ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *1896*HibariXChrome การเดินทางตามหามุคุโร่

    ลำดับตอนที่ #12 : ความลับของการกลับร่างเดิม(ถูกเปิดเผยแล้วค่ะ)

    • อัปเดตล่าสุด 6 ธ.ค. 52


    “.............”
    เด็กผู้ช2คนนั่งเงียบอยู่ในห้องของโรงแรมแห่งนึง
    “พี่ครับ..”
    ฮาโตริดึงที่เสื้อของผู้ชที่นั่งอยู่ข้างๆ
    “พี่เขาจะเป็นอะไรไหมครับ?”
    “จะไปรู้หรอ”
    ยัยนั้นน่ะ หัวแข่งจะตายคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง?
    ฮิบาริคิดปลอบใจตัวเอง
    “เพราะแกแท้ๆไอ้บ้า”
    เด็กผู้ชตัวเล็กตะโกนใส่เขา
    ด้วยความตกใจทําให้ฮิบาริรีบหันหน้าเข้าไปหาฮาโตริ
    “KUFUFU...”
    เด็กผู้ชตัวเล็กมองมาที่เขาด้วยตาที่แดงก่ำ
    “มุคุโร่ แก...”
    ชายผมดํารีบชักทอนฟาออกมา
    “ไม่ต้องพูดมากเลย”
    “นี้มันใช่เวลาจะมาสู่กันหรอ”
    มุคุโร่ในร่างฮาโตริมองไปที่เด็กผู้ญที่นอนไร้สติอยู่บนเตียง
    “อึก........!”
    ทันใดนั้นฮิบาริก็รู้สึกปวดไปทั้งตัว
    “เอ๋..”
    ความรู้สึกแปลกๆนี้มัน? เขามองไปที่เด็กผู้ชที่ตัวโตกว่าเขา
    “หึหึ ..”
    มุคุโร่ทําหน้าตาดีใจ
    “คราวนี้ใครกันแน่ที่ใหญ่กว่า”
    ร่างของฮาโตริมองลงไปที่ฮิบาริที่ตัวเล็กกว่า
    “อะไรว่ะ!”
    เด็กอนุบาลโวยวาย
    “สมแล้วล่ะ”
    มุคุโร่มองลงมาด้วยสายตาน่าสมเพศ
    “อธิบายมาเลยนะ”
    ฮิบาริลุกขึ้นมาต่อยหน้าฮาโตริ
    “แกอย่าลืมสิว่า ที่แกต่อยน่ะ ไม่ใช่ร่างของฉัน”
    เด็กผู้ชที่เอามือจับหน้าตัวเองเอาไว้กล่าวเบาๆ
    “ดูนี้ซะก่อน”
    ฮาโตริปีนขึ้นไปบนเตียง
    “.................”
    แล้วค่อยๆยกหัวของโคลมขึ้นมา
    “รับให้ทันแล้วกัน”
    มุคุโร่พลักร่างเล็กๆของโคลมลงจากเตียง
    “เฮ้ย..”
    ไม่ทันแล้ว จะรับทันไหมเนี่ย?
    “อึก...”
    อาการเจ็บที่ไร้ที่มาเกิดขึ้นกับฮิบาริอีกครั้ง
    ร่างของญสาวที่นอนอยู่บนตัวของเขาดูเล็กลงผิดหูผิดตา
    “ยังไม่เข้าใจอีกหรอ?”
    ฮาโตริกระโดดลงมาจากเตียง
    อุณหภูมิไง..
    “เมื่ออุญหภูมิในร่างการของนายสูงจะทําให้กลับร่างเดิมได้”
    เขาอธิบายให้เด็กผู้ชตรงหน้าเข้าใจ
    “บ้าน่ะ เรื่องแบบนี้”
    ฮิบาริค่อยๆอุ้มโคลมขึ้นไปนอนบนเตียงอีกครั้ง
    “งั้นฉันต้องไปแล้วล่ะ ลาก่อนนะโคลมที่น่ารัก”
    มุคุโร่ค่อยๆก้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากของเด็กสาวที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง
    “KUFUFU..”
    เขาโบกมือให้ฮิบาริที่มองเขาด้วยท่าทางไม่พอใจ
    “โอ๊ย!เจ็บจังครับ”
    ฮาโตริที่กลับมาควบคุมร่างตัวเองได้เหมือนเดิมจับที่แก้มของเขา
    “ใครต่อยเรานะ?”
    เขาพึมพํา
    “พี่ครับ?”
    “พี่ครับเป็นอะไรหรือปล่าว?”
    ฮาโตริมองไปที่ฮิบาริที่นั่งมองโคลมด้วยหน้้าที่แดงก่ำ
    มันก็หมายความว่า ยัยสายหมอกทําให้อุณหภูมิในร่างกายของเราสูงขึ้นงั้นหรอ?
    เขาคิดทบทวนในใจ..


    PLEASE COMMENT&RATE
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×