มิใช่ฟุ่มเฟือย

เนื้อเรื่อง

หาเป็นความฟุ่มเฟือยไม่
เมื่อความคิดคำนึงถึงจากใจดวงหนึ่ง
ที่ส่งไปยังใจอีกดวงอย่างท่วมท้น
ไม่ได้หมายว่าใจดวงนั้น
จะท่วมท้นไปด้วยความคิดคำนึงจริงจริง
ใจดวงหนึ่งดวงนั้น
ยังสามารถรับความห่วงหาอันนั้นไว้ได้ทั้งหมด
ที่ประหนึ่งว่าท่วมท้นแล้วซึ่งโลกทั้งใบ
บรรจุไว้ในหัวใจดวงน้อยได้จนทั้งหมด
เหมือนใจดวงที่ห่วงหา
ให้เท่าใดก็ไม่สิ้นเช่นกัน
ตรงข้ามให้เท่าไรก็ไม่สิ้น
อีกซ้ำไม่เคยพอ