้งคู่ก่อนที่จะเดินขึ้นฝั่งไป
  "ข้าไม่ยุ่งดีกว่า..เดี๋ยวโดนลูกหลง" เธอลำพึงกับตัวเอง
  'ท่านทิทาเนีย..จะไม่ไปห้ามทัพหน่อยเหรอขอรับ' นีสเสนอ
  'ไม่ล่ะ..ข้ากลัวโดนลูกหลง' ทิทาเนียตอบ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปนั่งบนฝั่งแล้วมอง 2 หนุ่มโต้วาทีกันไม่ยอมหยุด แล้วดูเหมือนว่าการโต้วาทีจะกลายเป็นสงครามซาดน้ำไปเเล้วนะเนี่ย
  "ฮ้าว.." ทิทาเนียรู้สึกง่วงขึ้นมา เธอเลยตัดสินใจที่จะนอนมันตรงนั้นเเหล่ะ
  'ท่านทิทาเนียขอรับ..อย่างเพิ่งหลับสิขอรับ..ฮือๆ...ข้าไม่อยากอยู่ในลูกเเก้ว' นีสคร่ำครวญ แต่คงส่งไปไม่ถึงหญิงสาวที่ตอนนี้อยู่ในร่างผู้ชายซึ่งกำลังหลับสนิทท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น....