ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : StRoY_BeFoR_AcCiDeNt v.4
“เออๆงั้นรีบไปดีกว่า ไปเลี้ยงข้าวข้ามื้อนึงแล้วเอ็งต้องแถมดูหนังให้ข้าด้วยเพราะโทษฐานที่เอ็งมาช้า” ซังพูด
แล้วทั้ง2คนก็เดินตรงไปยังชั้น5เพื่อที่จะทานอาหาร
“เห้ย เอ็งจะกินไรวะอาหารญี่ปุ่นหรืออาหารไทย”ปาล์มถามเพื่อนขี้เก๊กของเค้า
“ข้าว่าข้าอยากกินอาหารญี่ปุ่นหวะ เข้าร้านนี้เลยเข้าเลยเร็วๆ” ซังคะยั้นคะยอให้เพื่อนเข้าร้านนี้เพื่อที่ตัวเอง
จะได้กินข้าวซักที “เองมั่นใจแล้วเหรอว่าเอ็งอยากกินร้านนี้อะ”ปาล์มพูดขณะที่ดูเมนูแต่ละเมนูซึ่งราคาแพงหูฉี่
“ก็ข้าอยากกินร้านนี้นี่หว่า ก็เองบอกว่ากินร้านไหนก็ได้ข้าก็เข้าร้านนี้ดิวะ”ซังพูดพลางทำคิ้วขมวด
“เห้ยสั่งน้อยๆหน่อยแล้วกันข้าไม่ได้เอาตังค์มาเป็นหมื่นนะเอ็ง”ปาล์มพูดพลางทำหน้าตาอ้อนวอน
“เออๆ สั่งน้อยก็ได้เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าบ้านเอ็งยากจนอะ” ซังพูด
“ขอบใจเว้ยเพื่อนยาก ไว้คราวหน้าข้าเตรียมเงินมาเยอะกว่านี้ข้าจะมาเลี้ยงเอ็งใหม่นะ”ชายหนุ่มสุดหล่อพูด
“นี่เอ็งรู้ตัวรึป่าวเนี่ยว่าความหล่อของเอ็งหายไปพร้อมกับความโก๊ะของเอ็งเมื่อกี้เนี้ย”
ซังพูดให้เพื่อนของตนเองรู้ตัว เพราะทั้งร้านนั้นต่างจ้อง
มองมาทางโต๊ะของ2หนุ่มหมดทั้งร้านเลย
“เออหวะ ข้าว่าเรารีบกินกันแล้วออกไปจากร้านนี้ให้เร็วที่สุดเลยดีกว่าหวะ”ปาล์มพูด
จึงทำให้อาหารมื้อนั้นเป็นอาหารมื้อที่ทั้ง2หนุ่มกินเร็วมาในประวัติการณ์
เมื่อออกมาจากร้านอาหารญี่ปุ่นได้แล้วนั้น ทั้ง2ก็เดินไปที่ชั้น6เพื่อที่จะไปดูหนัง
เมื่อมาถึงหน้าโรงหนังทั้งคู่ก็ต้องทะละกันเพราะตกลงกันเรื่องหนังที่จะดูไม่ได้
“ก็ข้าอยากดูพยัคฆ์ร้ายส่ายหน้านี่หว่า”ซังพูด
“แต่ข้าอยากดูต้มยำกุ้งนี่หว่า”ปาล์มพูดทั้งสองถกเถียงกันอยู่นานจนต้องตกลง
ไปดูต้มยำกุ้งเนื่องด้วยสาเหตุที่ปาล์มเป็นเจ้ามือ ซังเดินมาที่
หน้าเคาน์เตอร์แล้วพูดกับพนักงานขายตั๋วหนังว่า “พี่ครับเอาตั๋วหนังต้มยำกุ้ง 2ใบครับ”
ด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เพราะตนเองต้องการดูหนังอีกเรื่อง
“เห้ย ในเมื่อหนังจบแล้วข้ากลับก่อนนะเว้ย คือว่าข้ามีนัดกับน้องพลอยหวะข้าไม่อยาก
เหรดนัดน้องเค้า เดี๋ยวน้องเค้าไม่ยอมเป็นแฟนกับข้า
ไปแล้ว”พูดจบนายซังก็เดินจากไปปล่อยให้ปาล์มยืนเก้ออยู่คนเดียวอยู่หน้าดรงหนัง
“เอ้อให้มันได้อย่างนี้ดิวะ”ปาล์มพูดออกมาเบาๆ “ ไปกิน
ไอติมดีกว่า” ว่าแล้วเค้าเดินลงบันไดเลื่อนจากชั้น6มายังชั้น2
เพื่อที่จะซื้อไอศกรีมเพียงแค่ถ้วยเดียวเมื่อมาถึงหน้าร้านไอศกรีม
แล้วทั้ง2คนก็เดินตรงไปยังชั้น5เพื่อที่จะทานอาหาร
“เห้ย เอ็งจะกินไรวะอาหารญี่ปุ่นหรืออาหารไทย”ปาล์มถามเพื่อนขี้เก๊กของเค้า
“ข้าว่าข้าอยากกินอาหารญี่ปุ่นหวะ เข้าร้านนี้เลยเข้าเลยเร็วๆ” ซังคะยั้นคะยอให้เพื่อนเข้าร้านนี้เพื่อที่ตัวเอง
จะได้กินข้าวซักที “เองมั่นใจแล้วเหรอว่าเอ็งอยากกินร้านนี้อะ”ปาล์มพูดขณะที่ดูเมนูแต่ละเมนูซึ่งราคาแพงหูฉี่
“ก็ข้าอยากกินร้านนี้นี่หว่า ก็เองบอกว่ากินร้านไหนก็ได้ข้าก็เข้าร้านนี้ดิวะ”ซังพูดพลางทำคิ้วขมวด
“เห้ยสั่งน้อยๆหน่อยแล้วกันข้าไม่ได้เอาตังค์มาเป็นหมื่นนะเอ็ง”ปาล์มพูดพลางทำหน้าตาอ้อนวอน
“เออๆ สั่งน้อยก็ได้เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าบ้านเอ็งยากจนอะ” ซังพูด
“ขอบใจเว้ยเพื่อนยาก ไว้คราวหน้าข้าเตรียมเงินมาเยอะกว่านี้ข้าจะมาเลี้ยงเอ็งใหม่นะ”ชายหนุ่มสุดหล่อพูด
“นี่เอ็งรู้ตัวรึป่าวเนี่ยว่าความหล่อของเอ็งหายไปพร้อมกับความโก๊ะของเอ็งเมื่อกี้เนี้ย”
ซังพูดให้เพื่อนของตนเองรู้ตัว เพราะทั้งร้านนั้นต่างจ้อง
มองมาทางโต๊ะของ2หนุ่มหมดทั้งร้านเลย
“เออหวะ ข้าว่าเรารีบกินกันแล้วออกไปจากร้านนี้ให้เร็วที่สุดเลยดีกว่าหวะ”ปาล์มพูด
จึงทำให้อาหารมื้อนั้นเป็นอาหารมื้อที่ทั้ง2หนุ่มกินเร็วมาในประวัติการณ์
เมื่อออกมาจากร้านอาหารญี่ปุ่นได้แล้วนั้น ทั้ง2ก็เดินไปที่ชั้น6เพื่อที่จะไปดูหนัง
เมื่อมาถึงหน้าโรงหนังทั้งคู่ก็ต้องทะละกันเพราะตกลงกันเรื่องหนังที่จะดูไม่ได้
“ก็ข้าอยากดูพยัคฆ์ร้ายส่ายหน้านี่หว่า”ซังพูด
“แต่ข้าอยากดูต้มยำกุ้งนี่หว่า”ปาล์มพูดทั้งสองถกเถียงกันอยู่นานจนต้องตกลง
ไปดูต้มยำกุ้งเนื่องด้วยสาเหตุที่ปาล์มเป็นเจ้ามือ ซังเดินมาที่
หน้าเคาน์เตอร์แล้วพูดกับพนักงานขายตั๋วหนังว่า “พี่ครับเอาตั๋วหนังต้มยำกุ้ง 2ใบครับ”
ด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เพราะตนเองต้องการดูหนังอีกเรื่อง
“เห้ย ในเมื่อหนังจบแล้วข้ากลับก่อนนะเว้ย คือว่าข้ามีนัดกับน้องพลอยหวะข้าไม่อยาก
เหรดนัดน้องเค้า เดี๋ยวน้องเค้าไม่ยอมเป็นแฟนกับข้า
ไปแล้ว”พูดจบนายซังก็เดินจากไปปล่อยให้ปาล์มยืนเก้ออยู่คนเดียวอยู่หน้าดรงหนัง
“เอ้อให้มันได้อย่างนี้ดิวะ”ปาล์มพูดออกมาเบาๆ “ ไปกิน
ไอติมดีกว่า” ว่าแล้วเค้าเดินลงบันไดเลื่อนจากชั้น6มายังชั้น2
เพื่อที่จะซื้อไอศกรีมเพียงแค่ถ้วยเดียวเมื่อมาถึงหน้าร้านไอศกรีม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น