คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สัญญาเอาไว้แล้วนะ ...
โครม!!!
แสงสว่างของพระอาทิตตอนกลางวันปลุกเลนที่กําลังนอนหลับให้ตื่น
เสียงดังเหมือนกับว่ามีใครทําอะไรบางอย่างแตกดังมาจากทางห้องครัว
"พี่ริน?"
เด็กผู้ชผมเหลืองเดินเข้าไปห้องครัว
"......................"
แต่พี่สาวของเขากลับไม่พูดอะไร ได้แต่เอามือปิดหน้า
"พี่ริน?โดนบาดหรอ?"
เขามองลงไปที่พื้น ถ้วยน้ำในโปรดของมิคุจังแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"......"
แต่เขาก็ไม่ได้รับคําตอบมาเหมือนเดิม
"ถ้าพี่ไม่พูดแล้วผมจะรู้ไหม?"
เขาถามโกรธๆ
ตามที่เลนคาดเอาไว้ เขาไม่ได้รับคําตอบใดๆจากพี่สาว
"พี่ริน เอามาเดี๋ยวผมดูให้"
เอาจับมือพี่ของเขาแล้วพยายามดึงมือออกจากหน้าของเธอ
น้ำใส่ๆไหล่ออกจากตาของริน ขี้มูกไหล หน้าตาแดงจนดูไม่ได้
"จะ เจ็บขนาดนั้นเลยหรอพี่?"
เลนถามอย่างตกใจ
หนังสือผิมค่อยๆหล่นออกจากมือของพี่สาวผมเหลือง
"นี้อะไรหรอพี่?"
เลนค่อยๆหยิบหนังสือพิมขึ้นมาดู
"พี่ริน?"
เขาทําหน้าตกใจ
"พี่ไม่รู้"
รินตอบพร้อมกับลงไปนั่งบนพื้น
สายตาของฝาแฝดคู่นี้ว่างปล่าว ไม่มีอะไร มันว่างจนน่ากลัว
"เด็กสาวหายตัวไป..."
หลังจากที่ทั้งคู่สงบสติได้แล้วก็เอาหนังสือพิมเล่มนั้นขึ้นมาอ่าน
"เด็กสาวหายตัวไป เธอชื่อมิคุจัง เพื่อนของเธอตามหากันจนทั่วแต่ก็ไม่เจอ
ถ้าท่านผู้อ่านได้เห็นเธอ โปรดแจ้งมาที่เบอร์ xxxxxx"
รินอ่านเสียงสั่นๆ
เลนรีบร้อนเดินออกจากบ้าน
"เลนจะไปไหน?"
พี่สาวของเขาวิ่งตามมาติดๆ
"ก็จะไปคุยให้รู้เรื่อง..."
เลนไม่แม้แต่จะหันกลับมามองพี่สาวของเขาแล้วเดินต่อไป
ติ๊งง ต๊องงงง
"สวัสดีค่ะ"
"หวัดดี"
เขาตอบเสียงโกรธๆใส่ผู้ญข้างหน้าเขา
"มีธุระอะไรหรอค่ะ?"
"ก็มีน่ะสิ"
เขาตะโกนใส่เธอ
"เธอใช่ไหมเพื่อนของมิคุ?"
เด็กผู้ญคนนั้นพอได้ยินก็ตกใจ
"คือ...."
"มันเกิดอะไรขึ้น ทําไม ปล่อยมุคุหายไปแบบนี้ มันทําไม อธิบายมาสิ"
เลนบีบแขนเด็กผู้ญคนนั้น
เพื่อนของมิคุเริ่มร้องไห้
"มะ..ไม่ รู้ ฉันไม่รู้ ฉันขอโทษ"
เธอสะอึกสะอื้น
"ขอโทษแล้วไง? ขอโทษแล้วมิคุกลับมาหรอ?"
เด็กคนนั้นได้แต่ร้องไห้
"เลนพอได้แล้ว..."
รินที่วิ่งตามมาทีหลังรีบห้ามเขาเอาไว้
"เธอ ฉันขอถามอะไรได้ไหม"
เธอค่อยๆจับเลนถอยออกไปแล้วยิ้มให้เด็กคนนั้น
"เธอเห็นมิคุจัง ครั้งสุดท้ายที่ไหน?"
"ในป่านั้น...."
เธอชี้ไปที่ในป่าข้างหลังภูเขา
"ไปทําอะไรกันในนั้น"
เลนถามเธอด้วยน้ำเสียงโกรธๆ
"เลนพอได้แล้ว"
รินจูงมือเลนเดินกลับบ้าน
"พี่ริน มิคุหายไปนะ พี่ใจเย็นได้ยังไงเนี่ย?"
เขาสบัดมือของพี่สาวออก
"ไม่ได้ใจเย็นสักหน่อย ก็จะไปเก็บกระเป๋า ฉันจะไปตามหามิคุจัง"
เงาของทั้ง2คนค่อยๆหายไปหลังภูเขา
สัญญาไว้แล้วสินะ ว่าไม่ว่ายังไง
ฉันก็จะปกป้องมิคุจังให้ถึงที่สุด...
เลนมองไปที่พี่สาวของเขา
"พี่ก็คิดเหมือนกันใช่ไหม?"
เขาถามเธอ
"ไม่หรอก..."
เธอตอบ
ฉันว่าเราคิดไม่เหมือนกันหรอกนะเลน เพราะคนที่ฉันอยากจะปกป้องน่ะ คือเลนต่างหาก...
ความคิดเห็น