คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เสียงตอบรับจากมุคุโร่(ตอนที่1)
วันนี้เราจะบินไปเที่ยวเมื่องไทยแล้ว ยะโฮ้*****
ดีใจจังเลย
แล้วตอนนี้ก็เป็นตอนสุดท้ายของปีนี้(อย่างที่บอกเอาไว้เมื่อตอนที่แล้ว)
เราจะกลับมาอีกทีวันที่5เดือน1นะค่ะ(แต่จะอัพต่อเมื่อไหร่ยังไม่รู้)
ขอบคุณสําหรับคอมเม้นแต่ละคอมเม้นปีหน้าจะพยายามแต่งให้ดีกว่านี้
แล้วอย่าหนีเราไปนะ เรายังต้องการคอมเม้นให้กําลังใจเหมือนเคย
สุดท้ายนี้อยากบอกว่า.Happy New Year
ถึงจะเร็วไปหน่อยก็เหอะ เรามาเริ่มต้นใหม่ด้วยกันน้า^^
“ขอบคุณนะครับที่รีบแจ้งผมทันทีที่ผู้ป่วยตื่น”
ฮิบารินั่งอยู่ในห้องตรวจ
“วันนี้ผมต้องกลับไปก่อนนะครับ”
คุณหมอเก็บกระเป๋าของตัวเอง
“ไปไหนล่ะ?”
ฮิบาริหันไปถามหมอ
“วันนี้วันปีใหม่ผมก็จะกลับไปฉลองกับครอบครัวสิครับ”
อ่อ วันนี้วันปีใหม่หรอกหรอ เครียดจนลืมไปเลย
“แล้วคุณล่ะ ไม่ไปฉลองกับครอบครัวหรอ?”
ผู้ชใส่แว่นตาเดินออกไปจากห้องพร้อมกับทิ้งคําพูดที่ชวนให้ฮิบาริคิดเอาไว้
“คุณฮิบาริ...”
เสียงที่แผ่วเบาเรียกชื่อเขา
“วันนี้วันปีใหม่..ฉันเองก็อยากฉลองเหมือนกัน แย่จังเลย”
โคลมพึมพํา
“กินยารึยัง?”
“ยังเลยค่ะ ฉัน..”
เธอพยายามยกมือของเธอขึ้นมาจับที่แก้วน้ำ
“เอาให้เองก็ได้..”
ฮิบาริหยิบแก้วน้ำและยาขึ้นมา
“เอาอ้าปากสิ”
“อ้า.....”
ชายผมดําปล่อยยาลงไปในปากของโคลมแล้วป้อนน้ำตามลงไป
“คุณฮิบาริเจอท่านมุคุโร่ยังค่ะ?”
เด็กสาวบนเตียงมองมาที่เขาด้วยสายตามีความหวัง
“ยังเลย”
“หรอค่ะ..”
โคลมหันหน้าไปทางอื่นแล้วค่อยๆหลับตาลง
“พี่ครับ”
ฮาโตริเดินเข้ามาในห้อง
“....”
เด็กผู้ชผมดําเอามือมาปิดที่ปาก
“เงียบๆสิ”
เขากล่าว
เสียงของทั้ง2คนค่อยๆเบาลงเรื่อยๆเหมือนกับว่าพวกเขาห่างออกไป
////////////////////////////////////////////////////////////////////
“...”
โคลมลืมตาขึ้นอีกครั้ง
“คุณฮิบาริ?..”
ในห้องไม่มีใครอยู่เลย
“หายไปไหนกันหมด...”
เธอพึมพํา
“กลับมาแล้ว..”
ฮิบาริเดินเข้ามาในห้อง
เสียงดังของดอกไม้ไฟดังไปทั่วโรงบาล
“ดอกไม้ไฟสวยจังเลยนะค่ะ”
แสงสีของดอกไม้ไฟส่องมาจากด้านหลังของโคลม
แสงนั้นทําให้เด็กสาวบนเตียงดูสวยขึ้นกว่าที่เคย
“อะ..เออ”
ฮิบาริค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ
“คุณฮิบาริค่ะ...”
“ปีหน้าขอให้ฉันได้รู้จักคุณฮิบาริมากกว่านี้นะค่ะ”
เด็กสาวผมสั่นหันมายิ้มให้เขา
“?”
ร่างกายที่ขยับไปเองของฮิบาริทําให้เ้จ้าของร่างกายนั้นตกใจกับตัวเอง
“คุณฮิบาริ?..”
เด็กสาวในอ้อมกอดของฮิบาริเอามือดึงเสื้อของผู้ชตรงหน้าเอาไว้
“ปีใหม่นี้ อะไรๆมันจะเปลี่ยนไป”
เสียงดอกไม้ไฟกลบเสียงพึมพํานั้นของฮิบาริ
//ปัง!///
“ช่วยออกไปจากตัวโคลมผู้น่ารักได้ไหม?”
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นหน้าประตู
มุคุโร่ค่อยๆก้าวเท้าเข้ามาในห้อง
“ท่านมุคุโร่..”
โคลมไม่เชื่อสายตาตัวเอง
หลังจากการตามหามุคุโร่หลายวัน(และหลายตอน)
ในที่สุดก็เจอแล้ว แต่ว่านี้จะเป็นจุดจบของฟิคนี้หรอ?..
(ถ้าจบได้ก็ดีนะกําลังขี้เกลียด หุหุ)
PLEASE COMMENT&RATE
Thx FOR UR COMMENT^^
ป.ล เราชอบภาพนี้มาก น่าร้ากกก
ความคิดเห็น