ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    naruto yaoi / normal

    ลำดับตอนที่ #6 : รัก หลง หลอก

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.พ. 56



    หวัดดีค่ะ ฉัน ฮารุโนะ ซากุระค่ะ ในตอนนี้ฉัน เนจิ และชิกามารุ กำลังเจอปัญหากันใหญ่หลวงค่ะ นั้นคือเรายังหา ซาสึเกะไม่เจอนี้ก็ผ่านมาตั้ง 3 วันแล้ว

    ซากุระ คืนนี้หาที่พักกันก่อนชิกามารุเอ่ย

    อือฉันตอบรับ ทำให้ตอนแรกคิดว่าถ้าหาซาสึเกะแต่กลายเป็นว่าหาที่พักแทนแต่ลองคิดดุในป่าเช่นนี้มันจะมีได้ไง อ๊ะ ตลกน่า มันมีจริงๆเป็นกระท่อมโทรมๆ พวกเราตัดสินใจนอนกันที่นี้ แต่บรรยากาศวังเวงและเงียบ นี้มันจะกลายเป็นหนังสยองขวัญไหมเนี่ย น่ากลัวเกิน

    ซากุระ นอนเถอะ เดวฉันเฝ้าเองชิกามารุเอ่ยในขณะที่เนจิกำลังสร้างกองไฟ แต่ผ่านไปสักพักคนที่หลับคนแรกคือ ชิกามารุ เนจิ ส่วนฉันตาสว่างโร่เพราะกลัวจนไม่กล้าหลับตา

    จู่ๆก็มีเงาโฉบวูบไปฉันจึงปามีดไปหวังจะให้โดนแต่คนลึกลับกลับรับได้อย่างง่ายดาย


    แล้วรีบวิ่งไปดูทันที มีดที่ฉันปานั้นไปสกัดคนตรงหน้าได้พอดี ทำให้เงานั้นหันกลับมาตรงหน้าฉันทันที เมื่อมองใกล้ๆ ก็คือ อุจิวะ อิทาจิ พี่ชายของซาสึเกะ

    “นึกไม่ถึงว่าจะได้เจอเธอหน่ะ” อิทาจิพูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆฉันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ

    “ฉันก็ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่าจะได้เจอนาย”ฉันบอกในขณะที่เริ่มถอยห่าง ง่ะ เหมือนซาสึเกะอย่างนี้จะให้ทนไหวได้ไง

    555 ปากร้ายจัง” เอ่ยที่เล่นทีจริงด้วยใบหน้ายิ้มๆ เหมือนไม่เคยกลัวใคร

    “นายมาที่นี้ทำไม”ฉันเอ่ยถามอย่าสงสัย

    “ถ้าฉันบอกว่ามาตามหา ซาสึเกะล่ะ” อิทาจิเอ่ยบอกแต่มันกลับกรีดลึกเข้าไปในใจ ซาสึเกะ รักแรกและรักเดียวที่ฉันเฝ้ามองและยังคิดถึงอยู่เสมอๆ

    “เธอเองก็มาตามหาเหมือนกันใช่ไหม”อิทาจิยังคงเอ่ย ซึ่งฉันเองก็เงียบเพราะมันจริง

    “งั้นฉันมีข้อเสนอมาให้ เธอจะยอมเป็นแสงอุษาแล้วมาอยู่กับซาสึเกะมั้ยล่ะ”อิทาจิเอ่ยในสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อน แสงอุษาคือศัตรูที่จะทำลายโคโนฮะให้สิ้น แล้วฉันจะทำยังไง ฉันอยากพบเขา อยากพบซาสึเกะ

    “ไม่ต้องรีบร้อน ถ้าหากตัดสินใจได้ฉันจะรออยู่ที่นี้”อิทาจิพูดจบก็หายไปตามระเบียบ

    ตอนเช้า

    “พักก่อนเถอะ”ฉันเอ่ยบอกทั้ง 2 คน เมื่อเห็นว่าเดินมาไกลแล้ว ซึ่งทั้งสองคนก็พยักหน้ารับ เพราะเหนื่อยเหมือนกัน

    “นี่ น้ำ”ฉันเอ่ยพร้อมกับยื่นขวดน้ำให้ ขอโทษหน่ะ เนจิ ชิกามารุ ฉันจำเป็นต้องทำ ทันทีที่ทั้งสองคนกินน้ำก็สลบฟุบไป ขอโทดจริงๆ ฉันเอ่ยพร้อมกับจับให้ทั้งสองคนนั้นนอนดีๆ แล้วก็ตรงหน้ากลับยังเส้นทางเดิม เส้นทางที่ อิทาจินั้นรออยู่




    คิดว่ากี่เปอร์เซนต์ดีง่ะ  หายไปนานเลยง่ะ สำหรับเรื่องนี้ เดวเราจะรีไรท์บางตอน

    เพื่อให้สอดคล้องกับเรื่องที่เขียนไว้ตอนแรก เป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ

    100%
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×