ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Vocaloid (ริน เลน) *ไคโตะ+เมย์โกะ*

    ลำดับตอนที่ #1 : นี้คื่อจุดเรื่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 52


    ขอให้ได้เจอสักทีเถอะ สัก2คนที่รักหนู
    สัก2คนที่จะมาแทนพ่อแม่ของหนูได้
    เด็กผู้ญผมสีเขียวนั่งก้มหน้าไหว้ศาลเจ้า
    แฝดจิ้งจอกนรก พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นสายๆ

    "งั้นหรอ?อยากได้มากสินะ คุณหนูผมเขียวคนนั้นน่ะ?"
    "อืม ได้ยินใช่ไหม?คําขอร้องนั้นน่ะ"
    "ว่ายังไงล่ะคุณ?"
    "ถ้าเธอขอมา ก็จัดให้สิ"
    "ได้ฉันจะส่ง ฝาแฝดจิ้งจอกรุ่นเล็กไปล่ะกัน.."

    เสียงกระซิบที่โดนเสียงลมกลบดังออกมาจากศาล


    ระหว่างทางกลับบ้านของเด็ก5ขวบคนนั้น

    "เอ๋อ..ลูกจิ้งจอกหรอ?น่ารักจังเลย"
    "คุณจิ้งจอกที่ไหนกัน?"
    จิ้งจอก2ตัวนั้นพูด
    "อ๊ะ พูดได้หรอ?คุณจิ้งจอก"
    "5555+น่ารักดีนะเธอน่ะ"
    "เธออะไร?เราชื่อ มิคุต่างหาก"
    "โอเค เข้าใจแล้วมิคุจัง"
    จิ้งจอกสีเหลื่อง2ตัวนั้นค่อยๆกลายร่างเป็นเด็ก2คน
    ไม่สิไม่ใช่เด็กหรอกนะ เป็นฝาแฝด ชและญต่างหาก
    "ต่อไปนี้ เธอจะไม่ต้องเหงาอีกแล้วพวกเรารับรอง
    พวกเราจะโตไปด้วยกัน โอเคนะมิคุจัง?"
    ฝาแฝดผมเหลืองทั้ง2คนส่งรอยยิ้มที่ดูแล้วอบอุ่นให้กับมิคุจัง

    แล้วทุกอย่างก็เริ่มต้นขึ้น


    "กลับมาแล้วจ้า"
    "กลับมาแล้วหรอมิคุจัง?"
    "วันนี้มีอะไรทานหรอริน?"
    "วันนี้เลนทําให้น่ะ ไม่รู้เหมื่อนกัน"
    ตั้งแต่วันนั้นฉันกับฝาแฝดของฉันก็มาอยู่กับเธอคนนี้ครบ9ปีแล้ว
    "รินๆกระทะไฟไหม้!"
    จะเรียกว่าสบายก็ไม่ได้หรอก เพราะฝาแฝดตัวแสบน่ะสิ ก่อเรื่องตลอด
    "อ้ากกกกก เลนบ้า ก็รีบไปดับไฟสิ"
    เลนวิ่งหน้าตื่นไปตักน้ำมาใส่ถังแล้วเทลงบนไฟ


    "ริน เลน วันนี้การบ้านเยอะมากเลยล่ะ"
    เด็กสาวผมสีเขียวเล่าขณะที่กินข้าว
    "งั้นหรอ?..."
    "อ้ายย เลนอย่าเสียมารยาทสิ"
    "อะไรหรอ?ก็แค่ตอบว่างั้นหรอ?"
    "ข้าวน่ะ ยังเคี้ยวไม่หมดอย่าอ่าปากสิ แหวะ"
    "วันนี้น่ะ มิคุไม่ค่อยสบายใจเลย"
    ทุกอย่างบนโต๊ะเงียบสงบแม้แต่รินที่กําลังดุเลนก็เงียบเสียงลง
    เงียบจนน่าเเปลกใจ เพราะปกติเธอจะไม่หยุดจนกว่าเลนจะกล่าวขอโทษ
    "........................................."
    "มีอะไรหรอมิคุจัง?"
    รินพยายามไถ่ถาม เมื่อเห็นสีหน้าของมิคุดูจริงจังมาก
    "ฉันน่ะ จะต้องไปค้างคื่นบ้านเพื่อน ทําไงดี?"
    "เอ๋อ?"
    แฝด2คนหันหน้าเข้าหากันและทําหน้างงๆ
    "ก็ฉันเหงานี้นาถ้าไม่มีริน เลนอยู่ด้วยกัน"
    "55555+"
    เลนที่อดไม่ได้จึงขําออกมา
    "ใจร้าย เลนใจร้ายทั้งๆที่ ทั้งๆที่...."
    "ไม่ต้องกลัวมิคุจังแค่วันเดียวเองพวกเราอยู่กันได้"

    วันรุ่งขึ้น

    "บะบายนะ ริน เลน แล้วเจอกัน"
    แล้วมิคุก็เดินหายไป
    "เลน?ชอบเธอใช่ไหม?"
    "หา?"
    "ยังไงก็แล้วแต่ อย่าลืมล่ะว่าจิ้งจอกนรกอย่างเรา รักกับคนธรรมดาแบบเธอไม่ได้"
    "อืม เข้าใจแล้ว.............."



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×