ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : เสียงตอบรับจากมุคุโร่(ตอนที่2)
กลับมาอีกครั้งกับตอนที่แสนจะหดหู่
“ยอมออกมาแล้วหรอแก..”
“ยอมออกมาแล้วหรอแก..”
ฮิบาริรีบชักทอนฟาออกมา
“KuFuFu ไม่สนุกเลยนะ”
ชายตรงหน้าตอนเบาๆ
“เลิกเล่นแล้วล่ะเกม์น่ะ มันไม่สนุกเลยน่ะสิทําไมรู้สึกว่า..”
ฮิบาริตั้งใจฟังคําพูดที่กําลังจะออกมาจากปากของมุคุโร่
“ว่า...แกจะยุ่งอะไรกับโคลมมากเกินไปแล้วอีกอย่างผมก็รอไม่ไหวแล้ว”
“ท่านมุคุโร่?”
เด็กสาวที่นั่งอยู่บนเตียงไม่ค่อยจะเข้าใจกับสิ่งที่มุคุโร่พูด
“มาเล่นเกม์ใหม่ดีกว่า..”
พูดจบชายตัวสูงก็หยิบสามง่ามออกมา
“คราวนี้เลือดจะได้สาดสักที”
รอยยิ้มค่อยๆปรากฎบนหน้าของฮิบาริ
“ให้มันอย่างนี้สิ จะไดุ้คุยกันง่ายหน่อย”
เด็กผู้ชผมดําเริ่มบุกก่อน
“KuFuFu...”
ฮิบาริพุ่งเข้าใส่ชายตรงหน้า
“แค่นี้เองหรอ?”
ภาพของมุคุโร่ค่อยๆจางหายไป
ภาพของมุคุโร่ค่อยๆจางหายไป
“ผมอยู่ตรงนี้”
เสียงดังใกล้เข้ามาจากข้างหลัง
“คิดว่าฉันจะไม่ทันแกหรอ?”
ฮิบาริหันหลังกลับไปพร้อมกับฟาดทอนฟาลงบนหน้าของผู้ชตรงหน้า
“ก็ใช่น่ะสิ”
เสียงของมุคุโร่ใกล้เข้ามาจากด้านหลังอีกครั้ง
“อึก..!.”
สามง่ามเสียบเข้าไปในขาของคนที่ไม่ทันตั้งตัว
“หุหุหุ”
มุคุโร่ก้มลงมามองดูเด็กผู้ชที่ลงไปนั่งกองอยู่บนพื้น
“แก...”
ฮิบาริมองขึ้นไปที่เขาด้วยสายตาเยือกเย็น
“เจ็บไหมล่ะ?”
ชายตาสีแดงหัวเราะ
“หัวเราะบ้าอะไร?”
ฮิบาริค่อยๆลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง
“โอ้ๆ ไม่กลัวตายหรอ?”
มุคุโร่ตั้งท่าจะสู้อีกครั้ง
“นี้ฉันอยู่ที่โรงบาลนะ...จะกลัวไปทําไม”
พูดจบเขาก็พุ่งใส่เด็กผู้ชผมสีม่วงทันที
“...............”
สามง่ามของมุคุโร่เสียบลงไปที่แผลเดิม
“ผมขอจบชีวิตคุณตรงนี้แหละ”
เลือดไหล่ออกมาจากขาของฮิบาริ
ตายแน่คราวนี้ ขาขยับไม่ได้
ฮิบาริจับขาของเขาเอาไว้
“เลือดออกเยอะไปรึปล่าว น่าเสียดายผมนึกว่ามันจะสนุกกว่านี้ซะอีก”
เด็กชผมดํามองเห็นแต่ร้องเท้าของผู้ชที่เขาเกลียด
“เร็วไปมั้ง ถ้าแกจะจบชีวิตฉัน”
ทอนฟาฟาดเข้าไปกลางหน้าของมุคุโร่
“หึ...”
เลือดไหล่ออกมาจากจมูกไม่ยอมหยุด
“จะฟาดก็ฟาดที่อื่นได้ไหม เดี๋ยวก็หมดหล่อหรอก!”(มุคุรั่วมาแล้ว หุหุ)
โคลมนั่งมองสิ่งที่เกิด เธอไม่รู้ว่าจะหยุดมันยังไง...
“ทําถึงขนาดนี้ ผมคงปล่อยคุณไว้ไม่ได้”
ชายที่มีเลือดเต็มไปหมดเสียบสามง่ามเข้าไปที่ขาฮิบาริอีกครั้ง
“ลาก่อน...”
สามง่ามค่อยๆจางหายไป
แต่ในทางกลับกันอะไรบางอย่างกําลังพุ่งตรงเข้ามาหาฮิบาริที่กองอยู่บนพื้น
“KuFuFu...”
สามง่ามของมุคุโร่พุ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“อย่านะค่ะ!”
โคลมวิ่งเข้าไปขว้าง
“อย่าทําอะไรคุณฮิบาริเลยนะค่ะ”
เธอหลับตา...
ตายแน่ๆคราวนี้เราตายแน่ ลาก่อนนะค่ะทุกคน
ที่กําแพงมีเลือดเลอะเป็นจุดๆ
“.............”
โคลมค่อยๆลืมตาขึ้นอีกครั้ง
ร่างของผู้ชล้มลงไปต่อหน้าต่อตาของเธอ
“.....”
ฮิบาริมองไปที่ชายบนพื้น
“ท่านมุคุโร่!”
มุคุโร่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาหาเด็กสาวผมสีม่วง
“โคลมเข้ามาขว้างทําไม?ดีนะที่ไม่เป็นอะไร”
เขากระซิบด้วยเสียงที่แผ่วเบา
รอบๆตัวโคลมเป็นสีแดงไปหมด
มือที่เปื่อนเลือดของมุคุโร่ไม่ขยับ..
ไม่อยากรู้อะไรแล้ว ฉันอยากจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ร่างเล็กๆล้มลงไปกองอยู่ในน้ำสีแดง
แต่สิ่งเดียวที่โคลมรู้สึกได้ในตอนนี้คือน้ำอุ่นๆที่ไหล่ออกมาจากตาของเธอ..
PLEASE COMMENT&RATE
เอารูปหลอนๆไปล่ะกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น