คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่1 โฮคาเงะ 100%
หวัดดีคร้าบทุกคน ผมมีนามว่า อุสึมากิ นารุโตะ ในอดีตผมคือภาชนะที่บรรจุไว้ซึ่ง ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ซึ่งตอนนี้ผมสามารถควบคุมมันได้แล้ว และปัจจุบันนี้ผมก็ได้เป็นโฮคาเงะของหมู่บ้านโคโนฮะ ทันทีที่ผมได้เปนโฮคาเงะงานในส่วนต่างๆของป้าซึนาเดะก็ถูกโอนมาให้ผมแบบแทบจะทันทีทันใดเลย
โอย ผมอยากจะบ้าตาย ไม่รู้งานมันมาจากไหนเยอะแยะฟ่ะเนี๊ยะ
“ นารูโตะคุง” จู่ก็มีเสียงๆหนึ่งมาเรียกผมทำให้ผมต้องเงยหน้าจากกองเอกสารที่มีอยู่ท่วมหัว ก็เห็นหญิงสาวร่างสูง ผมสีชมพู เธอมีชื่อว่า ฮารุโนะ ซากุระ
“ มีอะไรเหรอ ซากุระจัง” ผมเอ่ยถามคนตรงหน้า
“ ฉันอยากจะไปตามหาซาสึเกะ” ซากุระเอ่ยบอกจุดประสงค์ ซาสึเกะงั้นเหรอ ชื่อๆนี้มันทำให้ผมปวดใจมากๆเลยรู้มั้ย
“ ได้ แต่เธอต้องไปกับเนจิและชิกามารุ” ผมบอกพร้อมเงื่อนไข เพราะผมรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีชอบกลแหะ “จ้า”ซากุระรับคำด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินออกไป ผมมองตามร่างของเธอไปจนลับตาผมจึงก้มหน้าทำงานต่อ
สักพักผมก็ให้คนไปตาม เนจิกับชิกามารุมาพบ
“มีอะไรทำไมต้องเรียกมาพบ”ชิกามารุเอ่ยถามด้วยความเบื่อหน่าย
“ฉันอยากให้พวกนายคุ้มครองซากุระ ที่จะออกเดินทางตามหาซาสึเกะหน่อย” ผมบอก
“อืม พวกเรารับทราบภารกิจ” ชิกามารุเปนคนตอบอีกตามเคย
“ฝากด้วยหน่ะ” ผมบอกอีกรอบด้วยความกังวลเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งทั้งสองคนก็พยักหน้าเพื่อให้ผมไม่ต้องเป็นห่วง ก่อนจะเดินออกไปกัน
“ โอ๊ส สู้ตาย นารูโตะคุง ผมมารับภารกิจครับ” เสียงนี้จะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากเจ้าคิ้วเหลี่ยม ล็อค ลี ผมจึงยื่นภารกิจให้
“ว่าแต่ เท็นเท็นกับอาจารย์ไกล่ะ”ผมเอ่ยถามถึงบุคคลที่ไม่ได้อยู่ณที่นี้
“เท็นเท็นไม่สบายหน่ะส่วนอาจารย์ไกไปสู้กับอาจารย์คาคาชิ”เจ้าคิ้วเหลี่ยมตอบ ผมจึง อ๋อ ทันที แล้วหมอนั่นก็จากไป ผมจึงได้เวลาปั่นงาน เอ้ย ไม่ใช่ ทำงานต่อ โดยไม่มีสิ่งใดมากวนใจ
ตอนเช้า
ผมยืนมอง ซากุระ เนจิ และชิกามารุ เดินออกจากประตูหมู่บ้าน ผมมองพวกนั้นไปจนลับตา ผมจึงเดินไปที่โต๊ะเพื่อเคลียร์งานที่สุมจนมิดหัวก่อน เฮ้อ การเป็นโฮคาเงะมันไม่ได้ง่ายเลยหน่ะเนี้ย “นารุโตะ” เสียงของครูอิรุกะที่เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยราเม็งในมือ “อร่อย”ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่มีความสุขเพราะในสองสามอาทิตย์มานี่ผมไม่เคยได้กินราเม็งมานานแล้ว ผมคิดครูอิรุกะเปรียบเสมือนแม่อีกคนของผม ผมจึงตั้งปฎิญาณว่าถ้าครูคาคาชิทำครูอิรุกะร้องไห้ผมจะจัดการให้จั้งหนับเลย
“อา อิ่มจัง”ผมเอ่ยบอกอย่างจริงใจ
“อย่าหักโหมล่ะ” อาจารย์อิรุกะพูดพร้อมกับขยี้หัวผม จู่ๆฮินาตะก้อพลวดพลาดเข้ามา
“เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ เท็นเท็น ถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัสค่ะ” ฮินาตะเอ่ย
“ตามป้าซึนาเดะด่วน” ผมบอก จริงๆผมก้ออยากให้ป้าได้พักแต่ในเมื่อ ซากุระนั้นไม่อยู่ ผมก้อจำต้องให้ป้าปฎิบัติงานก่อน ทันทีที่ผมสั่ง ฮินาตะก็วิ่งออกไปทันที
“ผมขอตัวก่อนครับ ครู” ผมบอกก่อนจะวิ่งตามฮินาตะออกมา
หน้าห้องผ่าตัด
ผมยืนคอยเพื่อรอว่าเท็นเท็นจะปลอดภัยไหม ตอนนี้คงทำได้แค่ภาวนา
ติ๊ง ไฟหน้าห้องดับลง พร้อมกับป้าซึนาเดะที่เดินออกมา
“เปนไงบ้างครับ”ผมรีบเอ่ยถามทันที
“อือ สาหัสเอาการ แต่ก็ปลอดภัย…เราไปหาที่คุยกันหน่อย” ป้าซึนาเดะพูดแล้วเดินไป
ผมจึงเดินตามท่านจนถึงสนามหญ้าหน้าโรงพยาบาล
“มีอะไรเหรอครับ” ผมเอ่ยถาม เมื่อเราหยุดเดิน
เหนื่อยมั้ย” ป้าไม่ตอบแต่กลับถามผม ทำให้น้ำตาผมเริ่มไหล
“ไม่หรอกครับ ฮึกๆ”ผมตอบพลางเช็ดน้ำตาออกด้วยความซึ้ง ป้าซึนาเดะจึงดึงผมเข้าไปกอด แงๆๆๆๆ
“เอาล่ะ ฉันต้องไปก่อนมีงานที่จะต้องไปทำ ดูแลตัวเองให้ดีๆล่ะ”ป้าบอกทันทีที่คลายกอดแล้วบอกลา ผมจึงยิ้มให้ ก่อนที่จะแยกเพราะผมเองก้อมีงานอีกเป็นกองเหมือนกัน
ปัง~ เสียงเปิดห้องอันดังสนั่น
“สวัสดี นารุโตะ”เสียงทุ้มๆเอ่ยทักทันที และเจ้าของเสียงนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก อุจิฮะ ซาสึเกะ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.>>>>>
100%
ไรเตอร์ขอโทด เมื่อวานบ้านไรเตอร์ๆไฟดับแระค่ะทำให้ไรเตอร์ปั่นไม่เสร็จ ขอโทดด้วยค่ะ
รักรีดเดอร์ทุกคนค่ะ
ซาสึเกะเผยโฉมอันหล่อเหลาค้า กริ๊ดดดดดดดดดดด
(อิไรท์เตอร์บ้าู^//^)
ความคิดเห็น