คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : SF Coyote Project : My Naighbor is a Coyote 100%(Intro)
SF Coyote Project ; My Naighbor is a Coyote
Cast ; อีทงเฮ คิมคิบอม โจวคยูฮยอน เชวซีวอน อีซองมิน อีฮยอคแจ
ป.ล. ฟิคเรื่องนี้จะประกอบไปด้วย 3 ตอนย่อยนะคะ ก็คือ my naighbor is a coyote แล้วก็ my roommate is a coyote ส่วนตอนจบก็จะเป็นตอนmy soulmate is a coyoteค่ะ
คุณรู้จักอาชีพโคโยตี้ใช่มั้ย
แล้วคิดว่ารู้จักกันดีรึเปล่า
วันนี้เราจะพาคุณไปเจอโคโยตี้คนหนึ่ง
พร้อมแล้วใช่มั้ย...ไปกันเลยนะ
บรรยากาศของถนนสายนี้ยามค่ำคืนยังคงเป็นแบบเดิมๆเหมือนเช่นทุกวัน นั่นก็คือเต็มไปด้วยเหล่านักท่องราตรี ร้านรวงที่เรียงรายอยู่เต็มถนนต่างประดับประดาไปด้วยแสงไฟหลากสีสันคลอเคล้าไปด้วยเสียงเพลงต่างจังหวะ และผู้คนที่เป็นตัวแต่งแต้มบรรยากาศให้ดูครึกครื้นมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะ...ผับแห่งนี้
ผับ...ที่มีคนแน่นจนแทบจะล้นออกมานอกร้าน
ผับ...ที่มีผู้คนแทบทุกเพศ โดยเพาะพวกหนุ่มกลัดมันทั้งหลาย
และเป็นเพียงผับเดียวที่มี...ดาว...ที่สุดแสนที่จะเซ็กซี่ที่สุดทั้งๆที่...เป็นผู้ชาย!!!
ใช่แล้วเรากำลังพูดถึงผับ'star coyote' และดาวคนที่เรากำลังพูดถึงก็กำลังอยู่บนนั้น...เวที
ร่างเล็กบอบบางที่มีใบหน้าหวานสวยราวกับสตรีเพศในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำที่ปลดกระดุมผ่ามาถึงช่วงอกที่เผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียนล่อตา กับกางเกงขาสั้นสีขาวแบบhot pantที่สั้นกุดจุดจู๋โชว์ช่วงขาขาวเนียนสวยกำลังออกมาส่ายสะบัดสะโพกโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงที่เร่าร้อน แต่ละท่วงท่าและลีลาช่างเซ็กซี่ยั่วยวนชวนเคลิ้มฝัน เสียงเฮของหนุ่มๆในร้านที่จับจองติดชิดขอบเวทีดังขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับเสียงที่ดังเรียกหนุ่มน้อยหน้าหวานไม่หยุด ใช่แล้ว!ดาวของที่นี่...อีทงเฮ
ทันทีที่การโชว์ของทงเฮในรอบสุดท้ายจบลง ชายหนุ่มก้ก้าวกลับเข้าห้องพักหลังเวทีทันที และก็อีกเช่นเคยที่ทุกวันจะต้องมีโน้ตฝากมาถึงอีทงเฮเสมอๆ
"วันนี้ 15 คนล่ะทงเฮ กระเป๋าหนักทั้งนั้นเลย" จีวานผู้จัดการของร้านเดินเข้ามาบอกด้วยน้ำเสียงเบิกบาน ก่อนที่มือจะหย่อนกระดาษโน้ตลงถังขยะโดยไม่ต้องรอคำสั่งของเจ้าของโน้ตเลยแม้แต่น้อย เพราะนี่คือสิ่งที่เขาทำเป็นปกติตามคำขอร้องของร่างบางที่บอกให้เค้าทิ้งโน้ตให้หมดเนื่องจากไม่ต้องการเห็น เพราะมันมาแค่เต้นอย่างเดียวไม่ได้มาทำอย่างอื่น
"พวกตัณหากลับ กระเป๋าหนัก สมองฟีบล่ะไม่ว่า"ทงเฮตอบกลับอย่างเจ็บแสบพลางอมยิ้มเมื่อเหลือบเห็นพวกโน้ตชะตาขาดถูกทิ้งลงถังขยะอย่างไม่ไยดี ชายหนุ่มหยิบกางเกงยีนส์สีซีดมาสะบัดก่อนจะกลัดกระดุมเสื้อสีดำของตนให้เรียบร้อย "ผมนี่แย่เนอะ ต้องรบกวนพี่อยู่เรื่อย"
"ทำเป็นพูดไป"พูดพลางมองเจ้าตัวเล็กหน้าหวานที่ก้มลงผูกรองเท้าคู่เก่าเซอร์ ช่างแตกต่างจากลุกส์เซ็กซี่บนเวทีลิบลับ "ชั้นล่ะไม่เข้าใจในเมื่อแกเกลียดไอพวกบ้าพวกนี้ แล้วแกจะมาเต้นยั่วไอพวกเสือ สิงห์ กระทิง แรดพวกนี้ทำไมวะ"
"โห..ยั่วเลยหรอพี่ ไม่ขนาดนั้นสักหน่อย"ทงเฮเถียงกลับพลางทำหน้าบูด ที่ดูยังไงๆก็น่ารักอยู่ดี "ก็ผมชอบเต้นอ่ะ แล้วงานเนี้ยมันได้เงินดีกว่าเป็นdancerตั้งเยอะ พี่ก็รู้นี่นา"
"เออๆๆ แล้วนี่แกจะกลับเลยรึเปล่า หรือว่าจะออกไปนั่งข้างนอก"
"ไม่ล่ะฮะ พอดีผมมีรายงานต้องปั่นส่งพรุ่งนี้ ท่าทางคงจะไม่ได้นอนแหงๆ" เจ้าหน้าหวานว่า ก่อนจะคว้ากระเป๋าขึ้นสะพาย "ผมไปนะพี่จีวาน เจอกันพรุ่งนี้"
"เออกลับบ้านดีๆล่ะ"ชายหนุ่มตอบพลางโบกมือให้น้องชาย ก่อนจะหันกลับไปทำงานของตัวเองต่อตามหน้าที่
เช้าวันรุ่งขึ้น มหาวิทยาลัย M
"เป็นไงล่ะกูบอกแล้วววว ว่าเด็ด"
"เออว่ะ ซีดดดด ขาว เซ็กซี่ น่าเจี๊ยะเป็นที่สุด"
"ไอวอน"
"วันนี้ไปกันอีกนะ ชวนไอคิบอมไปด้วย"
"กูไม่ไป ไอคยู"
"เออดีๆ ชวนไอบอมไป ส่วนกูไม่พลาดแน่ๆ"
"ไอเชี่ยวอน ไอเชี่ยคยู" เสียงตะโกนอย่างเหลืออดเหลือทนของชายหนุ่มร่างสูงแก้มป่องที่วันนี้เปล่งรังสีอำมหิตมากกว่าทุกวัน เนื่องจากการนั่งปั่นรายงานคนเดียวทั้งคืน แถมไอเพื่อนตัวดีทั้งสองก็เอาแต่คุยไม่สนใจเขาเลย 2หนุ่มหล่อ แต่หื่น(มาก) อย่างซีวอนและคยูฮยอนจึงได้แต่สะดุ้งก่อนจะหันมายิ้มแหยๆให้กัน - -ซวยแล้วกู...งานเข้าแล้วคร้าบบบบพี่น้อง
"แหะๆคิบอม"ซีวอนหันมาหัวเราะแห้งๆให้กับคิบอมพร้อมกับกรอกตาไปมา โดยที่คยูฮยอนก็มีทีท่าไม่ต่างกัน
"ไงล่ะมึงไม่ยอมไปช่วยกูทำรายงานทั้งๆที่นัดกันแล้ว แต่เสือกหนีไปเที่ยวผับ"คิบอมว่าเสียงเรียบ แต่กลับทำให้สองคู่ซี้เกิดอาการร้อนๆหนาวๆเพราะเป็นอันรู้กันดีว่า เวลาที่คิบอมพูดเสียงเรียบแบบ...มากๆแบบนี้แปลว่ามันกำลังโกรธ แล้วเวลาไอหมอนี่โกรธ มันน่ากลัวน้อยอยู่เมื่อไหร่ "เจริญกันจริงๆนะไอห่า กูไม่ใส่ชื่อพวกมึงดีมั้ย"
"อ๊ะ อย่านะคร้าบคุณคิบอมสุดหล่อ"ซีวอนเอ่ยรีบเขยิบตัวไปนั่งข้างๆทันทีพร้อมกับส่งซิกให้คยูฮยอนไปนั่งอีกด้านของคิบอมก่อนที่ทั้งสองหนุ่มจะพากันบีบนวด 2 แขนของคิบอมเป็นการใหญ่ "พวกกระผมผิดไปแล้ว ขอโทษนะคร้าบ อย่าเอาชื่อพวกผมออกจากลุ่มเลยนะๆๆๆๆ คิบอมนะ"
"เออๆๆๆ กูไม่เอาชื่อพวกมึงออกก็ได้ แล้วก็ช่วยเอามือออกจากแขนกูด้วย กู-ขน-ลุก"
"งั้นพวกเราจะตอบแทนใงด้วยการเลี้ยงเหล้าเย็นนี้โอเคป่ะ"คยูฮยอนว่า "พาไปดูของเด็ดของดีด้วย"
"หาเรื่องแดกเหล้าอีกล่ะซิพวกมึงอ่ะ"คิบอมตอบกลับอย่างรู้ทัน "กูไม่.."
"เฮ้ย!อย่านะเว้ย พวกกู2 คนอุตส่าห์ลงขันกันเลี้ยงเหล้ามึงเลยนะ"ซีวอนว่าก่อนจะเริ่มบีบนวดอีกครั้ง "ไปเหอะ อย่าให้พวกกูเสียน้ำใจเลยนะ โอกาสแบบนี้หายากนะเว้ย"
"เออๆๆไปก็ได้"สุดท้ายก็ต้องตอบรับออกไปก่อนจะก้มลงมองมือซีวอนที่นวดอยู่ "แล้วก็เอามือมึงออกไปด้วย จะนวดกูทำม้าย กูบอกแล้วว่ากูขนลุก"
พอตกค่ำบรรยากาศของร้านstar coyoteที่เงียบเหงาทั้งวันก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง ภายในเมไปด้วยผู้คนจำนวนมากที่มารอชมโชว์พิเศษ ไม่ต่างจากสามหนุ่มล้อเพื่อนซี้อย่างคิบอม คยูฮยอนแลซีวอน
"ที่นี่น่ะเหรอ ที่พวกมึงบอกว่ามีอะไรเด็ดหนักเด็ดหนา"คิบอมถามพลางมองไปรอบๆร้าน
"ใช่แถมวันนี้เราได้ทำเลดี หน้าเวทีพอดีเลยด้วย เดี๋ยวมึงก็จะได้เห็น"
"เห็นแล้วจะตาค้าง น้ำลายหกเลยล่ะ" พอฟังที่ซีวอนบอกคิบอมก็ได้เเต่ส่ายหัวอย่างระอาในความหื่นตลอดเวลาของเพื่อน ชายหนุ่มยกแก้วเหล้าขึ้นจิบก็พอดีกับที่เสียงเพลงในร้านเปลี่ยนจังหวะเป็นเพลงที่ร้อนแรงพอดี
"นั่นไงมาแล้วดาวของที่นี่" คยูฮยอนว่าตาวาว ทำให้คิบอมต้องหันไปมองบ้าง แล้วสิ่งที่ชายหนุ่มได้เห็นก็ทำเอาตกตะลึงจนแทบลืมหายใจ เมื่อเห้นว่าคนที่อยู่บนเวทีคือชายหนุ่มหน้าหวาน ที่แต่งตัวอย่างเซ็กซี่ล่อแหลม จนแทบจะทำให้เลือดร้อนๆในกายของเขาจับแข็ง ยิ่งประกอบกับท่าเต้นที่สุดแสนจะยั่วยวนแถมยังเซ็กซี่ก็ยิ่งทำให้คิบอมจ้องคนบนเวทีชนิดตาไม่กระพริบจวบจนเพลงจบและร่างนั้นเดินลับหายเข้าไปหลังเวที
"ไงล่ะมองตาไม่กระพริบเลยนะมึง"ซีวอนเอ่ยแซว เมื่อเห็นคนนิ่งอย่างคิบอมที่ตอนแรกทำท่าว่าไม่อยากจะมากลับจ้องตาไม่กระพริบได้ขนาดนี้ "เด็ดมั้ยล่ะ"
"เออว่ะ"คิบอมตอบพลางพยักหน้าอย่างยอมรับ "นั่นผู้ชายแน่เหรอวะมึง หน้าหวาน หุ่นอ้อนแอ้นขนาดนั้น"
"ใช่ดิ ไม่เห็นอกแบนๆรึไง"ซีวอนตอบเองแล้วก็หัวเราะ "ตอนแรกกูก้คิดแบบมึงนี่ล่ะ แต่พอคุยกับพี่ผุ้จัดการร้านแล้วเค้าก็ยืนยันหนักแน่นเลยว่าเป็นผู้ชาย"
"ผู้ชายบ้าอะไรมาเต้นแบบนี้"
"กูก็ไม่รู้ว่ะ"คยูฮยอนยื่นหน้าเข้ามาตอบบ้าง "แต่เท่าที่กูรู้เค้าเรียนอยู่มหาลัยเดียวกับพวกเรานี่ล่ะ แต่ไม่รู้ว่าอยู่คณะไหน"
"จริงเดะ"ข้อมูลที่ว่าทำเอาซีวอนตาลุกวาวก่อนจะหันไปเค้นคอคู่หูคู่หื่นของตน "ทำไมมึงไม่บอกกูวะ กูจะได้ไปตามสืบ"
"ตามสืบอย่างเดียวหรือตามอย่างอื่นด้วย มึงอ่ะ" คยูฮยอนแอบเหน็บเอาคืนที่โดนเขย่าคอแทบหลุด ทำเอาซีวอนต้องชี้หน้าอย่างอาฆาต โดยมีคิบอมนั่งดูอยู่อย่างขบขัน
"ก็รู้แล้วนี่หว่า เดี๋ยววันไปเรียนก็ไปตามสืบสิ" คิบอมชี้ทางสว่างมาให้ก่อนจะเอ่ยต่อ "แต่ถ้าตอนนี้มึงไม่กินแล้วงั้นกูกินนะ"
"เฮ้ย กินๆๆๆๆ ชงให้กูเลย" ซีวอนโวยวาย ก่อนที่โต๊ะหนุ่มโสดจะนั่งเฮฮากันต่อจนร้านปิด
ในขณะที่อีกด้านหนึ่งทงเฮที่ออกไปวาดลวดลายบนเวทีบัดนี้กำลังทรุดอย่างที่สุด เพราะทันทีที่ชายหนุ่มกลับเข้ามาหลังเวทีได้ก็ต้องนอนพักอยู่กับโซฟา เนื่องจากพิษไข้รุมเร้า
"เฮ้ยทงเฮร้านจะปิดแล้วนะ"จีวานเข้ามาปลุกพลางสะกิดเจ้าตัวดีที่นอนเหยียดยาวหมดสภาพ "พี่ว่ากลับไปนอนพักที่บ้านเหอะ กลับไหวรึเปล่า"
"ไหวพี่"ทงเฮตอยด้วยน้ำเสียงแหบโหย ใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วก็ยิ่งซีด
"ให้พี่ไปส่งให้มั้ย"ชายหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง "จริงๆเลยนะ ไม่สบายแบบนี้หยุดก็ได้นี่หว่า"
"หยุดได้ไงพี่ หยุดไปผมก็ไม่ได้ตังค์อ่ะดิ" ถึงไม่สบายแต่ก็ยังไม่วายเถียง "แล้วใครจะมาเต้นให้พี่"
"เออๆๆไม่ต้องเถียง แล้วนี่แน่ใจนะว่ากลับเองได้"
"กลับได้ฮะ" ฝืนพยักหน้าทั้งๆที่กำลังปวดหัวแทบระเบิด "งั้นผมกลับก่อนนะฮะ"
"ให้มันได้อย่างนี้ซิ"คิบอมบ่นพลางแหงนหน้ามองฟ้าที่อยู่ดีๆฝนก็ตกลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย หลังจากแยกจากเพื่อนทั้งสองมาได้ยังไม่ถึง 10 นาทีดี ชายหนุ่มออกวิ่งไปได้สักพักก้ต้องชะงัก เมื่อพบร่างๆหนึ่งนอนฟุบไม่ได้สติอยู่กลางทาง
"คุณๆ คุณครับ"คิบอมเรียกพลางเขย่าตัวเบาๆ ก่อนจะพลิกร่างนั้นให้นอนหงาย พอเห็นหน้าชัดๆก็ต้องตกใจ "นี่มันโคโยตี้ที่ร้านนั้นนี่หว่า คุณๆ"
"อือ...หนาว"เสียงแหบโหยดังแผ่วมาจากริมฝีปากของร่างบาง ก่อนที่จะหมดสติไปอีกครั้ง ทิ้งให้คิบอมตัดสินใจอุ้มร่างบางขึ้น ก่อนจะพากลับห้องพักของตน
"ช่วยไม่ได้ล่ะนะ งั้นเดี๋ยวผมดูแลคุณเองล่ะกัน"
talk zone
ไม่รู้ว่าจะสนุกรึเปล่านะคะ
รบกวนช่วยกันเม้นท์เยอะๆด้วย
ตอนนี้ขอคอมเม้นท์สัก 25 อัพได้มั้ย
จะได้เอาตอนหน้ามาลงค่ะ (my roommate is a coyote)
ให้กำลังใจcoyote project ของไอซ์ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น